پیامبر اسلام، عده‌ای سرباز را در دهانه و تنگه احد به مأموریت گمارد و به آنها دستور داد که «هرگز» موقعیت خود را ‌ترک نکنند. پس از آنکه حضرت علی علیه‌السلام، اولین جنگجوی مشرکان را کُشت، مسلمانان به هیجان آمدند و با حمله به لشکریان ابوسفیان آنها را تاراندند. بسیاری از سربازان تنگه احد به خیال پیروزی و به طمع غنیمت و تحلیل شخصی، دستور پیامبر را نادیده گرفته و موقعیت خود را به جای تثبیت،‌ ترک کردند. خالد که از فرماندهان کافران بود، بقایای لشکر را جمع کرد و با دور زدن تنگه از پشت به مسلمانان حمله کرد و مسلمانان به‌خاطر طمعکاری برخی، شکست خوردند و.... این دقیقاً تکرار همین روزهای ماست. کاملاً خودجوش و از سروظیفه ایستاده‌ایم در تنگه‌ای به نام هنر به سربازی اما گاهی از سر تحلیل شخصی یا تحریک تحلیل‌های غلط دیگران یادمان می‌رود وظیفۀ ما چه بوده و قرار بوده نگهبان کدام تنگه باشیم. می‌شویم تحلیل‌گر در سطح روسای شورای عالی امنیت ملی! و این خیالات فقط و فقط زمان و فرصت را از دست ما می‌گیرد و برای دشمن عرصه را آماده می‌سازد. به سنت روز اول جنگ دور هم جمع می‌شویم تا بازخوانی کنیم وظایفمان را و بدانیم با چه خط محتوایی باید به این نگهبانی و سربازی ادامه بدهیم. این جلسه یک جلسۀ همفکری است برای ساختن محتوا برای روزهای آینده. لطفا همگی فکرکرده و با محتواهایی آماده حضور پیدا کنید.

هنر در شرایط جنگی / ۱۴ فرسوده‌سازی ذهن مخاطب با انبوه‌سازی تصویری یکی از اهداف کلیدی در جنگ ترکیبی، فرسوده‌سازی ذهن مخاطب است. آنقدر از کشتار و بمباران برای مخاطب تولیدات رسانه‌ای می‌کنند تا ذهن‌اش فرسوده گردد و باصطلاح بی‌حس شود. تولیدات پرحجم و تکراری ما می‌تواند در این پازل در زمین دشمن نقش پررنگی ایفا کند. تولید محصولات رسانه‌ای و گرافیکی در جبهۀ مقاومت در این مدتی که غزه، لبنان، سوریه و یمن و کل جبهۀ مقاومت درگیر جنگ بوده است به مدد هوش مصنوعی و خیل عظیم علاقه‌مندان به این عرصه در میان ما آن‌قدر حجم انبوهی داشته است که به‌نظرم وقت آن رسیده است این انبوه‌سازی رسانه‌ای یک‌جایی آسیب‌شناسی شود. این حجم انبوه تولیدات چه مشکلی از جنگ رسانه‌ای را حل کرده است؟ این حجم چه تاثیری داشته، آیا اصلا توانسته با مخاطب بیرون از ایتا ارتباطی هم بگیرد؟ و مهم‌تر از این‌ها آیا این حجم ناکارآمد تولید که اصولا هم محتوای دم‌دستی و کلیشه‌ای دارند آسیبی هم به جبهۀ رسانه‌ای مقاومت وارد کرده است؟! بله صحبت از آسیب است. صحبت از فرسوده‌کردن ذهن مخاطب است. لطفا به جای ده تا کار بی‌ارزش ده تا عکس نوشته بی‌خود و بی‌ثمر، یک کار خوب تولید کنید. اگر بلد نیستید ببخشید ما وسط میدان جنگیم نمی‌شود برای یادگیری و راه‌افتادن کسی سعی و خطا کنیم و ذهن مخاطب را فرسوده کنیم. انبوه‌سازی فقط از ارگان‌های دولتی و شبه دولتی برمی‌آید که قرار است پس‌فردا روزی گزارش ارائه دهند و از اتفاق فقط و فقط این محتواهای زرد را هم درسکوهایشان منتشر می‌کنند چون هدف جای دیگری است! پی نوشت۱: این یادداشت را قبلا در میانه جنگ غزه نوشته بودم و منتشر کرده بودم اما الان فقدانش حس می شد. پی نوشت۲: بهترین قصه گو برنده است. شما یک خط بکش. یک عکس نوشته درست کن. اما قصه داشته باشد. پاشنه آشیل جبهه انقلاب عدم فهم قصه در تبلیغات است.

🌱بسم الله 🔰روایت اولین فتحِ وطنِ من ایران پرونده دوم از پرونده‌های جنگ 🔻این نوشتار، تلاشی است برای دیدن آنچه دشمن سعی کرد از چشم‌ها پنهان بماند... فتحی که روزی آرزو بود اما امروز حقیقت پیدا کرد... 🔸با همکاری حوزه‌‌ هنری‌ انقلاب‌ اسلامی/اصفهان @art_esfahan #روایت_ایران #پرونده_جنگ 📚مجموعه ادبی روایتخانه📚 ○● @revayat_khane ●○

بهترین قصه‌گو برنده است رسالت اصلی گرافیک دیزاین «رساندن پیام به‌مخاطب» است. اما ابهام اصلی این رسالت سطح ارتباط با مخاطب است. این پیام می‌تواند داده‌ باشد؟ یا اطلاعات؟ و یا قصه؟! این پرسش‌ مهم یک شاخۀ جدید برای مطالعه به ما پیشنهاد می‌دهد، شاخه‌ای که به ظاهر ربطی به گرافیک‌دیزاین ندارد اما وقتی واردش شوید می‌فهمید همۀ گرافیک‌دیزاین - به‌معنای مجاب‌کردن مخاطب و دریافت پیام از سویش - همین است که یاد بگیرید بهترین قصه‌گو باشید. محصول گرافیک‌دیزاینی که «قصه» نداشته باشد، قدرت مجاب کردن مخاطب را برای انتخاب و یا عدم انتخاب ندارد و باید سوگمندانه گفت به هیچ دردی نمی‌خورد. ما باید یاد بگیریم «قصه» بگوییم. «قصه» مجاب کننده، فریب‌دهنده و اغواکننده است. البته خود قصه هم مراتب دارد. موفق و ناموفق دارد. گوناگونی هم به آن اضافه کنید، قصه داریم، روایت داریم و داستان. می‌شود یک سرفصل مطالعاتی مهم که جایش در رشته‌های درسی ما خالی است. بگذریم که جای خیلی چیزها خالی است!

🔻جهود: جمعِ جُهد (به معنای تلاش): تلاش‌ها 🔻جحود: به معنای «انکار علی‌رغم علم» ﴿وَجَحَدوا بِها وَاستَيقَنَتها أَنفُسُهُم ظُلمًا وَعُلُوًّا فَانظُر كَيفَ كانَ عاقِبَةُ المُفسِدينَ﴾ لذا به کفار (یهود و مسیحیانی) که با وجود علم به حقانیت رسول اکرم (ص) ایشان را انکار کرده و به ایشان ایمان نیاوردند «جاحد»گفته می‌شود. (جمع مکسرش میشه جحود، یعنی جاحدان)