با این همه گناه به چه کسی پناه ببریم؟ «مهربان تر از پدر و مادر» #مهدویت 📱 @mesbahyazdi_ir

آماده فرمان امام #جهاد #معارف_اخلاقی 📱 @mesbahyazdi_ir

استاد فکر از یک الگو می گوید #ارسالی_از_مخاطبین #الگو #اجتماعی 📱 @mesbahyazdi_ir

چرا ایمان نداشتن به برخی احکام یا پیامبران آدمی را مستحق شدیدترین عذاب ها می کند؟ 🔸آیه: «اَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْض فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ اِلاّ خِزْىٌ فِى الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ يَوْمَ الْقِیامَةِ يُرَدُّونَ اِلى اَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَااللّهُ بِغافِل عَمّا تَعْمَلُونَ.» (بقره، ۸۵) 🔸ترجمه: «آيا به برخى از (احكام) كتاب (تورات) مى‏گرويد و به برخى ديگر كفر مى‏ورزيد؟! (حرمت جنگيدن و بيرون راندن را رد مى‏كنيد و لزوم آزاد كردن همكيش را مى‏پذيريد؟!) پس كيفر كسانى از شما كه چنين مى‏كنند جز خوارى و ذلّت در دنيا نيست، و روز قيامت به سوى شديدترين عذاب بازگردانيده مى‏شوند؛ و خدا از آنچه مى‏كنيد غافل نيست‏» 🔸نکته: اگر کسى بگوید: من به نبوّت پیامبر اسلام‌(صلى الله علیه وآله)، ایمان دارم و به نبوّت سایر انبیاء ایمان ندارم، یا بگوید: همه پیامبران را قبول دارم ولى فلان حکمى که یکى از پیامبران آورده قبول ندارم، براى مؤمن بودنش کافى نیست و او کافر خواهد بود. از دیدگاه قرآن، ایمان نسبت به جمیع انبیاء و نسبت به جمیع ما انزل الله و همچنین نسبت به جمیع محتویات رسالت هر یک از پیامبران باید مطلق باشد و تجزیه‌پذیر نیست. و اگر کسى در ایمان به اینگونه موارد، تبعیض قائل شود، این ایمان برایش مفید نیست و در وصول وى به سعادت اخرویش تأثیرى ندارد و اما اینکه چنین شخصی مستحق شدیدترین عذاب هاست شاید بدین علت است: کسى که هنوز نبوت و رسالت انبیاء را نپذیرفته شاید منشأ آن قصور یا تقصیر در تشخیص رسالت وى باشد؛ ولى، آن کس که رسالت یک پیامبر و صحت یک کتاب آسمانى برایش ثابت شد اگر بخشى از آن را بعداً انکار کند، طبعاً عامل آن جحود و عناد خواهد بود و بدیهى است که به شدیدترین عذاب گرفتار شوند؛ چرا که، حقیقت، بطور کامل برایش روشن شده است. به هرحال آنچه موجب سعادت مى‌شود، ایمان مطلق است که هیچ نوع تبعیضى در آن نسبت به انبیاء و محتواى رسالتشان نباشد. 📖اخلاق در قرآن، جلد۱، صفحه۱۳۵ 📝ترجمه آیه از آیت الله مشکینی #معارف_قرآنی 📱 @mesbahyazdi_ir

دین صلح، دین جهاد #جهاد #اسلام 📱 @mesbahyazdi_ir

آیا دین با آزادى انسان سازگارى دارد؟ (بخش اول) 🔸️این پرسش تاکنون به صورت‌هاى مختلفى طرح شده است، که مجموع آن‌ها را به دو شکل: درون دینى و برون دینى، مى‌توان تقسیم کرد. 🔸️...[در شکل درون دینی این شبهه می گویند] اسلام براى آزادى انسان احترام زیادى قائل شده است و بر اساس آیات متعدّدى انسان موظّف به اطاعت از کسى نیست. به عنوان نمونه: 🔸️در سوره مبارکه غاشیه آیه 22 خطاب به پیامبر آمده است: «لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِر؛ اى پیامبر، تو بر مردم سیطره و تسلّط ندارى» پس مطابق این آیه پیامبر نباید درامور دیگران دخالت کند. 🔸️وقتى پیامبر که بالاترین انسان است حق تصرّف در امور دیگران را ندارد قهراً امام معصوم‌(علیه السلام) و فقیه، و هیچ شخص دیگرى نیز چنین اجازه‌اى ندارد. 🔸️آیه ۹۹ سوره مائده: «وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ اِلاَّ الْبَلاَغ؛ بر پیامبر وظیفه‌اى جز ابلاغ نیست؛» یعنى پیامبر تنها بایدپیام‌هاى الهى را به مردم برساند و مردم اگر خواستند عمل مى‌کنند، و اگر نخواستند عمل نمى‌کنند. پاسخ: 🔸️اوّلاً، باید توجه داشت که اینگونه شبهات در زمان ما جهت تضعیف تئورى ولایت فقیه القاء مى‌شود تا به این وسیله اطاعت از ولى أمر و حاکم دینى را مخالف با آزادى انسان، و حتّى خود دین جلوه دهند. 🔸️ثانیا: آیات مذکور بر حسب بیانى که این عدّه دارند با برخى آیات دیگر قرآن تناقض دارد زیرا در آیه شریفه 36 سوره احزاب مى‌فرماید: «وَمَا كَانَ لِمُؤْمِن وَلاَ مُؤْمِنَة اِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً اَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ»؛ یعنى وقتى خدا وپیامبر‌(صلى الله علیه وآله) چیزى را براى مردم مقرّر کردند، هیچکس حق اختیار و انتخاب در مقابل آنها را ندارد.» 🔸️...اینجا یا باید قائل به وجود تناقض در آیات الهى شویم ـ در حالى که ساحت قرآن منزّه از این پندار است ـ و یا باید آیات را با توجّه به آیات دیگر و بهره‌گیرى از احادیث معتبر معصومین‌(علیهم السلام) معنا کنیم. 🔸️با بررسى صدر و ذیل و سیاق آیات معلوم مى‌شود که مورد [برخی از] آیات، کفّار هستند و خداوند، پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله) را دلدارى مى‌دهد که...از اینکه عده ‌اى جهنّمى مى‌ شوند، نگران مباش. وظیفه تو ابلاغ و بیان حق است. ایمان آوردن مردم تکلیف تو نیست. در این جهت ما به انسان ها اختیار داده‌ایم و در آینده به اعمال آنها رسیدگى مى‌شود. 🔸️بنابراین نتیجه این دو دسته از آیات چنین مى‌شود که ابتدائاً وظیفه پیامبر ابلاغ دین است و خواه ناخواه جمعى مى‌پذیرند و جمعى انکار مى‌کنند. اما دسته‌اى که پذیرفتند باید بدون چون و چرا از دستورات الهى و دینى پیروى کنند. 🔸️...پس در اصل پذیرش اسلام، اجبارى نیست «لا اکراه فى الدین» و اعتقاد به خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله) و قیامت قابل تحمیل بر دیگران نیست؛ اما بعد از پذیرش اسلام باید به احکام و فرامین آن عمل نمود و بعنوان مثال باید نماز خواند، باید روزه گرفت، و باید از اوامر پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) و امام (علیه السلام) پیروى کرد و همین طور باقى مقرّرات دینى را بدون استثنا باید رعایت نمود. 🔸️در این زمینه (لزوم پیروى از تمامى دستورهاى دینى) در سوره مبارکه نساء، آیه ۱۵۰ و ۱۵۱ با صراحت مى‌فرماید: «اِنَّ الَّذِینَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِیدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْض وَ نَكْفُرُ بِبَعْض وَ يُرِیدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِیلاً اُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقّاً وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَاباً مُهِیناً؛ یعنى آن کسانى که مى ‌خواهند دین را تجزیه کنند و بگویند که یک بخش را قبول داریم و یک بخش را قبول نداریم، این ها حقیقتاً دین را قبول ندارند و کافر هستند زیرا همه احکام از طرف خداوند است و از این جهت میان آن ها فرقى نیست. پس انکار بعضى از دین بمنزله انکار جمیع دین و مستلزم کفر و عذاب الهى است.» 📚 پرسش‎ها و پاسخ‎ها، جلد۲، صفحه ۲۱۶ - ۲۱۹ #آزادی #اجتماعی #مصباح_اندیشه 📱 @mesbahyazdi_ir