♦️ حجت‌الاسلام والمسلمین مطیعی نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه سمنان در خطبه‌های نماز جمعه سمنان (۱۰ مرداد ۱۴۰۴): اولیای الهی تمام روابط فردی و اجتماعی خود را بر پایه «رضایت خداوند» تنظیم می‌کنند و سرگرم «ظواهر دنیا» نمی‌شوند/ «محبت دنیا» عامل تمام گناهان و خطاهاست/ اگر به دنیا از دید «عبرت» نگاه کنیم، دنیا برای ما خانه سلامت و عافیت خواهد بود/ آنچه امام حسن مجتبی(ع) را به صلح با معاویه وادار کرد، جنگ رسانه‌ای و تبلیغاتی امویان بود/ معاویه تلاش کرد امام حسن(ع‌) را ناتوان و ناکارآمد جلوه دهد؛ در چنین شرایطی معاویه دیگر نیازی به شمشیر کشیدن نداشت/ تبلیغات معاویه آنقدر وسیع و پیچیده بود که خواص جامعه را هم دچار تردید کرد/ استکبار جهانی می‌داند با جنگ سخت کاری از پیش نخواهد برد، لذا به جنگ نرم و تبلیغاتی متوسل شده است/ امروز علاوه بر دشمن‌شناسی به «دشمنی‌ شناسی» هم نیاز داریم/ کوچک‌نمایی پیشرفت‌ها، بزرگنمایی مشکلات، مثبت‌نمایی وعده‌های دشمن و منفی‌نمایی تصمیمات نظام؛ ۴ ترفند دشمن در جنگ نرم است/ اسلام و ادیان الهی، اصلی‌ترین حامیان «حقوق بشر» در طول تاریخ بوده‌اند/ غرب شعار حقوق بشر می‌دهد اما عکس آن عمل می‌کند/ از برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان در همایش «وفاق در استان سمنان» قدردانی می‌کنم 🔹 شما نمازگزاران عزیز، برادران بزرگوار و خواهران گرامی و خودم را بیشتر به رعایت تقوای الهی، پرهیز از گناه و اجتناب از معصیت توصیه و سفارش می‌کنم. یکی از شاخصه‌های مهم تقوا، دوری از گناه و نزدیک نشدن به آن است. کسی که دارای تقواست، به‌طور طبیعی خویشتنداری می‌کند و مراقب خود است. اگر تقوا در انسان نهادینه شود، این ویژگی به‌صورت خودکار در رفتار او نمود پیدا می‌کند؛ چه در تعامل با خانواده و دیگران، چه در اجتماع، و حتی در عرصه مسئولیت‌های سیاسی. رعایت تقوا در امور مختلف از وظایفی است که هر یک از ما می‌توانیم با پایبندی به آن به جایگاه و مقام عندالله برسیم. 🔹 در خطبه گذشته درباره اولیای الهی سخنانی گفته شد و مطالبی را به‌عنوان مقدمه بیان کردم. در حکمت ۴۳۲ نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی(ع) دوازده ویژگی از اولیای الهی را بیان می‌فرمایند. فرمود «إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا فی بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا، وَ اشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا» 🔹 نخستین ویژگی بیان شده از سوی امام علی(ع) در مورد اولیای الهی یعنی انسان‌هایی که نزدیکی آن‌ها به خداست، محور زندگی آن‌ها خداوند است و تمام روابط، وظایف، اعمال، گفتار و اخلاق‌شان براساس خواست و رضایت الهی تنظیم می‌شود آن است که این افراد مانند دیگران سرگرم «ظواهر دنیا» نمی‌شوند و تنها به ظاهر دنیا نمی‌نگرند، هنگامی که دیگران درگیر زرق و برق دنیا هستند و آن را مقصد نهایی می‌پندارند، اولیای الهی چنین نمی‌اندیشند و برخلاف آنها به باطن دنیا می‌نگرند. برخی تصور می‌کنند که آمده‌اند تا در دنیا بمانند؛ در حالی که امیرالمؤمنین علی(ع) در جای دیگری در روایتی که در نهج‌البلاغه نیز آمده می‌فرمایند «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ، لَا دَارُ مَقَرٍّ» دنیا محل عبور و مرور است نه جای ایستادن و مستقر شدن! لذا برای آنکه در آخرت استقرار یابید باید در دنیا توشه‌ مناسبی برای خود بردارید! 🔹 پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(ص) نیز فرمود «الدنیا مَزرعة الآخره» یعنی دنیا همچون کشتزاری است که باید در آن بکارید تا بتوانید در آخرت محصول آن‌را برداشت کنید. دنیا محل کار است. خداوند متعال در آیه ۷ سوره مبارکه روم می‌فرماید «يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ» اهل دنیا کسانی هستند که فقط ظواهر دنیا را می‌شناسند و از آخرت غافل هستند در حالی که امیرالمؤمنین علی(ع) ویژگی اولیای الهی را توجه به باطن دنیا دانسته است. 🔹 امام جعفر صادق(ع) می‌فرماید «حبّ دنیا رأس کلُّ خطیئة» یعنی عامل همه خطاهای دنیوی، گناهان و زشتی‌ها، محبت و دلبستگی به دنیا است. البته قبلاً هم تذکر دادیم که مقصود این نیست که انسان دنیا را رها کند. چون ما انسان‌ها موجوداتی مادی هستیم، به‌قدر نیاز و کفایت باید از نعمت‌های الهی که خداوند در اختیار ما قرار داده، استفاده کنیم و تمام دنیا بد نیست. 🔹 هنگامی که فردی نزد امیرالمؤمنین علی(ع) از دنیا مذمت می‌کرد، با پاسخ روشنگرانه آن حضرت مواجه شد. در حکمت ۱۳۱ نهج‌البلاغه اینگونه آمده است که حضرت فرمود: ای کسی که دنیا را مذمت می‌کنی، چرا خوبی‌های دنیا را نمی‌بینی؟ اولیای خدا به خوبی‌های دنیا چنین نگاه می‌کنند.

