هر چه گفتیم و توضیح دادیم، گفتند ماله کش هر چه تبیین کردیم و منطق را تشریح نمودیم، گفتند سازش کار هر چه فضا را ترسیم و نکات را عرض کردیم، گفتند.... اینقدر گفتند و گفتند و فشار آوردند که مریض شدم اما بدانید کسی که منطق رهبری را بشناسد، مقابل توهین ها صبر می‌کند و حالا با کمال پررویی می‌گویند چرا نگفتید!؟ به قول آن برادرمان پررویی نجومی!

🔻 حضرت آقا صریحا فرمودن : "بی‌سرپرست ماندن، بمراتب بدتر است از اینکه یک آدمی باشد که حالا برخی از معیارها را هم نداشته باشد؛ یعنی هرج‌ومرج به وجود می آید." 👈 حالا به نظرتون در شب و روز آخر سال و شرایط پر چالش اقتصادی، وزارت اقتصاد بی وزیر شده، برای کشور خوبه؟! کی باید جوابگوی این وضعیت باشه؟؟ اصلا آیا استیضاح همتی در نرخ ارز ( که اصلی ترین بهانه موافقان استیضاح بود) اثری داشته؟ #امان از سیاست زدگی #امان از اقدامات هیجانی و احساسی #امان از خود حق پنداری #امان از اقدامات غیر عقلانی

📌جلیلی چه گفت؟! و رهبری چه فرمودند؟! ⚠️متن زیر را خوب و با دقت بخوانید. 👈جلیلی گفت: «مثلاً در رابطه با وعده صادق ۳ کسی نمی‌تواند در ادبیات دینی بگوید که جهاد را حذف کنید. اما با ادبیات دیگری می‌گویند تنش زدایی باید انجام بشود. و نهایتاً می‌بینید که نتیجه این تنش زدایی [حذف گفتمان جهاد خواهد بود]==(به این برسین) یا مفهومی مانند تله جنگ مطرح می‌شود. اما گاهی ممکن است یک نفر به شما تعرض کند و با شما بجنگد. در این صورت اگر ما بگوییم «که نه ما در تله جنگ نمی‌افتیم» خطاست!! [جامعه باید آماده باشد برای مجاهده و برای آنکه با همه قوا بیاید پای کار]== (آماده برای مجاهده همون تفسیر آتش به اختیار برای جنگیدنِ مثالم میزنه اگر کسی بهت تعرض کرد چیکار می کنی ؟ میری اجازه میگیری بعد جوابشو میدی ؟ خییییر !! جامعه اماده مجاهده اس تا هرکسی تعرض کرد سریع پاسخ بده و اینجا نیاز به اذن رهبری نیست !!!!! نیاز به اذن سیاسیون نیست !! ) 👈بنابراین در رابطه با وعده صادق ۳ باید به این موضوع در سطح راهبردی توجه داشت. 🔻پ.ن۱: دقت بفرمایید میگه در ماجرای وعده صادق۳ منتظر فرمان نباشید. آتش به اختیار بزنید، تموم بشه بره😄 🔻پ.ن۲: به این فرمایشات رهبری دقت کنید: ✏️یکی از توصیه‌های من این است که بعضی از ایرادها و انتقادهای دانشجویان به مسئولان بر اثر بی‌اطلاعی است. چرا؟ مثلاً فرض کنید وعده‌ی صادق در فلان وقت انجام نگرفت و فلان وقت انجام گرفت. اگر در فلان وقت انجام میگرفت، فلان حادثه اتفاق نمی‌افتاد. خب، درست نیست این؛ این درست نیست. آن کسانی که متصدی این کارها هستند به انقلاب دلبستگی‌شان، وابستگی‌شان، عشقشان و آمادگی‌شان کمتر از من و شما نیست، نمیشود متهم کرد. محاسبه دارند، حساب دارند و با محاسبه کار میکنند. آنچه که انجام میدهند، اگر شما هم جای آنها بودید، همین کار را انجام میدادید. این احتمال را همیشه در ذهنتان داشته باشید. متهم نکنید افراد را. 🔻پ.ن۳: فکر کنم حالا متوجه شده‌اید که چرا رهبری هیچگاه ایشان را در هیچ مأموریتی به کارگیری نکرده و حتی در احکامی که برای آقای #مخبر صادر کردند و وظایفی که برای او تعریف نمودند هم، تمام آنچه #جلیلی برای خود تعریف کرده بود از او ستانده و به جناب #مخبر تفویض نمودند. |يجاهدون‌في‌سبيل‌الله‌ولا‌يخافون لومة‌لائم| ▫️سربازانقلاب▫️ #سیدفخرالدین‌موسوی 🆔@nofoz_shenasi👈

