🎥 ۶۰ ثانیه امیدآفرینی✨ #روایت_پیشرفت در ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ #تیترینو 👈 |حقیقت، کِتمان نمی‌شود‌‌| ◻️کانالِ خبری | تحلیلی | سرگرمی تلگرام | ایتا | روبیکا | بله | اینستا | ایکس 📡 @Titrinoo

♨️ کلیپ صوتی ♨️ *خیلی مهم* 🎙  بشنوید | امتحان تبعیت امّت از امام در قیام و قعود؛ جنگ و صلح؛ مذاکره و عدم‌مذاکره آیت الله حائری شیرازی *❌ #نشر_حداکثری ❌* https://t.me/mah_daviat313 https://eitaa.com/mah_daviat313 https://chat.whatsapp.com/GNcjDYg1EoH6OJVDMfevKi https://chat.whatsapp.com/DnUmMzlRHl46MOUQiv5q6A https://whatsapp.com/channel/0029Vb7GLmsKQuJNs4YqTC0u

❌نماینده انقلابی یا شومن توییتری؟! ▫️از شهید دیالمه تا فعال توییتری نخست باید روشن کنیم که مقایسه آقای ثابتی با شهید دیالمه، مقایسه‌ای بی‌مبنای تحلیلی و انحرافی است. دیالمه یک منظومه فکری و رفتاری داشت، با مختصات دقیق، عمق نظری، و مسیری که به شهادت ختم شد. آقای ثابتی در بهترین حالت، یک فعال رسانه‌ای است که حالا در کسوت نمایندگی مجلس، توییتری عمل می‌کند. ▫️وظیفه نماینده مجلس چیست؟ آیا کارش این است که صرفاً با افشاگری و رسانه‌ای‌کردن فساد، جنجال‌آفرینی کند؟ نماینده مجلس موظف است با استفاده از ظرفیت‌های نظارتی، خلأهای قانونی را شناسایی کرده و برای حل آن‌ها قانون ارائه دهد. رسانه‌ای کردن فساد بدون ارائه راه‌حل، نه تنها باری از دوش مردم برنمی‌دارد، بلکه اعتماد به نهادهای امنیتی و نظارتی را هم تضعیف می‌کند. ▫️پرونده‌هایی نظیر جهانگیری دقیقاً به‌دلیل خلأهای قانونی بی‌نتیجه مانده‌اند. نظام منتظر نمایندگانی است که این خلأها را پر کنند، نه آن‌هایی که با افشاگری بی‌نتیجه، سرمایه اجتماعی را مستهلک کنند. شومن‌بودن و نمایندگی، دو مسیر جدا از هم‌اند؛ کار نماینده واقعی، نشستن پشت درِ اتاق، مطالعه و ارائه راه‌حل است، نه فقط شعار و نمایش. ▫️آقای ثابتی و اطرافیانش بارها خود را در صف اول ولایتمداری نشان داده‌اند، اما در بزنگاه‌ها، از خط رهبری فاصله گرفته‌اند. امروز کشور در وضعیت حساسی قرار دارد؛ پس از شهادت رئیس‌جمهور، با تشدید درگیری جبهه مقاومت و فشارهای اقتصادی، آنچه مورد تأکید رهبری است، حرکت قطار مدیریتی کشور است. با این حال، نمایندگانی که مدعی پیروی از ولایت‌اند، با نطق‌های جنجالی و نظرات فله‌ای، نه تنها به آرامش سیاسی کشور کمک نکردند، بلکه مجلس را هم به آشوب کشاندند. همین رفتارها، اثباتی است بر اینکه درک دقیقی از منظومه فکری رهبری وجود ندارد. صفحاتی مانند «راه دیالمه» (بخوانید اکانت دوم و پوشش امیرحسین ثابتی!!) که در پوشش حمایت از گفتمان انقلاب عمل می‌کنند، بارها مذاکره‌ای را تخریب کرده‌اند که با تأیید و هدایت رهبری انجام شده بود. وقتی مقام معظم رهبری می‌فرمایند «در مرحله اول، کار خوبی انجام شد»، اما این جریان همه توان خود را برای تخریب همان مسیر به‌کار می‌گیرد، باید پرسید: ریل ولایتمداری کجاست و شما در کدام مسیر حرکت می‌کنید؟ حتما یادتان هست که عبارتی مثل «مخرج مشترک با دشمن» که توسط رهبری به‌کار رفت، در شبکه افق و در برنامه #جهان‌آرا، توسط آقای ثابتی مورد تمسخر واقع شد و این در حالی بود که همزمان با آن، ضدانقلاب داشت جمهوری اسلامی مظلوم را زیر سؤال می‌برد، و دوست نزدیک ایشان، #وحید_اشتری، هم‌صدا با همان فضا عمل می‌کرد. 👈اگر شما واقعاً در پی مبارزه با فساد هستید، راه آن مشخص است: قانون‌نویسی، نظارت دقیق، پر کردن خلأها، و هماهنگی با فرمان ولایت. انقلابی‌گری، با جنجال و هیاهو یکی نیست. راه شهید دیالمه، از مسیر عقلانیت، ولایتمداری، و طراحی ساختار می‌گذشت، نه شوآف و توییت‌زدگی. ✍#سیدفخرالدین_موسوی #جریان_شناسی #امیرحسین_ثابتی #شهیددیالمه |يجاهدون‌في‌سبيل‌الله‌ولا‌يخافون لومة‌لائم| ▫️سربازانقلاب▫️ 🆔@nofoz_shenasi👈

