‍ 🖋فهرست شماره دهم فصلنامه «نامه‌جمهور» : بازسازی اجتماعی مقاومت به همراه ویژه‌نامه نقد اقتصاد سیاسی اشغال 📌 تعداد صفحات: 400 صفحه 📎در این شماره می‌خوانیم: 📝 سرآغاز: تأملی پیرامون جنگ تحمیلی و ضرورت بازسازی نیروهای اجتماعی | روح‌الله رشیدی 📝سرمقاله: بازسازی اجتماعی مقاومت؛ «امروز جنگ فقر و غنا و جنگ پابرهنه‌ها و مرفهین بی‌درد شروع شده است»| مجتبی نامخواه 📝 دیباچه: سطله علیه زندگی؛ تأملی پیرامون جنگ وجودی سلطه‌گران و سلطه‌ناپذیران | علی اسکندری 1️⃣فصل اول: تأملاتی درباره جنگ و جامعه 📝 نظام امت و امامت در برابر دولت-استیلا و دولت-مارکت؛ مقاومت چگونه ممکن خواهد شد؟ | حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قنبریان 📝 منفیت و هم سرنوشتی: بازیابی مردم؛ رخداد جنگ و امکان‌های سیاست مردمی در ایران | اکبر محمدی 📝 جنگ تا رفع فتنه؛ نظم بین‌الملل چیست و چگونه تقابل ما با آن وجودی است؟ | حجت‌الاسلام والمسلمین سید سعید لواسانی 📝 عبرت‌های لیبی: از یکپارچگی تا ویرانی به دست نواستعمارگران؛ تأملی پیرامون سرگذشت لیبی و آرزوی غرب برای تبدیل ایران به لیبی دوم | زهرا معماریان‌پور 📝شکست استراتژیک امپراتوری؛ چگونه تجاوز آمریکایی-اسرائیلی به ایران زوال امپراتوری را تسریع کرد | طاها زینالی، سارا لاریجانی 📝مدرسه جنگ؛ جنگ، فرصتهای تربیتی و بازسازی هویتی | رقیه فاضل 📝اسرائیل؛ امتناع عدالت و آزادی «ما»؛ روشنفکران عرب از ماهیت استعماری صهیونیسم می‌گویند| سجاد مقید 📝برای انسان و ایران؛ درباره ضرورت دفاع در برابر مقابل تهاجم نظام سلطه | کیوان سلیمانی 📝آیه‌های ایستادگی؛ چرا بحبوحه جنگ، هنگامه بازگشت به قرآن است؟ | مجتبی نامخواه 📝 عادی‌بودن و خشونت: آرزوی زندگی معمولی در گفتمان منازعه فلسطینی-اسرائیلی | سلیم تماری 2️⃣فصل دوم: تأملاتی درباره جنگ و سیاست‌گذاری 📝 ساعت صفر حقیقت؛ ضرورت تاریخیِ بازاندیشی از پایین در سیاست اجتماعی | علیرضا خیراللهی 📝 اقتصاد جنگ؛ تأملی برضرورت‌های سیاستگذاری اقتصادی در وضعیت جنگی |متین فارابی 📝دولت قوی لازمه پایداری در برابر بحران؛ ضرورت دولت قوی و پرهیز از کوچک‌سازی دولت در ایران | محمدصادق کربلایی‌زاده 📝سیاست گذاری اقتصاد کلان در شرایط جنگی؛ مورد پژوهی توصیه‌های سیاستی در جنگ به اوکراین | متین فارابی 📝 کارگران در کوران جنگ؛ تأملی پیرامون مناسبات کارگران، جنگ‌ها و دولت‌ها پس از انقلاب اسلامی | سعید خلیفه ویژه‌نامه نقد اقتصاد سیاسی اشغال 📝 نقد اقتصادسیاسی اشغال؛ بازشناسی اقتصاد سیاسی سلطه و بازسازی مقاومت | مجتبی نامخواه 📝 اشغال مولد نابرابری است؛ گفتگوی نامه‌جمهور با شیر هور، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادسیاسی 📝 اسرائیل پاسبان استعمار در غرب آسیا؛ گفتگوی نامه‌جمهور با جاستین پودر استاد دانشگاه یورک تورنتو 📝 اقتصاد سیاسی دولت‌سازی در فلسطین؛ دولت‌سازی اسرائیلی بر بستری از نابرابری و انباشت سرمایه ممکن می‌شود | آدام هنیه 📝 توسعه‌زدایی تحمیلی؛ برنامه ایالات متحده