اجازه رهبر معظم باید تکریم شود عده ای دنبال تخریب خود رهبر معظم هستند

3⃣آیا رهبر معظم از محتوی پالرمو و.‌.اطلاع دارند یانه ... قطعا دارند عده ای بیهوده هیاهو می کنند

4⃣ مجمع تشخیص مصلحت همه اشان منصوب رهبر معظم هستند ( اشخاص حقوقی و حقیقی) باید مورد احترام باشد نه تخریب

5⃣ مصوبات مجمع تشخیص به اطلاع رهبر معظم می رسد اگر این مصوبه در این شرایط خسارت به نظام اسلامی باید قطعا رهبر معظم جلوی آنرا می گیرند آقا فرمودند نظام خط قرمز است پس هیاهو کنندگان از رهبر معظم دلسوزتر نیستند

6⃣طراحی دشمنان فقط تخریب قالیباف است مصوبه کار مجمع بوده ،قالیباف زمان تصویب در اندونزی بوده ، ابلاغ هم طبق قانون بود و کار رییس مجلس صحیح بوده

7⃣ عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب هم توسط رییس مجلس قانونی است رییس مجلس هیچ خطایی مرتکب نشده

8⃣ فرضا ،اگر اعتراضی باشد مجمع تشخیص مصلحت تصویب کرده جلوی ابلاغ قانون عفاف را شورای‌عالی امنیت ملی گرفته چرا جلوی مجلس تجمع کردند!؟ چرا علیه قالیباف تخریبگری می کنند این مظلومیت قالیباف است

والسلام

مجموعه فرمایش های استاد سید حسین

خلاصه وار: در مورد مجمع تشخیص مصلحت نظام حکم خود آقاست چه افرادی که شخصیت های حقوقی هستند یا افرادی حقیقی هستند، پس نظر مجمع تشخیص مصلحت نظام قابل احترام است، بر اساس مجوز رهبر معظم تصمیم گرفتند دقت کنید مجمع قبلاً معلق گذاشته بود این قوانین را اما در شرایط فعلی تصمیمشون این بوده که این قانون به صورت مشروط تصویب شود باید احترام گذاشت انتقاد ایرادی ندارد موافق و مخالف موردی ندارد اما هیاهو کردن، خیانت پنداری کردن، تهمت زدن اصلا قابل قبول نیست کشور بزرگتر دارد مصوبات مجمع به محضر حضرت آقا می رسد و این بزرگواران خلاف نظر آقا تصمیم نمی گیرند آقا لازم باشد در خط قرمزها دستور حکومتی می دهند.... قانون کشور این هست که زمانی که اختلاف بین مجلس و شورای نگهبان باشد بایستی ابلاغ به مجمع تشخیص مصلحت نظام شود حرف عده ی هیاهو کن این هست قالیباف جلوی مجمع بایستد و مخالفت کند در حالی که این هوای نفس آنهاست وظیفه این هست مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام را به دولت ابلاغ کند همانطور که در مسأله ابلاغ عفاف و حجاب هم وظیفه دارد طبق قانون از شورای امنیت ملی تبعیت کند دقت کنید همه این ها مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای امنیت ملی مستقیم زیرنظر رهبر هستند

✍حاشیه‌نویس | از پیچ رادیو تا پاره‌سنگ قانون «هر بار که پیچ رادیو را باز می‌کنی، دعوا از مجلس بیرون می‌ریزد»؛ این توصیف رهبری از مجلس ششم، حالا دوباره رنگ واقعیت گرفته؛ با همان بگومگوها، همان نطق‌های جنجالی و همان لحن‌های آمیخته با خشم. اما مسئله این‌بار فقط تکرار تاریخ نیست، بلکه عمیق‌تر شدن شکاف میان «خانه ملت» و خود ملت است. مجلس دوازدهم، که با شعار #انقلابی‌گری آغاز شد، این روزها بیشتر به میدان جنگ لفظی و صحنه‌ای برای تسویه‌حساب‌های جناحی شبیه است. صحن علنی، به جای آن‌که جای حل بحران باشد، به مرکز تولید بحران بدل شده است. در همین چند ماه اخیر، امیرحسین ثابتی در تجمع غیرقانونی متحصنین مقابل مجلس، با صراحتی بی‌سابقه گفت: «رئیس‌جمهور غلط کرده» و صراحتاً توصیه کرد قانون را زیر پا بگذارید، چون دولت هم قانون را زیر پا گذاشته! این، نه یک اظهار نظر تند، بلکه لگدزدن به اصل قانون‌گرایی‌ست. آن‌هم از سوی کسی که لباس قانون‌گذاری به تن دارد. و یا نطق‌های پر صدای #کوچک‌زاده که به مجمع تشخیص مصلحت نظام را به دروغگویی متهم کرد. این دست نطق‌ها نه زبان مردم، بلکه زبان پروژه‌سازی برای التهاب بیشتر است. وقتی پارلمان تبدیل به رسانه شخصیِ نمایندگان خاص می‌شود، معلوم است که خروجی‌اش چیزی جز تخریب سرمایه اجتماعی نخواهد بود. واقعیت این است: وقتی مجلس، یعنی عصاره ملت، به‌جای ساختن، به تخریب مشغول شود، این الگوی رفتاری به جامعه هم سرایت می‌کند. قانون‌گریزی از بالا که نهادینه شود، پایین‌دستی‌ها هم دیگر دلیلی برای پایبندی به قانون نمی‌بینند. حاصل این‌همه هیاهو؟ فرسایش اعتبار نهاد قانون‌گذار، بی‌اعتمادی عمومی و البته رادیکالیزه شدن فضای اجتماعی. مجلسی که باید پناه مردم در بحران‌ها باشد، دارد خودش به بخشی از بحران تبدیل می‌شود. با صدای بلند، اما بی‌صدای مردم. #تیترینو #حاشیه_نویس #مجلس_شورای_اسلامی 👈 |حقیقت، کِتمان نمی‌شود‌‌| ◻️کانالِ خبری | تحلیلی | سرگرمی 📡 @Titrinoo