🖌 شب قدر، شب سعی بین خوف و رجا است شب قدر، شبی است که خداوند منّان سرنوشت یک سال بندگانش را مقدّر به خیر یا شر می فرماید. تقدیر بنده به شر همان رها شدن و به حال خود وا نهادن بنده است. خدا که دست بنده اش را رها کند و او را به حال خود بگذارد، عین افتادن در شر است. محض رها شدگی در ظلمت و تاریکی است. نور در جانب خدا است. انسان از خدا که جدا می شود یعنی از نور جدا شده است. انسان جدا شده از نور، انسان غلطیده در نفسانیت ظلوم و جهول است. و چه شری بالاتر از ظالم و جاهل بودن است. خواسته همیشگی حضرت ذکریا از باری تعالی همین بود که خدایا مرا به حال خود وامگذار: « وَ زَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ» ( اﻷنبياء : ٨٩ ). این دعا ذکریا دقیقا عکس آن چیزی است که انسان مدرن می خواهد؛ یعنی همان فردیت. اما تقدیر به خیر آن است که خدا بنده اش را رها نکند و در همه آنات شب و روز مراقب و محافظ اوست. آن گونه که فرشتگانی را همراه بنده مطیع می کند تا مراقب او باشند و به ظلم و جهل نغلطند: «لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ » ( الرعد : ١١ ). ریسمان خدا در میان بندگانش رها شده است. هر که به آن ریسمان چنگ زند و به دستش آورد، محسن و نیکو سرشت و نیکبخت می شود. و آن وقتی است که بنده روی دلش را تسلیم الی الله کند. آن زمان است که تقدیر یک ساله اش به خیر می شود: « وَمَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ» ( لقمان : ٢٢ ). بنده در شب قدر دل نگران است که تقدیرش به خیر خواهد بود یا به شر. او وقتی به نفسانیات خود نظر می کند خوفناک می شود و ترس وجودش را می گیرد. با چنین اعمالی چگونه ممکن است که تقدیرش عاقبت بخیر باشد. اما وقتی نظر به رحمت و ریسمان خدا می اندازد، بارقه امید در او زنده می شود که می توان امید به عاقبت بخیری داشت. این است که بنده در شب قدر، سعی بین خوف و رجا می کند تا وقت طلوع فجر. پروردگارا! به حق رسول خاتم ص تقدیر عاقبت همه بندگانت را در شبهای قدر ختم به خیر بفرما. پروردگارا! به حق مولی علی ع خیرات محسنین را در سراسر جهان بگستران پروردگارا! به حق بقیة الله الاعظم عج شر عاقبت به شرّان بویژه شر دشمن صهیونی را به خودشان بازگردان. پروردگارا! به حق زهرای مرضیه ع فرج حضرت حجت را در این سال مقدّر بفرما آمین یا رب العالمین التماس دعا ✍ مهدوی‌زادگان ✅ @mahdavizadegan

🔹 حکمت امیر المومنین علی علیه السلام در وصف غوغاییان فرومایه جامعه به حسب شرایط و موقعیت های مختلف فرهنگی و سیاسی و اقتصادی آبستن پدید آمدن قشرها و اصناف مختلفی است که هر کدام آثار و تبعات خاصی دارند. به همین خاطر حکومت های عادله و فاضله به منظور حراست و تحکیم بنیان های جامعه مامور به تنظیم و مهار تاثیرات اجتماعی اصناف مختلف مردم هستند. باید گروه های اجتماعی مضر و آسیب رسان را محدود سازند و گروه های نافع و سودمند را حمایت و نشر دهند. از جمله گروه های اجتماعی که شکل گیری آن برای هر جامعه ای ناسودمند و مضر است، اوباش و فرومایگان می باشند. اکنون ببینیم که حضرت وصی امام علی علیه السلام این دسته از گروه های اجتماعی را برای حکمرانی های فاضله چگونه توصیف می کند و چه توصیه ای دارد: وَ قَالَ (علیه السلام) فِي صِفَةِ الْغَوْغَاءِ: هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا. وَ قِيلَ بَلْ قَالَ (علیه السلام): هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا. فَقِيلَ قَدْ عَرَفْنَا [عَلِمْنَا] مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ، فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ؟ فَقَالَ (علیه السلام) يَرْجِعُ أَصْحَابُ [أَهْلُ] الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ [مِهَنِهِمْ]، فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ، كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِه. ( نهج البلاغه: حکمت ١٩٩ ) در صفت اوباش و فرومايگان، گفت: اينان چون گرد آيند غلبه كنند و چون پراكنده باشند، شناخته نشوند. [و گويند كه فرمود:] اينان چون گرد آيند، زيان رسانند و چون پراكنده باشند، سود دهند. [پرسيدند، زيان جمع آمدنشان را مى دانيم. اما سود پراكنده شدنشان در چيست، فرمود:] پيشه وران به سر كارهاى خود باز مى گردند و مردم از آنها فايده مى برند، بنّا به كار ساختن باز مى گردد و بافنده به كارگاهش و نانوا به نانواييش.(ترجمه : ابراهیم آیتی ). الْغَوْغا: اوباش و اشرار شارح معاصر نهج‌البلاغه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی توضیح واژه «غوغاء» گوید که این کلمه «در لغت چنان كه بسيارى از واژه پژوهان گفته اند داراى دو معناست: نخست معناى وصفى دارد و به كسانى اطلاق مى شود كه جزء قشر منحط اجتماع يا به بيان ديگر از اوباش مردم اند. افرادى هستند كه از عقل و درايت قابل توجهى برخوردار نيستند و غالباً تحت تأثير عوامل عاطفى قرار مى گيرند كه به آسانى ممكن است آنها را تحريك كرد و براى مقاصد سوئى به كار گرفت; كسانى كه مديران فاسد و مفسد جامعه هميشه از آنها بهره مى برند و نمونه هاى روشن آن را در حكومت بنى اميه و بنى عباس مى توان مشاهده كرد. اين واژه مفرد است و مانند ساير اسم جمع ها معناى جمعى دارد. معناى ديگر «غوغاء» همان معناى مصدرى يا اسم مصدرى است كه به ايجاد جار و جنجال اطلاق مى شود، اين معنا در فارسى امروز ما رايج است ولى معناى اول رايج نيست». ایشان در ادامه شرح این حکمت امام علی علیه السلام گوید: « اين گروه اند كه چون جمع شوند غالباً سبب ضرر و زيان مى گردند. به كمترين چيزى تحريك مى شوند و بيشترين خسارات را مى رسانند; ولى اگر با برنامه ريزى صحيح جلوى اجتماع آنها گرفته شود و هر كدام به دنبال كار خود باشند و به شغلى كه دارند بپردازند، به جامعه منفعت مى رسانند، زيرا بسيارى از كارهاى سنگين اجتماعى معمولا بر دوش اين گروه است. زمامداران و مديران جوامع اسلامى بايد مراقب باشند دشمنان اسلام يا افراد شرور جامعه از وجود اين گروه استفاده نكنند و آنها را در مسير اهداف شوم خود به كار نگيرند» ( ر.ک: مکارم شیرازی ناصر، پیام امیر المؤمنين ). ✅ @mahdavizadegan

بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ( التكوير : ٩ ) لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ( المائدة : ٨٢ ) لَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ كَانَ يَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهِدَةِ، فَيَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمْتَنِعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ، ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِينَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ كَلْمٌ وَ لَا أُرِيقَ لَهُمْ دَمٌ. فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ بِهِ عِنْدِي جَدِيراً. به من خبر رسيده كه مردى از لشكر شام به خانه زنى مسلمان و زنى غير