🔻 در موضوع قانون عفاف و حجاب هم با اطلاع عرض میکنم: 1- چند ماه قبل قالیباف میخواست قانون رو ابلاغ کنه، برای این کار حتی زمان هم مشخص کرده بود اما به تدبیر بزرگان جبهه انقلاب و دبیرخانه شعام از ابلاغ قانون در شرایط فعلی جلوگیری شد. 2- #افراطیون جریان اصلاح طلبی بی صبرانه منتظر ابلاغ این قانون هست تا دستش باز بشه برای ضربه زدن به نظام و گفتمان انقلابی؛ صریحا و بی پرده هم تهدید کردن و گفتن که به شکلی این قانون رو اجرا میکنیم که نه راه پس داشته باشید نه پیش، چنان مردم رو بر علیه نظام و انقلابیها میشورانیم که تا سالها نتونید حل و فصلش کنید. 3- اصلاح طلبان معتدلی که در دولت هستن اعلام مخالفت جدی با این قانون کردن، بهشون گفته شده #لایحه_جایگزین ارائه کنید یا راهکار عملیاتی بر اساس نوع نگاه و برداشت خودتون ( اقدامات صرفا فرهنگی) تا حداقل از این بی عملی در مقابل ترویج بدحجابی در سطح دولت خارج بشیم. 4- #برخی از افرادی که سردمدار تجمعات و تحصنات پیرامون عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب هستن هم اصل و ریشه اقداماتشون سیاسی هست منتها بهانه عدم ابلاغ قانون رو مانند پیراهن عثمان سر دست گرفتن و پشت نیایت سیاست زده و اشتباهشون مخفی شدن 5- ذره ای شک و تردید نداشته باشید که این تجمعات و تحصناتی که در حال انجام هست #باب_دل دشمن و افراطیون اصلاح طلب هست و عملا انقلابیونِ مشارکت کننده در این تجمعات و تحصنات #ناخواسته در حال تکمیل پازل آنها هستند.

🔻 در موضوع عفاف و حجاب هم مسائله اینه که جبهه انقلاب مسیر رو درست انتخاب نکرده و عملا خروجی این مسیر بدتر شدن وضعیت عفاف و حجاب هست. مولانا یک داستانی رو در قالب شعر میگه که تبیین کننده این مبحث هست: ما درین انبار گندم می‌کنیم گندم جمع آمده گم می‌کنیم می‌نیندیشیم آخر ما بهوش کین خلل در گندمست از مکر موش موش تا انبار ما حفره زدست وز فنش انبار ما ویران شدست اول ای جان دفع شر موش کن وانگهان در جمع گندم جوش کن 🔻 مولانا میگه ما توی انبار مدام گندم میریزیم اما در نهایت میبینیم گندمی در انبار نیست، ما هم غافلیم که کم شدن گندمهای انبار بخاطر وجود موش در انبار هست لذا مدام توی انبار گندم میریزیم. بعد میگه ما باید اول موش رو از انبار بیرون کنیم بعد گندم توی انبار بریزیم. 🔻 قصه عفاف و حجاب هم دقیقا همینه، به جای اینکه ما به ریشه های گسترش بدحجابی در جامعه بپردازیم و به دنبال حذف ریشه های بی حجاب ساز باشیم رفتیم مدام اقدامات سطحی و ظاهری انجام میدیم. خب نتیجه هم معلومه که هیچ اثر مثبتی در جامعه مشاهده نمیکنیم. 🔻 فعالین عفاف و حجاب، اگه واقعا دنبال ترویج عفاف و حجاب در جامعه و حرکت به سمت #زیست_عفیفانه هستن باید همت خودشون رو جمع کنن برای اقدامات ریشه ای نه سیاست بازی و شوآف های هزینه ساز برای نظام

