♦️ حجت‌الاسلام والمسلمین مطیعی نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه سمنان در خطبه‌های نماز جمعه سمنان (۳۱ مرداد ۱۴۰۴): «تقوا» بهترین توشه آخرت است/ اولیای الهی از آنجا که دنیا را فناپذیر می‌دانند، به آن دلبسته نمی‌شوند/ هیچ زبانی نمی‌تواند عظمت مقام پیامبر اکرم(ص) را به‌طور کامل بیان کند/ هیچکدام از پیامبران و فرشتگان به مقام عبودیت حضرت محمد مصطفی(ص) دسترسی ندارند/ تقویت بنیان‌های دفاعی یک دستور قرآنی است/ رونمایی از موشک‌های«نصیر» و «قدیر» و سامانه پهپادی «باور ۵» اقتدار جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشت/ اگر توان موشکی فعلی را نداشتیم، اوضاع ایران شبیه غزه شده بود/ دستاوردهای نظام و خدمات دولت به مردم اطلاع‌رسانی شود/ مردم باید از علت قطعی‌های مکرّر برق آگاه شوند/ «مساجد» باید به جایگاه حقیقی خود در جامعه اسلامی برسند/ کنگره سه‌هزار شهید استان سمنان فرصتی برای معرفی ارزش‌های دفاع مقدس به نسل جوان است/ «فضای مجازی» خاکریز جنگ امروز با دشمن است/ باید با حفظ وحدت و انسجام ملی به مصاف شبهات و شایعات برویم/ عده‌ای با اظهارات و بیانیه‌های خود به بلندگوی دشمن تبدیل شده‌اند! 🔹 شما عزیزان نمازگزاران خواهران گرامی و برادران بزرگوار و بیش از همه خودم را توصیه و سفارش می‌کنم به رعایت الهی. امیرالمؤمنین علی(ع) در خطبه ۱۹۱ نهج‌البلاغه فرمود «شما را سفارش می‌کنم به خویشتن‌داری در مقابل گناه در بزنگاه‌ها» جایی که واجبات الهی بر زمین می‌ماند، حواسمان باشد تقوای الهی را رعایت کنیم. این جمله‌ای است که کمتر شنیده شده؛ دقت کنید که حضرت در ادامه فرمود «تقوا خودش را همواره برای امت‌های گذشته و نیز آیندگان عرضه می‌کند، تا تقوا را بپذیرند چراکه همگان در قیامت به آن نیاز دارند» 🔹 یعنی تقوا خودش را برای امت‌های گذشته و همه کسانی که در آینده می‌آیند عرضه می‌کند تا زمینه انجام حرام را از آنان بردارد و آنها را دعوت به کار خیر کند. تقوا خودش میدان‌دار است، یعنی تقوا خودش را عرضه می‌کند تا چه اندازه آن‌را بپذیریم و به آن عمل کنیم. اگر در روز قیامت از کسی پرسیده شود چرا فلان کار خیر را انجام ندادی یا چرا فلان واجب را ترک کردی؟ او پاسخی نخواهد داشت؛ نمی‌تواند بگوید «من نمی‌توانستم» امروز در کشور کفر، عده‌ای دینداری می‌کنند آنوقت برخی در سرزمین و کشور اسلامی تقوا را رعایت نمی‌کنند! 🔹 هر کس باید تلاش کند تا نیاز آخرتی خودش را از تقوا برآورده کند و این بار را که بهترین زاد و توشه خیر است، به بهترین شکل بردارد. بر اساس آیه قرآن، بهترین توشه تقوا است که به گذشتگان عرضه شده و به آیندگان نیز عرضه می‌شود. به میزانی که ما از آن بهره‌مند می‌شویم، در آینده نیز میزان و درجه ما نزد خداوند بر اساس آن خواهد بود. 🔹 در ادامه بیان ویژگی‌های اولیای الهی از زبان مبارک امیرالمؤمنین علی(ع) در حکمت ۴۳۲ نهج‌البلاغه چنین آمده است «...