eitaa logo
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
29.8هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
1.7هزار ویدیو
39 فایل
|متسا: مرجع ترویج سواد امنیتی| 🔘 متسا تلاشی است برای توانمندسازی امنیتی شهروندان ایرانی. نشانی ما در شبکه های اجتماعی: https://matsa-ir.yek.link ارتباط با ما : @chmail.ir" rel="nofollow" target="_blank">matsa1@chmail.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
♦️جایکا (JICA)، ابزار نفوذ ژاپن در کشورهای در حال توسعه (بخش سوم) اعمال قدرت نرم در پوشش فعالیت های بشردوستانه 🔹آژانس همکاری های بین المللی ژاپن، با هدف ارائه تصویری روشن و مثبت از ژاپن و افزایش نفوذ سیاسی و اقتصادی این کشور در میان افکار عمومی جوامع در حال توسعه، طیف متنوع و فراگیری از فعالیت ها را انجام می دهد از جمله: _ارائه ی همکاری های فنی: ارائه تخصص و آموزش برای ارتقای ظرفیت‌های محلی. شامل ارسال کارشناسان ژاپنی، پذیرش دانشجویان از کشورهای در حال توسعه، و اعزام داوطلبان ژاپنی به کشورهای هدف. _ارائه وام‌های ارزان‌قیمت: ارائه حمایت مالی برای پروژه‌های توسعه‌ای، اغلب با شرایط مطلوب مانند نرخ بهره پایین و دوره بازپرداخت طولانی. _در اختیار گذاشتن کمک‌های بلاعوض: ارائه کمک‌های بلاعوض برای پروژه‌های خاص، معمولاً در زمینه‌هایی مانند آموزش، بهداشت و فعالیت های امدادی در شرایط اضطراری و بلایای طبیعی. _اجرای برنامه‌های داوطلبانه: اعزام داوطلبان به کشور هدف برای پروژه‌های مختلف، از جمله آموزش و توسعه اجتماعی، ترویج تبادل فرهنگی و ارتقای ظرفیت‌های همکاری. _توسعه بخش خصوصی: تشویق مشارکت بخش خصوصی در توسعه از طریق ترویج سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های تجاری. _مشارکت در ساخت پروژه های زیرساختی و توسعه ای: در جوامع کمتر برخوردار، ساخت و تجهیز مدارس، شبکه ی حمل و نقل، خطوط تامین و انتقال انرژی، بهداشت و درمان، کشاورزی و غیره. _فعالیت های آموزشی: برگزاری دوره هایی برای ارتقای دانش و مهارت های کودکان و بزرگسالان، ارائه ی آموزش های فنی و حرفه ای، حمایت از دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، تبادل دانشجو و طراحی و توسعه ی برنامه های درسی در کشورهای هدف. 📌 نکته جایکا اقدامات فوق را عمدتا بدون در نظر گرفتن نیاز کشور میزبان و بر اساس اهداف خود برای نفوذ در آن کشور انتخاب کرده و به رغم تبلیغات رسانه ای و ارائه گزارش های جذاب از عملکرد خود، هیچگاه به آن میزان هزینه نمی کند. @matsa_ir
2.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔻 وقتی عدم رازداری شیعیان ، تقدیر الهی خلافت امام معصوم را عقب انداخت ! @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
🔻 تکنیک های ارتباطی و کسب اطلاعات توسط سازمان های اطلاعاتی (بخش پنجم : زباله گردی) زباله‌گردی؛ روشی عجیب اما مؤثر در جاسوسی شاید باورش سخت باشد، اما یکی از روش‌های رایج جمع‌آوری اطلاعات توسط سازمان‌های جاسوسی، زباله‌گردی است! یعنی مأموران اطلاعاتی گاهی برای کشف اسرار و اسناد حساس سراغ زباله‌ها می‌روند. در کتاب «جمع‌آوری اقتصادی» نوشته محمد بابازاده آمده است: در سال ۱۹۹۱، دو مرد در ایالت تگزاس بین زباله‌های یک شرکت پیمانکار دفاعی آمریکا مشغول جست‌وجو بودند. آن‌ها هرچه یافته بودند در کیسه‌های پلاستیکی ریختند و با وانت از محل