خُب بریم پیِ ادامه‌ی بحثِ بهترین مامان! 😉 من دو، سه روز جایی بودم، اینترنت نداشتم فکر نکنید یادم رفته! اگه یادتون باشه، تو پست قبلی - یعنی پست بهترین مامان، بهترین جوون - خصوصیات یه جَوونی رو شمردم و گفتم که این برای تمام بچه‌ها شدنی هست و اصلاً دور از دسترس نیست. به شرطی که ما و نظام آموزشی عزیزمون 🙃 دست به دست هم ندیم تا به زور بچه رو تبدیل به یه چیزی بکنیم که شاید ده درصدِ اونی بشه که توقع داشتیم. اکثر والدین در این موضوع خیلی مستعد هستند که ماهیت کودک رو به اون چیزی تغییر بدن که فکر می‌کنن درسته و نکته جالب توجه اینه که اکثراً یا فکر می‌کنیم که بچه‌مون باید بشه شبیه به خودمون یا شبیه به آرزوهامون! 🙄🙄 یعنی یه جوری من‌محوریِ خاصی توی تربیت‌مون دیده میشه. چه بسیار مادرانی که به من مراجعه کردن و گلایه‌شون این بوده که چرا بچه چهارساله‌شون گوش به حرف نمیده و نمی‌گذاره مدل موهاشو اونجوری که مامانش دوست داره، ببنده! یا چقدر پدرانی که هنوزم نمی‌تونن هضم کنن نوجوان‌شون رمان و ادبیات بخونه، بلکه به جاش باید بشینه سر درساش! چی می‌خوام بگم؟! 🤔 ببینید قرار نیست بچه‌ی ما اونی بشه که ما می‌خوایم! نمیگم برای بچه‌تون آرزو نداشته باشید. حتی نمیگم که برای آرزوهاتون تلاش نکنید! اما خواهش می‌کنم اگر کودک‌تون مسیر دیگه‌ای غیر از خواست شما رو طی کرد، فکر نکنید دنیا به آخر رسیده! با این حساب یعنی بشینیم بچه هر کاری دوست داشت بکنه؟! جوابش یه نخیر درشت و هیکلیه! 😬😬 پس چی کار کنیم؟! در مورد بالای هفت سال که ما باید یه نظام ارزشی داشته باشیم، طریقه انتقال اون نظام ارزشی رو هم بلد باشیم. ارتباط با نوجوان رو بدونیم، چطور نوجوان قوی و مستقلی درست کنیم و ... الآن نمی‌خوام صحبت کنم. الآن می‌خوام بگم توی زیر هفت سال چی کار کنیم. زیر هفت سال مهم‌ترین دوره‌ی زندگی هست از این جهت که پایه‌ریزی شخصیت انسان توی این دوره شکل می‌گیره و دقیقاً اینجا همون جایی هست که ما والدین دلسوز شروع می‌کنیم یکی‌یکی موانع رشد رو اعمال کردن!! یعنی با دلسوزی و با دست خودمون نمی‌گذاریم کودک سیر طبیعیش رو طی کنه! یه کسی توی کامنت‌های پست قبلی نوشته بود به نظرم این نوجوونی که داری میگی پدر و مادر نداشته! 😳 من نمی‌خوام بهتون عذاب وجدان بدم ولی ظاهراً این یکی از بهترین جواب‌های پست قبلی بود چون ظاهراً فقط توی این شرایط هست که حداقل میزان دست‌کاری در رشد کودک اتفاق می‌افته! حالا توی پستای بعدی می‌خوام موانع رشد در زیر هفت سال رو یکی‌یکی بشمرم. شما می‌تونید حدس بزنید چه چیزهایی هستند؟! #حمید_کثیری #بهترین_مامان ❤️ @maadar_khoob

#تربیت_فرزند #سواد_رسانه_ای ❤️ @maadar_khoob

#قصه_شب ❇️مزرعه گندم ❤️ @maadar_khoob

چی بهتر از دعای پدر و مادر واسه بچه هاشون... از زبان امام زین العابدین علیه السلام زمزمه کنیم: 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 خدايا بازويم را بوسيله ايشان سخت گردان. و اختلال حالم را به ايشان اصلاح كن، و جمعيت مرا به ايشان فزونى ده، و محضر مرا به وجودشان بياراى، و نامم را به وسيله ايشان زنده بدار، و ايشان را در غيابم جانشين من ساز، و به وسيله آنان مرا بر قضاء حاجتم يارى ده، 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 ( الهی آمین) ❤️ @maadar_khoob

