#تربیت_فرزند
وقتی بچه کار #خوب میکنه تو پنج #شش تا جمله تعریفشو بکنید.
وقتی پدرش میگه تشنه ام و بچه میره برای باباش آب میاره برگردید بگید من به تو افتخار میکنم.
شب برید پیشش دراز بکشید بگین "امروز که بابات گفت تشنمه و تو رفتی آب آوردی من کیف کردم."
شش تا جمله دیگه راجع به همین بگید..."همین که میرفتی آب بیاری من قد وبالات را دیدم کیف میکردم، میدیدم بچم بزرگ شده، چقدر فهمیده شده" سر یه آب آوردن شش تا جمله بگید.
بچه خوشش میاد اینا رو بشنوه
از اون طرف بچه اگر #اشتباه کرد یه جمله #کوتاه بگین..هی تکرار نکنید. یه جمله کوتاه بسه.
دکتر شهرام اسلامی
❤️ @maadar_khoob
❤️ @maadar_khoobروباه مکار به دنبال یه جفت چشم.mp3
زمان:
حجم:
3.98M
#قصه_شب
روباه مکار
❤️ @maadar_khoob
مادر خوب | مدرسه مادری
یک کتاب خیلی خوب در این جا معرفی می کنم به نام «ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی»، نوشته مارشال روزنبرگ
احساسات همراه بشر است و بخشی از میراث ژنتیک انسان است؛ بالقوه است و با انسان خلق می شود. نقش احساس بسیار مهم تر از نقش عقل است. عقل اکتسابی است و 18 سال طول می کشد تا کامل شود؛ در حالی که احساسات از قبل از تولد کامل شده اند و از زمان تولد رسماً شروع به کار می کنند.
در مبحث پیش ناخودآگاه و مترجم و مفسر را توضیح دادیم در این مبحث می خواهیم از زاویه ی دیگری به احساس نگاه کنیم و ببینیم که احساسات که در ضمیر و ذهن ناخودآگاه انسان ضبط می شوند از کجا نشأت می گیرند.
این شکل نمای دیگری از ذهن است که به یک کوه یخی تشبیه می شود که تنها سر کوه از آب بیرون زده شده و قابل دیدن است اما بخش اعظمی از آن در زیر آب قرار دارد. ذهن ما به این سه بخش تقسیم می شود که فقط بخش کوچکی از آن به آگاه تعلق دارد و بخش اعظم آن ناخودآگاه و پنهان است. این عظمت در 5 سال اول شکل می گیرد و راهنمای کار ما تا آخر عمر است.
در حقیقت کارها و رفتارهای ما از نا خودآگاه به ما دیکته می شود به نیمه آگاه می رود و در بخش آگاه توجیه می شود. من تحت شرایطی فرزندم را کتک می زنم؛ آن لحظه ای که او را می زنم، تصمیم از ناخودآگاه من به من دیکته می شود و مجبورم می کند که بچه را بزنم ولی در آگاه توجیه می کنم مثل: «تربیت بچه از خودش مهم تر است» یا «بچه باید کتک بخوره تا آدم بشه»، «گاهی دوتا پشت دستش بخوره بد نیست» «عصبانیم کرد من هم زدمش؛ یا همسرم عصبانیم کرد من هم سر بچه خالی کردم». این توجیه ها همه در بخش آگاه صورت می گیرند اما دستور از ناخودآگاه است.
اما ما فکر می کنیم که خودمان تصمیم گرفتیم این کار را انجام دهیم و شروع می کنیم به سرزنش خود و مقصر دانستن خود و مبتلا به درک مقصر یا مظلوم در آگاه مان می شویم. در حالی که ریشه ی همه ی این مسائل از ناخودآگاه می آید و ناخودآگاه نیز از کودکی مان می آید. این اتفاق چگونه می افتد؟ توضیح آن را با رسم این شکل می دهم. (ادامه دارد...)
#احساس {قسمت15}
[مباحث کودک متعادل]
❤️ @maadar_khoob
💢طرح «تربیت جنسی دانش آموزان» در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی
▫️ #مهدی_نویدادهم دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش از ارائه طرح «تربیت جنسی دانش آموزان» به شورای عالی انقلاب فرهنگی خبر داد و تاکید کرد که در این طرح تمام اصول اخلاقی و اسلامی قید شده است.
▫️ #علیرضا_کاظمی، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش نیز در این خصوص گفت : این موضوع در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار دارد تا «سند تربیت جنسی» را تدوین کنند. این مساله بحث حساسی است که اگر دقت نشود، آسیبهایی را به دنبال دارد، لذا ما آن چیزی را انجام می‌دهیم که به ما تکلیف شده باشد و خارج از آن نمی‌توانیم کاری را انجام دهیم./ایلنا
❤️ @maadar_khoob
📙کودک درونگرا و برونگرا
احساس می‌کنید فرزندتان کمتر با همسالانش ارتباط برقرار می‌کند؟ نگران روابط اجتماعی او هستید و تصور می‌کنید خجالتی است؟ اینها می‌تواند نگرانی‌های والدینی باشد که فرزند درونگرا دارند. در بسیاری اوقات والدین درونگرایی فرزندشان را به عنوان کمرویی و خجالت مطرح می‌کنند اما این دو باهم متفاوت هستند.
