✅ نوشتاری بر جدیدترین فیلم ابولحسن داوودی؛
📌 هزارپا، گویا همه چیز برای خندیدن فراهم است...!!؟
🔺هزارپا دوازدهمین فیلم کارگردان مو سپید کرده سینمای ایران ابوالحسن داوودی است ، اثری که شاید مهمترین اتفاق کارنامه او نباشد اما بازگشتی موفق به نان ، عشق و موتور هزار است ، یک کمدی موقعیت خوب با شخصیت های فوق العاده طنز و فکاهی که نبض گیشه را می شناسند و آن را تضمین خواهند کرد.
🔺 اگر این روزها به دیدن هزارپا رفته باشید شباهت هایی با نان، عشق و موتور هزار خواهید دید و این اتفاق بیانگر علاقه درونی داوودی در انتخاب قصه ها و همچنین سبک کارگردانی او در ژانر کمدی است ، هزارپا نیز همچون نان، عشق و موتور هزار قصه ای کلاسیک و شاه و گدا وار دارد ، دختری پولدار و مرفه و پسری یک لا قبا و جنوب شهری با هشتی در گروی نُه اش و شرط ازدواج ، اما این بار نقطه عطف داستان در شخصیت پسر و کاراکتری است که برای او تعریف شده و به شدت با قصه و فضای آن همسان شده و این اتفاق خوب را پیش می برد و بر شدت و قدرت طنز ماجرا می افزاید.
🔺اما مهمترین فاکتور سینمای کمدی در ایران و مخصوصا هزارپا ، تیم بازیگری این قبیل آثار است ، انتخاب بازیگر مهمترین بخش در پیش تولید یک اثر کمدی است که این روزها به لطف حضور رضا عطاران در سینما و تکامل فوق العاده و فراتر از حد انتظار جواد عزتی اغلب انگشت های اشاره جهت انتخاب بازیگر و هنرپیشه اثر به سمت این دو نفر گسیل می شود و به نوعی آنها را به پر کارترین و سودآورترین افراد حرفه خود بدل کرده است.
🔺 اصولا به دو صورت کلی می توان به مقوله طنز در ادبیات چه نمایشی ، چه داستانی و... نگاه کرد ، نخست طنز به عنوان پوششی بر انتقاد ها که اثری تلخ و به غایت تند و تیز و گزنده خلق می شود که شاید جای نیش آن برای مدت های طولانی باقی بماند و معنای حقیقی طنز نیز این چنین است ، این سبک از طنز نیاز به شناخت و تبحر در خلق قصه ، شخصیت و... دارد و اغلب جایگاه چندانی در ادبیات نمایشی و در میان اهالی سینما و تلویزیون ما ندارد و صورت دوم آن که بخش فکاهی و لوده طنز است و اغلب مقایسه ای است ، کنایه چندانی ندارد و بر پایه قهقهه مخاطب پیش می رود در سینمای ایران داغ داغ است و این سال ها پیشرفت های خوبی نیز داشته و هر روز بر قدرت و ساختار آن افزوده می شود و از ساده لوحی سازندگان آن ها کاسته می شود.
🔺 هزارپا آنچنان که مشخص است و گفته شد از دسته دوم کمدی و طنز برخاسته ، عامیانه است و قصدش بر خنده و ایجاد لحظات شاد بر پایه شوخی های پر شمارش است، شوخی هایی که گاه پا را فراتر از حد می گذارند اما ادبیات عامه ایرانی که پر از ایهام و تشبیه در کلمات و جملات است تمام این تند و تیزی های فرهنگی را در می نوردد و مخاطب این امر را به خوبی می داند و می شناسد و افکار منفی را از ذهن خویش دور می سازد.