برای پسرفت منطقه عربی ایرانی | مکس ایل 📝 فلسطین و بازآفرینی نیروهای ضد استعماری؛ اقتصاد سیاسی ایستادگی در برابر استعمار | مکس ایل 📝 اقتصاد سیاسی آپارتاید و نابرابری در اسرائیل- فلسطین؛ باید آپارتاید را از منظر نابرابری بازخوانی کنیم | مکس ایل 📝 اسرائیل عامل توسعه‌زدایی؛ خلاصه کوتاهی از کتاب «نوار غزه: اقتصاد سیاسی پسرفت توسعه» | سارا روی ➖➖➖➖ برای تهیه نامه جمهور با تخفیف ویژه پیش‌فروش مبلغ ۳۵۰ هزارتومان (۳۰۰ هزارتومان + ۵۰ هزارتومان هزینه ارسال) به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌ نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ يا به ايدي @Jomhour_admin ارسال نماييد ➖➖➖➖ 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

📽 عنصری که انسان ها رو به هم میدوزه درده ...! #چکیده_سخنرانی جامعه ایمانی از درد مشترک و از عزم مشترک شکل میگیره، انسان هایی که صاحب اراده هستند هیچوقت از درد فرار نمی‌کند میروند و منشا درد رو از بین می‌برند. ______________ 🔘 @fathe_khoon

نشست صمیمی ربیّون تعلیم و تربیت یزد با حجت الاسلام و المسلمین #قنبریان ✔️ آسیب دو فروکاست در این نشست از دو تقلیل گرایی و فروکاست خطرناک سخن گفته می شود: 1⃣ فروکاست نهادی! که تراز انقلاب اسلامی کردن نهاد آموزش و پرورش به، "مدرسه اسلامی" فرو کاسته شود! این کار را در دوره انقلاب اسلامی و مرحله دولت سازی، جسورانه ارتجاع به دوره پهلوی می خوانند! 2⃣ فروکاست نرم افزاری! که تربیت از "امر سیاسی" خالی شود! امر سیاسیِ اعطاء و مطالبه ی حق تعیین سرنوشت و حقوق اساسی مقدم است یا تربیت اخلاقی و آدابی شدن؟! اول تربیت شوند بعد امر سیاسی بورزند یا برعکس؟! اینجا هم جسورانه می گویند: همه کسانی که دومی را برمی گزینند، سیاست زدایی از تربیت می کنند ولو چفیه و راهپیمایی و تبلیغ انتخاباتشان و... قطع نشود! * گوش دادن تفصیل این ارائه کوتاه و پرسش و پاسخ های عینی و کاربردی اش را به فعالان تعلیم و تربیت توصیه می کنیم! #تربیت_تراز #دولت_سازی ☑️ @m_ghanbarian

🎞 پاسخ امام علی(ع) به شبهه حجتیه‌ای‌ها که می‌گویند: «چرا با اسرائیل می‌جنگید؟» 🎙 حجت الاسلام قنبریان #️⃣ #ویدئو | #انجمن_حجتیه 💡 حق پژوهی؛ مرکز تخصّصی نقد و بررسی فرق، ادیان و جریانات انحرافی 🆔 @haghpajohi | صفحات دیگر ما

📽من رو باید نزد حسین ابن علی آوورد...! #چکیده_سخنرانی من چِه‌م شده در شهر میچرخم اگر زباله گردی میبینم طوریم نمیشه، اگر گرسنه ای دیدم طوریم نمیشه، اگر اخبار از گرسنگی غزه میشنوم طوریم نمیشه __________ 🔘 @fathe_khoon

📽 سعه وجودی هر کسی به اندازه اینجور درد هاییست که داره ...! #چکیده_سخنرانی امام بزرگوار ما کسی است که درد انسان رو با درد خدا به هم پیوند زد. یک شیطانی که در ملکوت سفلی هست، از آدم ابوالبشر تا کنون زیل وسوسش بودند رو امتدادش او رو میگیره، در عالم ملک به شیطان های مجسمه میرسان که درد انسان و درد خدا رو دوباره در این عالم نهادینه کردند. ______ 🔘 @fathe_khoon

