حُزن از جایی به بعد
در ِدهان را میبندد ،
و قلب را مندرس و
در خفا به گور وا میگذارد ؛
پناه بر [ او ] که مرا میبیند و میشنود .
ماعندکم ینفد و ما عندالله باق ؛
اگر هرچیزی که مربوط به خودتونه
ما عندکمه ، ینفد پایان پذیره تمام
میشه ، ابدی نیست ، ولی ما عندالله
هرچیزی گره خورد به خدا به قدری
که به خدا گره بخوره بقا پیدا میکنه ،
اما اگه روابط فقط بین خودمون بود ،
خب عیب نداره اینم خوبه ، ولی وقتی
ما عندالله شد میگه خدایا فرزندمو
دوست دارم چون تو اَمر کردی ، این
محبت بالاتر میشه یا اینکه انسان
فرزندش و از ابتدا دوست داشته باشه ؟ :)
- استادعابدینی ؛