✨🌸✨ ⚘ انتخاب نام نیکو برای فرزندان ⚘ در روايات ما هست كه اولين حقي كه فرزند بر پدر و مادر، به خصوص بر پدر دارد، «مِنْ حَقِّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدَيْنِ يُحَسِّنُ اسْمَهُ» (مستدرك/ج15/ص128) اولين حق انتخاب يك نام خوب است. يك مقدار كه بزرگتر شد، حق دومي فرزند بر پدر پيدا مي‌كند، «وَ يُعَلِّمُهُ» زمينه‌ي تعليم و تعلم را براي او فراهم كند. يك مقدار كه بزرگتر شد حق سومي پيدا مي‌كند، «وَ يُزَوِّجُهُ» زمينه‌ي ازدواج را برايش فراهم كند. اما آنها حقوق بعدي است. اولين حق و به تعبيري بعضي روايات، اولين هديه‌اي كه پدر و مادر به فرزندشان مي‌دهند يك اسم خوب است كه براي او گذاشتند. در روايات ما هست كه اهلبيت هم فرمودند: ما تا هفت روز، بچه‌اي را كه به دنيا آمده اگر پسر باشد، محمد صدا مي‌زنيم. اگر دختر باشد، فاطمه صدايش مي‌زنيم. استحباب نامگذاري قبل از تولد است. اگر قبل از تولد براي اين فرزندي كه بخواهد متولد شود، اسمي انتخاب كردند كه هيچ، اگر نه از روز هفتم مستحب است كه اسم بگذارند. اهلبيت فرمودند: فرزندي كه دنيا مي‌آيد، اگر پسر باشد هفت روز محمد صدايش مي‌زنيم. كه در اين خانه اين اسم صدا زده شود. اگر دختر است فاطمه صدايش مي‌زنيم كه در خانه‌ي ما اين اسم صدا زده شود. روز هفتم اگر خواستيم عوضش مي‌كنيم. اگر نه همين اسامي مقدس باشد. امام كاظم فرمود: خانه‌اي كه در آن اسامي محمد، احمد، علي، فاطمه، حسن و حسين، اين خانه‌ها با بركت است. اسم را چيز كوچكي ندانيم. 〖از بیانات حجت الاسلام #عالی〗 ❤️ @maadar_khoob

اگر كتاب دستمان باشد،ديگر شكايتی از وابستگي كودك به تبلت و گوشي نخواهیم داشت. رفتار خودمان را بازبيني كنيم. كودكان آينه رفتاري ما هستند. ❤️ @maadar_khoob