❗️چرا ما باید دین اعراب رو داشته باشیم؟! ➕ یک پاسخ کمتر شنیده‌شده 👈 این کلیپ از جلسۀ بیست و سوم مبحث «چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟» تهیه شده است.

🔥اونی که دیروز ، اصرار داشت که عکس مادام کوری را با روسری چاپ کنند که مبادا انتشار عکس بی‌‌حجاب اون پیرزن مفسده‌ای داشته باشه، 🔥اونی که امروز، دشمن نظام اسلامی، و دوستِ فتنه‌گران ززآ شده و خواستار بوسه زدن بر چکمه‌های نجس سربازان صهیونیست ، اونی که سوپرانقلابی‌ بود ، و بعدها برگشت و انقلابی نماند، اونی که نامش مهدی نصیری بود، بی سر و صدا از کشور فرار کرد.... #انقلابی_بمانیم #بصیرت_افزایی #سوپرانقلابی‌_انقلابی_نمیماند "بنده خدا"

✅ جماعت ما آریایی هستیم عرب نمی‌پرستیم این بار به دشت لاله‌های واژگون حمله کردند

اگر از من بپذیرید که کلمه بی‌شخصیت را نه به عنوان ناسزا که به عنوان توصیف امر واقع به کار می‌برم، خواهم گفت که ویروس بی‌شخصیتی در بسیاری از عرصه‌های زندگی ما انسان‌ها در سرتاسر جهان رسوخ کرده و برخی ایرانی‌ها هم پس از اینکه یکی یکی خطوط قرمز قانون را زیر پا می‌گذارند، به جریان بی‌شخصیتی جهانی می‌پیوندند. اینکه اندازه ندانی و جا نشناسی و وقت و موقعیت و وضعیت نفهمی و حد و حدود و قانون و قاعده و نظم و نظام و حق و حقوق و شأن و جایگاه و.... را درک نکنی و آن وقت انتظار احترام و عزت و اقتدار اجتماعی داشته باشی حاصل یک نابهنجاری فرهنگی در میان ماست که البته تنها مربوط به ما نیست و معضل همه جوامع امروز دنیاست. در عصری که دیوار معنای خود را از دست داده، در و پنجره و حریم و حیات و سقف و زمین هم ناشناخته است. مسئله بسیار متکثر و پر جلوه است. باید در فهم بیماری بی‌شخصیتی و ضعف خودبسندگی تأمل فراوان کرد.