🆔 @hvasl_ir
✅ برای یازدهمین سال متوالی؛
📌 عطر رضوی در گیلان هم پیچید/حضور حاج حسین یکتا همزمان با شب ولادت امام رضا(ع) در رشت
🔺 برگزاری این گونه جشن ها به نوعی تجدید میثاق با ائمه است و مردم گیلان نیز همیشه رکن اصلی برگزاری چنین برنامه هایی هستند. اشاعه سبک زندگی اهل بیت(ع)، آشنایی بیش تر با این بزرگواران، تلاش بر ترویج کلام اهل بیت(ع) و ایجاد یک تلنگر در افراد در قالب این برنامه ها صورت می گیرد و در دهه کرامت به دلیل آنکه برگزاری این برنامه ها از صبح تا شب در تمامی محافل مثل هیئات، بیمارستانها، مساجد، روستاها، حسینیه ها و حتی خیابان ها انجام می گیرد اثرگذاری به مراتب بیش تر است.
🔺 مژدهی دبیر جشن‌های مردمی زیرسایه خورشید در گیلان با تصریح اینکه جشن‌های دهه کرامت با حمایت نهادهای دولتی و انقلابی توسط تشکل‌های مردمی برگزار می‌شود افزود: امسال 195 عنوان برنامه توسط تشکل‌های مردم نهاد و با حضور کاروان خدام رضوی در استان برگزار می‌شود.
🔺کاروان خدام رضوی از چهارشنبه 27 تیر در قالب جشن‌های زیر سایه خورشید وارد گیلان شدند. این کاروان شامل 9 نفر در قالب 2 گروه از خادمین آستان قدس با شعار «هرچه دارم از تو دارم» در برنامه‌های دهه کرامت تشکل‌ها و مجموعه‌های مذهبی استان حضور دارند.
🔺مژدهی در ادامه به ویژه برنامه ی میلاد امام رضا(ع) در رشت اشاره کرد و افزود: این مراسم با حضور خدام حرم رضوی از ساعت 21 روز سه شنبه با حضور حاج حسین یکتا و حاج حسن خلج در پیاده راه فرهنگی رشت برگزار می گردد.
🆔 @hvasl_ir
✅ چرا سینمای ایران در این سال‌ها نسبت به سوژه جذاب «ترور» بی‌تفاوت بوده است؟
📌 در حسرت سینمای شهید و جلاد
🚩 چند سال پیش بود که وحید جلیلی با حضور در یک برنامه تلویزیونی با گلایه از بی‌توجهی سینمای ایران به موضوع مهمی همچون ترور شهید رجایی، گفت: «انقلاب اسلامی در حوزه هنر میلیون‌ها سوژه برای قالب‌های هنری داشت؛ اصلا فرض کنیم ما در این کشور حزب‌اللهی نداشتیم و علاقه‌ای هم به ایران نداریم ولی شخصیتی مانند شهید رجایی دراماتیک است و کسی بوده که یک زمانی کاسه و بشقاب می‌فروخته و بعدها رئیس‌جمهور یک کشوری شده است و 34 سال از شهادت مظلومانه او گذشته اما در این سینما یک فیلم داستانی درباره‌اش ساخته نشده است. ما چندین فیلم در رابطه با «آلنده» در تلویزیون خودمان دیده‌ایم اما باید بدانیم که شهید رجایی از آن شخصیت که کمتر نیست و این مسائل در حالی است که سینمای ما در تولید، جزو 10 سینمای برتر است». حرف‌هایی که در آن زمان در میان انبوهی از خبرهای ریز و درشت سیاسی و اقتصادی گم شد تا هنوز بعد از گذشت چند سال کارنامه سینمای ایران در برابر نام شهیدانی همچون رجایی نمره‌ای جز صفر دریافت نکند. یکم مرداد، سالروز شهادت شهید داریوش رضایی‌نژاد، دانشمند هسته‌ای کشورمان که در یک عملیات تروریستی به شهادت رسید، بهانه‌ای شد تا در گزارشی به این موضوع بپردازیم که چرا ساخت فیلم‌هایی با موضوع ترور شخصیت‌های ملی اهمیت دارد و کارنامه سینمای جهان در مواجهه با این موضوع چیست؟
