کفیل‌ابوفاضل ./
روزی به دلبری نظری کرد چشم من
زان یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد ..
خیلی هیئت ها جالب شدن ؛ خیلی مداحا جالب شدن ..
مجلس اباعبدالله رو با چی اشتباه گرفتید ؟
اصلا تو مجالستون حزنی هم احساسی میشه ؟
یا فقط یاد گرفتید دستا رو ببرید بالا و بالا پایین بپرید ؟ بندریه ؟ عروسیه یا مجلس عزاداری ؟
استخره شنا میرید ؟ یا باشگاهه که پروانه می‌زنید ؟
هیئت ها رو کردید خانقاه ..
روضه و عزاداری رو کردید مضحکه خاص و عام .
فرق هروله و رقص و هنوز نمیدونید شما ! یه کلام بگید واسه تخلیه هیجان میایم هیئت ..
اما اینو یادتون باشه ؛ ما یک معصومِ حی و حاضر داریم ..
کنار ما راه میرن ؛ زندگی میکنن و برای جد غریبشون کنار ما عزاداری میکنند !
مگه ما تو جلسات با داد و قال التماس آقا جان نمی‌کنیم که اقا یه نگاهی به مجلس ما بکن ؛ یه ثانیه از دم در هیئت رد شو ..
کدوم هیئت ؟ کدوم جلسه ؟ کدوم عزاداری ؟ اصلا روتون میشه آقا دعوت کنید ؟
دعای آخرشون هم میشه اللهم عجل لولیک الفرج ..
سخت در اشتباهید ؛ تا ما آقا نشیم آقا نمیاد !
#کفیل‌ابوفاضل
کفیل‌ابوفاضل ./
تا خدا هست به مخلوق دمی تکیه مکن ،
که خدا کوه ِثبات است و بشر عین ِنیاز . . .