‌ همونجایی‌ام که سید علی قاضی تو کتاب کهکشان نیستی میگه : روز و شب در آرزویِ محبوس در سینه‌ام می‌سوختم و در هر فراغتی که برایم ممکن می‌شد دو رکعت نماز می‌خواندم ، دست به سوی آسمان بلند می‌کردم و فراهم شدن [ سفر به نجف ] را از خداوند می‌خواستم .

بسم‌الله .

~ شب چهارم .

اگه چله رو ادامه میدید ، اطلاع بدید . @mouheb_heydar