#جزوه "تربیت امروزی، تربیت انقلابی" برشی از یک اثر تربیتی کم نظیر از جناب استاد طاهرزاده #تربیت مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی 🆔 @morabi_masjed

✅تربیت به سبک دیوار کشی متربی شما چند سالشه؟ ۱۰ یا ۱۵ یا ۲۰؟ قطعا متربی شما که در سن ۱۵ سالگی است با متربی ای که در سن ۱۷ سالگی است باهم تفاوت هایی دارند؛ موضوع بحث ما نیازهای هر فرد است...  البته تمام افرادی که به کار تربیتی مشغولند بر این امر واقفند که  " یکی " از معیارهای تعیین نیاز هر شخص " سن " اوست. عوامل دیگری همچون خانواده ، محیط زندگی ، سبک ارتباطی او با محیط اطراف ، فاصله او با سن بلوغ و حتی تک فرزند بودن یا نبودن نیز در این مورد مهم است. اما بحث امروز ما " سن " است که شاید بتوان گفت یکی از مهمترین و دم دست ترین شاخص ها برای تعیین نیاز افراد است... خب ؛ بریم سر اصل ماجرا ... همانطور که می دانید نیاز یک نوزاد با نیاز یک کودک 5 ساله باهم فرق می کند... و به همین منوال نیاز فرد 5 ساله با ده ساله ! خیلی اوقات در مدارس و یا در مجموعه های فرهنگی تربیتی "جداسازی سنی" صورت نمی گیرد و خیلی از همکاران ما به دلایلی چون ( غفلت یا عدم حضور مربی به تعداد مورد نیاز ) از این اصل غافلند. باید بدانیم که هر فردی در هر سنی یک نیاز دارد و البته قسمت مهم داستان اینجاست که معمولا نیاز ها به " ضمیر ناخود آگاه " ما بر میگردند و دانستن یا ندانستن ما تاثیری  در آنها ندارد... وقتی من گرسنه ام می شوم و نیاز به غذا دارم دیگر مهم نیست من یک پزشک هستم و سرشار از آگاهی یا یک فردی در اوج غفلت ... وقتی شما یک نوجوان کلاس هشتم را با یک نوجوان کلاس نهم یا دهم در یک محیط جمع کردید و زمینه های دوستی آنان را فراهم کردید طبیعی است که تداخل نیاز به وجود می آید. به داستانواره زیر توجه کنید : سینا و رضا دو دوست هستند. سینا در کلاس دوم دبیرستان (متوسطه دوم) و رضا در کلاس نهم (مقطع متوسطه اول) مشغول به تحصیلند. یکی از نیازهای حیاتی و مهمِ سینا ( بدون آنکه خود بداند ) نیاز به محبت و دوستی است در صورتیکه رضا فعلا در این وادی نیست و بیشتر توجه او به بازی های رایانه ای و فوتبال است. هر دوی آن ها در ضمیر ناخودآگاهشان نیازهایی دارند و مغزشان نیز دستور میدهد که تو باید "شکل" دوستت شوی... طبیعی است که سینا چون سنی از او گذشته نمی تواند شبیه رضا با زیرشلواری در خیابان بیاید یا در خانه پای رایانه بشیند و بازی کند... اینجاست که رضا نقش بیشتری را در تطابق با محیط اجرا می کند و سعی می کند شبیه دوست بزرگترش شود. و از همان لحظه است که شما رفتارهایی را از این دو دوست می بینید که کمی عجیب است : مثلا علی ( به خاطر نیاز شدیدش به محبت و دوستی) به شدت به رضا وابسته می شود و رضا هم با اینکه سیستم شخصیتی اش (فعلا)  نیازی به محبت شدید " ندارد "سعی می کند با سینا همدردی کند... . سینا همیشه ناراحت است چون هرگز رضا نمی تواند نیازهایش را تأمین کند و از طرفی هم شدیداً به او وابسته شده است. رضا هم چون نیازهای کاذب را برای خود ایجاد کرده است رفتارهای غیر منطقی از خودش نشان می دهد... و این یعنی اول مشکلات " مربی " مشکلاتی همچون : جداسازی آنها از یکدیگر که باید بدون مسایلی همچون غیبت و ... اینگونه موارد شکل گیرد! قطع کردن رابطه عاطفی آنها جلوگیری از سرایت این ویروس به بقیه متربی ها و... می بینید؟ عدم رعایت یک اصل مهم تربیتی به نام جداسازی، مشکلات زیادی را به همراه می آورد که ما چون اصل را بر خوش بینی می گذاریم " خوش بینانه ترین " حالت را برای شما ذکر کردیم... تأثیر این دو دوست بر یکدیگر می تواند بسیاری از فعالیت های شما را خنثی کند. اینکه معمولا در این دوستی ها فرد "کوچکتر" بیشترین آسیب را می بیند یک امر بدیهی است... فقط آنچه مهم است این است که این دیوار کشی سنی نباید به گونه ای شکل بگیرد که متربی ها را حساس تر کرده و بشود مصداق روایتی که می فرماید (انسان بر آنچه که بر او منع شده است حریص تر است...) ؛ مخصوصاً اگر زمان طولانیست که این امر در متربی های ما رواج دارد باید سبک تدریجی را پیش بگیریم که نوجوانان گیج نشده و در مقابل این تصمیم ما جبهه نگیرند... مطمئناً مربی های خوش سلیقه و آگاه جامعه ما از پس این امر مهم به خوبی برخواهند آمد. پس یادمان باشد زمینه دوستی و رفاقت را برای افراد غیر هم سن آماده نکنیم تا زمینِ آماده یِ زراعتِ نوجوانان که همانا  " دل پاکشان " است ؛ همیشه گوش به زنگ مربی باشد برای  " تغییر ". #تربیت #مربی #مربی_محور مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

♦️کرونا از دریچه تربیت❗️ استاد بزرگوار ما آقا مجتبی #وافی ید طولایی در تربیت، بویژه تربیت نوجوان دارند و الآن نیز مدیر حوزه علمیه حاج ملاصادق در قم هستند. ایشان در تربیت روشی داشته و دارند به نام #تربیت_در_صحنه. 🔻لب کلام در این روش تربیتی این است که بچه ها نباید صرفا آموزشگاهی و کتابخانه ای تربیت شوند بلکه باید آن ها را در شرایطی قرار داد که مجبور به واکنش شوند و مربی باید از کنار ناظر باشد، تا در این صحنه های تربیتی طراحی شده، شناسایی ها و ضربه های تربیتی خود را داشته باشد. 🔻 مثال: گروهی از نوجوانان را تصور کنید یک قرار تفریحی شکل گرفته است، گروه شاد و خرم حرکت میکند، اما مربی از قبل نقشه کشیده است فلذا به مقصد که می رسند گروه متوجه می شود وسایل ناهار جا مانده است!☹️ الآن صحنه تربیتی آماده است؛ رفتارها همه زیر نظر مربی است؛ یکی عصبانی می شود، یکی ناامید، یکی بی دلیل کسی رامتهم می کند و دیگری قهر می کند و گوشه ای می نشیند. اما در این میان هستند بچه هایی که این نوع پیشامد ها را طبیعی دانسته و شروع می کنند برای آن فکر کردن تا راه جبران را بیابند و حتی بعضی هستند که به این هم توجه دارند که همه ی این ها یک آزمون از پیش طراحی شده از جانب مربی و صحنه ی آزمون ها در مسیر رشد است. این نوع نگاهِ آن ها به شرایط و شناخت از مربی دلسوز و آگاه باعث می شود این افراد آرام باشند. 🔻در مورد ابتلائاتی هم که خدای متعال برای انسان ها و جوامع طرح ریزی می کند اگر نگاه ما همین نوع نگاه باشد که یک مربی آگاه و مهربان صحنه هایی را طراحی می کند تا انسان ها خودشان را نشان دهند، نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند و در مسیر رشد حرکت کنند آن وقت دیگر مشکلات و ابتلائات علی رغم سختی ها و دشواری ها شیرینی های خاص خود را هم خواهد داشت. پ ن: ۱- وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‌ آیه ۱۵۵ سوره مبارکه بقره وقطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، زيان مالى وجانى وكمبود محصولات، آزمايش مى‌كنيم وصابران (در اين حوادث وبلاها را) بشارت بده. آیه ۳۱ سوره محمد ۲- وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ. ما قطعاً شما را مى‌آزماييم تا از ميان شما مجاهدان و صابران را نشان دهيم. ✍ امیر احتشام #کرونا #تربیت #تربیت_در_صحنه #مربی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

با اینکه اخلاق خوبی داری ولی...!؟ #تربیت یعنی امر به معروف و نهی از منکر. امر به معروف ونهی از منکر آداب و احکام خاص خودشو داره که برای شناخت آنها حتما باید به رساله رجوع کرد. اما نکاتی که در اینجا به اون اشاره میشه صرفا تجربیات شخصی بوده والبته  پشتوانه ی روایی و حدیثی هم دارند. در  امر به معروف شخص باید حتما خوش اخلاق باشه - حوصله به خرج بده و عجله نکنه - و بیشتر با عملش نشون بده که کار درست چیه. باید توجه کنیم که قرار نیست که همه ی حقایق رو به زبون بیاریم بلکه بهترین راه بیان حقیقت از طریق عمل است یعنی مثلا با اصرار و مداومت در نماز اول وقت خوندن درستی این کار رو متذکر بشیم. این نکته خیلی مهم را باید در نظر داشت که همه ی ما انسان ها داری یک فطرت مشترک هستیم. برخی خیلی ناشیانه همه چیز را به زبان میارن و فکر می کنن که همیشه باید با سر و صدا کردن حقیقت رو بیان کرد یا اینکه با عصبانی شدن و داد