🔴براي آنکه بفهميم فرزند ما کودکي #کمرو است يا خير بايد در شرايط گوناگون رفتار او را ارزيابي کنيم. کودکان کمرو معمولاً در موقعيت هاي متعددي مانند ميهماني ها، مدرسه و محيط هايي که بايد ابراز وجود کنند دچار مشکلاتي هستند.
🔴همچنين رفتار اين گونه کودکان معمولاً از الگويي با چند ويژگي اصلي پيروي مي کند. نخستين خصوصيت آن ها، اين است که اغلب تلاش مي کنند تا محيط و دامنه تعامل هاي اجتماعي خود را به تعداد معدودي از افراد محدود کنند آن هم صرفاً اشخاصي که به خوبي شناخته شده هستند، به عنوان مثال، والدين، مادر بزرگ يا يک هم بازي.
🔴 تمايلي براي برقراري ارتباط با ديگر افراد ندارند. نکته ديگري که در رفتار اين کودکان مشهود است تمايل نداشتن به برقراري تعامل، در موقعيت هاي ناآشنايي است که احتمالاً امکان پيش بيني رفتار ديگران به راحتي وجود ندارد؛ به همين دليل شايد تا زماني که در محيطي آشنا قرار دارند معمولاً ناراحتي خاصي بروز ندهند؛ هر چند که گاه در موارد شديد، همين محيط ها نيز برايشان آزار دهنده است.
⬅️با اين حال، هر نوع عدم تمايل به #ارتباط را نمي توان به خجالتي بودن کودک نسبت داد اما زماني که کودک از ارتباط با ديگران بيمناک باشد آن گاه بايد به عنوان يک مشکل ويژه به آن نگاه شود و حتي در صورت شدت اين امر، بايد به يک روان شناس يا روان پزشک مراجعه شود.
🔴درون گرا هستند و زود عصباني مي شوند. يکي از عمده ترين مشکلات اين کودکان بلد نبودن مهارت هايي است که براي زندگي اجتماعي بدان نياز دارند، اين نقص باعث مي شود تا کودکان خجالتي، در خود احساس ناامني و بي کفايتي کنند و سبک رفتاري #درون_گراتري را نسبت به ديگران انتخاب کنند اما گاه نيز به همين دليل تحريک پذير و خيلي زود عصباني مي شوند يا ناراحتي خود را به صورت بهانه گيري بروز مي دهند. در واقع همين امر است که در سنين بالا زمينه ساز پديد آمدن مشکلات متعددي براي فرد مي شود. #والدين نيز معمولاً از اين خصوصيت فرزند خود رنج مي برند و نگران اين هستند که کودک شان با چنين ويژگي چه آينده اي در پيش دارد.
🔴 سکوت اختيار مي کنند و فرار را بر قرار ترجيح مي دهند. اضطراب نيز در رفتار اين کودکان مشهود است. تصور قرار گرفتن در #محيط هاي ناآشنا يا مواجهه با افرادي که آن ها را مورد ارزيابي قرار دهند باعث مي شود که گاه حتي با وجود دارا بودن توانمندي هاي لازم، آن را ابراز نکرده، در نتيجه امکان پيشرفت يا رفع مشکل را از خود سلب کنند.
⬅️مثلاً ممکن است در کلاس درس پاسخ سوالي را بدانند اما به علت کمرويي آن را بيان نکنند. در واقع با آن که به شدت دچار #چالش مي شوند نمي توانند براي مطالبه حق خود اقدامي کنند.
❤️ @maadar_khoob
مادر خوب | مدرسه مادری
لباس پوشیدن دلیل دارد و مطلقاً برای جلب توجه نیست؛ اتفاقاً لباس برای پوشاندن است و به همین دلیل به آ
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
یکی از ارزش های لباس را گفتیم که برای راحتی. خوب چه اشکالی دارد که بچه ها در جشن ها لباس راحت بپوشند و شکل بزرگترها نشوند، حتی دوسه دست لباس برایشان ببریم و فرصت بازی و خوش گذشتن برای آن ها فراهم کنیم و نه خودمان حرص بخوریم و نه عروسی را به کودک زهرمار کنیم که جُنب نخور کثیف میشه، پاره میشه و....
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شدن به جای حرص خوردن، ذوق کنیم و ناراحتی ایجاد نکنیم. قبلاً هم گفتیم که همه چیز در زندگی حول محور رشد است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم. (ادامه دارد)
#دیدن_یا_دیده_شدن؟ {قسمت20}
[مباحث کودک متعادل]
❤️ @maadar_khoob
@mer30tvحرف زشت.mp3
زمان:
حجم:
3.48M
#قصه_شب
حرف زشت
❤️ @maadar_khoob
متحد بودن پدر و مادر، یکی از مهمترین مسایلی است که باید توسط والدین رعایت شود.
ممکن است شما روشهای مختلفی برای تربیت و تنبیه کردن فرزندتان داشته باشید، اما وقت بگذارید و در مورد آنها با یکدیگر صحبت کنید، ولی هیچگاه در مقابل فرزندتان، تلاش دیگری را کمرنگ جلوه ندهید و موقعیت همدیگر را تخطئه نکنید.
بهعنوان مثال، اگر مقابل خواستههای بچهها یکی از والدین، شرط بیرون رفتن را انجام تکلیفی قرار داده "مرتب کردن اتاقش" ، شما هم پیرو این شرط باشید و از روی دلسوزی، اصراری برای بیرون بردن "فرزندتان را که اتاقش را هنوز مرتب نکرده" نداشته باشید.
