📷عکس نوشت؛ تحلیلی انتقادی در نقد خطای راهبردی مدعیان اصلاحات
✍️ آیت الله عباس کعبی
✅ @asreiranian_ir
recording-20250822-211518.mp3
زمان:
حجم:
14.16M
محاضرة آية الله الكعبي هذه الليلة في حسينية عقيلة الطالبيين بمناسبة ذكرى النبي الاكرم صلى الله عليه و آله و سلم الامام حسن المجتبى و الامام علي بن موسى الرضا عليه آلاف التحية و الثناء
📌بیانیه نمایندگان مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری درخصوص بیانیه مدعیان اصلاح طلبی
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله تعالى : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( ال عمران ٢٠٠)
مردم بزرگ ایران؛ مردم قهرمان خوزستان
خداوند متعال را سپاس میگوییم که با تدبیر و فرماندهی کل قوای حکیم و شجاع؛ رهبر فرزانه حضرت آیتالله العظمی امام خامنهای مدظلهالعالی و اتحاد ملی تاریخی و اقتدار موشکی و ضربه سنگین به دشمن خبیث صهیونی و آمریکای متجاوز؛ ملت قهرمان ایران به پیروزی قاطع نائل آمد. و دشمنان اسلام و ایران را در شکست اراده ملت ایران ناکام گذاشت.
ملت بزرگ ایران از دولتمردان و مسئولان؛ نخبگان و جریانهای سیاسی با اختلاف سلیقههای متفاوت انتظار دارند که این پیروزی بزرگ و این اتحاد ملی را صیانت نمایند و اجازه ندهند؛ دشمنان از طریق تفرقه و نزاع و دو قطبی روزنههایی برای رخنه پیدا کنند و به اتحاد ملی آسیب برسانند. متأسفانه بیانیه مدعیان اصلاحطلبی؛ زمینه سوءاستفاده دشمن را فراهم نمود. خوشبختانه این بیانیه؛ ذلیلانه و تفرقهافکن؛ با موج وسیعی از محکومیت همه اقشار ملت و جریانهای سیاسی و حتی جریان اصلاحات انجامید. ما نمایندگان مردم شریف خوزستان در مجلس خبرگان رهبری لازم میدانیم همراه با ملت فهیم و بصیر ایران بر محورهای زیر تأکید نماییم:
۱. شرایط صدور بیانیه مدعیان اصلاحطلبی: صدور بیانیه برخی مدعیان اصلاحطلبی در شرایطی صورت گرفت که جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت، پس از حماسه اقتدار ملت ایران در دفاع مقدس دوم، در جایگاه برتری راهبردی قرار گرفت. این جنگ با همه هزینهها و سختیها، پیام آشکاری به دشمنان مخابره کرد: [جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت توان ایستادگی، ضربه زدن و مدیریت بحران را دارد. در چنین شرایطی، هر پیام داخلی باید تقویتکننده این موقعیت باشد، نه اینکه به ابزار جنگ روانی دشمن تبدیل گردد.]
۲. برخی خطاهای بنیادین بیانیه مدعیان اصلاحطلبی:
الف) القای ضعف و ناکارآمدی نظام: بیانیه مزبور با برجستهسازی مشکلات اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی، تصویری از ناکارآمدی نظام ارائه میکند. در حالی که از منظر تحلیل راهبردی، مشکلات باید در بستر کلان تمدنی و جنگ ترکیبی دشمن و برخی کوتاهیها و ضعف مدیریتی دیده شوند، نه به عنوان نشانه ضعف ذاتی جمهوری اسلامی ایران. این رویکرد در جهت راهبرد دشمن برای ایجاد یأس اجتماعی و گسست مردم از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
ب) نادیده گرفتن دشمن اصلی: بزرگترین خطای این بیانیه، غفلت از نقشآفرینی آمریکا و رژیم صهیونیستی در تمامی بحرانها است. جایگزین کردن «اختلافات داخلی» به جای «تهدید خارجی» و تغییر اولویت ملت ایران از مبارزه با استکبار به نزاعهای درونی دقیقاً همان هدفی است که اتاقهای مکر دشمن دنبال میکنند.
ج) فاصله گرفتن از ولایت فقیه: ولایت فقیه در اندیشه امام خمینی قدس سره و رهبر معظم انقلاب، مدظلهالعالی، محور انسجام و راهبری ملت بزرگ ایران و امت اسلامی است. بیانیهای که به جای تبیین هماهنگی با راهبردهای رهبری حکیم و شجاع و با تدبیر، به غلط؛ تصویری از «چندصدایی» و «تشتّت» و قهر ملی؛ مخابره کند، عملاً به تضعیف ستون اصلی اقتدار جمهوری اسلامی منجر میشود.
د) بازتاب منفی در سطح بینالملل: در حالی که جمهوری اسلامی ایران و مقاومت در صحنه عمل همچنان در وضعیت جنگ با دشمن است و ضربات سنگینی و لطمههای جبرانناپذیری به ابهت توهمی دشمن زده شد و تحسین افکار عمومی جهانی و ملتهای آزادیخواه جهان و امت اسلامی را دربر داشت، در فضای بعد از حماسه اقتدار ملی در دفاع مقدس دوم، این بیانیه در افکار عمومی منطقه و جهان، پیام انفعال و تسلیم و آشفتگی و تناقض درونی با تعلیق انرژی هستهای مسالمتآمیز و تسلیم به دشمن مخابره میکند.
۳. ضرورت نقد در چارچوب صیانت از وحدت ملی و ولایت: لازم است نقد و مطالبهگری: تقویتکننده انسجام و وحدت و ولایت و مقاومت و امیدآفرین باشد. بیانیهنویسی و کنشگری سیاسی باید ذیل راهبردهای کلان رهبری و اقتدار و امنیت و عزت ملی قرار گیرد. اولویت اصلی، مقابله با دشمن خبیث و مکار و همافزایی میدان و دیپلماسی و تقویت اقتدار نیروهای مسلح و جبهه مقاومت است، نه پرداختن به نزاعهای جناحی. هرگونه تضعیف انسجام ملی در شرایط حساس منطقهای، عملاً بازی در زمین دشمن محسوب میشود.
۴. پیامدهای راهبردی: اگر جریانهای سیاسی از هشدارهای حکیمانه و هفت فرمان راهبردی ولایت در اربعین شهدای اقتدار غفلت کنند، پیامدهای خطرناکی برای امنیت ملی خواهد داشت. آنچه محتمل است، چه بسا در صورت غفلت و بیتوجهی و دامن زدن به نزاع و تفرقه منجر به:
تضعیف اعتماد اجتماعی و افزایش فاصله مردم از نخبگان سیاسی.