- بسم‌الله .

-

‌همۀ ما آدما تو زندگیمون یک [ هیچ ] داریم یک هیچ که از همه پنهونش می‌کنیم ؛ به‌ خصوص اون موقع هایی که تویِ جمع نشستیم و تنهایِ تنها به نظر می‌رسیم ، یهو یادش میوفتیم و بغض می‌کنیم . وقتی می‌پرسن چیزی شده ؟ یه لبخند مصنوعی تحویلشون میدیم و میگیم : هیچی . مجبوریم هر جوری شده بغضمونو قورت بدیم و نمایش آدم های خوشحال ُبازی کنیم . همه‌ی ما آدم ها یک هیچ داریم . یک هیچ به وسعت قلب های تنگمون . همون "هیچی" که باعث می‌شه موقع دلتنگی بغض کنیم ، شایدم به یاد خاطره های خوب ، [ باعث لبخندهای گاه و بی‌ گاهِمون می‌شه . ]

‌ جایی‌ برای ‌ما ‌به ‌صفای‌ ِنجف ‌نبود با اینکه ‌رفته‌ایم‌ سفرهای ‌بیشمار ؛ - ¹⁷روزتاغدیر

-

‌من فقط یکم از خستگی ِراه طی شدهٔ اربعین رو می‌خوام ، یکم از تلخی چای‌ عراقی توی ِراه کربلا رو می‌خوام ، یکم از اشکایی که با دیدن ضریح ِ امام‌حسین ریخته می‌شه رو می‌خوام ، یکم از اون روزایی که میشه توی بین‌الحرمین خیره بشم به گنبد رو می‌خوام ، یکم از اون روزی که با خوشحالی کوله بار ِسفرمو می‌بندم رو می‌خوام ، یکم از خستگی راه ِکربلا و رسیدن بهش رو می‌خوام ، یکم ذوق دیدن ِکربلا رو می‌خوام ، یکم تنفس ِخنکای ِعطر حرمین رو می‌خوام ، یکم درد و دل زیر گنبد طلای ِ آقا ابوالفضل رو می‌خوام ، یه شب‌جمعه موزائیک‌های خیس‌شده از بارون ِکربلا رو می‌خوام ، یه دل‌سیر گریه پایین ِشیش گوشه و بغل ِآقای امام‌حسین رو می‌خوام ، من از تمام دنیا یکم ، فقط یکم [ موندن توی کربلا رو می‌خوام ، همین . ]

- بسم‌الله .

‌‌ خدایا مارو حروم نکن ؛ حروم مسیرهای اشتباه ، موقعیت‌های اشتباه ، فکرهای اشتباه و مهم‌تر از همه [ آدم‌های اشتباه . . ]

-

‌ از کوچه‌های شهر خودم خسته گشته‌ام ولگرد ِکوچه‌های نجف کن مرا ، علی ؛ - ¹⁶روزتاغدیر

دلتنگم ، دلتنگِ غروب شلمچه ((((:

- بسم‌الله .