🔴80 درصد تجارت دریایی کشورها و 12 درصد از کل کشتی‌هایی که در دریا تردد دارند از کانال سوئز عبور می کنند این یعنی این حجم از کشتی ها باید از تنگه راهبردی باب المندب و آب های سرزمینی تحت تصرف انصارالله یمن و دولت صنعاء وارد سوئز شوند. بنابراین حملات هدفمند انصارالله به کشتی های اسرائیلی، تجارت دریایی کشورها از جمله شریان اقتصادی اروپا در دریا را تهدید می کند. این حملات دولت ها را مجبور می کند تا رژیم صهیونیستی را متقاعد کنند جنگ در غزه را متوقف کند تا تجارت دریایی برقرار باشد. مانور بازدارندگی قدرت انصارالله یمن در تنگه باب المندب غرور آمیز است، بازدارندگی مقاومت در ژئوپلیتیک منطقه کاملا محسوس است

مهم/ مفاد اولیه آتش بس در غزه نشان میدهد که اسراییل به وضوح فهمیده است که موفقیت میدانی ندارد و به زودی نیز نخواهد داشت/ برنامه آتش‌بس در غزه: آتش بس در سه مرحله پنج روزه برنامه ریزی شده و فعلا گام اول اجرا میشود. حزب الله لبنان و انصارالله یمن اضلاع آتش بس نیستند. گام اول برقراری آتش‌بس ۵ روزه است که بر اساس آن کلیه عملیات‌های نظامی اسراییل در سراسر غزه، چه بمباران‌ها و چه حملات زمینی و چه عملیات اطلاعاتی متوقف می‌شود. در گام اول اسرای نظامی و عالیرتبه تبادل نمیشوند و برای آزادی ۵۰ اسیر غیرنظامی اسرائیلی توافق شده که شامل کودکان، زنان سالخورده ، برخی مردان سالمند و بیمار به اضافه دو تابعیتی‌های روس، ترک، آسیایی، آمریکایی و اروپایی است.‌طبق توافق در پنج مرحله، هر روز ۱۰ اسیر غیرنظامی اسرائیلی در ازای آزادی ۳۰ اسیر زن و کودک فلسطینی آزاد می‌شوند. در ساعاتی از روز گذرگاه رفح باز میشود و ‌روزانه ۳۰۰ کامیون حامل کمک‌های انسانی وارد غزه شده و در جنوب و شمال این منطقه توزیع می‌گردد و این کمک‌ها علاوه بر غذا شامل تجهیزات پزشکی و سوخت نیز هستند. ‌در سطح میدانی رژیم صهیونیستی متعهد شد که نیروهای خود را که در جاده صلاح الدین غزه مستقر هستند بیرون بکشد و حق نزدیک شدن به مردمی که در این منطقه تردد می‌کنند را ندارد و عملا محاصره از کنار میشکند

✨اسرائیل امروز ۲ تا جلسه مهم داره ؛ ساعت ۶ جلسه جنگ غزه ، ساعت ۸ هم جلسه توافق تبادل اسرا در مقابل آتش بس چند روزه؛ امشب تقریبا وضعیت برخی مسائل مشخص خواهد شد.

والا نیوز ادعا کرد قبل از طوفان الاقصی اطلاعات ارتش صهیون به نتانیاهو هشدار داده بود.

