روش نشده بگه همه داده هاتون به فنا رفته🤣

برای یک مخاطب خاص پ ل

رئیس پیشین حاخام‌های اسقاطیل، اسحاق یوسف، بار دیگر با شدیدترین لحن ممکن از طرح خدمت اجباری جوانان مذهبی در عررررتش انتقاد کرده و نخست‌وزیر نتانیابو را «روباه کور» و رئیس کمیته امنیت را «فرزند کشیش» خوانده است. او دستور داده بود احضاریه‌های نظام‌وظیفه را پاره کرده و در توالت بیندازند. این فتوا باعث بروز مشکل شد، چون بسیاری از یهودیان مذهبی این احضاریه‌ها را به‌طور کامل در چاه توالت انداختند و باعث گرفتگی سیستم فاضلاب ساختمان‌ها شدند. در نتیجه، برخی کمیته‌های ساختمانی مذهبی با انتشار اطلاعیه‌هایی از ساکنان خواسته‌اند قبل از انداختن احضاریه‌ها، آن‌ها را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنند. در اطلاعیه‌ای طعنه‌آمیز حتی آمده که «هدف ارتش بستن لوله‌های فاضلاب ماست». واکنش‌هایی از جمله از سوی حاخام‌های میانه‌رو مطرح شد که این نوع توهین‌های شخصی را «خلاف روح تورات» دانسته و خواستار گفت‌وگوی محترمانه شدند.

اینجوری احضاریه های سربازی عرررررتش اسقاطیل رو پاره کنید چاه مستراحتون نگیره

در ارتش ایران ادعا می‌شود که سامانه‌های پدافند هوایی که در جریان جنگ با اسقاطیل آسیب دیده بودند، جایگزین شده‌اند و اکنون نیروهای نظامی ایران قادر به دفاع از آسمان این کشور هستند.

سایت خبری آمریکایی «اکسیوس» گزارش داده که در کاخ سفید انتقادات شدیدی علیه نتانیابو به دلیل حملات اخیر اسقاطیل در سوریه مطرح شده است. یکی از منابع گفته: «بی بی (نتانیابو) مثل دیوانه رفتار می‌کند، او مدام همه چیز را بمباران می‌کند» و با این کار ممکن است «همه دستاوردهای ترامپ برای خاورمیانه را به خطر بیندازد». پس از حمله به کلیسایی در غزه، ترامپ با نتانیابو تماس گرفت و پرسید: «چه جهنمی دارد می‌گذرد؟» منبع دیگری گفته که نتانیابو مثل «کودکی بی‌تربیت» رفتار می‌کند. ترامپ از او خواسته بیانیه‌ای بدهد که این حمله «اشتباه» بوده است. همزمان، نیروی هوایی اسقاطیل به شهر سویدا در جنوب سوریه حمله کرده، پس از آنکه نیروهای دولتی سوریه وارد شهر شده بودند تا با شبه‌نظامیان محلی درگیر شوند. اسقاطیل همچنین به کاخ ریاست‌جمهوری در دمشق حمله کرده است. در پایان هفته، فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه و لبنان، تام بارک، اعلام کرد که نتانیابو و رئیس‌جمهور سوریه، احمد ا‌لشرع، بر آتش‌بس توافق کرده‌اند.

جمعه‌شب، شبکه ۱۲ گزارش داد که رئیس موساد، دِدی بارنِع، هفته گذشته در واشنگتن حضور داشته و تلاش کرده از میزبانان آمریکایی‌اش بخواهد که از برنامه اسقاطیل برای «مهاجرت داوطلبانه» فلسطینی‌ها به کشورهای ثالث در آفریقا و آسیا حمایت کنند. با آنکه ایده‌پرداز اصلی این طرح دونالد ترامپ بوده، بعید است این طرح عملی شود، اما انگیزه شدید بارنع برای اجرای هر مأموریتی که به او واگذار شود، خود نگران‌کننده است. در حاشیه، چهار نکته وجود دارد: ۱. ایران: اواخر هفته گذشته، بحث‌ها در رسانه‌های آمریکا درباره میزان موفقیت حمله اسقاطیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران ادامه داشت. منابع بلندپایه اسقاطیلی، که قابل‌اعتماد تلقی می‌شوند، تأکید کردند که خسارت وارده به همه سایت‌ها بسیار سنگین بوده و برنامه هسته‌ای ایران دست‌کم برای یک سال و نیم به عقب رانده شده است. آن‌ها افزودند که رژیم(باباته) ایران اکنون درگیر یک بررسی داخلی عمیق است و هنوز درباره گام بعدی خود تصمیم نگرفته است. ۲. اتهام دخالت مالی آمریکا در اعتراضات: در اطراف نتانیابو، بحث گسترده‌ای درباره گزارشی در آمریکا مطرح است که ادعا می‌کند منابع مالی آمریکایی در حمایت از اعتراضات ضد دولتی در اسقاطیل نقش داشته‌اند. فراتر از این‌که صحت این گزارش زیر سؤال است (زیرا به منابع حاشیه‌ای در اسقاطیل تکیه دارد)، این اتهام از سوی کسانی مطرح می‌شود که خودشان از قطر پول دریافت کرده‌اند و نتانیابو شخصاً از دخالت‌های خارجی – حتی در روند محاکمه‌اش – استقبال می‌کند، مسئله‌ای بسیار عجیب است. ۳. بحران در کرانه باختری: اسقاطیلی‌ها تمایل دارند بحران در کرانه باختری را نادیده بگیرند، بحرانی که تحت حمایت نمایندگان افراطی مذهبی در دولت شدت یافته است. اما سخنان تند سفیر طرفدار اسقاطیل، مایک هاکبی، در بازدیدش از روستای الطیبه، باید زنگ خطر جدی برای اسقاطیل باشد. در حالی که نگاه‌ها به سوریه و غزه معطوف است، کرانه باختری نیز در حال تبدیل‌شدن به معضل بزرگی است و نه فقط به خاطر تروریسم(باباته) فلسطینی. ۴. درگذشت گیئورا اپستین: گیئورا اپستین، از بزرگ‌ترین خلبانان تاریخ نیروی هوایی اسقاطیل و رکورددار جهانی در سرنگونی هواپیماهای دشمن، دیروز در ۸۷سالگی درگذشت. او عاشق بزرگ اسقاطیل، رزمنده‌ای بزرگ و رؤیاپردازی بزرگ برای کشورش بود. در سال‌های پایانی عمر، او شاهد دستاوردهای شگفت‌انگیز نسل‌های بعدی خلبانان در ایران بود، اما پیش از آن، در جریان اعتراضاتی که خودش در آن فعال بود، مجبور شد توهین‌های شرم‌آور برخی وزرای دولت به خلبانان را بشنود – خلبانانی که به‌مراتب از منتقدانشان شجاعت، خرد و میهن‌دوستی بیشتری داشتند.

