خلاصه شورای قبایل بدوی اردن هشدار داده که در صورت ورود عررررتش اسقاطیل به عمق جنوب سوریه برای حمایت از دروزی‌ها، با «قدرت» پاسخ خواهند داد. آن‌ها همچنین تهدید کردند در صورت ورود دروزی‌های ساکن اسقاطیل یا نمایندگان عررررتش به روستاهای استان سویدا، مستقیماً مقابله خواهند کرد. درگیری‌های خونین اخیر میان قبایل بدوی و ساکنان دروزی در سویدا باعث افزایش تنش شده و اردن ضمن حمایت از قبایل، از ارسال کمک بشردوستانه به سوریه خودداری کرده است. وزیر خارجه اردن، ایمن الصفدی (خود از طایفه دروزی)، از حضور عررررتش اسقاطیل در خاک سوریه انتقاد کرده و اسقاطیل را به ایجاد فتنه و تجزیه داخلی در سوریه متهم کرده است. در داخل اسقاطیل، ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که ده‌ها دروزی که هفته گذشته از مرز جولان عبور کرده‌اند، هنوز بازنگشته‌اند. هم‌زمان، صدها دروزی ذخیره‌ غیر‌فعال ارتش تهدید کرده‌اند در صورت شکست آتش‌بس، به بستگان خود در سویدا خواهند پیوست.

دروزی‌های خود به داخل سوریه از طریق مرز جولان جلوگیری نمی‌کند؟ به گفته یک مقام ارشد سیاسی در اردن: «به‌نظر می‌رسد اسقاطیل می‌خواهد میان شهروندان سوریه فتنه بیندازد و سوریه را به مناطقی تقسیم کند که هرکدام تحت سلطه یک فرقه باشد.» ارزیابی عرررتش اسقاطیل نشان می‌دهد که چند نفر و شاید حتی ده‌ها نفر از کسانی که در هفته گذشته از مرز عبور کرده‌اند، هنوز بازنگشته‌اند. احتمال داده می‌شود که آن‌ها به سمت منطقه نبرد در جنوب رفته باشند. هم‌زمان، تلاش‌هایی برای آرام‌کردن صدها دروزی بازنشسته عرررتش که در وضعیت ذخیره غیرفعال هستند در جریان است؛ چراکه آن‌ها در طوماری اعلام کرده‌اند در صورت فروپاشی آتش‌بس، برای پیوستن به بستگانشان در جنگ سویدا وارد عمل خواهند شد.

لیبرمن، وزیر جنگ پیشین اسقاطیل، در شبکه ۱۲ اسقاطیل هشدار داد که ایران کاملاً بر «جنگ انتقامی» تمرکز کرده و دور جدیدی از درگیری با ایران در دو سال آینده حتمی است، مگر آن‌که اسقاطیل حمله پیش‌دستانه انجام دهد: آویگدور لیبرمن: ایران در حال حاضر نفس می‌کشد، حرف می‌زند و عمل می‌کند فقط و فقط برای تحقق جنگ انتقام. این تنها چیزی‌ست که آن‌ها را مشغول کرده: انتقام. مصاحبه‌کننده: یعنی به نظر شما دور جدیدی از درگیری در راه است؟ لیبرمن: متأسفانه بله. به باور من، در عرض دو سال آینده دور بعدی را خواهیم دید، و بهتر است که ما پیش‌دستی کنیم، چون ایرانی‌ها به‌صراحت گفته‌اند که این‌بار می‌خواهند ضربه اول را بزنند. و این فقط تهدیدهای تئوریک نیست: آن‌ها شروع به بازسازی برنامه هسته‌ای‌شان کرده‌اند. از چینی‌ها سامانه‌های دفاع هوایی بسیار متراکم خریداری کرده‌اند. حتی از چینی‌ها هواپیماهای جدید خریده‌اند. مصاحبه‌کننده: پس شما می‌گویید ما باید دوباره حمله کنیم؟ لیبرمن: بزرگ‌ترین نگرانی من در حال حاضر موشک‌های بالستیک ایران است. مجری اسقاطیلی: و حالا یک عامل بسیار مهم دیگر هم هست، و آن دونالد ترامپ است. او نه‌تنها نمی‌خواهد واکنش پیش‌دستانه دیگری از سوی اسقاطیل ببیند، بلکه حتی حاضر نیست هیچ شکی در مورد نتیجه حمله قبلی آمریکا به ایران را بشنود. بن کسپیت: دقیقاً. او در ۲۴ ساعت گذشته دوباره توییت کرده که چطور آن حمله، کل برنامه هسته‌ای ایران را نابود کرده. بنابراین اگر این‌طور است، چرا باید باز هم حملات اسقاطیلی یا آمریکایی صورت بگیرد؟ همین باعث می‌شود تمام این تحلیل‌ها و...

