🎤 #گزارش| تصمیم انقلابی، تبیین جهادی 👈 مروری بر سفر تاریخی آیت‌الله‌ خامنه‌ای در مردادماه سال ۱۳۶۷ به مناطق عملیّاتی دفاع مقدس پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ 🌷 به مناسبت سالگرد سفر تاریخی آیت‌الله‌ خامنه‌ای در مردادماه سال ۱۳۶۷ به مناطق عملیّاتی دفاع مقدس پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، بخش دفاع مقدس رسانه KHAMENEI.IR در ایام سالگرد این واقعه، در گزارشی اجمالی به ماجرای بازدیدهای آیت‌الله خامنه‌ای از یگان‌های مستقر در مناطق عملیّاتی و سخنرانی‌های ایشان برای تقویت روحیّه‌ی رزمندگان و تبیین علل پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و پایان جنگ ایران و رژیم بعث عراق می‌پردازد.👇 🔹 پس از قبول قطعنامه‌ی ۵۹۸ از سوی ایران در روزهای پایانی تیرماه سال ۱۳۶۷، رژیم بعث عراق در تاریخ ۱۳۶۷/۴/۳۱ حمله‌ای گسترده و طرح‌ریزی‌شده را برای تصاحب بخش وسیعی از مناطق کشور و همچنین فراهم کردن امکان تهاجم نظامی منافقین به جبهه‌ی غرب آغاز کرد. در واکنش به این اقدام، آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رئیس‌جمهور وقت تصمیم گرفتند با حضور در میان رزمندگان، روحیّه‌ی مضاعفی به آن‌ها منتقل کنند و مهم‌تر از آن، بسیج مردمی را مدیریّت کنند. 🔹 با اعلام پذیرش قطعنامه، اتّفاقی در جبهه‌ها افتاد که حقّانیّت تمام موضع‌گیری‌های ایران درباره‌ی رژیم صدّام را ثابت کرد. بعثی‌ها با تصوّر اینکه ضعف ایرانی‌ها مایه‌ی پذیرش صلح شده، از چند نقطه‌ی مرزی با تمام قوا حمله کردند و وارد خاک ایران شدند. غافلگیر شدن نیروهای مستقر در مرزها باعث شد که نیروهای متجاوز، حتّی به نزدیکی خرّمشهر هم برسند. 🔹 قصّه‌ی روزهای اوّل جنگ در سال ۱۳۵۹ دوباره تکرار شد، امّا این بار شرایط بسیار متفاوت بود؛ گویا یک جنگ جدید آغاز شده بود، جنگی که بوی خداحافظی با جبهه‌ها را می‌داد؛ یعنی آخرین فرصت. بسیجیان آماده‌ی شهادت و خشمگین از دست دشمن، فوج‌فوج به سمت جبهه‌ها روان شدند. 🔹 آیت‌الله خامنه‌ای، به عنوان امام‌جمعه‌ی تهران، مانند روزهای اوّل جنگ، نمی‌توانستند در تهران بمانند؛ امّا این بار ایشان علاوه بر امام‌جمعه بودن، رئیس‌جمهور کشور هم بودند و امام منع کرده بودند که ایشان حتّی به استان‌های هم‌مرز با عراق بروند، چه برسد به جبهه. لذا آیت‌الله خامنه‌ای نزد امام خمینی (رحمة الله علیه) رفتند و وضعیّت جبهه‌ها را تشریح کردند و آنگاه امام اجازه دادند. 🔹 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دوباره لباس رزم پوشیدند و به جبهه رفتند. این حرکت، موج عجیبی در کشور به راه انداخت. داوطلبان حضور در جبهه‌ها آن‌قدر زیاد شدند که پس از چند روز، اعلام کردند دیگر کسی نیاید و نیروها آماده باشند تا اگر لازم شد، آنگاه اعزام شوند. بسیاری از ائمّه‌ی جمعه و علمای کشور هم از امام‌جمعه‌ی تهران الگو گرفتند و با رزمندگان همراه شدند. 🔍 متن کامل گزارش را از اینجا بخوانید👇 farsi.khamenei.ir/others-report?id=60758

