‌ امام‌حسین بزرگتر از دردایِ منه :)))))

؛‌‌ من ضرر کردم و تو معتمد بازاری بارِ مارا نخرید‌ند ، تو بر میداری ؟

مثل طفلی که زمین خورده دویدم سوی‌ـت ؛ آمدم گریه کنم ، حوصله‌‌ام را داری ؟

داغِ یک بوسه دوسال است به جانم مانده ، به همین گریه مگر تازه کنم دیداری . .

پدرم گریه کن‌ـت بوده و آقا من هم ، به جز از گریه ، برای تو ندارم کاری

غزلم در حد یک شاعر درباری نیست ؛ بنویسید مرا گریه کنِ درباری . . !

- کار با توسل حل میشه بچه‌ها ؛

‌ چکه‌چکهٔ بارون که می‌شینه روی شیروونی ، اولین چیزی که قلبموٌ تنگ‌تر و نفسامو شمرده‌تر میکنه ، بارونِ کرب‌وبلای شماست . . همون کنج خیس و دنج بین‌الحرمینی که ، چشمایِ نوکر‌تو غرق اشک میکنه و روح‌شو به لافتی اعلی جلا . بارون که میباره ، هرکس دنبال یه همدم میگرده که تو اون حال‌و هوا که تک‌وتنها قدم از قدم برنداره ، ولی آقای صدوبیست‌وهشت ؛ ما مجانینِ شما تو اون لحظه فقط و فقط تمنای به آغوش کشیدن صحن دریایِ بین‌الحرمین شمارو داریم . این‌روزا دل ما واسه شما خیلی تنگ میشه ، [ بارون که میباره بیشتر :)))))))) . ]

- بسم‌الله .

-

تعریف ِانسان هنگامی که با خداست با وقتی که بی خداست ، فرق می‌کند . انسان وقتی با خداست ، موجودی است که عالی‌ترین بهره را از عالم وجود می‌برد و به بالاترین قدرت‌ها و لذت‌ها می‌رسد . و هنگامی که بی خداست ، موجودی سرگردان است که به هرچیزی که می‌خواهد ، نمی‌رسد و در نهایت کوهی از اندوه و حسرت است . - استاد‌پناهیان ؛

‌ ما و فراق شما ، چه بد دردی‌ست :) . .