دهخدا می‌نویسد؛ طلوع یعنی دمیدن. مولای من، ای شمسِ نورانیِ جهان، دنیای ظلمانیِ ما بی شما تاریک و خموش و حزین شد، بر جانِ ظلمت آلوده و ظلمت زده‌ی ما، از نور هدایتت بدم.

ای مهتاب بی‌دریغ بر شبِ تار بتاب.

با تاخیر سال نو مبارک رفقا تو این طلوع قشنگ به یادتونم، معرفت خرج کنین و میون دعاهاتون به یادم باشین.❤️

بخشش و جود و کرم در انحصار مجتبی ست گردش مهر و ملک دورِ مدار مجتبی‌ست خانه‌اش مهمان سرایِ مردم بیچاره بود نان گرم و روی خوش، این‌ها شعار مجتبی‌ست

لایزال السماء فی غزة تمطر الدم لکن لا باس، لان سیل الدماء سیغرق الصهاينة و یزیلهم للابد ان‌شاء الله... آسمان غزه همچنان خون می بارد ولی؛ اشکالی ندارد، چون سیلِ خون، ان‌شاءالله صهیونیست‌ها را غرق خواهد کرد و آن‌ها را برای همیشه از بین خواهد برد.

"خوشحالی برای رسیدنِ یک کیسه آرد" این روزها عناوینِ ساده، روضه‌های باز می‌خوانند...

تو هم حسش کردی؟ چشم‌هایِ منتظر بچه‌های گرسنه‌ایی رو که منتظر به آرد و آب نگاه می‌کنند؟ چسبناکی خمیری تو دست‌های زنی که بغضش رو بلعیده و به چشم‌هاش التماس می‌کنه پیش بچه‌ها نم‌دار و بارونی نشن؟ تو هم حس می‌کنی بوی نون رو؟ نون گرم و افطاری که سیر نکرد بچه‌ها رو؟

+می‌دونی چی امروز خیلی خیلی خیلی منو بهم ریخت؟ _سفره‌ی رنگی رنگیِ افطارمون...

خدا جون به مردم غزه کمک کن اى‌ خدايى ‌كه‌ اخبار ستم كشيدگان ‌بر‌ ‌او‌ پوشيده نيست. يا ‌من‌ ‌لا‌ يخفى عليه أنباء المتظلمين...

علی خشن فی‌ ذات‌الله علی در راه خدا خشن است. این را پیامبر وقتی گفت که سپاهیان فاتح یمن که امیرالمؤمنین فرمانده‌شان بود، برای گلایه به محضر نبی‌اکرم رسیدند و گفتند که در نزدیکی مدینه از لباس‌ها و جامه‌های فاخر یمنی که به غنیمت آورده‌بودیم، هرکدام یک دست بر تن کردیم که با ظاهری آراسته و نو نوار به شهر داخل شویم؛ علی اما با خشونت لباس‌ها را از تن‌مان بیرون کرد و گفت تا غنیمت‌ها را تقدیم رسول‌اللّه نکرده‌ایم کسی حق ندارد دستی بر غنیمت‌ها بَرد؛ ولو سهم خودش باشد! پیامبر توجیه نکرد؛ پیامبر گفت بله علی خشن است اما بخاطر خدا. علی؛ همان علی که مظهر عطوفت و مجسمه‌ی لبخند و نماد مهربانی است؛ همان علی که چهاردست‌وپا خم می‌شود و مرکب یتیمان می‌شود و آغوشش پناه‌گاه همه سیاهان بدبوی طرد شده است؛ همان علی در امور حکومت و بیت‌المال خشن می‌شود و تند و نفوذ ناپذیر. اینجا دیگر خبری از لبخندهای دل‌ربا نیست؛ اینجا علی خشونت مدارانه زغال گداخته در مشت برادر نابینای خود میگذارد. اینجا علی_ همان که گفت دخترها گلبرگ‌اند؛ با گلبرگ مهربان باشید_ دختر عزیز خودش را به اخم و تندی سرزنش می‌کند که چرا به گردنبند بیت‌المال دست زدی. علی در امر حکومت شوخی ندارد. لازم که باشد در یک روز چندصد گردن از یهود می‌زند! قاضی حکومت علی اگر خانه‌ی خوب و بزرگ بخرد، علی تبریک نمی‌گوید؛ با خشونت نامه‌ای می‌نویسد و حیثیت‌اش را در تاریخ می‌برد. علی در حکمرانی، آن علی مهربان نیمه‌شب‌های ایتام نیست. گوشت‌تلخ یعنی چه؟ دهخدا میگوید یعنی نچسب و بدعنق؛ یعنی کسی که رفتار و کردارش به دل آدمی ننشیند. پیامبری که در امور شخصی و اجتماعی و معنوی رحمت‌محض است و مهربانی بی‌کران؛ او که عزادار مرگ گنجشکی در مدینه می‌شود، همو در امور حکمرانی، به دل اشراف و حسودان نمی‌نشیند و نچسب می‌شود. پولدارهای ریش‌سفید مدینه که زحمت می‌کشند و مسجدی زیباتر و در دسترس‌تر از قبا می‌سازند تا پیرمردها و بیماران اذیت نشوند؛ پیامبر از سفر بازمیگردد و خرابش میکند. پیامبری که توی ذوق همه میزند! تلخی از این بیشتر که دستور بدهی نخلی که ملک شرعی و قانونی ثمره بن جندب است را قطع کنند و توی صورتش پرت کنند تا ادب شود؟ بله علی در امر حکمرانی خشن است. بله پیامبر در امر حکمرانی به کام اشراف حسود، تلخ است و نچسب. و خدا هم به هنگام معرفی او، قبل از مهربانی‌اش خشن و شدید بودن او را جار میزند که محمد رسول‌اللّه و الذین معه اشداء علی الکفار. بله اولیا مهربان و عطوف خدا، وقتی بر کرسی‌های حکومت بنشینند، همانقدر که برای مستضعفین شیرین و دلپسند‌اند؛ برای مستکبران حسود، تلخ و نچسب می‌شوند و باج به شغال نمی‌دهند. اینکه دعوا ندارد! «مهدی مولایی»

عیدتون مبارک بنده‌هایِ خوب خدا^^

از همین الان دلم تنگ شده برایِ عطر چای و آوای اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنایی که ادغام می‌شد با صدای جیرینگ جیرینگ استکان‌هایی که مسیرِ آشپزخونه تا سفره‌ی افطار رو طی می‌کردند. برایِ صدای حزینِ علی فانی وقتی می‌خوند اللّٰهُمَّ إِنِّى أَفْتَتِحُ الثَّناءَ بِحَمْدِكَ... برای شب‌های قدر و مناجات‌های زیرلبی، برای سحری‌خوردن‌ها و خوابیدن‌هایی که عبادت بود، نفس کشیدن‌هایی که عبادت بود..‌‌. حیف که ماهِ قشنگت تموم شد خداجون، حیف که تموم شد و ما همون آدم سابقیم، همون غافل خواب‌زده‌ایی که از نمک خوردن و نمکدون شکستن عارش نمیاد