مسلمان كه در پناه حكومت اسلام بوده وارد شده، و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره هاى آنها را به غارت برده، در حالى كه هيچ وسيله اى براى دفاع، جز گريه و التماس كردن، نداشته اند. لشكريان شام با غنيمت فراوان رفتند بدون اين كه حتّى يك نفر آنان، زخمى بردارد، و يا قطره خونى از او ريخته شود، اگر براى اين حادثه تلخ، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است. ( نهج‌البلاغه: خ ٢٧ ) خدا می داند که اگر امیر مؤمنان علی علیه‌السلام امروز می بود از این همه مصیبت بر مردم مظلوم غزه و یمن چه ها که نمی گفت و نمی کرد. ✅ @mahdavizadegan

🔸 نوروز تاریخی سرنوشت ساز ۶٨ نوروز سال ۶٨ برهه ای سرنوشت ساز از تاریخ انقلاب و نظام اسلامی بود که با تصمیم الهی ولی فقیه فرزانه امام خمینی ره اتفاق افتاد. تصمیمی که اگر عنایت الهی همراه آن نبود وقوع آن بس نا ممکن به نظر می آمد. چون شرایط برای عزل آقای منتظری از مقامی که در قانون اساسی تعریف نشده بود؛ یعنی منصب قائم مقام رهبری بسیار سخت و دشوار بود. جریان حاکمی که توانسته بود این منصب غیر قانونی را بر خبرگان رهبری تحمیل کند ( آبان ۶۴ ) اقدامات گسترده ای را برای تثبیت آن بر ذهنیت جامعه انقلابی بویژه رزمندگان و حوزه علمیه به راه انداخته بود تا کسی نتواند در این اقدام غیر قانونی شک و تردید راه بیاندازد. اما آن مرد خدایی بار دیگر برابر شرایط تحمیلی بدخواهان و بد انديشان وارد میدان شد و با حکم عزل آقای منتظری، انقلاب و نظام اسلامی را از خطر انحراف و استحاله نجات داد. امام خمینی ره چه در هنگامی که مجلس خبرگان چنین تصمیمی را گرفته و ایشان سکوت اختیار کردند و چه آن زمان که تصمیم به عزل قائم مقام رهبری را گرفتند رضای خدا و مصلحت ملت و نظام را در نظر داشتند و بس. ایشان در نامه ۶ فروردین ١٣۶٨ به آقای منتظری می‌نویسد: «والله قسم، من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم، ولى در آن وقت شما را ساده‌لوح مى‏دانستم که مدیر و مدبر نبودید ولى شخصى بودید تحصیل‌کرده که مفید براى حوزه‏هاى علمیه بودید. ... والله قسم، من با نخست‏وزیرى بازرگان مخالف بودم ولى او را هم آدم خوبى مى‏دانستم. والله قسم، من رأى به ریاست‌جمهورى بنى صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم». ( صحیفه امام: ٢١/ ٣٣١ ). مرحوم حاج سید احمد آقای خمینی ره در این باره در رنجنامه به آقای منتظری نوشته است: «با این که معظم‌له با قائم مقامی شما مخالف بودند -و آیت‌الله آقای محمدی گیلانی شاهد این قضیه است- به خاطر حفظ مصلحت، سکوت کردند». ( رنجنامه به حضرت آیت‌الله منتظری، سیداحمد خمینی، ص47). اما خطری که در پرتو پروژه قائم مقامی منتظری امام خمینی ره را همواره اندیشناک و دلمشغول کرده بود، دو جریان منحط لیبرالی و منافقین بود. ویژگی بارز لیبرال های ایرانی به تبع نسخه غربی آن ضدیت و دشمنی با قیام های ملی است. چنانکه نهضت مشروطیت را به انحراف کشیدند. اما ویژگی برجسته جریان منافقین اقتدارگرایی مطلقه آن است که برای رسیدن به قدرت و ایجاد دیکتاتوری سرکوبگر از هر گونه اقدام خشن و غیر انسانی فروگذاری نمی کنند. اگرچه ممکن است این دو جریان غیر مردمی در ساحت ایدئولوژیک اختلاف نظر داشته باشند ولی در نفی و براندازی انقلاب و نظام اسلامی اشتراک در نظر و مساعی دارند. امام خمینی ره بر پایه بینش عمیق تاریخی که از این دو جریان منحرف داشتند متوجه شده بودند که چگونه آنها با اجتماع در