گمانه‌زنی‌ها درباره اینکه آیا دور جدیدی از جنگ در راه است یا نه، با علامت سؤال بزرگ روبه‌رو شود. با توجه به حرف‌هایی که ترامپ مرتب تکرار می‌کند، آیا اصلاً امکان چنین حمله‌ای وجود دارد؟ ما قبلاً هم اشتباه کردیم، شاید باز هم اشتباه کنیم. ولی باید تأکید کرد: این وضعیت از هر زمان دیگر خطرناک‌تر و نگران‌کننده‌تر است. مجری اسقاطیلی و اگر من خوب لیبرمن را بشناسم، او هیچ‌وقت از ترامپ انتقاد نمی‌کند. او قبلاً وزیر خارجه بوده، خودش می‌خواست نخست‌وزیر شود. و بی‌شک، بیانیه دیروز ترامپ او را حسابی به فکر فرو برد. او می‌داند اوضاع اصلاً پایان‌یافته نیست. پیروزی ما عظیم بود، اما هنوز همه‌چیز در میانه راه است، و این او را بشدت نگران کرده. بن کسپیت: مخصوصاً وقتی هیچ مذاکره یا فرآیند دیپلماتیکی در جریان نیست، و فقط نظامی‌گری باقی مانده. اگر روزی سازوکار نظارتی یا توافق جایگزینی هم شکل بگیرد، شاید بتوانیم آن را هضم کنیم. مجری اسقاطیلی: اما تا حالا که هیچ‌چیز مشخص نیست. شاید اتفاقی بیفتد، اما فعلاً هنوز آنجا نیستیم.

در ماجرایی دیگر، هنگام کار روی مستندی درباره زندگی شهید حاج حسان اللقیس، به او گفتم که در اجرای پروژه دچار مشکل شده‌ام. او پاسخ داد: «کار برای شهدا رشوه می‌خواهد. باید به آن‌ها رشوه بدهی!» از واژه "رشوه" تعجب کردم، اما توضیح داد: «شهید را در کارهایت شریک کن؛ در دعاهایت، در زیاراتت.» و پس از صحبت درباره شهدا، به من گفت: «می‌خواهم از همین حالا با من شروع کنی»، و دعاهایی را تعیین کرد که می‌خواست او را در آن‌ها شریک کنم، و خواست که بعد از هر دعا، برایش دعای شهادت کنم. امروز، فهرست «رشوه‌گیران» طولانی شده است؛ لیستی از شهدا و حاضران در دعاها، زیارات و اعمال. اما تو، ای صاحب این ایده، تنها کسی هستی که دقیقاً می‌دانم وقتی دلتنگت می‌شوم یا نیازت دارم، چطور دنبالت بگردم، در کدام صفحه از مفاتیح، و با کدام شمار تسبیح پیدایت کنم. به امید آن‌که این راهنما پس از شهادت شما کمکم کند. چراکه در مواجهه با این میراث بزرگ، هیچ راهی جز ادامه مسیر وجود ندارد – نه فقط از روی احساسات، بلکه از موضع تعهد نسبت به شهدا و مسئولیت حفظ این امانت. امانت پیگیری آثار و کشف اسرار و شناخت ابعاد پنهان جهادتان. به امید ثبات در این مسیر، که شهادت شما ایستگاه‌های جاودان آن است، و بزرگ‌ترین فداکاری‌ها برای پیروزی نهایی‌ای که در انتظار ماست.

آه از حاج رمضان.....😭😭 از حالا رشوه من به شما: اگر در این کارها و این نوشتن ها و وقت گذاشتنها اجری هست و ثوابی ، شماهم شریک خدا کند که باشد

ویژه نامه حاج رمضان در الاخبار امروز

مرد سایه وقتی از حاج رمضان می‌نویسیم، از یکی از ستون‌های مقاومت و سنگ بنای آن می‌نویسیم؛ از «مرد سایه»ای که پیوندی ژرف با عدالت مسألهٔ فلسطین داشت و بی‌صدا اما مؤثر در راه آن تلاش می‌کرد. از نخستین دیدارم با حاج رمضان دریافتم با شخصیتی استثنایی روبه‌رو هستم که روحی واقعاً انقلابی دارد، به‌ویژه در قبال مسألهٔ فلسطین. ما با رهبری بزرگ طرف بودیم که نقش او تنها حرفه‌ای و سازمانی نبود، بلکه شریکی دائم در جزئی‌ترین مراحل مقابله با دشمن، و بازیگری فعال در تمام تحولات پروژهٔ مقاومت بود. من، همانند جبهه و دیگر گروه‌های مقاومت، با او رابطه‌ای عمیق داشتم که به همکاری نزدیک و اعتماد کامل انجامید. این رابطه طی سال‌ها گفت‌وگو، بحث‌های جدی، هماهنگی‌های مشترک و تفاهم کامل دربارهٔ یک چشم‌انداز واحد مبارزاتی شکل گرفت؛ همه با هدف توسعه و ارتقای توانمندی‌های مقاومت، به‌ویژه در فلسطین. او را مهربان، گرم، فروتن، باوفا، مسئول، پیگیر و دقیق می‌شناختیم. در تصمیم‌گیری قاطع بود و در جانبداری‌اش از فلسطین شفاف. هرگز در نقش مقاومت کوتاه نیامد و در دشوارترین شرایط نیز در پشتیبانی از آن تردید نکرد. از برجسته‌ترین کسانی بود که در ارتقای توان مقاومت، غلبه بر چالش‌ها، و عبور آن از وضعیت تدافعی به سطحی از کنش مؤثر و بازدارنده سهم داشت. حاج رمضان به ضرورت اتحاد نیروهای مقاومت فلسطینی باور راسخ داشت و همواره بر گشودن مجاری گفت‌وگوی مستمر میان گروه‌ها پافشاری می‌کرد. نگاهش همواره معطوف به مفهوم «محور» به‌عنوان چارچوبی برای تکامل و کنش مشترک بود. او از جایگاه خود نقشی اساسی در فراهم‌سازی تمام شرایط...

روزنامه الاخبار امروز