من هم مثل خیلی از طلبه های دیگر، از حوزه فلسفی و فقهی اندیشیدن را آغاز کرده ام لذا حوزه علوم اجتماعی متعارف سوژه ماجراجویی علمی من است. این ماجراجویی 2 دهه قبل از اقتصاد آغاز شد و به مرور در #نظریه_اجتماعی 🔗 تعمیم پیدا کرد. تا چند سال قبل یک آنارشیست معتدل بودم 😊و قدرت های عمودی را پایان یافته می دانستم. البته مقصر مشهورات دانش سیاست در ایران است که بنیان خود را بر #قرارداد و #قانون جستجو می کند و من این بنیاد را بر باد رفته می دانم 🔗. پس دنبال بنیانهای دیگری برای فهم مناشئی برای قدرتهای عمودی در جامعه به روایت سیاست از دریچه جبرهای جغرافیایی و فضایی مواجه شدم(🔗) و روایت خودم از سرنوشت جغرافیایی خودمان در جهان را در قالب #رویای_سرزمین_میانه (🔗 یا 🔗 ) به اشتراک گذاشتم. اما مرحله دیگری از واقعیت داشتن و مداخله قدرت وجود دارد که دلم می خواست آن را هم با شما به اشتراک بگذارم اما نگران بودم که اگر بد آن را منتقل کنم، تصور جبرآمیز آن مخاطب را مقهور استکبار و #استعمار نماید و منتهی شود به همان چیزی که به آن بیماری #دوقطبی_اجتماعی می گویم. اما حالا که #اشکان_شاه_محمدی این شاهکار 8 قسمتی را در روایت نظم مدرن و ایستادگی انقلاب اسلامی در مقابل آن را گفته است، با خیال راحت شما را به خواندن این لایه از دانش سیاست هم دعوت می کنم و مطمئن هستم که این #روایت_نظم و جنگ های عظیم حول آن، شما را امیدوارتر و صبورتر و بزرگتر از قبل، به راه درست انقلاب اسلامی و ساخت #جبهه_مقاومت دعوت خواهد کرد. ممنون از مدرسه نگاه. 🆔 @social_theory

💡چرا سرمایه اجتماعی مقاومت، کمتر رشد کرده است؟ ✍ مهدی افراز 🔸در تمامی پیمایش های انجام گرفته در دوران جنگ ۱۲ روزه و پس از آن، اغلب شاخص های مرتبط با ذهنیت مردم نسبت به عملکرد و سیاست های جمهوری اسلامی رشدِ قابل توجه و جهشی نسبت به دوران پیشاجنگ داشته است. اما در این بین، گویه های مربوط با ایده مقاومت همچنان بدون تغییر باقی مانده و رشد بسیار کمتری در مقایسه با سایر انگاره ها دارد. 🔹وقوع این تفاوتِ معنادار، به یکی از نقصان های کهنه ما در گفتمان مقاومت در ایران بازمی گردد و آن "ساخت دادن به مفهوم مقاومت در پیکره ای غیردفاعی" است. یکی از زمینه های اصلی برای افزایش سرمایه اجتماعی نظام در دوران اخیر، این بود که جامعه احساس نمود، کشور و حاکمیت در این جنگ در یک موضع دفاعی قرار گرفته است. دفاع از کشور، منافع، زندگی، پیشرفت، عزت و کرامت. 🔸 این در حالی است که منطبق با طرح های ذهنی و گفتمانی سابق، سیاست های مقاومت در منطقه همچنان خارج از پارادایم دفاعی فهم می گردد. مجموعه اقدامات مستمری که در سه دهه گذشته منجر به تصویرسازی از مقوله مقاومت در ذهنیت جامعه ایران شده است؛ عمدتاً منطق خود را در رویکردی مداخله گرانه، ماجراجویانه، غوغاطلبانه و در نتیجه غیرضروری برای آینده کشور صورت گری کرده است. 