و فریاد و ... میشه  امر به معروف کرد که انصافا خیلی وقتها اینجور کارها نتیجه ی عکس هم داره و باعث دلسردی و دلزدگی دیگران نسبت به دین و دیندار میشه در امر به معروف  آدم باید خیلی صبور باشه و همیشه لبخند به صورت داشته باشه. و اما نهی از منکر در نهی از منکر این نکته خیلی مهمه که ما باید عمل زشت یک فرد را مورد نقد قرار بدهیم نه خود آن فرد. اگر قرار باشد که ما خود شخص را نقد کنیم این بی انصافی است که با دیدن یک عمل اونو کاملا مورد سرزنش قرار دهیم و نکات مثبت شخصیت او را نبینیم. همیشه برای نهی از منکر اول باید به فرد نکات مثبت شخصیتش را متذکر شد تا او تو را شخصی با انصاف بداند و صداقت تو را درک کند و به سایر حرفهای تو هم گوش بدهد وقتی تو انصاف داشته باشی اگر نقدی داشتی شخص براحتی می پذیره ولی اگر شخصیت طرف مقابل رو کاملا سیاه نشون دادی بدون شک او هم در برابر تو موضع می گیره و بعدش هم جدال و بحث بی فایده است. نکته ی دیگه اینه که تا جای ممکن نباید در میان جمع دیگری رو نصیحت کرد و این خیلی مهمه! چرا که این کار شخصیت فرد را خرد می کنه پس تا جای ممکن در جایی که کسی دیگر اونجا نیست به او بدی عملش را گوشزد کنیم البته این کار تاثیر کلام را هم بالا می بره بعد از اینکه حقیقت رو گفتید همه چیز رو فراموش کنید و همیشه رازدار باشید تا به شما و سخن شما اعتماد کنند.  البته اگر کسی از دوستان که به شما وابستگی داره وبه گناه کردن اصرار داره و احساس می کنید که فقط با قهر کردن یا اخم کردن میشه روی او تاثیر گذاشت و اونو از گناه دور کرد این کار هم در جای خود می تونه تاثیر بالایی داشته باشه ولی باز هم باید مواظب بود که افراطی عمل نکنیم. البته  اگر کسی که دیگه امیدی به تاثیرپذیری او ندارید و می دونید که قلب سیاه و اعتقادی خراب داره که می تونه خودتون رو هم منحرف کنه باید ازش دور شوید چرا که دوستی با این افراد واقعا بدبختی میاره! #مهارتهای_مربی #تربیت #مربی #مربی_محور مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

🌤 #تربیت یعنی امام زمانی شدن. ☑️ یک دنیا نظم، دانش، ادب و اخلاق بدون معرفت امام زمان مرگ جاهلیت در پیش دارد. 😔 و افسوس که شیعه ازو و دعای بر فرجش، غافل است... #تربیت مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✍ چــــــرا تربیٺـــــــــ؟... تربیت فرایندی است که در سراسر عمر انسان اتفاق می افتد و جنبه #تکاملی دارد. اسلام به تربیت #همه جانبه فرد معتقد است. 🔸 تعلیم و تربیت یعنی #هدایت فرد در ابعاد : الف• فکری و عقلانی ب• معنوی ج• اخلاقی د• اجتماعی و• عاطفی ه• بدنی 🔸 تعلیم و تربیت یعنی #کمک کردن به #متربی تا بهتر تشخیص دهد. در یک جمله ساده امیر مومنان(ع) می فرمایند : #پَست‌ترین علم آن است که در #سطح کلمات و #زبان متوقف شود و #والاترین درجه علم آنست که در #اعضاء و #ارکان وجود انسان ظاهر شود . 🔸 از ویژگےهای تربیت اسلامی آن است که در تمام تلاش های انسان، یک #مسیر را دنبال می کند و آن عبادت و بندگی #خداست. ⇐ اهداف تربیت اسلامی عبارتند از : ١. #شناخت خود و #پیرامون خود ٢. #یاد دهی علم وحکمت ٣. #تربیت دینی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

چرا باید تربیت کنیم؟! تربیت ما بیش از این نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم و… اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را به ما یاد ندادند. کجا به ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار کنیم…؟ در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های نقد را به ما نیاموختند. داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.» از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن» تا «مهرورزی» به آموزش نیاز دارد. بخشی از سلامت روحی و جسمی ما در گرو «تنفس صحیح» است. آیا باید در جوانی یا میان‌سالی یا حتی پیری، گذرمان به یوگا بیفتد تا بفهمیم تنفس انواعی دارد و شکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟! به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند، در دنیایی دیگر زندگی می‌کند؛ دنیایی که بویی از آن به مشام بینندگان ناشی نرسیده است. هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم، چند خط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم». همه چیز از جلو چشم ما گذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است. اگر حرف مولوی درست باشد که «فرع دید آمد عمل بی‌هیچ شکر پس نباشد مردم الا مردمک»، باید بپذیریم که آدمیت ما به اندازۀ مهارت ما در «نگاه» است. جان راسکین، آموزگار بزرگ نگاه، در قرن نوزدهم می‌گفت: «اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری می‌کردم تا بچه‌ها قبل از اینکه به نگاه‌های سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند.» می‌گفت: «کسی که به کلاس‌های طراحی می‌رود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیق‌تر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت می‌رود تا در طراحی پیشرفت کند.»(آلن دو باتن، هنر سیر و سفر، ص۲۶۹) اگر در خانه یا مدرسه، یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، انسانی دیگر بودیم. انسانی که نمی‌‌تواند از چشم و گوش و زبان خود درست استفاده کند، پا از غار بدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهد که آنان با «نگاه» بیگانه نبودند. من پدرانی را می‌شناسم که در آتش محبت فرزندانشان می‌سوزند و برای رفاه و آسایش آنان سر از پا نمی‌شناسند، اما تا دهۀ هفتاد یا هشتاد عمرشان ندانستند که فرزندانشان بیش از خانه و ماشین، به آغوش گرم او نیاز دارند و او باید آنان را لمس می‌کرد و می‌بوسید و دست محبت بر سر و روی آنان می‌کشید. بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگر همۀ دنیا را برای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن او و بوسیدن روی او، به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد. در جامعه‌ای که از در و دیوار آن، سخن از حق و باطل می‌بارد، کسی به ما یاد نداد که چگونه از حق خود دفاع کنیم یا چگونه حق را مراعات کنیم و مسئلۀ «حق و باطل» را به حقوق افراد گره نزنیم. عجایب را در آسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلو خانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم. نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی، عاشقی، و اعتراض، بیشتر از املا و انشا نیاز به مربی و آموزش دارد. #تربیتی #مربی #تربیت #مربی_محور مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✍ اهداف تربیت اسلامی تربیت فرایندی است که در سراسر عمر انسان اتفاق می افتد و جنبه #تکاملی دارد. اسلام به تربیت #همه جانبه فرد معتقد است. 🔸 تعلیم و تربیت یعنی #هدایت فرد در ابعاد : الف• فکری و عقلانی ب• معنوی ج• اخلاقی د• اجتماعی و• عاطفی ه• بدنی 🔸 تعلیم و تربیت یعنی #کمک کردن به #متربی تا بهتر تشخیص دهد. در یک جمله ساده امیر مومنان(ع) می فرمایند : #پَست‌ترین علم آن است که در #سطح کلمات و #زبان متوقف شود و #والاترین درجه علم آنست که در #اعضاء و #ارکان وجود انسان ظاهر شود . 🔸 از ویژگےهای تربیت اسلامی آن است که در تمام تلاش های انسان، یک #مسیر را دنبال می کند و آن عبادت و بندگی #خداست. ⇐ اهداف تربیت اسلامی عبارتند از : ١. #شناخت خود و #پیرامون خود ٢. #یاد دهی علم وحکمت ٣. #تربیت دینی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

