🌺 دختری به نام رقیه (۱) 🦋 سوال : آیا امام حسین(ع) فرزند دختری سه چهار ساله به نام رقیه داشته است؟ 📚 پاسخ : مورخان و مـقتل نویسان در بـیان فرزندان امام حسین(ع) هنگامی که به دختران او رسیده اند، به ذکر دو دختر به نامهای «فاطمه» و «سکینه» بسنده کرده اند.[1]برخی نام «زینب» را نـیز بـدانها افزوده اند.[2] و البته در منابع متأخران، گاه تا هشت دختر برای آن حضرت نام برده اند که عبارت اند از: فاطمه کبری، فـاطمه صـغری، زبـیده، زینب، سکینه، امّ کلثوم، صفیه و دختری که در خرابه وفات کرده است که بعضی نامش را زبـیده و بـعضی رقـیه گفته اند[3] امّا در هیچ یک از منابع تاریخی اوّلیه، نامی از دختر خردسالی سه یا چهار ساله برای امام حـسین(ع) که اسـم آن رقیه یا فاطمه صغری و یا با نامی دیگر، دیده نشده است. آری، در برخی کتاب های متأخر، شـرح حـالِ این دخـتر آمده است. 🔵 شواهدی بر وجود رقیه با اینـکه در تـواریخ رسمی قرون اوّلیه، سرگذشت رقیه نیامده اسـت؛ ولی برخی روایات و مـنابع بـه اسم او اشاره کرده اند که به نـمونه هایی اشـاره می شود: 1⃣ محدّث و مورّخ جلیل القدر، مرحوم سید بن طاووس(متوفای۶۶۴ ق) می نویسد: «حضرت سـید الشـهداء، زمانی که اشعار معروف «یا دَهْرُ اُفٍّ لَک مـِنْ خـَلِیلٍ...» را ایراد فرمود، زینب(س) و اهـل حـرم، فریاد به گریه بـلند کردنـد. حضرت آنان را امر به صبر کرد؛ آن گاه فرمود: «یا اُخْتاهُ یا اُمَّ کلْثُوم، وَاَنْتِ یا زَینَبُ وَ اَنْتِ یا رُقـَیةُ وَ اَنـْتِ یا فاطِمَةُ، وَ اَنْتِ یا رُبابُ، اُنْظُرْنَ اِذا اَنَا قـُتِلْتُ فـَلا تَشْقَقْنَ عـَلَی جـَیباً وَلا تـَخْمَشْنَ عَلَی وَجْهاً وَلا تَقُلْنَ عـَلَی هَجْراً[6]؛ خواهرم امّ کلثوم و تو ای زینب و تو ای رقیه و تو ای فاطمه و تو ای رباب دقّت کنید، زمـانی که مـن به قتل رسیدم،[در مرگم] گریبان چـاک نـزنید و صـورت نـخراشید و کلامـی ناروا بر زبـان نـرانید.» طبق این سخنان، نام رقیه به زبان امام حسین(ع) جاری شده است. پس باید یکی از بستگان نزدیک حضرت بـاشد و از آنـجا که بین خواهران و یا همسران، شخصی با این نام نـداشته ایم به احتمال قوی دختر حضرت، مقصود اسـت. 2⃣ امام حسین(ع) پس از شهادت علی اصغر به عنوان خداحافظی به خیمه آمد؛ آن گاه فریاد برآورد: «یا اُمَّ کلْثُومَ، وَ یا سَکینَةُ وَیا رُقَیةُ وَ یا عَاتِکةُ وَ یا زَینَبُ یا اَهْلَ بَیتِی عَلَیکنَّ مِنِّی السَّلامُ؛[7] ای امّ کلثـوم! ای سـکینه! ای رقیه! ای عاتکه! ای زینب! ای اهل بیت من! خداحافظ!»اینجا هم از رقیه در ردیف خواهران و دختران نام برده شده است. 3⃣ آورده اند که امام حسین(ع) در آخرین لحظات حیات خویش، هنگام مواجهه با شِمر چنین فـرمود: «اَلا یا زَینـَبُ یا سَکینَةُ! اَیا وُلْدِی! مَنْ ذا یکونُ لَکمْ بَعْدِی؛ اَلا یا رُقَیةُ! یا اُمَّ کلْثُومَ! اَنْتُمْ وَدِیعَةُ رَبِّی، الْیوْمَ قَدْ قَرُبُ الْوَعْدُ؛[8] ای زینب! ای سکینه! ای فرزندان من! چه کسی بعد از مـن بـرای شما[و سرپرست شما]خواهد بود؟ ای رقـیه! ای ام کلثوم! شما امانت پروردگار من هستید. امروز وعده[شهادت] نزدیک است.» اینجا هم در ردیف خواهران و دختران اسم او وجود دارد؛ به ویژه کلمه ودیعه می رساند که در این مجموعه نزدیکانی بـوده اند که حـضرت در قبال آنها مسئولیت دارد و بـه عـنوان امانت الهی برای حضرت مطرح بوده اند. 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🌺 دختری به نام رقیه (۲) 🦋 سوال : آیا امام حسین(ع) فرزند دختری سه چهار ساله به نام رقیه داشته است؟ 📚 پاسخ : 🔵 شواهدی بر وجود رقیه 4⃣ در برخی روایات آمده است که حضرت سکینه در روز عاشورا به خواهر سه ساله اش که به احتمال قوی همان رقیه باشد، گفت: «بیا دامن بابا را بگیریم و مانع رفتن و کشـته شـدنش شویم.» امام حسین(ع) با شنیدن این سخن، بسیار اشک ریخت و آن گاه رقیه صدا زد: «بابا! مانعت نمی شوم. صبر کن تا تـو را بـبینم.» آن حضرت، او را در آغوش گرفت و لبهای خشکیده اش را بوسید. در این هنگام، آن نازدانه ندا داد: «اَلْعَطَشُ اَلْعَطَشُ فـَاِنَّ الظـَّمأَ قـَدْ اَحْرَقَنِی؛[بابا] تشنه ام، تشنه ام، شدّت تشنگی،[جگر] مرا آتش زده است.» امام حسین(ع) به وی فرمود: «کنـار خیمه بنشین تا برای تو آب بیاورم.» آنگاه امام حسین(ع) برخاست تا بـه سوی میدان برود. بـاز هـم او، دامن پدر را گرفت و با گریه گفت: «یا اَبَةُ اَینَ تَمْضِی عَنَّا؟؛ باباجان چرا از پیش ما می روی؟» امام یک بار دیگر آن دردانه را در آغوش گرفت و آرام کرد و سپس با دلی پُرخون از او جدا شد.[9] 5⃣ هـنگامی که زینب(س) در کوفه با سر بریده ابا عبداللّه(ع) مواجه شد، اشعاری سرود که در ضمن آن آمده است: «یا اَخِی فاطِمُ الصَّغِیرَةُ کلِّمْهَا فَقَد کادَ قَلْبُها اَنْ یذُوبا[10]؛ ای برادرم! با فاطمه کوچک سخن بگو که نـزدیک است قلبش ذوب شود [و تهی شود].»فـاطمۀ صغیره در ذهن متأخران و متقدمان بر رقیه اطلاق می شده است. با توجه به اینکه فاطمه، دختر بزرگ امام حسین(ع) بوده و به عقد حسن مثنی در آمده است، نمی تواند این فاطمه، همان فـاطمه بـاشد. پس بـاید دختر دیگری برای اباعـبداللّه(ع) بـاشد که به سر بابا خیره خیره نگاه می کرده است. 6⃣ اشعار سیف بن عمیره نخعی کوفی که در دوران امام صادق(ع) می زیسته است، در ضمن این قـصیده آشـکارا دوبـار، نام رقیه را آورده است: وَسکینَةُ عَنْها السَّکینَةُ فـارَقَتْ لَمَّا اَبـتَدَیتَ بِفُرقَةِ وَتَغَیرِ وَ رُقَیةُ رَقَّ الْحَسُودُ لِضَعْفِها وَ غدا لِیعْذِرَهَا الَّذِی لَمْ یعْذَرُ وَ لِاُمِّ کلْثُومَ یجِدْ جَدِیدها لثم عقیبٍ دَمُوعُها لَمْ یکرر لَمْ اَنْسِها وَسَکینَة وَ رُقَیةَ یبْکینَهُ بـَتَحسُّرٍ وَتـَزَفُّرٍ یدْعُونَ اُمـَّهُم البتولة فاطماً دعوی الحزین الواله المُتَحیرُ یا اُمَّنا هَذا الْحُسَینُ مَجدلاً مُلْقی عَفیراً مـَثْلُ بَدر فرهر... وَ عَبیدُکمْ سَیفُ فَتی ابن عُمَیرة عـَبْدٌ لِعـَبْدٍ عَبِید حِیدَر قَنْبَرُ...[12] در اشعار فوق دو بار به نام رقیه اشاره شده است. 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🌺 دختری به نام رقیه (۳) 🦋 سوال : آیا امام حسین(ع) فرزند دختری سه چهار ساله به نام رقیه داشته است؟ 