وَ تَرَكُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَيَتْرُكُهُمْ» اولیای الهی وقتی می‌دانند که باید از این دنیا جدا شوند و مقام و جایگاه دنیایی را ترک کنند، دلبستگی‌های دنیوی را رها می‌کنند. اولیای الهی چون می‌دانند این دنیا و ثروت و مقام آن چیزی نیست که بتوانند همراه خود ببرند، از آن‌ها دوری می‌گزینند. یکی از ویژگی‌های آنان همین است که به دنیا دلبسته نیستند لذا از آنها فاصله می‌گیرند مگر اموری که انسان می‌تواند با خودش از دنیا ببرد! 🔹 چیزهایی که انسان می‌تواند با خود ببرد محدود است و آیه ۹۶ سوره «نحل» می‌فرماید «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَ مَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ ۗ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» آنچه در دست دارید و برای شماست مانند دارایی‌های دنیایی، فناپذیر و نابود شدنی است و تنها جایگاه ویژه‌ای که نزد خدا داریم، باقی می‌ماند، اگر توانسته باشیم آن را کسب کنیم. پس باید توان و فرصت دنیایی را که در اختیار داریم رنگ و بوی آخرتی دهیم؛ یعنی همه این داشته‌ها را در راه خدمت به خدا، برای رضای خدا و در راه خدمت به مخلوق خدا به کار بگیریم. باید از نعمت‌ها برای تقرب به خدا استفاده کنیم. 🔹 در آیه شریفه مذکور فرمود آنچه از آن خداست باقی می‌ماند لذا باید برای طی پله‌های ترقی آخرتی از آنها استفاده کنیم. زندگی دنیوی مادی است، اما می‌تواند برای خدا و در راه خدا مورد استفاده قرار گیرد. خداوند متعال در آیه ۴۶ سوره کهف فرمود «الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا» مال و فرزندان، آرایش و زیور زندگی دنیا هستند [و از بین رونده هستند] اما اگر عندالله شد و در خدمت خدا و گره‌گشایی امور مردم قرار گرفت، باقیات صالحات خواهد شد و هم از جهت پاداش برتر خواهد بود هم از جهت امیدبخش تر بودن برای آخرت.

🔹 توصیه به تقوا در خطبه‌های نماز جمعه، هر هفته تکرار می‌شود؛ این تکرار به جهت تأکیدی است که برای توجه به آن در طول هفته وجود دارد. تذکر به تقوا، رعایت آن، انجام واجبات و ترک محرمات ـ بلکه رسیدن به تقوای حداکثری ـ همه برای آن است که ان‌شاءالله انسان به درجات بالای معنویت دست یابد. 🔹 امام حسن مجتبی(ع) در روایتی که در صفحه ۲۳۲ «تحف العقول» ذکر شده، می‌فرماید «التقوا بابُ کلِّ توبَه و رأسُ کل حِکمه و شَرفُ کل عمل، بِالتَّقْوی فازَ مَنْ فازَ مِنَ الْمُتَّقینَ» یعنی تقوا، درِ هر توبه و سرِ هر حکمتی (راه ورود به حکمت و علم) و شرفِ هر عملی است. اگر کسی از متقین به رستگاری رسید از رعایت تقوا بود چراکه قرآن کریم نیز می‌فرماید «انَّ لِلمُتَّقِینَ مَفازاً» مسلّما متّقین به رستگاری و پیروزی بزرگ می‌رسند. [پایان خطبه اول] 🔹 در ایام شهادت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع) قرار داریم. این مصیبت عظما را به محضر مقدس حضرت بقیةالله الاعظم(عج) و رهبر معظم انقلاب اسلامی و عموم مسلمانان و مؤمنان تسلیت عرض می‌کنیم و امیدواریم از فیوضات و معنویات نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) و امام حسن مجتبی(ع) بهره‌مند شویم. حقیقت این است که ما توان بیان عظمت پیامبر اکرم(ص) را نداریم؛ چرا که شناخت ما نسبت به ایشان محدود است. خود رسول اکرم(ص) به امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود «یا علی! هیچ‌کس جز خدا و تو، مرا نمی‌شناسد و هیچ‌کس جز من و تو، خدا را نمی‌شناسد و هیچ کس جز من و خدا تو را نمی‌شناسد» بنابراین شناخت کامل نسبت به پیامبر اکرم(ص) از دسترس ما خارج است. اگر بخواهیم در این‌باره سخنی بگوییم، باید از زبان معصومین(س) یا از قرآن کریم باشد. 