بیت آقای منتظری در صدد مصادره انقلاب ملت و برآمدن دیکتاتوری صد برابر خشن تر و سرکوبگرانه تر از دیکتاتوری رضا خان هستند. دیکتاتوری که این بار نه به نام جریان مشروطه خواه سکولار بلکه به نام حوزه انقلابی تمام خواهد شد. و این مساله بسیار مهمی بود که نه شخص آقای منتظری و نه وفاداران دگم اندیش وی فهم نکردند. چرا که اگر آنان به چنین فهم سلیم امام خمینی ره رسیده بودند، روزگار امروزشان همراهی و هم اندیشی با آن دو جریان غیر مردمی بیگانه پرست نمی بود و همچنان در رودخانه زلال انقلاب اسلامی روان بودند و به خدمت گذاری دیانت و امت مسلمان باقی می ماندند. 👈 برای آگاهی از اتفاقات انتصاب و عزل آقای منتظری به منبع زیر رجوع کنید: 👇👇 « انتصاب و عزل آیت الله منتظری | تاریخ معاصر» https://www.iichs.ir/fa/news/5368/%D8%A7%D9%86%D8 ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

📣متن کامل پیام تلویزیونی رهبر انقلاب اسلامی در آستانه روز جهانی قدس 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی، امشب در پیامی تلویزیونی اهمیت راهپیمایی امسال روز قدس را بیشتر از سال‌های قبل ارزیابی و تأکید کردند: إن‌شاءالله راهپیمایی امسال، یکی از بهترین، پرشکوه‌ترین و باعزت‌ترین راهپیمایی‌های روز قدس خواهد بود. 🖼 متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است: ✏️بسم الله الرّحمن الرّحیم راه‌پیمایی روز قدس همیشه نشانه‌ی اتّحاد ملّت ایران و اقتدار ملّت ایران است؛ همچنین نشانه‌ی این است که ملّت ایران بر سر اهداف مهم و سیاسی و اساسی خود، پایدار و بااستقامت است. این‌جور نیست که شعار حمایت از فلسطین را بدهد، بعد که یکی دو سال بگذرد رها کند. چهل و چند سال است روز قدس ملّت ایران در راه‌پیمایی شرکت میکنند، در هوای سرد، هوای گرم، با دهان روزه، در سراسر کشور، نه‌فقط در شهرها؛ در شهرهای بزرگ، کوچک و روستاها. بنابراین راه‌پیمایی روز قدس یکی از افتخارات ملّت ایران است. امسال این راه‌پیمایی به نظر من اهمّیّت بیشتری دارد. ملّتهای دنیا طرف‌دار ما هستند؛ آنهایی که ما را می‌شناسند، طرف‌دار ملّت ایرانند لکن برخی از سیاستها و دولتها که مخالفند، علیه ملّت ایران تبلیغات میکنند: وانمود میکنند وجود اختلاف را؛ وانمود میکنند وجود ضعف را. راه‌پیمایی شما در روز قدس همه‌ی این ترفندها و سخنان باطل را ابطال خواهد کرد. امیدوارم ان‌شاءالله خدا کمکتان کند و راه‌پیمایی روز قدس یکی از بهترین و پُرشکوه‌ترین و باعزّت‌ترین راه‌پیمایی‌های این چند سال باشد. والسّلام علیکم و رحمةالله. ۱۴۰۴/۱/۷ 💻 Farsi.Khamenei.ir

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَة ... 🌸🌹🌺 افسوس که ایام شریف رمضان رفت سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت افسوس که سی پاره این ماه مبارک از دست به یکبار چو اوراق خزان رفت ماه رمضان حافظ این گله بد از گرگ فریاد که زود از سر این گله شبان رفت شد زیر و زبر چون صف مژگان، صف طاعت شیرازه جمعیت بیداردلان رفت بیقدری ما چون نشود فاش به عالم؟ ماهی که شب قدر در او بود نهان، رفت برخاست تمیز از بشر و سایر حیوان آن روز که این ماه مبارک ز میان رفت تا آتش جوع رمضان چهره برافروخت از نامه اعمال، سیاهی چو دخان رفت با قامت چون تیر درین معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت برداشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد، سبک آمد و چون کوه، گران رفت چون اشک غیوران به سراپرده مژگان دیر آمد و زود از نظر آن جان جهان رفت ( میرزا محمد علی صایب تبریزی بزرگترین غزل سرای قرن یازدهم هجری ) ✅ @mahdavizadegan