دور شدند. یکی از اهالی محل که متوجه رفتار مشکوک آن‌ها شده بود، شماره وانت را به پلیس (FBI) اطلاع داد. بعد از بررسی‌ها معلوم شد این دو نفر، سرکنسول فرانسه و معاونش بودند! آن‌ها دنبال اطلاعات محرمانه‌ای بودند که در زباله‌های شرکت پیدا می‌شد. در بخش دیگری از همین کتاب آمده است: بیشتر مردم فکر می‌کنند فقط اسناد رسمی و امضاءشده ارزش دارند و پیش‌نویس‌ها یا نسخه‌های اولیه بی‌اهمیت هستند. به همین دلیل بسیاری افراد، بدون نگرانی پیش‌نویس‌ها و برگه‌های زائد را دور می‌ریزند. این در حالی‌ است که حتی همین کاغذهای به ظاهر بی‌ارزش اغلب سرشار از اطلاعات مفید برای جاسوسان هستند؛ آن‌ها خوب می‌دانند از همین دورریختنی‌ها به چه اطلاعات باارزشی می‌توان رسید. نمونه داخلی زباله‌گردی: در داخل کشور هم نمونه‌های مشابهی مشاهده شده است. مثلاً در یک عملیات ضدجاسوسی در تهران مشخص شد سرویس اطلاعاتی آمریکا به دو تبعه افغان که در یک کارتن‌سازی کار می‌کردند دستور داده بود اسناد مرتبط با مراکز دولتی را از لابه‌لای ضایعات جمع‌آوری کرده و تحویل عوامل سازمان سیا بدهند. جالب است بدانید حتی سربرگ‌های خالی ادارات هم برای آن‌ها اهمیت داشت و همه را جمع می‌کردند. نتیجه‌گیری: این موارد نشان می‌دهد گاهی اطلاعات مهم و محرمانه درست از سطل زباله راهی دست دشمن می‌شود! پس بهتر است همه ما بدانیم حتی دورریختنی‌ها هم می‌توانند اهمیت امنیتی داشته باشند و در نگهداری و معدوم‌سازی اسناد دقت بیشتری داشته باشیم. @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
🔈 پخش برای اولین بار 🎥 تماس تلفنی #منافقین و تلاش برای تخلیه اطلاعات به سبک دهه شصت | بخش دوازدهم
10.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔈 پخش برای اولین بار 🎥 تماس تلفنی و تلاش برای تخلیه اطلاعات به سبک دهه شصت | بخش سیزدهم 📌شما در حال شنیدن صدای تخلیه تلفنی ناموفق توسط اعضای سازمان مجاهدین خلق هستید 📞 تماس تلفنی به عنوان یکی از اعضای دفتر شهردار وقت تهران در تماس با یکی از نهادهای وابسته به وزارت کشور @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
🍝تاملی بر «دیپلماسیِ غذا» در سپهرِ "قدرتِ نرم" 🍽 بُشقاب هایی که پُل می‌سازند... 💢{بفرمایید کوفته، آبگوشت یا قورمه‌سبزی...!}. همین جمله‌ و دعوتِ به ظاهر ساده؛ اگر در عرصه دیپلماسی بین المللی اتفاق افتد می تواند سرآغازِ یک تعامل جدّی، پیوندِ اثربخش و ارتباط استراتژیک برای ایران باشد. در دنیایی که روایت‌گَری و ذهنیت سازی بر هرگونه سِلاح و قرارداد برتری یافته، ملّت‌ ها برای اثرگذاری بر افکار عمومیِ جهانیان، در زمین بازیِ دیپلماسی عمومی، از خلاقیت آشپزخانه نیز بی بهره نمانده اند! پروژه‌ی «Thai Kitchen to the World» در تایلند، رستوران‌سازی جهانیِ کره جنوبی(K-food)، کلاس‌های آشپزی ترکیه برای سرآشپزان خارجی یا ترویج سوشی و مراسم چای از سوی ژاپنی ها، همگی شواهدی روشن از شکل‌گیریِ یک روندِ مهم در روابط بین‌الملل هستند: «دیپلماسیِ غذا» یا به قول فرنگی ها: "Gastrodiplomacy". 