_۱۴۰۱عه عزیز؛ خیلی بی‌منطق، دوست نداشتنی، ازپادربیار و قطعا مفید بودی؛ دقیقا مثل یه بازه زمانی کوتاه برای تحویل یه پروژه یا رفع ایرادات یه گزارش یا رشد دادن یه معیار ساکن، که درنهایت هم نمیشه گفت بی‌نتیجه بود فقط زیادی پرفشار بود؛ اما خب حداقلش طیِ این پروسه باعث شدی با یه سری احساساتی موجه بشم که حتی نمیدونستم وجود داشته باشن و اونقدر این تجربه کردن ها لذت بخش بودن که سنگین و غمناک ترینشون هم پرازلذت و دستاورد بود و فکر به اینکه ممکنه این احساسات دیگه تکرار نشن یا به‌جایِ روند صعودی نزولی بشن دردناکه و زنده موندن بدون اونا از محالات ؛ پس ۱۴۰۲ یِ عزیز لطفا نامهربون نباش و حداقل این یکی رو ازم نگیر .

_خیلی مریض‌گونست اما واقعا دلم میخواد هرپنج دیقه یه بار بگم بهش که دلم تنگ شده با وجودی که پیش‌همیم اما جلوخودمومیگیرم تا بیشتر روانی به‌نظر نیام .

‌[ از قشنگ ترین عیدیایی که امسال گرفتم ] میتونید شماهم برام بخونید و اینجوری عیدیتونو بهم بدید . @Pichak135

_قوانین چارچوب گذاری و محدودیتایِ اینجا بقدری زیاده که زندان زنان براش کمه، این سختگیریایِ مسخره و حساسیاتا خسته کننده و ازپادربیارمیکنتش، منتها خیلی نمک گیره، اونقدری که تا زبون باز میکنی بدشو بگی لال میشی .

_

_بدشانس به معنی واقعی کلمه من بودم؛ گله ای ندارم آقا ولی خب واقعا دلم شکسته تو که بلدی دلایِ شکسته رو خوب بخری مال منم بخر، نزار این غم تو دلم لونه کنه، نزار حسرت شه، عقده شه این غمی که بیش از حد سنگین و طاقت فرساست.

_

_آقایِ امام رضا؛ اصلا مگه میشه وداع کرد باهات؟ اصلا مگه میشه وداع کرد با نوکری کردن برات؟ اصلا مگه میشه آخه؟