🔹 حضرت فرمود «إِنَّ الدُّنْيَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا وَ دَارُ عَافِيَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا وَ دَارُ غِنًى لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْهَا وَ دَارُ مَوْعِظَةٍ لِمَنِ اتَّعَظَ بِهَا؛ مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّى مَلَائِكَةِ اللَّهِ وَ مَهْبِطُ وَحْيِ اللَّهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ» اگر کسی با دید درست و راست به دنیا نگاه کند، دنیا می‌تواند خانه صداقت باشد؛ خانه‌ای برای اهل راستی و درستی! اگر کسی دنیا را از دید عبرت بنگرد، دنیا می‌تواند خانه سلامت، عافیت، بی‌نیازکنندگی افراد باشد. اگر دنیا نبود، محلی برای برداشتن توشه و آمادگی جهت آخرت وجود نداشت. دنیا محل سجده دوستان خداست. پس نباید همه خرابی‌ها، گناهان و بدی‌ها را به گردن دنیا انداخت و انسان می‌تواند از دنیا بهره صحیح ببرد. حضرت در این گفتار فرمود دنیا محل حبوط وحی الهی و فرشتگان و محل تجارت اولیای الهی است. 🔹 در مقابل، دنیاطلبان چشمشان به زرق و برق و ظواهر دنیاست. آن‌ها تنها به شهوترانی، بی‌قیدی، و لذت‌های زودگذر آن توجه دارند. در حالی که ما نیامده‌ایم تا تنها از لذت‌های دنیا بهره‌مند شویم! اگر خداوند در خوردن، آشامیدن و برخی امور دیگر، لذتی قرار داده، این لذت‌ها هدف نیستند، بلکه وسیله‌ای هستند برای توانمند ساختن انسان یا تکثیر نسل تا انسان بتواند مسیر زندگی را طی کند، علم و معرفت بیاموزد، و برای آخرت خود توشه بردارد. 🔹 اولیای الهی به باطن دنیا نگاه می‌کنند. زیبایی‌های زودگذر دنیا، چهره‌های زیبا، جوانی‌ها، توانایی‌ها، دارایی‌ها، مقام‌ها ریاسَت‌ها، و امکانات و موقعیت‌ها همگی از بین‌رفتنی هستند. «ولی خدا» وقتی به دنیا نگاه می‌کند، همان چیزهایی را می‌بیند که من و شما می‌بینیم، اما نگاهش از جنس عبرت است. اگر این نعمت‌ها در مسیر رسیدن به آخرت باشند، مفیدند؛ اما اگر هدف قرار گیرند، حتماً به ضرر انسان تمام خواهند شد! 🔹 امیرالمؤمنین علی(ع) هشدار می‌دهد «لا يَغُرَّنَّكُم كَثرَةُ ما يُعجِبُكُم فيها، لِقِلَّةِ ما يَصحَبُكُم منها» مبادا ظاهر دنیا شما را فریب دهد، چراکه مدت اقامت شما در دنیا کوتاه‌تر از آن است که بخواهید به آن دل ببندید، همه می‌دانیم که عمر انسان اندک است و روزی به پایان می‌رسد. یکی از ویژگی‌های اولیای الهی که خدمت شما عرض کردم، همین است که فرمود «اِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا فی بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا» هنگامی که دیگران فریفته ظاهر دنیا می‌شوند، اولیای الهی با نگاهی عمیق‌تر، به باطن آن می‌نگرند.