🔹گفتمان فعلی مقاومت نتوانسته است نشان دهد که سلاح او برای تعدّی و تجاوز نیست. نتوانسته است اثبات کند که اگر او ساکت بماند و در جای خود بنشیند تهدیدات خصم نزدیک تر می شود. نتوانسته است آشکار کند که فلسفه وجودی اسرائیل با اصل رفاه، امنیت و پیشرفت ما در تناقض است. نتوانسته است تبیین کند که جنگ آوری های او تلاشی برای پایان دادن به جنگ هاست. نتوانسته است وانمود کند که برای مرگ آفرینی کفن نپوشیده‌ است. نتوانسته است روشن سازد که در جهان کنونی حیات و زندگی با سکوت، نشستن و انتظار بدست نمی آید. نتوانسته است استدلال کند که در خاورمیانه امروز، امکانی برای بی طرفی وجود ندارد. نتوانسته است شعار بدهد که عقب ماندگی های امروز، نتیجه تسلیم های دیروز است. نتوانسته است بیان کند که همه قدرت های امروز جهان، دوره ای بزرگ و پرهزینه از مقاومت را پشت سرگذاشته اند. نتوانسته است شخصیت سازی کند که فرماندهان و شهدایش، بزرگترین سازندگان صلح و زندگی برای ملّت ها هستند. نتوانسته است تصویرسازی کند که محو اسرائیل، آرمانی برای محو نمودن عقب ماندگی ها، درماندگی ها و تنگدستی هاست. و در یک کلام نتوانسته است برساخت کند که گفتمان مقاومت، یک گفتمان دفاعی است. 🔸واسازی گفتمان مقاومت در افقی دفاعی و مشروع و پالایش آن از تلّقی های شورشی و تعدّی گرانه، یکی از تلاش های مستمرِ بزرگترین گفتارپرداز مقاومت، جناب سیدحسن نصرالله بوده است. ایشان بارها و بارها و از جمله در سخنرانی روز قدس سال ۱۴۳۲، تصریح می نمود که مقاومت یک پدیده دفاعی بوده و به دنبال تعدّی و جنگ طلبی با هیچ کس نیست: "برادران و خواهران، در روز قدس باید به روشنی اعلام کنیم ما به کسی تعدی نمی‌کنیم. مقاومت یک پدیده‌ی دفاعی است. یک پدیده‌ی دفاعی بوده و خواهد بود. دفاع از خود، خاک، آبرو، میهن، ملت، امت و کرامت. امروز مقاومت فلسطین نیز یک پدیده‌ی دفاعی است. فلسطینیان به کسی تعدی نمی‌کنند. به روسیه، اوکراین یا لهستان نمی‌روند تا یهودیان آن‌جا را بکشند. یا به اتیوپی نمی‌روند تا فلاشا را اگر واقعا یهودی باشند، بکشند. بلکه این صهیونیست‌ها هستند که از جای جای جهان برای غصب خاک، مقدسات، شهرها، روستاها و زمین‌های دیگران آمده‌اند. تمام کارهایی که ملت فلسطین انجام می‌دهد از جمله عملیات‌های استشهادی با هر هدفی کارهایی مشروع، شرافت‌مندانه، قانونی، بشری و اخلاقی است چرا که می‌خواهد ظلم، فساد، اشغال، شر و سرطان را ریشه‌کن کند. حقیقت این است. به همین دلیل ما این‌جا و مخصوصا در این برهه مظلومیت لبنان، فلسطین، عرب و مسلمانان را اعلام می‌داریم. چون در حال دفاع از خود هستند. ما به کسی تعدی نمی‌کنیم و به دنبال جنگ با هیچ کس نیستیم. ولی کسی که به ما تعدی کند، خاکمان را اشغال کند، مقدساتمان را هتک کند و کسی که بخواهد کرامت ما را لکه دار کند تن و خون ما را همچون آتش فشانی خواهد یافت که زمین را زیر پایش می‌شکافد. این مهاجم و متجاوز هر کس که می‌خواهد باشد. چه یهودی صهیونیست چه آمریکایی صهیونیست. از سوی هر کس نسبت به ما تعدی، تهاجم و هتک حرمت صورت بگیرد، جز با مردان و زنان آماده‌ی شهادت و فداکاری رو به رو نخواهد شد و مردان و زنانی که با فرهنگ ننگ و ذلت ناپذیری زندگی کرده‌اند، تربیت یافته اند و آن را به دوش گرفته‌اند. زنان و مردانی که شعارشان تا ابد:«هیهات منا الذله» بوده است و خواهد بود." @afrazmahdi

#حکم_جهاد « بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند» 7مهر1403.امام خامنه ای https://eitaa.com/mssadeghi_ir

