چرا انقدر از سختی‌های زندگیتون ناله میکنید ؟ مگه خودِ خدا نگفته : لقد خلقنا الانسان فی کبد . . ما انسان را در رنج آفریدیم ، |سوره بلد آیه 4| این یکی از واقعیت‌های دنیاست ! این رنج‌ها تورو رشد میده ، بزرگت میکنه فرار از رنج ، رنج‌ رو بیشتر میکنه . .

اگه اینو قبول کنی دیگه ناامید نمیشی ، افسرده نمیشی ، اصلا مگه بچه شیعه باید افسرده باشه ؟! جمع کن خودتو ! این لوس بازیا چیه ؟ ‌آقا خدا بدش میاد تورو این شکلی له و لورده و داغون ببینه ! یکی از فواید قبول واقعیت دنیا اینه که بهتر به هدف خلقت میرسی .

اونوقت دیگه وقتت رو تلف نمیکنی ؛ حالا هدف خلقت چی بود ؟ تو که خودت ، خودتو خلق نکردی ، پس کسی تورو خلق کرده ، تو خلق شدی که به چی برسی ؟ مگه نمیتونست تورو به شکل یه حیوون خلق کنه ؟ چرا انسان ؟ میدونی اگه از خدا بپرسی واسه چی خلقم کردی جوابش چیه ؟ میگه من زمین و آسمون‌رو خلق کردم برای تو ، ‌اما تورو خلق کردم برای ‌خودم . . خودش ! تورو برای خودش خلق کرده . بفهمیم اینو . بِکَن از این ‌دغدغه‌هایی که برای خودت درست ‌کردی . تو کار مهم‌تری داری ! تو خلق شدی برای رسیدن به اون :))

تو آفریده شدی که لذت ببری ! نگاه کن ،‌ حس پرستیدن خیلی حس خاصیه . خیلی بالاتر از دوستت دارم و عاشقتم و . . تو اگه از پرستش این خدا لذت نبری یعنی اصلا راه رو اشتباه امدی ! بزن بغل ، برگرد از اول جاده . واسه همینه که میگم قبول کنید واقعیت‌های دنیارو . این قبول کردنه اول جاده‌ست ! قبول کنی دیگه شاکی نمیشی ، کفر نمیگی ، یهو قاطی نمیکنی . قبول کنی ، عاشق میشی . . آروم میشی تو باید انقدر عاشق این خدا باشی که ‌اصلا دلت بخواد به‌خاطرش رنج بکشی ! خدا دوست نداره تو رنج بکشی . . اما رنج نکشی فکر میکنی امدی این دنیا کنگر بخوری و لنگر بندازی ! رنج نکشی یادت میره هدفت رو رنج نکشی ، نمیتونی رشد کنی نمیتونی لذت ببری ، اگه این واقعیت‌رو بپذیری که سراسر زندگی رنج و سختیه ، وقتی که رنجت کمتر‌شه احساس لذت میکنی و شکرگزاری :)

تو انسان نشدی که بری دنبال هرچی دلت می‌خواد ! انسان شدی که بگذری از بعضی دل‌ بخواهی‌های خودت . تو باید به تمام تمایلاتت برسی ! خودت رو محدود به چندتا میل پست نکن ، تو ارزشت خیلی بالاست و هدفت هم خیلی با ارزشه . از علایق سطحی خودت بگذر تا به علایق باارزش و عمیقت برسی !

اگه تونستی از روی تمایلات سطحی خودت عبور کنی ، به طرف تمایلات عمیقت میری و اونوقت از تمام لحظات زندگیت لذت میبری . . صدای آلارم گوشیت بلند شده ؟ هنوز خوابت میاد و خسته‌ای ؟ به خودت بگو برای رسیدن به لذت عمیق ، باید از لذت های سطحیت بگذری ! از جات بلند شدی ؟ به خودت افتخار کن تو از یه لذت ‌سطحی وسوسه‌انگیز عبور کردی :)) خیلی علاقه داری با نامحرم چت کنی ؟ لذت داره واست ؟ منکرش نیستم ولی سطحیِ ! ازش بگذر تا برسی به اون لذت عمیقِ

خدا بدش میاد تو کم لذت ببری ! واسه همین لذت‌های سطحی رو برات ‌ممنوع کرده و گفته اگه بری طرفشون میندازمت جهنم ! خب خدا تورو برای لذت‌های خیلی بزرگ آفرید ‌. اما اگه خودت رو محدود به تمایلات سطحی و بی‌ارزش کردی ، یعنی لیاقتِ لذت‌های بزرگ و در انتها بهشت رو نداری .

انسان‌ها اسیر لذت‌ها هستن . اصلا هرکاری که ما میکنیم برای لذت بردنه ‌و این خیلی خوبه ‌. چه ایرادی داره ؟ مدل ما اینه ، هممون دنبال لذتیم ، از اون دزد و داغونش بگیر تاااا عابد و سالکش . . ! ، ولی باید دید هرکدوم دنبال چه لذتی رفتن که به اینجا رسیدن ؟

بچه مذهبی‌هامون . . چیه دوتا عبادت کردی از زمین و زمان طلبکاری ؟ اَخمات رفته توهم ؟ تو گیر کارت همین‌جاست مشتی ‌، لذت نبردی میدونی چرا ؟ چون عشقی دینداری کردی ! هرجای دین که برات قشنگ بود ، رفتی دنبالش هرجاش که واست سخت بوده ، باید پا روی نفست میذاشتی ، قیدشو زدی . هرجا خوشت میومد پایه‌ بودیا ولی کار که یکم سخت می‌شده ، جاهایی که باید منیتت رو میزدی ، در رفتی . . ! بعد با همین مدل دینداری کردنت کیف کردی ، خودت رو محدود به چندتا لذت سطحی کردی ، اون لذت عمیقه رو تجربه نکردی ! اینه که الان طرف قیافتو میبینه از دین بدش میاد ! اینجوری فایده نداره ، همین‌جا خودتو بکوب ؛ از نو بساز ‌.

تو تا وقتی به اون لذت عمیق نرسی ، نمیتونی درست بندگی کنی ! اینجوری به دین ، به دیگران و به خودت ضربه میزنی . اینجوری دینداری نکن . . [ طرف حساب حرفم اول خودمم ] همه‌ی دنیا رنجِ و دین هم کار بدون رنجی نیست ، اگه بخوایم طبق میل خودمون پیش بریم به جایی نمیرسیم .

-

- از کجا گرفتی ؟ + چیُ ؟! - رزقِ شهادت رو . . + از خلوت‌های نیمه‌هایِ سحر :)