آدم‌های ضعیف (نه مستضعف)، همیشه دلیلی برای کوتاهی‌های خود می‌تراشند تا مسئولیت زشتی‌های خود را نپذیرند. آنان در هر موقعیتی به جای درک آن، مصادره‌اش می‌کنند و به جای تقویت، مصرفش می‌نمایند. آدم‌های ضعیف فعال نیستند، منفعلند؛ مگر اینکه بخواهند توازن منفی ایجاد کنند و در این صورت خراب می‌کنند تا با ویران کردن دیگران، ضعف‌هایشان دیده و سنجیده نشود. آدم‌های ضعیف توان جمع کردن نقش‌های متکثر متحد المرکز هویتی و ماهیتی خویش را ندارند. بخشی از خود را ترک می‌کنند و بخشی را خراب می‌کنند و بخشی را می‌فروشند و با لایه نازک و قطعه کوچکی از خود زندگی می‌کنند و بلافاصله نسبت به در لاک دفاعی فرورفته پیرامون آن را قلعه‌ای می‌سازند که پیوندهای ارگانیک را با پیرامونش می‌برد. آنها از لاک دفاعی بیرون نمی‌آیند مگر برای تصاحب بی‌ضابطه امکانات بیشتر. مسئله اینجاست که هر چه خارج از آن قلعه را خوراک و شکار خود می‌بینند و به یک توهم حق برتر و حق سلطه می‌رسند و آن را با صورت‌های گاه معنوی‌نما یا مقدس‌نما نیز بزک می‌کنند. در واقع هیچ آبادی جز قلعه کوچک خود را برنمی‌تابند و آنجا را تمام جهان و سایر نقاط را مزرعه خود می‌بینند. آنان همه کلمات را پای دیوار همان قلعه سر می‌برند تا اولا ضمانتی باشد بر بقایشان و دوم هیچ امکانی برای گفتگو و پیوند انسانی و منطقی باقی نماند. غالبا منطق آنان دال مرکزی «دلم می‌خواهد» دارد که همه استدلال‌ها حول آن شکل می‌گیرد. جهان منطقی و جهان عقلی آنان همین یک گزاره را می‌فهمد. این چیزی فاجعه‌بارتر از «نیاز دارم» یا «برای من مفید است» می‌باشد.

ضعف چه تحمیلی باشد و چه انتخابی بیماری‌ها و فسادهایی را برای افراد به وجود می‌آورد. هر چه تعداد آدم‌های ضعیف، یعنی کسانی که نمی‌توانند خود را آنچنان که هستند بیابند و نسبت به آن احساس مسئولیت و مهارت مدیریت داشته باشند، در جامعه بیشتر باشد، جامعه ضعیف‌تر و بیمارتر و فاسدتر خواهد بود. آدم‌های ضعیف و جوامع ضعیف نمی‌توانند یک روح واحد را که به امتداد عرضی و طولی حضور آنان معنی می‌دهد بیابند و بپذیرند و بر اساس آن عمل کنند. کنترل زندگی بر اساس نظم و قاعده رشد ندارند. توان مهار فرافکنی‌های نقص‌ها و پرخاش و پریشانی عیب‌ها را ندارند. آنها پراکنده می‌شوند و دائما ناسازگاری‌های درونی خود را که زباله تولید می‌کند به شکل‌های مختلف به بیرون از خود پمپاژ می‌کنند. نه زیردستان از رفتارهای بلانسبت آنان در امانند و نه بالادستان از بلاتکلیفی‌شان آسوده. نه زیرمجموعه می‌فهمند و نه عضویت. همواره گر ی غیر قابل هضمند که پیرامونشان چرک و عفونت جمع می‌شود و فساد تولید می‌کند و بیماری می‌زاید.