#لاریجانی دبیر شعام شد. همین ۱۴.۵.۱۴۰۴ @mssadeghi_ir

سُنت "اِنتظار ـ فَرج" و سلاح پیروزی ▪️از مهم‌ترین مسائل امروز جامعه، کشف راه یا راه‌های پیروزی بر دشمن است. از آنانکه نسخه کنار آمدن و مذاکره می‌پیچیند تا آنانکه آمادگی برای پاسخ دندان شکن به دشمن نفهم و قلدر. در معارف اسلامی سنت و قاعده‌ای وجود دارد با عنوان سنت انتظار ـ فرج. این سنت یعنی اینکه خداوند متعال همه امت‌ها را وارد امتحان‌هایی برای کشف و جداسازی حق و باطل میکند تا طیب و خبیث آنها از هم جدا شده و هر یک مسیر خود را پیش بروند تا جامعه حق و ایمانی شکل تکاملی خود را بیابد. در این فرآیند، سنت انتظار ـ فرج پیش روی همه امت‌ها در طول تاریخ بوده است. هر امتی که ادعای الهی و اتصال به حق داشته است در وادی انتظار قرار گرفته است. انتظار برای فرج، گشایش و پیروزی و رسیدن به نقطه مطلوب و نجات. در واقع رستگاری همه امت‌ها از میانه سنت انتظار ـ فرج می‌گذرد و همه با آن امتحان می‌گردند. ▪️در میان امت‌های پیشین کسانی بوده‌اند که خداوند برای آنان وادی انتظار کوتاهی در نظر گرفته است لکن به دلیل کوتاهی‌ها، عجب، خود عزیز پنداری، ناشکری، بی صبری و مانند آن، سنت انتظار آنان طولانی گشته و فرج و پیروزی به تاخیر افتاده است. امت‌هایی نیز بوده اند که سنت و قاعده انتظار آنان طولانی بوده یا شده است اما به دلیل بروز و اثبات صدق نیت و کلام و تبلور صفا و از بین بردن کِدری درونی جمعی، توانسته‌اند با سرعت بیشتری به وضعیت فرج و پیروزی دست یابند و نجات یافته و رستگار شوند. در این دو وضعیت، آنچه سلاح و امکان پیروزی، فرج و گشایش معرفی شده است، عبارت است از صدق نیت و ایستادگی در مسیر خدا. در استعاره اسطوره و داستانی ما نیز قهرمان داستان همیشه بسیار کوچک‌تر و کم امکانات‌تر از غول و دشمن تصویر شده است. و رمز پیروزی نیز نه بزرگ شدن به اندازه غول و نه جمع آوری سلاح به اندازه دشمن است. غول هفت سر و با چندین دست و پا، با رمز، سلاح یا ضربه‌ای خاص از بین می‌رود و قهرمان صرفا با فهم، تلاش و بکار بردن همان سلاح خاص می‌تواند غول را از پای درآورد. سلاح قهرمان، همیشه غیر از سلاح دشمن است! ▪️وقتی امت نوح ع از فشار دشمنان و کافران به ستوه آمده و بی صبری می‌کردند، از نوح خواستند تا از خداوند بخواهد تا با عذابی دشمنان را از پای درآورده و امت مومن را به گشایش و فرج برساند. این خواسته آنان اجابت شد و وارد سنت انتظار شدند، لذا خداوند امر فرمود تا هسته‌ی خرمایی بکارند و بعد از رشد و ثمردهی از میوه آن بخورند تا به لحظه و وضعیت فرج و گشایش دست یابند. امت نوح بعد از انجام فرمان الهی منتظر فرج و گشایش بودند که دستور به تکرار آمد. در این لحظه آنانکه که خود را اهل حق و لایق فرج، گشایش و پیروزی می‌دانستند، به سه دسته تقسیم شدند، عده‌ای مُرتد و از اصل مسیر پشیمان گشته، عده‌ای منافق گونه در ظاهرِ امت نوح و باطنا کافر به او گشتند، عده ای نیز ثابت قدم ماندند. سنت انتظار به ده مرتبه تکرار رسید و در هر مرتبه تقسیم سه گانه صورت می‌گرفت و ریزش مدعیان رخ میداد. در این