📚 پاسخ : 🔵 شواهدی بر وجود رقیه 7⃣ هلال بـن نـافع می گوید که در میان دو صف لشکر(دشمن) ایستاده بودم. کودکی از حرم امام حسین(ع) بیرون آمد. امـام بـه سـوی میدان می آمد که کودک با گام های لرزان، دوان دوان خود را به امام رسانید و دامن آن حضرت را گرفت و گفت: «یا اَبَة! اُنـْظُرْ اِلَی فـَاِنِّی عَطْشانٌ؛ ای پدر! به من بنگر و ببین من تشنه ام.»این تقاضا آن چنان جانسوز بود که اشـک از دیدگـان امـام حسین(ع) جاری ساخت و فرمود: «بُنَیةُ اَللَّهُ یسْقِیک فَاِنَّهُ وَکیلِی؛ دخترم[می دانم تشنه ای]خداوند تو را سیراب کنـد که او وکیل[و پنـاهگاه] مـن است.» هلال گفت: «پرسیدم این دختر چه کسی بود و با امام حسین(ع) چـه نـسبتی داشت؟» گفتند: «او رقیه دختر سه ساله امام حسین (ع) بود.»[13]در قصّۀ کربلا داستان به این صورت آمده اسـت که چـون حضرت خواست به میدان برود، التفاتی به سوی دخترش کرد. او از زنان جدا شـده بـود و در گوشه ای می گریست و ندبه می کرد. امام نزد او آمـد و وی را تـسلّی داد و این زبـان حال اوست: هَذَا الْوَدَاعُ عَزیزَتِی وَ الْمَلْتَقَی یوْمَ الْقِیامَۀِ عـِنْدَ حـَوْضِ الْکوْثَرِ ای عزیز من! این آخرین وداع است و ملاقات روز قیامت نزد حـوض کوثـر خواهد بود. فَدَعَی الْبُکاءَ وَ لِلْاَسـَارِ تـَهَییء وَاسْتَشْعِرِی الصـَّبْرَ الْجَمِیلَ وَ بَادِرِی گـریه را رهـا کن، برای اسارت مهیا بـاش و بـردباری نیکو را شعار خود قرار بده: وَ اِذَا رَاَیتَنِی عَلَی وَجْهِ الثَّرَی دامِی الْوَریدِ مُبَضَّعاً فَتَصَبِّرِی و چون پیکر قطعه قطعۀ مـن را روی خـاک مشاهده کردی، در حالی که از رگ هایم خون جاری اسـت، شـکیبایی کن. در پاورقی، صـفحه ص 518، اضـافه کرده اسـت که در لحظه وداع، دخترکی از آن حضرت، آب مـطالبه کرد. حضرت به او فرمود که به نزد تو باز خواهم گشت و شاید مراد از بازگشت، سر مقدس آن حـضرت بوده است.[که نزد رقیه بازگشت]؛ واللّه العـالم.[14] 8⃣ عـصر عـاشورا که دشـمنان بـرای غارت به خـیمه ها ریخـتند، آنجا در مجموع ۲۳ کودک از اهل بیت(علیهم السلام) را یافتند. به عمر سعد گزارش دادند که این ۲۳ کودک بر اثر شدّت تشنگی در خـطر مـرگ هـستند. وی اجازه داد به آنها آب بدهند. وقتی نوبت بـه حـضرت رقـیه رسـید، آنـ حـضرت، ظرف آب را گرفت و دوان دوان به سوی قتلگاه حرکت کرد. یکی از سپاهیان دشمن پرسید: «کجا می روی؟» حضرت رقیه فرمود: «بابایم تشنه بود. می خواهم او را پیدا کنم و برایش آب ببرم.» او گفت: «آب را خودت بنوش که پدرت را با لب تشنه شهید کردنـد.» حضرت رقیه گریه کنان گفت: «پس من هم آب نمی آشامم.»[15] البته این نقل سازگاری ندارد با آنچه که در رابطه با قصّه خرابه آمده اسـت که حضرت رقیه، سراغ بابا را می گرفت و گویا از شهادت او اطلاع نداشت؛ ولی به این مقدار می تواند مؤید باشد که دختری به این نام، از دختران امام حسین(ع) بوده است. همچنین نقل شده است که رقیه لحظه نـماز ظـهر، سجّاده بابا را پهن کرد و منتظر آمدن او بود که نماز گزارد.[16]همچنین نقل شده است که این نازدانه در شب شام غریبان، کنار جَسَد بابا بوده است.