🔸 چرخه سیاست رمضانی پذیرفتنی نیست که جامعه ایمانی یک ماه روزه بدارد و بندگی خدا را به قدر توان و توشه اش بجا آورد ولی اثری از آن طاعت و عبادت در زندگی روزمره و حیات سیاسی اش مشاهده نکند. اگر این چنین باشد پیداست که جامعه ایمانی در ماه ضیافت بندگی سیاست را که مهم ترین بخش حیاتش است به همراه نداشته است. در حالی که سیاست در رمضان به عطر و روح معنویت تربیت یافته تا در مدت یک سال، رمضانی سیاست ورزی کند. چرخه سیاست رمضانی اینگونه است؛ سیاست در رمضان و رمضان در سیاست. این چرخه زمانی به راه می افتد و حکمرانی و مملکت داری به این روش اداره می شود که انبیأ و اوصیاء و اولیای الهی جامعه ایمانی و امر حکمرانی را برپا کنند و به اقامه قسط و عدل و رفع اختلافات و منازعات مردم بر پایه کتاب و حکمت و حدید بپردازند. تعیین آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان روز جهانی قدس توسط امام خمینی ره و اهتمام ولی فقیه به این روز نوعی آیینی ساختن سیاست در رمضان و نهادینه سازی چرخه سیاست رمضانی در جمهوری اسلامی است. جامعه ایمانی یک ماه ریاضت کشانه با تحدید مشتهیات نفسانی مشغول ربنا گفتن و ذکر خدا می شود و یک ماه بر این سلوک معنوی مداومت و استقامت می ورزد. قرآن کریم می فرماید نتیجه چنین رفتار پارسامنشی مؤمنین و مؤمنات آن است که فرشتگان خدا فرود می آیند. آنها می گویند که ما مأمور به حفاظت و نصرت جامعه ایمانی و ابلاغ نهراسیدن و غمگین نشدن از عمل شیاطین و بشارت دادن به بهشت برین هستیم: « إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ؛ نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فيها ما تَشْتَهي أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فيها ما تَدَّعُونَ » ( فصلت: ٣٠_ ٣١ ). بالاترین ثمره بندگی جامعه ایمانی در ماه خدا این است که با آن استقامت در ربنا گفتن های شان شجاعت نترسیدن و محزون نشدن از سیاست جنگ طلبی دشمن استکباری/ صهیونی را پیدا می کنند. چنین جامعه ی ریاضت کشیده در این مصاف تاریخی دوران ساز فقط ترس از خدا دارد و مستظهر به نصرت فرشتگان فرستاده شده هستند و چشم در چشم دشمنان دین و ملت دوخته همپای تهدیدشان تهدید می کنند و یکدیگر را به بهشت وعده شده فرا می خوانند. هر گنجِ سعادت که خدا داد به حافظ از یُمنِ دعایِ شب و وِردِ سَحَری بود https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1743391807413123128 ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1743801240811425381 به زعم روحانی ساده لوح کنش گری ضد ولاییش در جهت دفاع از فقیران و نیازمندان است در حالی که وی با مواضع نابخردانه و سطحی نگرش نه فقط مقتدرترین سنگر دفاع از محرومان و مظلومان را تضعیف می کند بلکه حاشیه امنی برای مفسدان اقتصادی و اجتماعی ایجاد می کند. استقبال این گروه از مفسدان از گفتار پوچ انتقادی روحانیت ساده لوح بخاطر همین حاشیه امنیتی است. بنابر این، گرچه همواره ولی فقیه از رفتارهای نانجیبانه مخالفین و معاندین کریمانه عبور کرده است اما مسئولان امر بویژه اولیاء حوزه علمیه هم در دفاع از نظام امامت و امت و حفظ چهره تابناک حوزه و روحانیت انقلابی وظایف خطیر ارشادی و انضباطی روشنی بر عهده دارند و کوتاهی در این امر مورد رضایت خدا و مردم نیست. ✅ @mahdavizadegan