💢«دیپلماسیِ شکم» کلیدواژه ای کمابیش نوپدید در ادبیات روابط بین الملل به شمار می رود که کارکردهای گسترده ای در دنیای امروز پیدا کرده. برای نخستین بار در اوایل قرن ۲۱ بود که Paul Rockower(پژوهشگر و کنشگرِ دیپلماسی عمومی) اصطلاح «گاسترودیپلماسی»(Gastrodiplomacy) را آفرید و آن را به عنوان {روشی برای رسیدن به قلب و ذهن از طریق شکم مردم} توصیف کرد. واژه gastro از ریشه ای یونانی به معنای شِکَمیجات است. می توانیم در زبانِ پارسی برابرهایی چون "دیپلماسیِ خوشمزه" یا آن طور که معروف شده "دیپلماسیِ غذا" برایش به کار ببریم. Sam Chapple-Sokol(فعال تخصصی دیپلماسی غذا) نیز تعریف گویایی برای این واژه ارائه کرده: {استفاده از غذا و آشپزی به عنوان ابزاری برای ایجاد یک تفاهمِ میان فرهنگی به امید بهبودِ تعامل و همکاری ها} 💢در این گونه از دیپلماسی، غذا صرفاً خوراک نیست، بلکه زبانی برای گفت و گو، پیوند، و شکستن کلیشه‌هاست. غذا، فقط طعم نیست؛ بلکه حاملِ هویت، تاریخ، اقلیم، زبان و خاطره‌ی جمعی یک ملّت است. غذا گفت‌وگوست؛ بهانه‌ای برای ارتباط. چرا که با حس درونی انسان‌ ها، ذائقه، بوی خاطره و گرمای خانه سخن می گوید. 💢نمونه های این گونه از دیپلماسی بسیار است. مثلاً: تایلند با پویشِ «غذای تایلندی، غذای جهانی» (Global Thai) بیش از ۱۵۰۰۰ رستوران تایلندی در جهان راه انداخت و گردشگرانش ۳۰% افزایش یافتند! دولت کره جنوبی از اوایل دهه ۲۰۱۰، با هدف بهبود تصویر فرهنگی خود در جهان، طرحی را آغاز کرد که طی آن، ده‌ها رستوران کره‌ای در کشورهای مختلف با حمایت دولت تاسیس شد. هم‌زمان، سفارتخانه‌ها به مرکز ترویج فرهنگ غذایی کره تبدیل شدند: از برگزاری جشنواره های کیمچی در نیویورک تا آموزش تخمیر کیمچی به دیپلمات هایش! ژاپن نیز با «سوشی» یک امپراتوری نرم ساخت. از آن سوی جهان، کشورهایی چون مکزیک و پِرو، با ثبت غذاهای ملّی خود در فهرستِ میراثِ ناملموسِ یونسکو، توانستند تصویرِ ملّت‌هایی با تمدنِ غنی و ذائقه‌ای منحصر به‌ فرد را به جهانیان معرفی کنند. غذا در این عرصه ی ارتباطی، بَدَل به پلی میان گذشته و آینده، سنت و نوآوری، و ملّت‌ها و فرهنگ‌ ها شد. ⁉️ اما ایران چه؟! آیا ما با تنوعِ کم نظیرِ طعم و رنگ و غذا در سفره هامان؛ با آشپزیِ پر از قصه و خاطره ای که تاریخچه‌اش به هزاران سال تمدّن بازمی‌گردد، سهمی از میدانِ دیپلماسی غذا داریم؟ پاسخ چندان دلگرم‌کننده نیست. نه خطِ مَشی گذاریِ منسجمی درکار است، نه حضورِ چندان فعالی از دیپلمات‌هایمان در این عرصه دیده می‌شود. ما هنوز باور نکرده‌ایم که زمینه هایی چون غذا، ابزار دیپلماسی به شمار می روند. هنوز "قدرت نرم" را جدّی نگرفته‌ایم. در حالی‌که دیگران با یک بشقابِ ساده، تاریخ و فرهنگشان را صادر می‌کنند، ما در حال فراموشیِ مزه‌های خودمانیم! در حالی که ترکیه ۸۰۰ رستوران ملّی در جهان مالِ خود کرده، ایران حتی ۱۰ رستوران رسمی با پسوندِ «ایرانی» ندارد! گردشگرانِ خارجی از «زعفرانِ ایرانی» تعریف میکنند، اما در بازار جهانی، اسپانیا ۸۰% زعفران جهان را به نام خود می فروشد! از غیبت کباب ایرانی در رقابت با کباب های ترکیه نگوییم که دلمان کباب می شود! دیپلماسیِ غذا، نه فقط ابزارِ فرهنگی، که یک تجارتِ پر سودِ اقتصادی نیز هست. رستوران‌ها، مستندها وبرنامه‌های آشپزی، آشپز-اینفلوئنسرها، غذاهای خیابانی، بسته‌بندی‌های صادراتی و... همه می‌توانند بازوهای دیپلماسی عمومی باشند، به شرط آن که با نگاهی راهبردی مدیریت شوند. با این وصف، آیا وقت آن نرسیده: ایران را به جهان بچشانیم؟! 🖋دکتر محسن سوهانی @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
🔻 شگردهای حرفه‌ای موساد در شناسایی و برنامه‌ریزی عملیات ترور شناخت دقیق تاکتیک‌ها و روندهای عملیاتی