[17] این مطلب، نـاسازگار اسـت با آنچه در کتب معتبر تـاریخی قـرن هفتم به بعد آمده است، یعنی اینکه بانوان، مرگ و شهادت پدران را از کودکان پنهان می کردند و گویا شخص رقیه از شهادت بابا خبر نداشته است. رقیه در کتب تـاریخی قـرن هفتم به بعد قـدیمی ترین مـوّرخی که درباره این کودک به عنوان دختر امام حسین(ع) و قصّه او در شام سخن گفته است، مورّخ خبیر عماد الدین طبری، معاصر در کتاب «کامل بهائی» است.[18] مرحوم شیخ عباس قمی نیز عین نقل طبری را در منتهی الآمال[20] آورده و بیان کرده است که رقیه دخـتر امـام حسین(ع) در کنار سر بریده بابا جان داد. در چند کتاب دیگر که به اسامی آنها اشاره می شود. 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🕋 #بیان_احکام مسجد مقدس جمکران 📌#زیارت #امام_حسین علیه‌السلام مستحبی که زمینه ساز عمل به بسیاری واجبات می شود. #مسجد_جمکران 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🌹 روح خود را با خواندن حدیث تازه کنید. 💎 بفرمایید بهشت! ☘ مؤمن پیش خدا حرمتی دارد که در حضور و غیاب او باید حفظ شود! این حرمت را نگه دار، بهشت برای تو می‌شود! 📜 در روایت آمده است که اگر کسی کاری کند که آبروی مؤمنی حفظ شود و در مقابل تهمت یا غیبت، از او دفاع کند؛ حتماً بهشت بر او واجب می‌شود! (۱) (۱) بحارالانوار ج۷۲، ص ۲۵۴ 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

💠 راه دفع سحر و جادو 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🦋 سؤال من فردی مجرد هستم که با مادرم زندگی می کنم. آیا برای انجام سفرهایی مثل سفر اربعین یا حتی خروج از منزل برای کارهای شخصی، لازم است حتماً از مادر اجازه بگیرم؟ 📚 پاسخ : گرچه در این موارد، گرفتن اجازه (اذن) از مادر به صورت شرعی واجب نیست، اما سعی کنید همواره با رضایت و خشنودی ایشان عمل کنید. همچنین باید از هر کاری که باعث ناراحتی یا اذیّت قابل توجه مادر می شود، پرهیز نمایید. 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

💠 وعده قرآن است که یهود و نصاری هرگز از تو راضی نخواهند شد! 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🕋 #بیان_احکام مسجد مقدس جمکران 📌#نظم صفوف #جماعت #مسجد_جمکران 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🦋 سوال آیا می‌توان از کسی که راضی است #غیبت کرد؟ #احکام|#مسجد_جمکران 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🦋 سوال حکم #عزاداری و #روضه خوانی توسط #زن برای بانوان چیست؟ #مسجد_جمکران|#تصویری 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿

🌹 روح خود را با خواندن حدیث تازه کنید. ☘ نگاهی که نماز را بی‌ثمر می‌کند! 🌺 امام صادق علیه‌السلام: مَنْ نَظَرَ إِلَى أَبَوَيْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَهُمَا ظَالِمَانِ لَهُ لَمْ يَقْبَلِ اللهُ لَهُ صَلَاةً. هر کس از روی نفرت و کینه به پدر و مادرش نگاه کند هر چند به او ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمی‌پذیرد. 📚 فروع کافی، ج ۲، ص ۳۵۰، حدیث ۵ 🇮🇷 پاسخگویی دینی آستان مقدس مسجد جمکران ﴾@maaref_jamkaran﴿