🔻چند وقت پیش آقای محسن رنانی عدم توسعه ایران را بخاطر «کوچک بودن کورتکس انسان ایرانی» طرح کرد! حالا آقای محمود سریع القلم علت العلل عقب ماندگی را شخصیتی و ناظر به ضعف EQ انسان ایرانی میداند! این ادامه همان خطی است که مهندس بازرگان هم طرح میکرد. مسأله این است غرب زدگی موجب شده روشنفکران در ایران نه تنها با گزاره های دینی که ایرانی بودن و مردم خودشان را نیز تحقیر کردند! بر خلاف متفکران انقلاب ما که جز عالمان دینی بودند اما مردم در اندیشه شان جایگاه ویژه دارند. برای این خوب است رجوع کنید به « جمهوریت و مردم در اندیشه امام خمینی ره و رهبر انقلاب» 🔻پیشنهاد میکنم در این رابطه جلسه ششم سخنرانی «قواعد مواجهه با شر مطلق» حاج آقای قنبریان را گوش کنید ✍ #محمدامین_رضایی @m_amin_rezai

🗞 در تمجید از بیانیهٔ ۱۹۱ نفر! یادداشت حجت الاسلام قنبریان را اینجا بخوانید بخش اول بخش دوم بخش سوم ☑️ @m_ghanbarian

🗞 در تمجید از بیانیهٔ ۱۹۱ نفر! صفحه ۱ 🔘 بیانیه‌نویسی در شرایط اجتماعی و سیاسیِ خاص، کارکردی دارد؛ مثلاً می‌تواند هم‌بستگیِ ملیِ پدیدآمده از تجاوز أجنبی را به شکل تفصیل‌یافته در عرصه‌های ضروری امتداد داده، و هم به شکل خودآگاه درآورد و ثمراتی روشن‌تر و بادوام‌تر بگیرد. باید توجه داشت! نه الهیات‌گویی و نه بحث‌های تکنیکی و تاکتیکی، گرچه هردو لازم‌اند اما هیچ‌کدام جای علوم انسانی را - که وسط این‌دو می‌نشیند - نمی‌گیرند. این‌که انسجامِ موجود در دوگانهٔ «ایران یا اسلام / ملّت یا امّت؟» روایت شود، یک ساخت علوم انسانی است که بسا مطابق با یافتهٔ مردم‌شناسیِ بومی در ایران نباشد! الهیات، می‌تواند یافته‌های علوم انسانی را چارچوب‌مند و پالایش کند، اما خودْ جای آن نمی‌نشیند. یک بیانیهٔ راهگشا نه صرفاً الهیاتی و نه تکنیکی است، بلکه باید حاویِ روایتی درست از صحنه و ایده‌ها و توصیه‌های راهگشا و شدنی باشد. 🔳 اما واقعیت این است که بیانیه‌نویسی عمدتاً از کارکرد خود خارج شده است: ▫️بیانیه‌های نهادها و مجامع مذهبی و انقلابی (مجلس خبرگان، جامعه مدرسین، جمعی از اساتید انقلابی و غیره) معمولاً صِرف إعلان مواضع رسمی و تکرارهای شعاری و کلیشه‌ای است؛ نه اجمالی را تفصیل می‌دهد و نه ابهامی را در تکثّر واقعی جامعه تبیین می‌کند. لذا معمولاً جز طرف‌داران باخبر نمی‌شوند و فقط بین همان‌ها می‌چرخد. ▫️در مقابل، بیانیه‌های دگراندیشان و معترضان و مخالفان هم گرچه روی یک نقطهٔ روشن (مثلاً هم‌بستگی ملّی) نشسته، اما عمدتاً بدون لازمه‌گیریِ منطقی و مستدل، درخواست‌های غیرمعقول و ناممکن - دست‌کم در شرایط جاری - را فهرست می‌کنند؛ از رفراندم گرفته تا تغییر قانون اساسی و آزادیِ همهٔ زندانیان سیاسی و غیره. از این رو، بیشتر عقده‌گشایی جلوه کرده، به مصرفِ براندازان و دشمنان ایران می‌رسد. 