کودک درونگرا
بسیاری از کودکان مانند گل قاصدک هستند یعنی می توانند خودشان را با هر محیطی وفق دهند، برخی دیگر مانند گل ارکیده هستند. آنها به محیط پرورش خود بسیار حساسند، در واقع آنها از کودکان قاصدک بهتر عمل می کنند، اغلب سالم ترند و نمرات بهتری کسب می کنند و از روابط قوی تری برخوردارند.
کودکان درونگرا برای تجدید قوای درونی خود نیاز دارند که تنها باشند.این کودکان غالبا تصویری نگران‌کننده از خود در برابر والدین قرار می‌دهند. این کودکان دیرجوش هستند و معمولا به‌تنهایی یا نهایتا با دو تا سه همبازی بازی می‌کنند. این کودکان از طریق خواندن و گوش دادن بهتر یاد می‌گیرند (برعکس کودکان برونگرا که با مشارکت در فعالیت‌های عملی بهتر می‌آموزند).
به کودکان درونگرا « برچسب » نزنید !
یکی از چالش‌های برخی از والدین ارتباط برقرار کردن با یک فرزند درونگرا باشد. نداشتن اطلاعات کافی و عدم آگاهی والدین از مفهوم درونگرایی و نپذیرفتن آن به عنوان یکی از الگوهای شخصیتی، ممکن است در مسیر تربیتی فرزندان درونگرا مشکلاتی را ایجاد کند.
عموماً بر اساس استریو‌تایپ‌ها و کلیشه‌های رایج معتقدیم که فرزندان باید الگوی رفتاری یک برونگرا را داشته باشند. زیاد حرف بزنند، زیاد فعالیت کنند، دوستان زیاد و متعددی داشته باشند و...
«چرا از اتاقت بیرون نمی‌آیی؟»، «چرا نمی‌روی بیرون با هم سن و سال‌هایت بازی کنی؟»، «چرا با من حرف نمی‌زنی؟»، «چرا مدام یک گوشه می‌نشینی و کتاب می‌خوانی؟» شاید ندانید که اینها چه اثرات مخربی می‌تواند روی روحیه یک کودک درونگرا داشته باشد.
درونگرا بودن به تنهایی یک مشکل نیست. کنش های انسان ها با هم متفاوت است؛ برخی از معاشرت لذت میبرند و برخی دیگر نه.
به کودکان درونگرا « برچسب » نزنید !
درونگرایی یا خجالتی؟
بسیار مهم است که بتوانید خجالت را از درونگرا بودن تشخیص بدهید. درونگرایی یک ویژگی شخصیتی است که در تضاد با برونگرایی است. این ویژگی شخصیتی یک مشکل یا اختلال نیست و اگر بقیه جوانب زندگی و استعدادهای فرزندتان پرورش یابد، درونگرایی نیازی به تغییر ندارد. افراد درونگرا کمتر تمایل دارند با دیگران باشند و بیشتر به دنیای درونی خود علاقه‌مند هستند.
جمع‌های شلوغ و پر سر و صدا معمولا این افراد را اذیت می‌کند و ترجیح می‌دهند در محیط آرام و کم‌هیاهو باشند. این افراد معمولا سرگرمی‌های کم‌هیجان و آرام را ترجیح می‌دهند و این ویژگی همیشه و حتی در خانه هم ادامه دارد. این کودکان می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند، موفق باشند و از این لحاظ تفاوتی با افراد برونگرا ندارند.
اما خجالتی بودن به معنی شرم از ابراز وجود، کناره‌گیری از دیگران با وجود تمایل به روابط با آنها، چسبیدن بیش از حد به والدین و ... است که این رفتارها فقط در حضور افراد غریبه است. این کودکان معمولا بدون کمک دیگران قادر نیستند از حقوق خود دفاع کنند یا توانایی‌های‌شان را بروز دهند.
❤️ @maadar_khoob
💕💕
فرزندی تربیت کنید که کارخوب را آموخته و انجام آن در مغزش بالذت گره خورده.
فرزندی بزرگ کنید که با ارزشی که به او داده اید آموخته چگونه از خود مراقبت کند، خود را دوست بدارد و تصمیمات درست بگیرد.
فرزند حرف گوش کن تربیت کردن هنر نمی خواهد زور و داد و تهدید و تنبیه و ایجاد ترس و وحشت می خواهد.
کودک حرف گوش کن نخواهد توانست از خود مراقبت کند چون انتخاب درست را نیاموخته فرمانبر داری را آموخته.
❤️ @maadar_khoob
مطالعات نشان می‌دهد که اگر به کودک چیزی را مدام بگویید او هم شروع به مخالفت با شما می‌کند. در حالیکه اگر بعد از یکبار گفتن ادامه ندهید کودک هم آن را رها خواهد کرد.
برای مثال وقتی روی میز می‌زند اگر یکبار به او بگویید که "نزن پسرم" فوق دو بار می‌زند و بعد آن را کنار می‌گذارد ولی اگر بگوییم "نزن، نکن، من به تو نگفتم و …" کودک شروع به لجبازی می‌کند و آن را ادامه می‌دهد.
❤️ @maadar_khoob