هر پادشه که ضامن آهو نمی‌شود... #پایگاه_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام

تقدیم به همه عاشقان علی ابن موسی الرضا : شبی با خود به خلوت من نشستم در ان خلوت کلامی بود دست ام قریب طوس آمد فهم و هوش ام شده ام مدهوش با هوش هواس ام به فهم ام بنگرم پیوسته با ذکر علی موسی الرضا من با تو هستم نظر بنما به من رازی نمایان که تو نوری و من پروانه هستم برون زد از وجودنوری به ذهن ام [غلام همت آنم که هستم ] مبارک باشد این پیوسته حالم خیال ام می‌رسد گلدسته هستم پری پرواز جویم سوی روح اش کنار مرقد و سقا که هستم سبک بالم مثال بال سیمرغ به روح پر فتوح اش دل من ببستم در این هنگام جام می بدادم نخورده گو که من مست الست ام چو عاشق پیشه و لیلی ومجنون کنار بحر او آغشته هستم به دل ذوق و به سرایمان به یکبار امام مهربان من دل بر توبستم کلامی چون نگویی مشکلی نیست ولیکن حس تو داده به دستم امامم ای عزیز و مهربانم نشانم می‌دهی راهی بجستم همان راهی که مولایم علی رفت کنار قوس ادنا سریع رفت همان راهی که مولا اشنا است یدالله والجماعت بعداز ان است که دستگیری کنم اطراف خود را به درد مردم و درد خودم را ندا آمد که فرجامی بلند است تو از خود در گذر راهی بلند است گرفتار واسیر خود تو گردی جمال مونس یارت نهان است قیاص زر کنی با راه لیلی نه زر باخود بری نه عشق لیلی صبوری و اسیری غم یار تورا خواهد برد در اوج دلدار شکایت پیش هر کس چون بری تو کند قاضی قضاوت در ره تو غم یارو غم یارو فراق اش شکسته دل کند تندی راه اش