🔲 در این بین، بیانیه‌هایی که با قدرمتیقّن‌ها، تکثّر و قطب‌بندی‌ها را در ایده‌ای همراه کند، مغالطه‌ای را تبیین و نقطهٔ هم‌بستگی را تبدیل به خط ممتدی در ضروری‌ترین شعبه‌هایش در شرایط جاری کند؛ به‌واقعْ کم و نادر است. ☑️ به نظر بنده، بیانیهٔ موسوم به ۱۹۱ چهرهٔ دانشگاهی (اصلاح‌طلب، اصول‌گرا و مستقل)، قدمی رو به جلو در این‌باره است. ✔️ این بیانیه، سطح دشمنی را فرو نکاسته، جای قاتل و قربانی را عوض نمی‌کند و برای شرایط شکنندهٔ آتش‌بس، «چهاربایسته»ی شدنی پیشنهاد می‌کند. [ متن بیانیه را اینجا بخوانید] پیش از طرح چهاربایسته، دشمنِ اشغال‌گر را مرتکبِ بزرگترین نسل‌کشی و پاک‌سازیِ قومیِ قرن معرفی می‌کند که به پشتیبانیِ شمال جهانی (غرب)، إبایی از نقض همهٔ قواعد و هنجارهای بین‌المللی و اخلاقی ندارد. ♦️اما چهاربایسته و وجه تفاوت آن با بیانیه‌های شبه‌رسمی و هم بیانیه‌های براندازانه: 1⃣ حفظ و گشودگیِ چتر هم‌بستگی ملّی در دفاع میهنی، با فرماندهیِ مشترک واحد و پرهیز از سرزنش قربانی ▫️با «نباید این هم‌بستگی به نفع گروهی خاص مصادره شود»، از برخی بیانیه‌ها و رجزخوانی‌ها جدا میشود! ▫️با «از سوی دیگر، روایت‌هایی که در نهایت در قالب سرزنش قربانی، سیاست‌های ایران را عامل جنگ می‌خواند و واقعیت تجاوزکاریِ دشمن جنایت‌پیشه را کم‌رنگ می‌کند»، برخی بیانیه‌های دیگر - که از قضا از خاستگاه اصلاح‌طلبی صادر شد [مثل بیانیهٔ از جهل مقدس تا تسلیح حقوقی دشمن] - را «مقدمهٔ إنشقاق و نزاع داخلی و کاهندهٔ توان ایران در برابر ایران‌ستیزان» قرار می‌دهد. توصیه این است: «فشار جنگ باید اهرم تقویت جبههٔ ملی و فراگیرِ دفاع میهنی شود، نه اهرمِ حذف بخشی از متحدان و ناممکن‌سازیِ توافق و هم‌بستگی‌شان». 2⃣ توسعه، امنیت، مذاکره یکی از فرازهایی که به نظر بنده، برخی مغالطات را به خوبی تبیین می‌کند این فقره است که اگر با بیانیهٔ موسوم به «وقت تغییر پارادایم» (۱۸۰ دانشگاهی) - و هم بسیاری از یادداشت‌های حتی انقلابیون در توجیهِ مواضع مقامات با رسانه‌های آمریکایی - مقایسه کنید؛ داشتنِ ایدهٔ واقع‌بینانهٔ متّکی به استقلال و هویت ملی را به‌خوبی مشاهده می‌کنید. بیانیه گرچه متکی به مبانیِ رهبری است، اما به شرح لفظیِ سخنان ایشان یا بافتنِ توجیه برای هرچه اتفاق می‌افتد تقلیل نمی‌یابد. به نام «فکر و ایدهٔ مستقل» هم به ابراز توهّمات و عقده‌گشایی‌های براندازانه سقوط نمی‌کند. ▫️مقابل کسانی که مطلقِ مذاکره را تابو می‌دانند، راهِ مذاکره را باز می‌گذارد اما هم‌زمان، از توجیهِ هرجور مذاکره و دیپلماسی نهی می‌کند: «نباید از مذاکره گریخت اما باید توجه داشت که مذاکرات لزوماً به این معنا نیست که طرف مذاکره از تلاش برای تضعیف ایران دست برداشته است». ▫️به‌خلافِ بیانیهٔ ۱۸۰نفر، درکی واقعی‌تر از راهِ ناهموار توسعه در این منطقه داده و دچار ساده‌سازیِ کار با مذاکره و دیپلماسی نشده است. ادامه یادداشت را در صفحه دوم بخوانید ☑️ @m_ghanbarian

🗞 در تمجید از بیانیهٔ ۱۹۱ نفر! صفحه ۲ بیانیهٔ تغییر پارادایم در فراز اول بایسته‌هایش نوشته بود: «در عرصهٔ روابط بین‌الملل، برداشت ما آن‌ است که مردم ایران، ضمن آنکه در مقابل تجاوز بیگانه می‌ایستند و از تسلط بیگانه بیزارند، صلح‌دوست و مدافع تعامل با کشورهای مختلف جهان هستند. توصیهٔ مؤکّد ما آن‌ است که برای خروج از شرایط به‌وجودآمده، مسیر دیپلماسی و مذاکرهٔ سازنده با آمریکا و اروپا فعال شود و از بروز مجدد جنگ و تداوم إعمال فشارهای اقتصادی جلوگیری شود[!] حفظ تمامیت ارضی و موجودیت سرزمینیِ ایران، مهم‌ترین هدفی است که نباید اجازه داد ذره‌ای دچار خدشه شود. نگاه‌های افراطی که محرّک دشمنی‌ها [!] و درگیری‌هاست، در شرایط موجود کشور، خطرناک و دارای نتایج فاجعه‌بار خواهد بود»! اما بیانیهٔ ۱۹۱ نفر با هوشیاریِ خوبی، با زبانی توصیفی-تحلیلی، این رویکرد تفریطی را نقد کرده است! 🔻الف) توجه‌دادن به تجربهٔ ایرانی در گذشته: «تجارب مختلفی در ایران و کشور‌های منطقه ازجمله کودتای ۲۸ مرداد علیه دولتی ملی که به دنبال تعامل با غرب بود تا تسلط مبتنی بر زور بر منابع نفتی کشور‌های مختلف منطقه نمونه‌های گویایی‌ست که نشان می‌دهد إعمالِ حاکمیت مستقل بر منابع و سرنوشت کشور‌ها می‌تواند در بستر تاریخی خود از موانع تأمین منافع قدرت‌های جهانی تلقی شود.» رهبر انقلاب هم در توضیح ابعاد مقاومت به دو تجربهٔ «جنبش مشروطه» و «نهضت ملی نفت» توجه می‌دهد که به علّت غفلت از طرح بیگانگان برای منطقه، دچار شکست شدند! 🔻ب) رفع مغالطهٔ «توسعهٔ برخی کشورهای شرقی و جنوب جهانی با دیپلماسی «توسعهٔ اقتصادیِ برخی کشور‌های شرقی و جنوب جهانی در تعامل با قدرت‌های غربی را نیز نمی‌توان صرفاً محصول توانمندیِ آن‌ها در مذاکرهٔ مؤفق و تفاهم با قدرت‌های غربی دانست، بلکه عوامل مختلف ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک نقش مهمی در آسان‌سازیِ یک بازیِ هم‌راستا با منافع قدرت‌های غربی ایفا کرده است که در ژئوپلیتیک غرب آسیا و نزدیک به اسرائیل و در کمربندِ حدفاصلِ چین تا اروپا، قابل رونویسی نیست. درواقع مدل توسعهٔ این قبیل کشور‌ها نسخه‌ای است که مؤفقیت آن در تاریخ معاصر مشروط به پذیرش جایگاهی مشخص در ساختار امنیتی یک قدرت مسلط بوده است. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی مسیر سختی برای دفاع از یک‌پارچگی و قدرتش و ساختن توافق‌های توسعه‌پرور با کشور‌های منطقه و قدرت‌های جهانی دارد. تا اطلاع ثانوی، ایران در دکترین امنیتی قدرت‌های غربی نه یک «متحد بالقوه» بلکه «رقیب نیازمند مهار» است. عقلانیت حکم می‌کند که برای تغییر این معادله تلاش کنیم، اما فروکاستن این زمینهٔ ساختاری به یک «سوءتفاهمِ» قابل حل از طریق اعتمادسازیِ یک‌طرفه، چشم‌بستن بر واقعیاتِ تاریخی و استراتژیک است.» 