🚩 اولین نکته در ارتباط با سوژه «ترور»، گره خوردن این سوژه با تاریخ است؛ تاریخی که همواره به عنوان یکی از غنی‌ترین و دست‌یافتنی‌ترین منابع برای ساخت آثار سینمایی در جهان مورد استفاده بوده است. جالب اینکه بسیاری از ترورهای انجام شده در کشورمان به نوعی با مقاطع حساس سیاسی و تاریخی کشور و حوادث آن دوره گره خورده‌اند و پرداختن به سوژه ترور شخصیت‌ها می‌تواند بهانه‌ای برای مرور آن مقاطع و وقایع آن بر پرده سینما باشد؛ مقاطعی که بازخوانی اتفاقات آن علاوه بر اینکه می‌تواند برای طیف گسترده‌ای از مخاطبان جذاب باشد، فرصتی برای مرور هنرمندانه برخی از رنج‌هایی است که ملت ایران برای رسیدن به جایگاه عزتمندانه امروزی خود آنها را تحمل کرده و مرور آن بویژه برای نسل جدید از اهمیت بالایی برخوردار است.
🚩بهترین تعبیر در ارتباط با فیلم‌های مبتنی بر سوژه «ترور» از زاویه نگاه حرفه‌ای و سینمایی آن است که بگوییم آثار تولید شده در این ژانر، اگر منطبق بر اصول تولید درام‌های سینمایی ساخته شوند، یکی از کامل‌ترین نوع این قبیل آثار خواهند بود؛ به تعبیر بهتر فیلم‌هایی که با موضوع ترور ساخته می‌شوند، از یک سو در دل قصه خود هم ظرفیت استفاده از عنصر «تعلیق» به عنوان یکی از مهمترین عناصر افزایش جذابیت یک اثر سینمایی را دارند و هم پتانسیل خلق «قهرمان و ضدقهرمان» و ایجاد «کشمکش» را در خود جای داده‌اند؛ عناصری که همه ابزاری برای جذاب‌تر شدن قصه یک اثر سینمایی هستند و فیلم‌هایی که داستانی در ارتباط با ترور دارند، ظرفیت بهره‌گیری از همه این عناصر را برای مهیج‌تر شدن قصه خود دارند. از سوی دیگر، همواره سینمای تاریخی بهترین بهانه کشمکش‌های ایدئولوژیک در سینماست
🚩با مروری ساده بر تاریخ کشورهای جهان می‌توان براحتی این ادعا را مطرح کرد که جمهوری اسلامی ایران همواره یکی از بزرگ‌ترین قربانیان تروریسم در جهان بوده است؛ کشوری با بیش از 17 هزار شهید ترور که بخش مهمی از آنها را چهره‌های ملی و سرشناس تشکیل می‌دهند. با نگاهی به فهرست این شهدا در میان آنها نام‌هایی دیده می‌شوند که هر کدام به خودی خود توانایی تبدیل به سوژه تولید چند اثر سینمایی را دارند.
🚩هر چه سینمای ما در پرداختن به سوژه‌های مرتبط با موضوع «ترور» بویژه طی چند سال اخیر کم‌کار بوده است، سینمای جهان دست پُری در این حوزه دارد. آثاری که برخی از آنها هنوز هم با گذشت چندین سال‌ها در شمار برترین آثار سینمای جهان جای می‌گیرند و البته در زمان ساخت نیز از جانب جامعه هنری و سینمایی غرب مورد استقبال قرار گرفتند. موضوعی که بدون شک در ایجاد انگیزه برای سایر سینماگران برای دست گذاشتن بر چنین سوژه‌هایی موثر بوده است. در ادامه به معرفی برخی از این آثار به عنوان مشتی نمونه خروار می‌پردازیم.
🆔 @hvasl_ir