🏴 آیت الله کعبی در شب هفتم محرم الحرام ۱۴۴۷ در مرکز علمی فرهنگی امام حسین علیه السلام در اهواز 💠 حضرت عباس علیه السلام را به عنوان نماد برادری، وفاداری و عزت و شجاعت میشناسیم اما علاوه بر آنها، ایشان فقیه مجاهد، حافظ قران، بصیر، حکیم و دارای تدبیر و فرماندهی بود. 💠 حضرت عباس (علیه السلام) دربرابر ولی امر خود چهار ویژگی دارد؛ او تسلیم مطلق بود و به منظومه فکری امام اعتقاد قلبی داشت. وی به رهبر شرعی خود وفادار بود و همچنین دارای احساس مسئولیت و اهتمام به اوامر دینی بود. 💠 ما دلدادگان حضرت عباس علیه السلام نیز باید از این صفات نسبت به مرجعیت (به عنوان نائبان امام زمان) برخوردار باشیم؛ شهدا و فرماندهان ما هرکدام که حضرت عباس علیه السلام را الگو قرار داده بود، نسبت به ولایت فقیه دارای همین صفات بودند. 💠 در زیارت حضرت عباس میخوانیم «اَلسَّلامُ عَلَيک اَيهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطيعُ للَّهِ‏ِ وَلِرَسُولِهِ‏ وَلِأَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَالْحَسَنِ والْحُسَينِ» بندگی و اطاعت حضرت عباس تنها درخصوص نماز و روزه نبود بلکه اطاعت از ولایت در همه امور بود. 💠 کسی که در خط حضرت عباس علیه السلام و مطیع ولایت باشد، خدا از او راضی خواهد بود، بدی‌های او را می‌بخشد و به زندگی او برکت می‌بخشد و مورد لطف اهل بیت علیهم السلام قرار می‌گیرد و عاقبت بخیر می‌شود. 💠 حضرت عباس اسوه علم، ایمان، بصیرت، فداکاری، مواسات، برادری، تدین، شجاعت و حمایت از دین و رهبری است؛ برادری حضرت عباس و وفاداری ایشان نسبت به امام حسین (علیه السلام) صرفا به‌خاطر نسبت خانوادگی نبود بلکه اگاهانه و بر مدار حق و تبعیت از ولایت بود‌. ✅️ @kaabi_ir

سفارش آیت الله کعبی به قرائت دعا جهت رفع گرفتاری‌ها و پیروزی رزمندگان اسلام این دعایی است که امام حسین(ع) در روز عاشورا به فرزندش سید ساجدین آموختند و در برآورده شدن حاجت و رفع گرفتاری بسیار مهم و موثر است. « بِحَقِ‏ یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ‏ وَ بِحَقِ‏ طه‏ وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ یَا مَنْ‏ یَقْدِرُ عَلَى‏ حَوَائِجِ‏ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الضَّمِیرِ یَا منفس [مُنَفِّساً] عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مفرج [مُفَرِّجاً] عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا.» به حق «یس» و «قرآن کریم» ، و به حق « طه و قرآن با عظمت»، ای کسی که در برآوردن حاجت حاجتمندان توانایی ، ای کسی که از درون افراد خبر داری ، ای بر طرف کننده ی گرفتاری ها ، ای شادی بخش کسانی که غم زده اند ، ای کسی که به افراد پیر ترحم می کنی ،‌ای کسی که روزی طفل کوچک را می دهی ، ای کسی که به تفسیر احتیاج نداری ، بر محمد و آلش درود فرست. (به جای کذا و کذا در عبارت دعا باید حاجت خود را بیان کرد، ان شالله که به حاجاتتان برسید.) بحار الأنوار علامه مجلسی: ج 95 ص 196 ح 29. https://eitaa.com/kaabi_ir