خاطرات حک شده تو ناخودآگاه ذهنم رو برای بار چندم مرور میکنم. وقتی موتور میزنه بهم و مامانم بلند داد میزنه [ یا موسی بن جعفر ] ؛ وقتی ورودی عراق، ماشین مرد عراقی به خواهرم میخوره و فریاد پدرم تو محیط میپیچه که [ یا موسی بن جعفر ] ؛ وقتی وسط عروسی خواهرم کنار مامانم وایسادم و زمزمه‌ی مامانم رو با خوشحالی می‌شنوم که خدایا، خوشبخت بشن! [ به حق موسی‌ بن جعفر ] ؛ وقتی قبل امتحانات نهاییه و استرس غالب شده بهم، همزمان که گوشت چسبیده دور ناخونام رو میکنم، زمزمه میکنم که خودت کمکم کن، [ یا موسی بن جعفر ] ؛ وقتی مامانم میخواد برام دعای خیر کنه و از خدا میخواد که عاقبت بخیر بشم و زمزمه بعدش که [ به حق موسی‌ بن جعفر ] .. انگار که جدای از پدر بودنتون برامون و جدمون که برمیگرده به شما، صفت باب‌الحوائجی که همیشه بعد از اسمتون تکرار میشه تو ذهنمون، باعث میشه هربار تو غم و شادیامون در خونه‌ی شما رو بزنیم.. حالا امشب ماییم و شما، ماییم و جمله‌ی [ یا موسی بن جعفر ] و این‌بار مثل همیشه کرم شما، که دستمون رو بگیرید و برسونید به ضریح خوشگل خودتون و بعدش ما میمونیم و روی سیاهمون و شوق دیدار حرم جدتون و فرزندانتون.. همین، و ادامه‌ش با شما. - شب‌شهادتِ‌امام‌موسی‌کاظم-

می‌گفت؛ اگر به کربلا فکر میکنی، ثواب زیارتش رو می‌بری.. بهش گفتم؛ ثوابش برای شما، من دلم تنگ شده:))..

کاش ذکری یادمان می‌داد مِن بابِ وصال در مفاتیحُ الجنانش شیخ عباسِ قمی #حامد_عسکری

[ جنون ]

[ برای ثانیه‌ به ثانیه‌ی این روزها که تار و پود نامت، حا سین یا نون! به دلتنگیِ روحمان گره خورده. و ای آرزویِ هر شب ما، نمیطلبی ؟]

- هیچوقت شبیه همه نبودی!

عیدتون مبارکااا😭🎀

این دو روز، خلاصه میشه تو دلتنگی، خستگی، کلافگی و عصبی‌شدن های مکرر..

و البته که نمیشه از خنده‌هاش، حال خوبش، هیجانش و .. گذر کرد :)

اگر حق نیست چیه؟:))))

به عالم گر تهی دستی به درگاه رضا رو کن که از این در هیچ کس با دست خالی بر نمیگردد