‌ تویی صاٰحبم ، خوش به اقبال ِمن .. #صاحبنا .

:)

بسم‌الله .

انسان ِقرآن ، موجودی است كه سعادتش را جز خدا چيز ديگر نمی‌تواند تأمين كند . يعنی انسان موجودی آفريده شده است كـه آنچه مـيتواند خلاءی را كه از سعادت دارد پر كند و رضايت كامل او را تأمين و وی را سير نمايد ، جز ذات پروردگار نمی‌باشد : « اَلَّذينَ امنوا و تَطْمئنُّ الْقُلوبهم بذکر الله ، اَلا بِذکر الله تَطمَعِنَ القُلوب » اين ، عجيب و معجزه تعبيری است : آنان كه ايمان آورده‌اند و دلهاشان با ياد خدا آرام گرفته است . در اينجا يك امر اثباتی ذكر شده است كه دلهاشـان به ياد خدا آرام می‌گیرد و دل انسانهای ديگر به ياد چيزهای ديگر آرام می‌گیرد ولی آن چيزهای ديگـر را نفی می‌کند و «اَلا»ی تنبيه می‌آورد ، آگاهی و هشياری می‌دهد و خبر مهمی را اعلام می‌کند . اين جمله يعنی : " تنها به ياد خدا بودن و غير خدا را فراموش كردن ، آرامش دلهاسـت ؛ قلب مضطرب و كاوشگر بشر را و سعادت او را فقط خدا تأمين می‌کند و هر چيز ديگر امر مقدمی اسـت ؛ يعنی يك منزل از منازل بشر است نه سرمنزل نهایی برای فرود روح بلند پرواز انسان ! 📄 - استاد‌مطهری|هدف‌خلقت|صفحه۲۵

بسم‌الله .

؛ بلده آرومت کنه :))))))))))))))))))))

بسم‌الله .

٫ خدا وقتی نخواهد ، عمر دنیا سر نخواهد شد گلوی خشك صحرایی به باران ، تر نخواهد شد

و تا وقتی نخواهد ، برگی از کاجی نمی‌افتد و باغی از هجوم داس‌ها پرپر نخواهد شد

خدا وقتی نخواهد دانه‌ای کوچکتر از باران گلی بالا رونده ، مثل نیلوفر نخواهد شد

و کرم کوچکی پروانه‌ای زیبا و کوهی سخت عقیق و شیشه و آیینه و مرمر نخواهد شد

خدا وقتی بخواهد می‌شود وقتی نخواهد نه گلی بازیچه‌ی طوفان غارتگر ، نخواهد شد