❤️ @maadar_khoob
مادر خوب | مدرسه مادری
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت
یکی از حاضرین سوءال کردند که: من به دخترم میگم که نباید پایش لخت باشد ولی او اصرار دارد که مثل سایر بچه ها جوراب شلواری نپوشد و پایش لخت باشد؟
پاسخ استاد: اولین و مهمترین مسئله در پوشیدن لباس این است که خود ما چه الگویی هستیم. خود ما هم در منزل اجازه نداریم که هر لباسی دلمان خواست بپوشیم.
در بحث تربیت جنسی راجع به این موضوع صحبت شد وقتی اصل، اصول، ارزش ومهارت ها برای ما مشخص باشند، لباس پوشیدن یک مهارت است، حال ارزش های آن برای ما چیست؟ یکی از ارزش ها سادگی است، یکی دیگر پوشیدگی و حجاب است. ما در خانه هم نمی توانیم هر طور که می خواهیم بپوشیم. مواقعی که تنها هستیم یا با همسرمان هستیم یا فرزندمان هست و یا زمانی که مهمان داریم، هر کدام یک جور لباس نیاز دارد.
مگر پدرو مادر محرم نیستند؟ ولی وقتی به منزل ما می آیند باز هم همان طور که تنها هستیم لباس می پوشیم؟ ارزش ها نباید بازدارنده باشند بلکه باید در حد تعادل باشند. تنها جایی که پوشش هیچ نوع محدودیتی ندارد بین زن و شوهر است چون عمیق ترین محرمیت بین این دو است. و غیر از آن ما با محدودیت روبه رو هستیم و با تمام محارم دیگر محدودیت پوشش داریم و اصلاً نمی شود که محدودیت نباشد.
بنابراین ما یک ارزش در جامعه داریم به نام « پوشش » که بر پایه ی این ارزش باید مهارت لباس پوشیدن داشته باشیم. روی این موضوع باید کار کنیم. و منظور من این نیست که از فردا باید بچه های ما باید این جوری یا آن جوری بپوشند، من فقط می خواهم که در ذهن شما یک جرقه ایجاد کنم تا روشن شود و ببینید که چه عواملی باعث می شود که بچه هایمان تا این حد به سمت دیده شدن بروند چون این مسئله آسیب می زند.
#دیدن_یا_دیده_شدن؟ {قسمت21}
[مباحث کودک متعادل]
❤️ @maadar_khoob
💕💕
چگونه به فرزندانتان نگاه میکنید؟
وقتی با نگاه خرابکار به فرزندتان نگاه می کنید او هم خرابکار بار می آید.
اگر به جاي خرابكار او را كنجكاو بدانيد فرزندتان مي آموزد از هوشش استفاده كند.
اگر به جاي لجباز او را مستقل ببينيد فرزندتان مياموزد اعتماد بنفس داشته باشد.
شما به فرزندتان چگونه نگاه ميكنيد؟
❤️ @maadar_khoob
استقلال طلبی
قبل از نوجوانی او یاد گرفته در کارها و زندگی خود به والدین تکیه کند چون آنها را قوی و قدرتمند میداند که میتوانند کارهای مهم را به تنهایی انجام دهند، قادر به انجام خیلی از کارها هستند که او قادر نیست و بطور کلی در کودکی فرد والدین خود به همه کار توان احساس میکند و در سایه آنها و با تکیه بر آنها فعالیتهای خود را انجام میدهد. کم کم با ورود به دوره نوجوانی طرز فکر و برداشت نوجوان نسبت به والدین تغییر مییابد.
او دیگر کمتر تمایل دارد فعالیتهایش را در حضور خانواده انجام دهد. بیشتر گرایش به حضور در گروه همسالان دارد و میخواهد استقلال خود را از خانواده هم به خانواده ، هم به خود و هم به همسالانش ثابت کند. بنابراین از هر گونه فعالیتی که او را وابسته به خانواده نشان میدهد دوری میکند. از نظر او خانواده باید روی توانایی و قدرت او حساب کنند و به او اعتماد داشته باشند چرا که او دیگر بزرگتر شده است و میخواهد خودش مسئولیت زندگیاش را به عهده بگیرد. استقلال طلبی زمینه اولیه ورود او به اجتماع را فراهم میسازد و او را برای پذیرش مسئولیتهای اجتماعی آماده میکند. هر چند جهتگیری ناصحیح آن توام با مسائل و مشکلاتی برای او و اطرافیان خواهد بود.
❤️ @maadar_khoob
💕💕
آنچه که به فرزندمان می گوییم و از تبعاتش بی خبریم !!!!!
این لقمه رو برات درست کردم ببر مدرسه ؛ فقط خودت بخور...
عروسک باربیتو نده به نگار باهاش بازی کنه چون ممکنه خرابش کنه ؛ گرون خریدم...
حالا در اتاقتو قفل کن دیگه؛ بچه ها میان میرن تو اتاقت همه چیو به هم میریزن...
به فرزاد نگو ماشین کنترلی خریدی لازم نیست که بدونه؛ با یه چیز دیگه بازی کنین...
نزاری بچه ها به ارگت دست بزنن خرابش میکنن ...
و ...
جملاتی که به سادگی می گوییم غافل از اینکه چه آثار مخربی برای فرایند "صحیح اجتماعی شدن " فرزندان مان در پی خواهد داشت.
با گفتن این جملات فرزندتان را دچار تضاد عاطفی شدید می کنید یعنی او نمی تواند به درستی تحلیل کند که دوستی یعنی چه و ارتباط مناسب با همسالانش را همواره در یک تضاد و محدودیت عجیب خواهد دید .
❤️ @maadar_khoob