امام خمینی (ره) 📌گرفتاری همه ما برای این است که تزکیه نشده ایم، تربیت نشده ایم. عالم شدند #تربیت نشدند، دانشمند شدند #تربیت نشده اند، تفکراتشان عمیق است لکن #تربیت نشده اند و آن خطری که از عالمی که تربیت نشده است و تزکیه نشده است بر بشر وارد می شود آن خطر از خطر مغول بالاتر است. ۵۹/۱۱/۱۰ مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✅پرورش راستگویی در گروه راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. در یک گروه تربیتی #پرورش_راستگویی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به #تربیت اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱. یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲. فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳. اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴. هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر #مربی برنامه و #روش_کنترل_صحیح را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵. سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶. واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷. اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. #پرورش_راستگویی #مهارتهای_سرگروه مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

آزمونی برای مربی آنانی که پای درس ما هستند و تحت #تربیت ما، از مجالس و کلاسهای ما چه به دست می آورند و چه از دست می دهند؟ به این کلام بی نظیر رسول رحمت صلی الله علیه و اله با دقت بنگرید. رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : لا تَجْلِسوا إلاّ عندَ كُلِّ عالِمٍ يَدْعوكُم مِن خَمْسٍ إلى خَمسٍ : مِن الشَّكِّ إلى اليَقينِ ، و مِن الرِّياءِ إلى الإخْلاصِ ، و مِن الرَّغْبَةِ إلى الرَّهبَةِ ، و مِن الكِبْرِ إلى التّواضُعِ ، و مِن الغِشِّ إلى النّصيحَةِ. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تنها در مجلس عالمى بنشينيد كه شما را از پنج چيز به پنج چيز فرا مى خواند: از شک و دو دلى به يقين، از ريا به اخلاص، از دنيا خواهى به دنيا گريزى، از تكبّر به فروتنى و از ناخالصى به خلوص. بحار الأنوار : ٧٤/١٨٨/١٨. راستي ثمر مجالس و کلاس های ما 🔺یقین، 🔺اخلاص، 🔺 بی رغبتی به دنیا، 🔺تواضع و 🔺 پاک شدن از غل و غش است و یا ناخواسته 🔻شک وتردید در دل شاگرانمان می اندازیم 🔻یا ریاکار و متظاهر بارشان می آوریم 🔻یا با عملکردمان آنها را اهل دنیا می کنیم 🔻یا ایشان را به تکبر می آلاییم 🔻یا آنها را ناخالص و فریبکار می سازیم؟ و یا اساسا به این موارد کاری نداریم و گمان می کنیم با پرداختن به امور دیگر مشغول تربیتیم؟ پناه بر خدا... این روایت ناب، آزمونی است برای مربیان... #مربی #مربی_محور #تربیت مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

به کارت ایمان داشته باش کسی که می‌خواهد #مربی باشد یک ویژگی‌هایی می طلبه اول این که خودش به کار خودش باور داشته باشد، ایمان داشته باشد به کار خود. مثلاً بداند وقتی روی من وقت می‌گذارد روی من موثر است و تغییر پیدا می‌کنم اگر فرض کنید که این شخص فکر کند که همه چیز وراثتی است یا محیط است که انسان را می‌سازد و هیچ اختیار و انتخابی برای فرد نیست پس بی خودی چه می‌خواهد بکند. هر کاری انجام دهد لغو است. بنابراین اول باید ایمان داشته باشد باور داشته باشد به این که کاری را که دارد انجام می‌دهد و می‌خواهد انجام دهد مفید و شدنی است و #تربیت معنا دارد. یک آیه از قرآن می‌خوانم: آمَنَ الرَّسُولُ به ما أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ پیامبر ایمان دارد به آن کتابی که برایش نازل شده یعنی به وحی خدا اول خودش ایمان دارد تا من و شما را به وحی دعوت می‌کند اگر ایمان نداشتند شدنی نبود. اگر مربی باور داشته باشد که همه چیز دنیا وراثتی است و یا محیط و طبیعت است که انسان را می‌سازد و چیزی به نام اختیار و انتخاب برای انسان وجود خارجی ندارد، چگونه می‌تواند برای هدایت مربی، گام بردارد!؟ مربی، در این حالت، دست به هر کاری بزند، لغو است. زمانی که مربی، به عملی که می‌خواهد انجام دهد، ایمان و باور داشته باشد، تربیت معنا پیدا می‌کند. پیامبر (ص)، ابتدا به وحی خداوند ایمان داشت که توانست مردم را به سوی او فراخواند. والسلام علیکم و رحمه‌الله حجة الاسلام آقاتهرانی #مربی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf