🔷 علامه مرحوم میر حامد حسین و داغ فرزند شیرخوارش 🔶 علامه نحریر میر حامد حسین در خاطرات سفر حج و عتبات هنگامی که در کاظمین اقامت داشت، چنین می‌نویسد: "در تاریخ ۱۸ ربیع الثانی سال ۱۲۸۳ ق نامه‌ای از لکنو به من رسید که در آن خبر درگذشتِ فرزند خردسالم بود که تنها دو سال داشت...خیلی غمگین شدم و خدا را شکر کردم که این واقعه‌ی تلخ در حضور من رخ نداد که در این صورت غم و اندوهم زیاده‌تر می‌گشت...خداوند به مادرش صبر و تحمل و ترک جزع و بی‌تابی عنایت کند." التاريخ الثامن عشر من ربيع الثاني [سنة ١٢٨٣ ق] وصل فيه إليّ مكتوب من لكهنو بانَ منه أنّ ولدي السيّد حسين، وله نحو سنتين من العمر قد توفّي في سابع ذي الحجة سنة ١٢٨٢ ق وهو اليوم الذي قد كنتُ وصلتُ فيه إلى جدة من مكّة المعظمة، فَحَزِنتُ بِذلكَ وَشَكرتُ اللهَ تعالى عَلى أن لم يَكُن ذلكَ بِمَحضَر منّي فيَزيدُ قَلَقي وَشَجَني...وَيُوفِّقُ اللهُ تعالى والدتَه بالصَّبرِ والتَجَلُّدِ وتَركِ الجَزَعِ والهَلَع... 📖 رحلات الكرام إلى بيت الله الحرام، الجزء الأول، صص ٥٧٥_٥٧٦ پ.ن: صلّی الله عليك يا أبا عبد الله 😞 ____ 📎 و چقدر جانسوز مرحوم‌ "سید حیدر حلی" لحظه‌ی پرپر شدن شیرخواره‌ی سید الشهدا علیهما السلام را به تصویر کشیده است: ومُنعَطِفٍ أهوَى لِتقبِيلِ طِفلِه فقبَّـل مِنهُ قَبلَه السَّهمُ مَنحَرا خم شد...خواست طفلش را ببوسد ولی قبل از او تیر گلوگاه طفل را بوسه زد... 📜 دیوان سید حیدر حلی (۱۳۰۴هـ.ق)، چاپ سنگی_بمبئی، ۱۳۱۲ هـ.ق، ص ۲۱۶ @kashani1395

🔰 مفهوم محاربه 🔹در فقه، یک اصطلاح «محارب» داریم که مستند قرآنی آن آیه شریفه ۳۳و ۳۴ از سوره مبارکه مائده است: «إِنَّمٰا جَزٰاءُ الَّذِينَ يُحٰارِبُونَ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسٰاداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلٰافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيٰا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذٰابٌ عَظِيمٌ* إِلَّا الَّذِينَ تٰابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحِيم» فقها، از این آیه و اصطلاح در حدود بحث کرده اند. در این حالت، حد محارب به عنوان یکی از حدود جزایی ذیل مجازات اسلامی مورد بحث قرار میگیرد. 🔹اما عنوان «کافر حربی» که به کفار مستقر در دارالحرب و ملحقین به آنها مانند ناقضین عقد ذمه، تطبیق میشود، دارای دو معنای موسع و مضیق است: در معنای موسع، هر کافری غیر از کافر ذمی، به عنوان حربی اطلاق میشود. و در معنای مضیق، غیر از کافر ذمی و معاهد را کافر حربی گویند. این عنوان، ذیل روابط دولت اسلامی با کفار بحث میشود. 💠 علیهذا، مقصود از «در حکم محارب» در فتوای آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله نوری همدانی (حفظهماالله) همان کافر حربی است و احکام کافر حربی بر آن تطبیق میشود. @mhd_Danesh

از شیخ انصاری پرسید: شیخ؛ ما قبول داریم که حسین‌بن‌علیﷺ مظلوم شهید شد و یزید، انسان پست و خون‌خواری بود ما هم در عزای آن بزرگوار غمگینیم. اما سوال من این است که این مراسم یعنی چه؟! سینه زنی، زنجیرزنی، دسته راه انداختن، گِل به سر مالیدن و ...، این‌ها چه هدفی را دنبال می‌کنند؟! مرحوم شیخ انصاری به او‌ گفت: سِرّ مطلب این است که ما شیعیان یک بار سرمان کلاه رفت! و با این مراسم تلاش میکنیم دوباره چنین نشود! پرسید: یعنی چه؟! شیخ انصاری گفت: در جریان غدیر، پیامبرﷺ در برابر صد هزار نفر علی را با صراحت به وصایت خود برگزید و شما انکار کردید و گفتید غدیر نبوده یا اگر بوده چیز مهمی نبوده است فقط سفارش به دوستی با علی بوده است. اشکال از ما بود که ما عید غدیر خم را با سر و صدا و شعار، بزرگ نداشتیم. ترسیدیم که اگر #عاشورا را هم بزرگ نشماریم و با شعار و تظاهر برگزار نکنیم، شما انکار کنید و بگویید اصلا حسین شهید نشد یا اینکه حسین را راهزنان میان راه کشتند، و یزید انسان با تقوایی است! 📚صد نکته از هزاران _ حاج شیخ علی رضایی @mhd_Danesh

جد غریب ما رو...😭 🕌 مشهد مقدس _ صحن قدس @mhd_Danesh

علامه امینى(رحمه‌الله‌علیه) شب عاشورا براى امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) صدقه کنار می‌گذاشتند و می‌گفتند: امشب قلب حضرت در فشار است... 🔹صدقه امشب رو فراموش نکنید @mhd_Danesh

او حسین است... @mhd_Danesh

هنگام تاختن اسب بر پیکر مطهرش دیدند که روی کمر و پشت او پینه بسته است! " وجدوا فی ظهره آثاراً سُوداً " علت آن را بعد ها از امام‌زین‌العابدین پرسیدند؛ فرمود: پینه های پشت پدرم اثر حمل غذا در شبانگاهان برای فقیران مدینه بود... #حسین‌بن‌علی‌علیه‌السلام @mhd_Danesh | تذکره‌الشهدا،ص۲۳

تقریباً در تمامی سفرنامه هایی که در دوره صفویه نوشته شده است یادی از مراسم عزاداری و نحوه برگزاری آن شده است که برای خواننده امروزی می تواند بسیار جذاب باشد. یکی از این سفرنامه نویسان، آدام اولئاریوس است که بطور مبسوط و با جزئیات کامل، این مراسم را که در شهر اردبیل و در مقابل آرامگاه شیخ صفی الدین برگزار شده است، در چندین صفحه نقل کرده است که برای نمونه به بخش کوچکی از آن اشاره می شود: «در آن موقع در اردبیل مراسم خاصی انجام می شد نوجوانان در کوچه و خیابان دور هم جمع شده و دسته هائی را تشکیل داده و با بیرق های بلند در حالیکه فریاد یا حسین یا حسین می کشیدند بطرف مسجد و تکایا می رفتند و در شب های سه روز آخر ایام عاشورا مردان هم در تکایا و در زیر چادرهای بزرگ اجتماع کرده و در حالیکه مشعل هائی در دست داشتند با فریاد و شیون زیاد که خون بصورت آنها آمده و رنگ و رویشان سرخ می شد ، عزاداری می کردند» (سفرنامه آدام اولئاریوس، ج 2، ص 487) @mhd_Danesh

🏴 صلی الله علیک یا اباعبدالله در روایتی از امام باقر علیه‌السلام پرسیده شد که در روز عاشورا چگونه به همدیگر تسلیت بگوییم؟ حضرت فرمودند: بگوئید: أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ علیهم‌السلام خداوند اجر ما را به سبب مصیبتی که از حسین به ما رسیده بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار ولی دم او، امام مهدی از خاندان محمد علیهم السلام، به خونخواهی او بر می‌خیزند. #یا_حسین @mhd_Danesh