🔴 هیئت مناسب کودک اولاً بگم ما چندین سبک #هیئت و #عزاداری داریم که تفاوت‌های زیادی با هم دارن و هر کسی می‌تونه مطابق با ذائقه خودش عزاداری کنه، مثلاً من خودم ساعت شش و نیم صبح میرم هیئت، همونجا صبحونه هم می‌زنم! 😉 البته می دونم که توی شهرستان‌ها انتخاب خیلی محدودتره ولی باز حق انتخاب وجود داره. ثانیاً اصراری نیست کسی هیئت بره یا بچه‌هاش رو هیئت ببره اما اگر کسی سوال داره که توی کودکی برای انتقال ارزش‌ها چه کاری رو باید انجام بده یکیش ایجاد یک سری شعارها در ذهن کودک هست و هیئت رفتن، #زیارت رفتن، گهگاه توی مسجد نماز خوندن، راهپیمایی رفتن و ... مواردی هستن که کاملاً چنین کارکردی دارن و فقط باید توجه داشت که توی این فضاها کودک اذیت نشه. ثالثاً شخصاً معتقدم وقتی فرد با چنین فضاهایی مأنوس بشه - البته مهمه که انتخاب درستی داشته باشه - خودبه‌خود جلوی بسیاری از خطاهای آینده‌اش گرفته میشه و مسیر پالایش شده‌تری رو می‌تونه توی زندگی طی کنه. (البته در اینجا هم مثل خیلی از جاهای دیگه استثناء وجود داره و این نگاه، یه نگاه حداقلی به دم و دستگاه امام حسینه) اما چه هیئتی بریم؟! ببینید #کودک - بسته به سنی که داره - هنوز متوجه نمیشه که چرا مامانش گریه می‌کنه، چرا بقیه اینقدر محکم می‌زنن به سینه‌هاشون، چرا برقا خاموش شد، چرا صدا اینقدر بلنده و ... پس باید برای این موضوعات فکر کنیم. از طرفی ما در بسیاری از اوقات هست که منافع شخصی‌مون با منافع کودک‌مون در تعارض هست مثلاً در همین مورد ما دوست داریم یه هیئتی بریم که فقط دو ساعت سینه میزنن، روضه باز می‌خونن و ... اما تمام این‌ها کودک رو اذیت می‌کنه! اینجا باید به نفع کودک رفت کنار و اگر جایی شرایطش مناسب حال کودک نیست، نباید بچه رو ببریم. اما بعد؛ همه‌ی این‌هایی که میگم جزو شرایطِ هیئت مناسب حال کودکه: ۱. زمانش حداکثر یک تا دو ساعت باشه ۲. ترجیحاً حیاط یا فضای باز داشته باشه ۳. تاریکی اونجا زیاد نباشه ۴. صدا زیاد نباشه، حداقل بقل باند نشینید ۵. سخنران و مداح #روضه باز نخونن ۶. حرکاتی انجام نشه که کودک خشونت مطلق رو ببینه (مثل قمه زدن، جاهایی از تعزیه که خیلی خشنه و ...) ۷. ترجیحاً وسایل بازی با خودتون داشته باشید، وسایل بی‌سروصدا. حداقلش کاغذ و مداد رنگی ببرید ۸. خوراکی همراه خودتون داشته باشید و ترجیحاً بیشتر از بچه‌های خودتون باشه که چند تا بچه دیگه هم برسه ۹. حتماً رعایت حال نوزاد رو بکنید! (دوبله‌ی موارد بالا) ۱۰. با یکی برید که اونم بچه داشته باشه ۱۱. اگه هیئتش فضای مجزای کودک داشته باشه، خیلی بهتره #تربیت_دینی #محرم #هیئت #حمید_کثیری ❤️ @maadar_khoob

سینه زنی❤️❤️❤️❤️ ❤️ @maadar_khoob

🔴 حدود ساعت ۵ تا ۶ از شبکه تهران، این کتاب و دو کتاب دیگه رو تو برنامه «به خانه برمی‌گردیم» معرفی میکنم. دوست داشتید ببینید ... #حمید_کثیری ❤️ @maadar_khoob

«این کار منصور است» با منصور در مغازه برق کشی کار می کردیم. منصور علم و عمل را به هم آمیخته بود، هم کار برق کشی انجام می داد هم در هنرستان رشته برق می خواند. برای همین با اینکه سن و سالی نداشت، شده بود استادکار. "استاد قدرت" صاحب مغازه هم کارهای سخت و سنگین برق کشی را به او حواله می داد. یادم است کار برق کشی ساختمان دای خودمان را هم منصور انجام داد، آن قدر با دقت و وسواس این کار را انجام داد که هنوز بعد از سی سال بدون هیچ خرابی مانده و دائی از کارش تعریف می کند. گاهی کارهای جزئی برق کشی خانه های مسکونی پیش می آمد، خانه هایی که بیشتر تعمیرات بود تا برق کشی، مثل نصب زنگ، یا تعمیر پریز برق و... این کارهای جزئی هم، سهم منصور بود. در این مواقع "استاد قدرت"می گفت: "هر کارگری را که نمی توانم خانه مردم بفرستم، آنها ناموس ما هستند. این کار، فقط مال منصور است! " شرم و حیاء منصور به نحوی بود که استاد با اطمینان کامل او را به خانه های مردم می فرستاد. بعدها خود حاجی برایم تعریف می کرد.می گفت:"وقتی استاد قدرت برای سیم کشی مرا به خانه ای می فرستاد،اگر می دیدم یک نوجوان 14،13 ساله در خانه هست،جلسه بعد که برای کار می رفتم، یک کتاب داستان راستان هم برای آن نوجوان هدیه می بردم!" از همان سنین هم به فکر تربیت بود! راوی : یحیی خادم صادق-سید رضا متولی منبع: کتاب آرزوی فرمانده ❤️ @maadar_khoob

#قصه_شب ❇️چه روز گرمی/قسمت اول ❤️ @maadar_khoob