متنفرم از لرزش صدام وقتی عصبانیم، متنفرم از اینکه چشمام مدام پر میشه و متنفرم که حتی نمیتونم یک کلمه بگم بدون اینکه بغضم بشکنه.

امیدوارم هیچ وقت دچار غمی نشین ولی غم بزرگی به ما محول شده عزادار برادرم هستیم لطف کنید هرکس یه فاتحه برای شادی روحِ پشت و پناه خواهر بفرسته

"منو ببخش عزیزم که غمت رو درآغوش نکشیدم، ترسیدم که شاید برات کافی نباشه"

"هنوز آهنگامو گوش میدی؟"

"This is not pride, I just wanna protect you and me"

I don’t sleep cause when I do, All my dreams are dreams of you. ‌‌

این خیلی ناراحت کنندست که کارایی که قراربود باهام انجام بدیم رو باید تنهایی انجام بدم.

*آخرین باری که میگوییم خداحافظ

اندازه کل دنیا حوصلم سررفته و حتی جز اورثینک نمیتونم کاری انجام بدم.

واقعا فقط میتونم بشینم یه گوشه گریه کنم و سیب‌زمینی سرخ کرده بخورم تا شاید pms کوفتی تموم شه و اصلا زندگی هم.

داشتم توی اینستا میچرخیدم تا فقط شنبه لعنتی تموم بشه و یهو رسیدم به یه پست که نزدیک یک سال پیش زیرش کامنت گزاشته بودم و تنها کاری که تونستم بکنم این بود که واسه خودم گریه کنم و صفحه گوشی رو به سینه‌م فشار بدم. "همه چی درست میشه، فقط یکم دیگه تحمل کن"