🔹 در قرآن کریم در آیه ۱۱۰ سوره مبارکه کهف خداوند می‌فرماید «قُل إنّما أنا بشرٌ مثلکم یوحى إلیّ…» ای پیامبر به مردم بگو من دو بُعد دارم؛ یک بُعد مادی و یک بعد مُلکی، مثل سایر انسان‌ها: غذا می‌خورم، آب می‌نوشم، در بازار راه می‌روم و زندگی عادی دارم. اما بُعد دیگر، بُعد ملکوتی است؛ همان که موجب عظمت پیامبر(ص) شده و دست ما به آن نمی‌رسد. آن جنبه‌ای که زمینه دریافت وحی الهی است و او را حلقه اتصال خلق و خالق قرار می‌دهد. 🔹 امام خمینی(ره) می‌فرماید یکی از مقامات معنوی پیامبر «عبودیت مطلقه» اوست که از بالاترین مراتب کمال، معرفت و انسانیت به شمار می‌رود و جز پیامبر اکرم(ص) و به تبع ایشان اولیای خاص خدا، کسی به آن نمی‌رسد. آن حضرت مقامی در پیشگاه الهی دارند که نه فرشتگان مقرب و نه دیگر پیامبران به آن دسترسی ندارند. حضرت محمد مصطفی(ص) فرمود «لِى مَعَ اللَّهِ وَقْتٌ لَا يَسَعُنِى فِيهِ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِىٌّ مُرْسَلٌ» براى من در خلوتگاه با خدا، وقت خاصّى است كه در آن هنگام نه فرشتۀ مقرّبى و نه پيامبر مرسلى، گنجايش صحبت و انس و برخورد مرا با خدا ندارند! این حالت معنوی اختصاص به پیامبر اسلام(ص) دارد و نصیب هیچ موجود دیگری نشده است. البته پیروان راستین ایشان به هر اندازه که به آن حضرت نزدیک شوند، بهره‌ای از این عبودیت خواهند برد، هرچند به‌طور کامل دسترسی به آن برای دیگران ممکن نیست. 🔹 حال، وقتی عظمت این جایگاه را در نظر بگیریم، درخواهیم یافت که رحلت یا به‌عبارتی شهادت پیامبر اکرم(ص) مصیبتی بس عظیم است. مصیبتی بزرگ‌تر از آن‌که ما درک کنیم، چراکه چنین موجودی، اشرف مخلوقات، در زمان حیات خود مورد جسارت دشمنان و نادانان قرار گرفت. این است معنای «مصیبت عظما» که باید بر آن گریست. ان‌شاءالله خداوند متعال در پرتو معارف اهل‌بیت، بر معرفت و شناخت ما نسبت به پیامبر(ص) و ائمه اطهار(س) بیافزاید تا بگونه‌ای رفتار نکنیم که در آخرت بین ما و ایشان فاصله‌ زیادی باشد. 🔹 امروز ۳۱ مرداد، روز «صنعت دفاعی» است. این روز به بهانه تأسیس وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در سال ۱۳۶۸ نامگذاری شده است. خداوند متعال در قرآن کریم اهمیت آمادگی دفاعی را یادآور شده و در آیه ۲۵۱ سوره مبارکه بقره می‌فرماید «...وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ» اگر سنت الهی بر این نبود که برخی انسان‌ها در برابر برخی دیگر برای دفاع برانگیخته شوند، فساد در زمین فراگیر می‌شد! بنابراین دفاع، نعمتی الهی و عاملی برای جلوگیری از فساد و برقراری عدالت است. 🔹 همچنین در آیه شریفه ۴۰ سوره حج نیز آمده است «...وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ» اگر نبود که خدا به وسیله بعضی از مردم، جلوی برخی دیگر ـ یعنی ظالمان و مستکبران ـ را بگیرد، همه عبادتگاه‌ها، کلیساها و مساجد از بین می‌رفت. پس دفاع، سنتی الهی است.