🏴 ماندگار تا ابد 🔎 مروری بر اهداف، نتایج و خصوصیات قیام عاشورا در اندیشه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 📝 #اربعین۱۴۴۷ 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖥 Farsi.Khamenei.ir

▪️#مقام_نینوا؛ طنین نواهای حسینی در حسینیه امام خمینی 📢نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت؛ نه سیٌدالشٌهداء بر جدال طاقت داشت... مهدی سلحشور؛ ۲۶ تیر ۱۴۰۳ 🎙تا اربعین حسینی در 👇 💻 Farsi.Khamenei.ir

🎤 #تحلیل_و_تبیین | چندروایت بدون‌بزک از «هویدا» ⌛️ بنا بر تأکید مستمر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر لزوم آگاهی نسل جوان از وقایع تاریخ معاصر کشور، بخش «تاریخ» رسانه KHAMENEI.IR، ذیل پرونده‌ی «پهلوی بدون بزک!»، در گزارشی اجمالی، واقعیت‌های پنهان پشت تصویر رسمی دوران نخست‌وزیری هویدا را بررسی می‌کند.👇 🔹 یکی از بارزترین جلوه‌های توهم ثبات اقتصادی، سیاست تثبیت قیمت‌ها در دوران نخست‌وزیری هویدا بود. این سیاست‌ها نه‌تنها بازار را به رکود کشاند، بلکه زمینه‌ساز شکل‌گیری اقتصاد غیررسمی و رواج احتکار کالا هم شد؛ چنان‌که علم در یادداشت‌هایش، این وضعیت را نتیجه حساسیت افراطی شاه و هویدا نسبت به کنترل مصنوعی قیمت‌ها می‌داند: «هم او و هم هویدا حساسیت عجیبی نسبت به افزایش قیمت‌ها داشتند... ولی به آموزش ابتدایی و حرفه‌ای و زیرساخت‌های حیاتی توجه بایسته نشد». 🔹 هویدا نه فقط در عرصه اقتصاد، بلکه در سیاست نیز دروغی ساختاری را نمایندگی می‌کرد. یکی از روشن‌ترین نمونه‌ها، ماجرای تأسیس حزب رستاخیز بود. مصطفی الموتی در تاریخ شفاهی هاروارد روایت می‌کند که حتی نخست‌وزیر وقت هم از تصمیم شاه برای تأسیس حزب واحد بی‌اطلاع بود. نقش او در اجرای این پروژه نه صرفاً از سر اطاعت، بلکه به‌روشنی نشانه‌ای از همراهی فعال با اراده سلطنت بود؛ همراهی‌ای که به حذف استقلال نهادهای سیاسی و اداری و تقویت نمایش قدرت مطلقه انجامید. درواقع، اگرچه بسیاری از تصمیم‌ها از بالا دیکته می‌شد، اما هویدا با تداوم طولانی‌مدت در مقام نخست‌وزیری، نقش ثبات‌بخش، تطهیرگر و تسهیل‌گر استبداد پهلوی را ایفا کرد. 🔹 اگرچه در سال‌های ابتدایی نخست‌وزیری هویدا، سیاست‌های نفتی رشد ظاهری اقتصاد را رقم زد، اما با جهش ناگهانی درآمدهای نفتی پس از ۱۳۵۲، ولخرجی‌های بی‌محابای دولت هویدا به تورمی شدید و لجام‌گسیخته انجامید. بااین‌همه، هویدا همچنان با اعتمادبه‌نفس سخن می‌گفت؛ مدعی بود «سیر صعودی تورم در ایران نه‌تنها وقفه پیدا کرده، بلکه سیر نزولی در پیش دارد» و حتی ادعا کرد بودجه ایران از یک‌دهم بودجه آمریکا نیز بیشتر است. 🔹 شکاف میان ادعا و واقعیت، در نهایت به فرسایش تدریجی اعتماد عمومی انجامید. طبقات حقوق‌بگیر، کارمندان و کارگران از وضع موجود ناراضی بودند و شاه نهایتاً برای مهار بحران، مجبور شد جمشید آموزگار را با نسخه ریاضت اقتصادی به‌جای هویدا بنشاند؛ سیاستی که نه‌تنها بحران را حل نکرد، بلکه رکود و نارضایتی را تشدید کرد. در نهایت، شاه برای نجات خود، نخست‌وزیر کهنه‌کارش را قربانی کرد. 🖼پرونده «پهلوی بدون بزک!» 🔍 متن کامل گزارش را از اینجا بخوانید👇 farsi.khamenei.ir/others-report?id=60852

✊ #روایت_فتح | درس‌های جنگ ۱۲ روزه برای ترسیم نقشه راه پیشرفت کشور 👈 «امر ملّی» و چشم‌انداز آینده ایران 🔹 رسانه KHAMENEI.IR برای روایت و تحلیل کلان پیروزی جمهوری اسلامی ایران در نبرد تحمیلی ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونیستی و نقش رهبر معظم انقلاب اسلامی در هدایت کشور، پرونده‌ی «روایت فتح» را مشتمل بر تحلیل کارشناسان عرصه‌های مختلف کشور در این باره، تدوین و منتشر کرده است. 🖼 به همین منظور یادداشت پیش رو با نگاهی به برخی نظریات دست‌یابی به پیشرفت پس از بحران‌های ملّی به بررسی الگوهای بازتدوین یک سند چشم‌انداز الهام‌بخش، عینی، باورپذیر و مشارکتی برای تحقق «امر ملّی ایران» پرداخته است.👇 🔹 تجربه جنگ دوازده روزه در عین تلخی، درس‌های فراوانی برای حکمرانی داشت که با درک درست از آن می‌توان تهدید پیش آمده را به یک فرصت طلایی و تاریخی برای پیشرفت ایران تبدیل کرد. 🔹 اگرچه کاربست واژه بحران برای جنگ دوازده روزه، از دید برخی صاحب‌نظران کمی بزرگ‌نمایی به نظر برسد اما می‌توان با شاخص بندی مؤلفه‌های بحران زمینه تعابیر متفاوت و پراکندگی دیدگاه‌ها و چالش‌های نظری را به کمترین میزان رسانده و بر حل رو به آینده چالش‌ها تأکید کرد. 🔹 جنگ دوازده روزه و تهاجم رژیم صهیونی به ایران که پیامدهایی چندلایه هم‌چون تضعیف زیرساخت‌ها و اقتصاد از یکسو و افزایش همبستگی اجتماعی و ارتقای غرور ملّی از سوی دیگر داشت کشور را در معرض یک نقطه عطف تاریخی و یک «لحظه گسست تمدنی» قرار داد که بر اساس نظریه «پنجره فرصت بحران» می‌تواند بستری بی‌سابقه برای تحول ساختاری و تمدنی در ایران فراهم آورد. 🔹 امروز احیای جایگاه کشور در سطوح داخلی، منطقه‌ای و جهانی بزرگترین «امر ملّی» است که شاید «احیای امید به آینده» را بتوان شاه کلید و دال مرکزی گفتمان امر ملّی در کشور تلقی کرد. 🔹 شاید بتوان بازتدوین یک چشم انداز الهام‌بخش، عینی، باورپذیر و مشارکتی را تأمین کننده بیشترین الزامات این الگوی بازسازی ملّی و ابزار اصلی تحقق «امر ملّی ایران» دانست؛ فرصتی که با پایان دوره تاریخی چشم‌انداز نخست پیشرفت کشور در افق ۱۴۰۴ فراهم شده و می‌توان در یک نگاه فراگیر و جامع از آن به عنوان مهم‌ترین محور گفت‌وگوی ملّی برای آینده بهره گرفت و امید و پیشرفت را به یکایک جامعه تزریق نمود. امر ملّی «روح و آرمان ملّی» و چشم‌انداز پیشرفت، «پیکر و مسیر حرکت این روح در آینده» است. 🔍 متن کامل یادداشت را از اینجا بخوانید👇 farsi.khamenei.ir/others-note?id=60860

📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۵۰۵ نشریه خط حزب‌الله 💻 Farsi.Khamenei.ir