🔻ج) بر این اساس، جداانگاریِ آمریکا و اسرائیل منطق درستی ندارد. «در چنین شرایطی، محتمل است که آمریکا شرط اصلیِ اعتمادسازی را تضعیف مؤلفه‌های قدرت سخت ایران قرار دهد. علاوه بر این، باید تا اطلاع ثانوی رابطهٔ ویژه و مستحکم میان آمریکا و اسرائیل را به عنوان یک ثابت راهبردی در نظر گرفت. این دو، در عین این‌که می‌توانند در بعضی اهداف اختلاف نظر داشته باشند، امروز در هدف تضعیف ایران و تضمین برتریِ منطقه‌ایِ اسرائیل هم‌داستان‌اند. این رابطه یک ائتلاف عادی نیست، بلکه ساختاری ریشه‌دار در سیاست داخلی آمریکاست که از حمایت مطلق و فراجناحی برخوردار است. زخم تازه‌ای که با هماهنگیِ این دو - علی‌رغم تظاهر به اختلاف نظر - بر پیکر ایران وارد شد، به‌روشنی نشان می‌دهد که «اطمینان» به ایجاد شکاف در این ائتلاف از طریق دیپلماسی، یک خطای راهبردی است. با این وجود، هدف‌گیریِ هر حد از شکاف بیشتر میان این دو، ارزش راهبردی دارد. بنابراین، هرگونه تعامل باید با هوشیاریِ کامل و با فرض بدترین سناریو و تداوم این ائتلاف دنبال شود و طرح‌های بدیل برای هر سناریویی آماده باشد. در این فرض، امنیت برای کشوری با موقعیت ژئوپلیتیک ایران با اعتمادسازی یک‌جانبه حاصل نمی‌شود. مسیر ایجابی و واقع‌نگرانه، تقویت هم‌زمانِ همهٔ مؤلفه‌های قدرت ملی ایران - نظامی، اقتصادی، دیپلماتیک و رضایت عمومی شهروندان - و دستیابی به امنیت مبتنی بر انواع بازدارندگی معتبر است و طراحی ائتلاف‌ها و بازی‌های برد-برد جدید در منطقه. در سایهٔ چنین امنیتی است که می‌توان فضای باثباتی برای توسعه و اصلاحات اقتصادی و سیاسی فراهم کرد. این بازدارندگی ترکیبی، هدف نیست، بلکه پیش‌نیاز و ابزاری ضروری برای رسیدن به همان توسعهٔ فراگیر و ثباتی است که همهٔ ما خواهان آن هستیم». توجه کنید که این توصیفات، چه‌قدر از بیانیهٔ «تغییر پارادایم»، واقع‌بینانه‌تر و رو به جلو است. ادامه یادداشت را در صفحه سوم بخوانید ☑️ @m_ghanbarian

🗞 در تمجید از بیانیهٔ ۱۹۱ نفر! صفحه ۳ 3⃣ فوریت خلق رضایت عمومی در چارچوب اصلاحات واقع نگرانه ▫️متناظرِ این فراز در بیانیه‌های رسمی و شبه‌رسمی، تقریباً چیزی پیدا نمی‌شود! درحالی‌که رهبر انقلاب خود صراحتاً از «رابطهٔ معکوس مشارکت مردم و فشار دشمنان» سخن می‌گوید (سخنرانی تلویزیونی در آستانه برگزاری انتخابات۱۴۰۰) اما در بیانیه‌های به‌ظاهر انقلابی، کم‌تر تحلیل و توصیه‌ای برای بازگشت مردم به سیاست و رضایت عمومی سخن است.(۱) ▫️در بیانیه‌های مخالفان هم به شکل افراطی و غیرمعقول، مواردی مانند: رفراندم اصل نظام، تغییر قانون اساسی، کنارکشیدن رهبری و غیره مطرح می‌شود. (مانند بیانیه‌های آقایان میرحسین موسوی و سیدمصطفی تاجزاده) ▫️در بیانیهٔ ۱۹۱ نفر در این‌باره آمده: «نظام اقتصادی-اجتماعی امروز متشکل از نهاد‌ها و ذی‌نفعان گوناگون است. انتظار اصلاحات باید واقع‌نگرانه باشد: ...امروز به‌جای مطالبهٔ بی‌حاصلِ اصلاحات بزرگ، دفعی، کلی و نشدنی و تبدیل آن‌ها به مناقشهٔ سیاسی، باید از نیروی آزادشده از جنگ برای ساختن توافق‌های حلّ‌مسئله‌ای و دستاورد‌های ممکن بهره برد. هم در تقویت توان دفاعی کشور و هم در اصلاح امور اقتصاد و هم در اصلاح رابطهٔ دولت و ملت». 