خلاصه ۱. بی‌ثباتی در سوریه: درگیری‌های خونین میان قبایل بدوی و جامعه دروزی در شهر سویدا، همراه با شکنجه و اعدام، اسقاطیل را نگران کرده و موجب تغییر موضع ناگهانی آن شده است. ۲. درخواست از رژیم جولانی: اسقاطیل پس از حمله به ارتش سوریه، از جولانی خواست نیروهایش را دوباره برای جدا کردن دروزی‌ها و بدوی‌ها اعزام کند – بدون یونیفرم و سلاح سنگین. ۳. نگرانی از سقوط اردن: ورود گسترده بدوی‌ها ممکن است رژیم اردن را تهدید کند و زمینه‌ساز سیطره افراط‌گرایان وفادار به داعش شود؛ اسقاطیل برای مهار بحران به اقدامات چندوجهی نیاز دارد. ۴. اهداف راهبردی اسقاطیل: دور نگه‌داشتن تهدید از مرزها، حفاظت از رژیم اردن و جلوگیری از نفوذ ترکیه و قطر، و همچنین حمایت از متحدان دروزی – همه با هماهنگی با آمریکا. ۵. غزه و اسرا: میانجی آمریکایی در دوحه در تلاش برای توافقی جهت آزادی اسرا در ازای آتش‌بس و آزادی اسیران فلسطینی است؛ امکان پیشرفت در مذاکرات وجود دارد. ۶. ایران: منابع اسقاطیلی مدعی‌اند حمله مشترک به تأسیسات هسته‌ای ایران بسیار مؤثر بوده و برنامه هسته‌ای را حداقل ۱۸ ماه به تأخیر انداخته است. اما ایران هنوز در حال تصمیم درباره اینده است ۷. بحران‌های دیگر: درگیری داخلی دولت اسقاطیل بر سر کمک مالی آمریکا به معترضان، آشوب در کرانه باختری، و درگذشت خلبان افسانه‌ای گیئورا اپستین – همگی فشار بر دولت را افزایش داده‌اند.

برخلاف سطح سیاسی، رئیس ستاد کل، ایال زمیر، از زمان ورودش به این سمت، آزادی اسرا را در رأس اولویت‌های جنگ قرار داده است. نخست‌وزیر، برعکس، تنها پس از موفقیت در حمله به ایران، این موضوع را در دستور کار قرار داد. از نظر عررررتش، آتش‌بس به‌منظور بازسازی نیروها، یک نیاز فوری است. برخلاف عملیات‌های قبلی در غزه، این‌بار تقریباً تمام ساختار نظامی دائمی به‌کار گرفته شد تا فشار بر نیروهای ذخیره کاهش یابد – و به همین دلیل در هفته‌های اخیر نشانه‌هایی از فرسودگی در میان نیروهای ثابت نیز ظاهر شده‌اند، که بیشتر توسط والدین نگران منعکس شده‌اند. به‌نظر می‌رسد که حماس نیز بلوغ اسقاطیل برای رسیدن به توافق را درک کرده است. سخنان اخیر سخنگوی حماس، ابو عبیده، که گفت اگر توافق اکنون شکل نگیرد، دیگر توافق‌های جزئی وجود نخواهد داشت – گرچه به‌نظر می‌رسد تلاشی خام‌دستانه برای فشار بر اسقاطیل باشد – اما می‌توان آن را نشانه‌ای از نزدیک‌شدن طرفین در پشت درهای بسته به توافق دانست.