من هر وقت این روایت رو میخونم همش میگم من از خونمون به شوق دیدار با تو تا نجف اومدم...

چند قدم چیه؟

یه عمره داریم میدویم

مارو میخوای چی کار کنی؟...

بعد تو روایت می‌فرماید که این اقا وقتی برمیگرده پیش دوستاش دوستاش بهش میگن که خب دیگه با علی رفیقی خب رفیقت رو تحویل میگیری

امر رو شخصی کردن

یه دفعه این اقا بر میگرده دفاع می‌کنه میگه ادم های جاهل آدمای نادون

کی گفته شخصیه این آدم دین منه

تو روایت می‌فرماید به خاطر این دفاعی که از مولا کرد واسش همون ثواب رو مینویسن

این دوستت دارم به مولا گفتن یه همچنین چیزی داره...