در صورتی که ما پولی را قرض بگیریم که همان اول طرف شرط کند که بعدا بیشتر به من برگردان .این ربا و حرام است.
در صورتی که کسی که قرض گرفته بعدا خودش مقداری اضافه تر داد ،حلال است و حتی مستحب است که این گونه باشد.
در صورتی چیزی که قرض گرفتیم چیزی جز پول باشد .در صورتیکه قیمت آن افزایش یابد ،باید همان را به همان مقدار بازگردانیم.
عدالت به این معناست که ما نگاه کنیم ببینم فرد مثلاً چه استعدادی دارد ،در چه زمینه ای هوش او بیشتر است .آن را رشد دهیم .
آره همه باید آموزش ببینید تا بعدا بتوانند شاغل شوند یا با علم خود به دیگران کمک کند.
در زندگی افراد هم شرایط زندگیشون .نوع روابط بین افراد و ....متفاوت است چون هیچ دو نفری مثل هم نیستند.
پس باید مطابق با شرایط آنها و زندگی آنها و مطابق با قرآن و قانون درست و مطابق با اسلام .قضاوت کرد یا مردم را صلح داد تا عدالت اجرا شود.
اما گاها مثلاً خداوند در قرآن میفرماید ای پیامبر ،میخواستم برتو نمازشب خواندن را واجب کنم.
در سوره اسرا
اما بر افراد دیگر چنین امری نداریم.
پس هرکس براساس شرایط و اندازه ایمان فرد باید و شرایط و استعداد افراد تصمیم گرفت.برای هر فردی.و مستحب و حلال و واجب را برای او تعیین کرد.
مثلاً کسی که تازه به اسلام گرویده را که نمیشه بهش بگویند در حد علما و اولیای الهی عبادت کند و دین را رعایت کند .برعکسش هم نمیشود گفت.
من هم اولین دفعه که با مولایم ملاقات داشتم .که همون اول این همه دعا را به من نگفتند هر روز و هرشب بخوان.به ترتیب و نحوه خاصی مرا عادت دادن به انجام آنها .یکی یکی نه همه اش باهم.
چون مسلما اگر در همه اش را باهم به من آموزش میدادند.من هرگز انجام نمیدادم.شاید حدود شش الی یک ماه اول فقط استغاثه خواندن هرشب بهم توصیه شده بود.
من الان هم به فاطمه اول گفتم نمازش را به موقع و اگر توانست به جماعت بخواند .بعد به او گفتم مدتی تسبیحات هم بعد از نمازهایش بخواند.جدیدا دارم بهش میگویم استغاثه را بخواند.
چون مولایم امرم کردند او را هم به همان شیوه خودم ارتقا دهم در معنویت.
رقص هم برای همسر جایز و مستحب است اگر زن بلد باشد اما برای غیر از همسر شرعی جایز نیست.
انجام مستحبات هم بعد از اینکه انسان به ترک محرمات و انجام واجبات عادت کرد .بهش میگویند انجام دهد .من با فاطمه هم همین گونه کردم اول واجبات و محرمات بعد تازه شروع کرده به مستحبات.
تفکرقرانی
آره گاها مثل خواندن نماز یا گرفتن روزه همه مثل هم هستند و بر همه واجب است.
البته این دو مورد هم برخی موارد بر انسان جایز نیست یا باید کمتر بخواند نماز را.
نماز در جایی که انسان قصد دور شدن از شهر خودش یعنی وطن خودش(جایی که قصد اقامت در آنجا تا آخر عمر را کرده یا در آنجا به دنیا آمده است.)را بکند . و در مقصد هم کمتر از ده روز باقصد و نیست اینکه کمتر از ده روز میخواهد آنجا بماند.انهم اگر اکثر اوقات به خاطر شغلش در سفر نباشد.و یا در حال تردید که آنجا بماند با نماند تا سی روز .مسافر محسوب میشه و باید نماز ها را شکسته یعنی چهاررکعتی ها را دورکعت بخواند.
در جایی هم که نماز انسان شکسته است .
یا بر اثر پیری یا حاملگی یا بیماری که پزشک متخصص تشخیص دهند روزه ضرر دارد ،روزه نگیرد .
اما روزه ای که در حال مسافرت میخورد یا بیماری که بعدا خوب میشود باید قضای آن را به جا آورد.
در غیر از این موارد هم روزه باید در همان ماه رمضان گرفته شود در موارد غیر از مسایل خاصه زنانه