مورخ صهیونیست: پیروزی حماس رویدادی بزرگ در تاریخ فلسطین است یک مورخ اسرائیلی اذعان کرد رژیم صهیونیستی در کشور فلسطین و با اراده انگلیسی‌ها تاسیس شده است. آرون برگمن، استاد مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، در گفت‌و‌گو با عرب نیوز اظهار داشت: اسرائیل، ۷۵ سال در جنگ بوده. از زمانی که داوید بن گوریون، رئیس لهستانی‌الاصل سازمان جهانی صهیونیسم در ۱۴ می‌‌۱۹۴۸ و روز پایان یافتن قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، تاسیس کشور اسرائیل را اعلام کرد. به دلایل سیاسی، بریتانیا از سال ۱۹۱۷ و زمانی که اعلامیه بالفور را صادر کرد از تاسیس خانه ملی برای یهودیان در فلسطین دفاع کرده است. در اعلامیه بالفور، بریتانیا متعهد شد از «خانه ملی برای مردم یهودی در فلسطین» حمایت کند. آرتور بالفور ۱۱ آگوست ۱۹۱۹ در یادداشتی نوشت: «صهیونیسم چه درست باشد چه غلط، خوب یا بد، ریشه در سنت‌‌های دیرینه، نیازهای کنونی و امیدهای آینده دارد و اهمیتش بسیار عمیق‌‌تر از خواسته‌‌ها و تعصبات ۷۰۰ هزار عرب است که اکنون در آن سرزمین باستانی زندگی می‌‌کنند.» این مورخ صهیونیست توضیح نداد که مقامات انگلیسی چه حقی داشته‌اند حاکمیت ملت فلسطین بر سرزمین‌شان را سلب و آن را به اشغالگرانی که از جاهای مختلف دنیا به سرزمین فلسطین کوچانده می‌شدند، واگذار کنند؟! آرون برگمن می‌افزاید: اولین هشدارها در مورد پیامدهای اجتناب‌‌ناپذیر «سرریز جمعیت بیگانه به یک کشور عربی» از سوی یکی از اعضای مجلس اعیان بریتانیا مطرح شد. لرد سیدنهام در مناظره‌ای در مورد قیومیت فلسطین در مجلس اعیان در ۲۱ ژوئن ۱۹۲۲ گفت آسیبی که این امر به همراه خواهد داشت، ممکن است هرگز جبران نشود. کاری که ما انجام داده‌ایم با امتیاز دادن نه به مردم یهود، بلکه به یک بخش افراطی صهیونیستی، زخمی در شرق ایجاد خواهد کرد که هیچ‌کس نمی‌‌تواند بگوید تا کجا ادامه خواهد یافت.» برگمن افزود: اقدام آغازین در این تراژدی طولانی‌مدت، جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ بود. این طرح که در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید ۵۶ درصد از سرزمین را به یهودیان اختصاص داد؛ اگرچه در آن زمان تعداد اعراب در فلسطین، دو برابر یهودیان بود. در این درگیری ابتدا سرزمین فلسطین و سپس سرزمین‌هایی که به وسیله یهودیان تصرف شده‌اند (به عنوان علتی برای تکرار آتش‌افروزی) عامل اصلی بروز جنگ‌‌های بعدی بودند. برگمن گفت: افرادی افراطی در دولت اسرائیل هستند که آرزوی بازگشت به بازسازی شهرک‌های یهودی در غزه را دارند که آریل شارون در سال ۲۰۰۵ آن‌ها را تخلیه کرد. آن زمان شارون فهمید هشت هزار شهرک‌‌نشین یهودی نمی‌توانند میان یک میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی زندگی کنند. اکنون چگونه افراطیون انتظار دارند شهرک‌‌نشین‌‌ها میان دو میلیون و ۲۰۰ هزار فلسطینی، پس از ویرانی‌‌های کنونی زندگی کنند؟ آن‌هم وقتی ساکنان، دشمنی بیشتری نسبت به اسرائیل خواهند داشت. در حال حاضر برای بسیاری، صحنه‌‌های فرار فلسطینی‌‌ها از خانه‌‌های خود در غزه یادآور خاطرات دردناک آوارگی اجباری بیش از نیمی از جمعیت فلسطین قبل و در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ است. برگمن که از سال ۱۹۸۹ در انگلیس زندگی می‌‌کند، مرتبا برای دیدار با خانواده به اسرائیل بازمی‌‌گردد. او به مدت شش سال در ارتش اسرائیل خدمت کرد، به عنوان سرگرد در جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشت و سپس به عنوان دستیار در کنست کار کرد. وی ادامه داد: «نیروهای حماس در 7 اکتبر، اسرائیلی‌ها را غافلگیر کردند. اما در درازمدت، این حمله پس از سال‌ها تحقیر فلسطینیان توسط اسرائیل، به عنوان یک رویداد بزرگ در تاریخ مردم فلسطین تلقی خواهد شد.» به گفته برگمن: «در حال حاضر خشم سرکوب شده بسیار زیادی در اسرائیل وجود دارد. پس از جنگ، این خشم آزاد خواهد شد. این خشم ناشی از شکست پاسخ نظامی به حمله حماس، مدیریت نادرست گروگان‌‌گیری از سوی دولت و افزایش نارضایتی از تحریک جنبش شهرک‌‌نشینان از طریق تهاجمات مکرر به مسجدالاقصی، ضرب و شتم نمازگزاران، حمله به آن‌ها و بیرون کشیدن مردان مسن از مسجدالاقصی است.» @IMANI_mohammad