🔻 مهم‌ترین تاکتیک‌ها و راهکارهای مقابله تیم‌های حفاظتی با عملیات موساد با توجه به سابقه و فناوری پیشرفته موساد، تیم‌های حفاظتی باید نسبت به تاکتیک‌های این سازمان هوشیار و آماده باشند: 🔹 موساد عملیات خود را اغلب در چند مرحله مجزا (شناسایی، آماده‌سازی، حمله و خروج) اجرا می‌کند و معمولاً مأموریت‌ها توسط تیم‌های مختلف و با پوشش‌های جعلی (توریست، بازرگان، راننده یا سرویس حامل بسته) انجام می‌شود. 🔸 استفاده از خودرو یا موتورسیکلت برای نزدیکی سریع به هدف و فرار بلادرنگ پس از اقدام، یکی از شگردهای رایج است. 🔹به‌کارگیری ابزارها و سلاح‌های پنهان (سم، بمب کوچک، اسلحه خفه‌دار یا سلاح ویژه باقابلیت ردگیری کم) یکی دیگر از تاکتیک‌های آنان است. 🔸استفاده از ابزارهای شنود، نصب دستگاه‌های مخفی رهگیر، و حملات سایبری برای دستیابی به اطلاعات حساس تیم حفاظت یا برنامه‌های روزانه هدف، بخش جداناشدنی این عملیات‌هاست. راهکارها: ١. آموزش مستمر تیم و شبیه‌سازی سناریوهای تهدید ٢. بررسی سوابق و تحرکات افراد مشکوک یا جدید (حتی پرسنل خدماتی) ٣. بررسی نظام‌مند خودروها و محل‌های رفت‌وآمد ٤. به‌روزرسانی تجهیزات نظارت، ضدشنود و تقویت امنیت سایبری ٥. اعلام هرگونه مورد یا شیء رهاشده یا افراد مشکوک به مرکز کنترل ⚠️ تمرین مداوم سناریوهای اضطراری، کلید بقا و موفقیت تیم‌های حفاظتی در مقابل تهدیدات موساد است. @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
📲 توسعه پلتفرم‌های بومی در کشورهای مختلف 🔻 قسمت اول : عربستان #متسا #مرجع_ترویج_سواد_امنیتی #فضا
11.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📲 توسعه پلتفرمهای بومی در کشورهای مختلف 🔻 قسمت دوم : هندوستان ‌ 🔹هند با تکیه بر سیاست‌های حمایتی، مقررات‌گذاری و ابتکارات بومی مسیر متفاوتی را برای پلتفرم‌داری و تنظیم‌گری برگزیده است. این کشور با اعمال برخی محدودیت‌ها برای پلتفرم‌های پرطرفدار خارجی و راه‌اندازی اپلیکیشن‌های بومی، در مسیر تقویت حکمرانی فضای مجازی قدم گذاشته است. @matsa_ir
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
🔻 راهنمای امنیت شخصی در سفرهای خارجی ‌ (قسمت دوم) ‌ 🔹 احتیاط در استفاده از اینترنت عمومی ‌ استفاده
🔻 راهنمای امنیت شخصی در سفرهای خارجی(قسمت سوم) ‌ 🔹**آماده‌سازی برای شرایط اضطراری** ‌ همیشه برای شرایط اضطراری آماده باشید. یک کیف کوچک با وسایل اولیه مانند داروهای ضروری، چراغ‌قوه، و یک نقشه محلی آماده کنید. همچنین، یادگیری چند عبارت کلیدی به زبان محلی می‌تواند در مواقع اضطراری بسیار مفید باشد. ‌ 🔸 انتخاب هتل‌های امن ‌ یکی از عوامل مهم در سفرهای خارجی، انتخاب هتل‌های امن و معتبر است. هتلی را انتخاب کنید که دارای سیستم‌های امنیتی مناسب، دوربین‌های مداربسته، و پرسنل حرفه‌ای باشد. همچنین، از رزرو هتل‌های ارزان‌قیمت و ناشناخته خودداری کنید و نظرات مسافران قبلی را درباره هتل مورد نظر بخوانید. ‌ نتیجه‌گیری با رعایت نکات فوق، می‌توانید امنیت شخصی خود را در سفرهای خارجی بهبود بخشید و از تجربه‌ای خوشایند و به‌یادماندنی لذت ببرید. برنامه‌ریزی دقیق، استفاده از تجهیزات امنیتی، و آگاهی از خطرات محتمل می‌تواند شما را از مشکلات احتمالی دور نگه دارد و سفری آرام و بدون نگرانی را برای شما فراهم کند. به یاد داشته باشید که امنیت در سفر اهمیت بالایی دارد و نباید از آن غافل شد. @matsa_ir