4⃣ مقاومت در مقابل «تعلیق کار و زندگی» 🔻در این فراز، ۱۹۱ نفر به خط گفتمانیِ نیروهای مکتبی و انقلابیِ مقاومت درون کشور در سال‌های اخیر نزدیک می‌شوند که «مقاومت به‌مثابه زندگی» را تصویر می‌کردند. «یکی از اهداف بزرگ جنگ، تحمیل وضعیت تعلیق و نااطمینانی و بی‌ثباتی و بی‌افقی به کشور است، به‌نحوی که انگیزهٔ زندگی و کار و خلق ثروت و قدرت از بین برود، مصرف کالا‌های بادوام و خدمات سقوط کند و چرخه‌های اقتصادی متوقف شود. آسیب‌های این اثرِ انتظاری بیش از آسیب‌های جنگ مفروضی است که می‌تواند در آینده رخ دهد. در این شرایط «مقاومت در مقابل تعلیق»، «بازگشت به زندگی» و کمک به «خلق افق‌های روشن» که برای مردم ایران و کشور‌های منطقه وجدآور باشد یک ضرورت همگانی است؛ از سیاست‌های اقتصادی محرّکِ تقاضا تا کنش‌های اجتماعی برای حفظ روند کار مولّد و روح زندگی در ایران.» *⃣ نقد! اشاره وار به یک نقص و یک عیب بسنده می کنم: نقص: خالی بودن محسوس جای عدالت در بیانیه، مثل همه بیانیه های موافق و مخالف دیگر است! امام خمینی در قطعنامه جنگ تحمیلی اول، شروع جنگ فقر و غنا را اعلام کردند. جنگی که به تمامه باور و امتداد نیافت! و این جنگ تحمیلی دوم هم جلوه بین المللی همان جنگ فقر و غنا بود! از قضا ریشه همه گسست ها و شکاف هایی که طمع دشمن برای تجاوز شد، به همین امرِ عمومی و ایرانی و اسلامیِ عدالت برمی گشت. و از سوی دیگر تبدیل «حالِ» انسجام و اتحاد ملی به «مقام» و ثبات آن، از ایام تجاوز به دوران پسا جنگ محتاج «تنسیق قلوب» و اتحاد بطنی (مقابل ظاهری) و متنی (مقابل حاشیه ای) ایرانیان است که فقط با عدالت اجتماعی محقق می شود.(جعل الله العدل تنسیقاً للقلوب) پس عدالت، هم در «علت» هم در «معلولِ» این نقطه عطف تاریخی خودنمایی می کند اما هیچ جا سخنی از آن نیست! فقط رهبر انقلاب با وجود دیدارهای محدود خود در این ایام، در دیدار قوه قضاییه غیر از تذکرات عمومی مهم شرایط جنگی، تذکر مبارزه با فساد را برای اعتماد عمومی باز تاکید کردند. تفصیل درباره این حلقه مفقوده، مجال واسعی می خواهد که اینجا نیست. عیب: به نظرم این عیب هم به آن نقص مربوط است! و آن پس زمینه ذهن نویسندگان است که خالی از دوگانه های موهوم اسلام-ایران / ملت-امت و ... نیست! و در برخی تعابیر و طعم کلی بیانیه درک می شود. دوگانه اصیل جنگ فقر و غنا علت اصلی استعمار و استکبار و «غصب سرزمین اسلامی» و اخیراً «تجاوز به ایران» بوده و هست و از آنسو هم هیچ انسجام و اتحادی بدون پیروزی در آن جنگ و رسیدن به قسط، امتداد و استمرار ندارد! ............................................ ۱. دربارهٔ پیوست‌های سیاسی و اقتصادیِ مقاومت از دیدگاه رهبر انقلاب در ارائه‌های مقاومت مردم‌پایه سخن گفته‌ام که این‌جا مجال تفصیلش نیست. ✍🏻 محسن قنبریان ۴مرداد۱۴۰۴ ☑️ @m_ghanbarian

📽 سلیمانی کِی رفت در غاری خودش رو بسازه بعدا برگرده؟! #چکیده_سخنرانی جاهدتَ حتی اتاکَ الیقین باب جهاد با نفس باز است اما در متن جهاد با عدو..! اگر باب جهاد با نفس درونت را نبندی و بازش بگذاری، همین الان که با جهاد عدو درگیری همونجا داری رشد معنوی میکنی! دیگه دوتا نیست... زمانی برای خودسازی بعدش زمانی برای جهاد با عدو، اینها همه برای قبل از خمینی(ره) بود.