هنگام یاران خاص امت اعلام کردند که اگر این واقعه، آزمایش ایمان و ثبات قدم است، آنان تا ده‌ها و صدها مرتبه نیز آماده‌اند. در این هنگام فرج و گشایش رخ نمایی کرد، «بَعْدَ مَا صَفَوْا وَ هُذِّبُوا وَ ذَهَبَ الْكَدَرُ مِنْهُمْ» (1) در این لحظه نجات و رستگاری در فرج به امت نوح رسید و آنان از مهلکه غرق شدن دنیا نجات یافتند و وارثان زمین شدند و بر دشمنان غلبه یافتند. ▪️راه پیروزی، فرج و گشایش امت ما نیز برتری سلاح یا تجمع بیشتر عِده و عُده نیست، اگرچه مامور به آماده‌سازی هرچه بیشتر نیرو و قدرت هستیم. ما سلاحی رمزآلود در آستین داریم که باید آن را کشف و بکار ببریم. مقاومت سلاح ماست. ما در طول تاریخ معاصر خود چندین بار از آن استفاده کرده‌ایم. آنگاه که با دستان خالی در درون جغرافیای خویش در برابر استبداد پهلوی مقاومت کردیم و آنگاه که با دستان خالی در برابر صدام و حامیان جهانی‌اش در مرزهای‌مان مقاومت کردیم. بار دیگر در برابر توحش تکفیری در فرا مرز‌های‌مان مقاومت کردیم. و این بار در برابر زیاده خواهی و وحشی‌گری نظم صهیونی ـ آمریکایی مقاومت نشان دادیم. اما این پایان قصه ما نیست و باز هم نیازمند بکارگیری سلاح اصلی‌مان هستیم تا بتوانیم محیط اصیل و بومی پیرامونی خویش را اَمن و پیشرفته کنیم. باید سلاح‌مان را بشناسیم و الگوی همه امور و ساحات زندگی‌مان کنیم. نگذاریم فریب، ترس و طمع سلاح‌مان را از دست‌مان خارج کند. در سنت انتظار، تنها سلاح و ابزار پیمودن راه تا فرج، گشایش و پیروزی مقاومت است. 1: الغيبة للنعماني، (ص: 286) ✍ م.ص.صاد 🗓 ۱۴ مرداد ۱۴۰۴ #نظم_مقاومت @mssadeghi_ir

حزب‌الله، در پناه جامعهٔ مقاومت کابینهٔ لبنان به‌رهبری نواف سلام (سعودی_آمریکایی) دیکتهٔ آمریکایی‌ها را تصویب و خلعِ‌سلاح همه گروه‌ها و انحصار سلاح در دست دولت را تأیید و به آن تأکید کرد. سالیان زیادی سلاح مقاومت امر پذیرفته شده‌ای بود اما بعد از جنگ اخیر و اعلام بازگشت به ۱۷۰۱ رژیم مثل همیشه تجاوز و تعدی خود را افزایش داد و شرط صلح و عدم تعدی را خلعِ‌سلاح‌شدن حزب‌الله قرار داد.‌ آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها که ضامن قرارداد بودند با همراهی سعودی، دست‌فرمان خلعِ‌سلاح را در دستورکار قرار دادند و اکنون این امر در دولت لبنان تصویب شده و به ارتش آن اعلام شده تا برنامه و جدول زمانی تعیین کند. حزب‌الله و اَمَل با رد چنین مصوبه‌ای، اعلام کردند که تسلیم طرح رژیم و آمریکا نخواهند شد. حال چه خواهد شد؟ سناریوی اول: جنگ داخلی (مواجههٔ ارتش با حزب‌الله): ⟨ارتش، به مقرهای حزب‌الله جهت تحویل‌گرفتن سلاح، مراجعه کند⟩: این سناریو، معقول به‌نظر نمی‌رسد؛ چراکه می‌داند با مقاومت روبرو خواهد شد و انتهای روبرویی نیز چیزی جز جنگ داخلی که به‌ضرر همه خواهد بود، تصور دیگری نیست. به‌نظر می‌رسد جنگ داخلی، گزینه هیچ طرفی نخواهد بود. چراکه ارتش لبنان توان روبه‌رو شدن با حزب‌الله را ندارد و اندازه آن، بسیار کوچک‌تر از این حرف‌هاست. از دیگرسو ارتش لبنان از همه طوایف، در خود دارد و شیعیان نیز در ارتش، حضور معناداری دارند و این، به انشقاق درون ارتش هم منتهی خواهد شد. سناریوی دوم: جنگ افروزی (جنگ افروزی برای تحت‌فشار قراردادن حزب‌الله گزینه): ⟨۱. جنگ گستردهٔ رژیم در جنوب و بیروت⟩: این فضا، خصوصا به‌صورت زمینی، به ابراز وجود تمام‌عیار حزب‌الله و مقاومت می‌انجامد. تحقق این گزینه، گرچه شرایط سختی را در پی خواهد داشت، اما کابینهٔ لبنان از آن منتفع نمی‌شود و موضع مقاومت، تثبیت خواهد شد. ⟨۲. احتمال جنگ در مرزهای شرقی و حضور تکفیری‌های سوریه در مرز⟩: این گزینه نیز هرچند شرایط سختی را به‌همراه خواهد داشت؛ اما صرفاً حزب‌الله را در تنگنا قرار نخواهد داد و کل منطقه هم تحت فشار قرار خواهند گرفت و بار دیگر، ایدهٔ مقاومت، تأیید و گسترش می‌یابد. سناریوی سوم: فشار روانی_سیاسی (محتمل‌ترین ابزار و امکانی که جریان آمریکایی و دشمنان قدیمی حزب‌الله دارند): آن‌ها با گره‌زدن همهٔ مشکلات ریشه‌دار، قدیمی و‌ مزمن، به موضوع «دراختیار قرار داشتن سلاح توسط حزب‌الله»، ایجاد فشار اجتماعی را دنبال می‌کنند.‌ هدف این پروژه، اقناع و تسلیم‌ساختن بدون درگیری حزب‌الله است. هدف آن‌است تا حزب‌الله، خلعِ‌سلاح را انتخاب کند [که حتما نخواهد کرد]. اما این بازی نیز با خطرات و تهدیدات متنوعی روبه‌روست؛ ازجمله تهدیدات و تحریم‌های اقتصادی، ایجاد مشکلات امنیتی، اجماع‌سازی علیه حزب‌الله، جداساختن دوستان و متحدان و انواع دیگری از جنگ‌های روانی و ترکیبی. چرا حزب الله تسلیم نخواهد شد؟ امکان‌های ایستادگی و مقاومت حزب الله چیست؟ ۱. اولین دلیل، آن‌است‌که قدرت رژیم با همه امکانات و همه تدابیر (ترور دبیرکل عزیز، ترور عمومیِ پیجر، ترور فرماندهان گران‌قدر و…) بار دیگر به حزب‌الله نرسید. حزب‌الله بعد از دریافت همه ضربات، توانست بیش‌از ۶۰ روز مقاومت عاشورایی و بی‌نظیر کند و اجازه ندهد که رژیم، در خاک لبنان بماند. این توان و قدرت، یعنی حزب‌الله هنوز هم بازدارندگی دارد و رژیم درصدد است تا بدون جنگ، از دست حزب‌الله آسوده گردد! بنابراین حزب‌الله از قدرت خود مطمئن است. ۲. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون می‌داند بعد از تسلیم و خلع سلاح، رژیم حتما بی‌دردسر، جنوب را تصرف خواهد کرد و با وحشی‌گری به اشغال دست خواهد زد؛ لااقل کل استان جنوب (تا زیر بیروت). رژیم به‌دنبال بازگشت به موقعیت پیش‌از سال ۲۰۰۰ است؛ خیال خامی که تعبیر نخواهد شد. ۳. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون می‌تواند در آینده، مصوبه ذلیلانه دولت را برگرداند و مجدد بر مقاومت در کنار ارتش و مردم تأکید کند. ۴. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون جامعهٔ مقاومت لبنان (بیئةالمقاومه/حاضنةالمقاومه) راضی به خلعِ‌سلاح نیست و‌ می‌داند بدون سلاح، اشغال‌گری و حاکمیت بر لبنان توسط رژیم، گسترش خواهد یافت. جامعهٔ مقاوم، مهم‌ترین رکن محافظت از سلاح مقاومت است. ۵. مقاومت، تسلیم نخواهد شد؛ چون طرح آمریکایی که دولت آن‌را به تصویب رساند، برخلاف میثاق و پیمان طائف است و طائفه شیعه ضمن اینکه با این طرح مخالف است حق مقاومت تاریخی نیز دارد که اینجا نادیده گرفته شده است. ✍ م.ص.صاد 🗓 ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ #نظم_مقاومت @mssadeghi_ir