یکی از توصیه‌های من این است؛ بعضی از ایرادها و انتقادهای دانشجویان به مسئولان، بر اثر بی‌اطّلاعی است. مثلاً فرض کنید چرا وعده‌ی صادق ۲ در فلان وقت انجام نگرفت، فلان وقت انجام گرفت؛ اگر در فلان وقت انجام میگرفت، فلان حادثه اتّفاق نمی‌افتاد؛ خب این درست نیست؛‌ این درست نیست. آن کسانی که متصدّی این کارها هستند، دلبستگی‌شان، وابستگی‌شان، عشقشان و آمادگی‌شان به انقلاب کمتر از من و شما نیست؛ آنها را نمیشود متّهم کرد؛ محاسبه دارند، حساب دارند، با محاسبه کار میکنند؛ آنچه انجام میدهند، اگر شما هم جای آنها بودید همین کار را انجام میدادید؛ این احتمال را همیشه در ذهنتان داشته باشید و متّهم نکنید افراد را؛ یعنی در حوادثی که مشاهده میکنید احیاناً یک ابهامی برای شما دارد، احتمال یک محاسبه‌ی درست را همیشه بدهید، که ممکن است پشت این تصمیم‌گیری یک محاسبه‌ی درستِ واقعی‌ای وجود داشته باشد. در نقد کردن، من سال گذشته یکی از توصیه‌هایم این بود که انتقاد کنید، نقد اشکال ندارد؛ سؤالاتی در این زمینه مطرح شده که خب چه طوری، چه جوری نقد کنیم؟ مثلاً در وضع جنگی، در وضعیّت معارضه‌ی دشمنان چه جوری نقد کنیم که به اینها برنخورد؟ نقد اشکال ندارد منتها نقد کردن با تهمت زدن فرق میکند؛ مراقب باشید وقتی نقد میکنید، کسی را متّهم نکنید. سؤال مطرح بشود؛ اشکال ندارد، سؤال مطرح بشود، ابهام مطرح بشود، و فرصت جواب دادن به وجود بیاید. گاهی هست که طرف [مقابل] بعضی از سؤالات را هم نمیتواند جواب بدهد؛ یعنی فرصت جواب ندارد یا امکان جواب دادن نسبت به این قضیّه نیست؛ در این‌طور موارد حتّی ابهام را هم مطرح نکنید. با یک چنین شیوه‌هایی، فرضیّات احتمالی را مسلّم ندانید. به نظر من در انتقادها مراقب باشید بن‌بست‌نمایی نشود؛ یعنی جوری انتقاد نکنید که وقتی مردم عادی می‌شنوند احساس بن‌بست بکنند؛ نه، گاهی اوقات اشکالی که بیان میشود جوری است که وقتی انسان آن را می‌شنود احساس میکند واقعاً دیگر هیچ راهی وجود ندارد؛ خب این غلط است. اینکه وانمود بشود که در فلان مسئله‌ی اقتصادی یا فلان مسئله‌ی فرهنگی یا فلان مسئله‌ی آموزشی و دانشگاهی بن‌بست وجود دارد، غلط است؛ این ناامید میکند مردم را؛ از این بجد باید پرهیز بشود. اختلاف‌افکنی، دو قطبی‌سازی، ناامیدسازی، بدبین‌سازی به مسئولان تصمیم‌گیر، اینها نباید در انتقادات باشد. از من هم گاهی سؤالاتی میشود؛ البتّه مستقیم سؤال نمیشود، مثلاً در فضای مجازی هست یا در اظهاراتی است که به دفتر ما میکنند: فرض بفرمایید چرا فلانی وقتی که همه‌ی وزرا رأی آوردند اظهار خرسندی کرد، در حالی که ممکن است بعضی از این وزرا با آن معیارهای مورد نظر او موافق نباشند؟ این یکی از سؤالات است. خب  بله، این سؤالی است؛ جوابش این است که رأی آوردن همه‌ی وزرا در مجلس، یک پدیده‌ی مطلوبی است؛ اگر چنانچه رأی نیاورند، آن مجموعه‌ی هر وزیری که رأی نیاورده، مدّتها بی‌سرپرست میماند. بی‌سرپرست ماندن، بمراتب بدتر است از اینکه یک آدمی باشد که حالا برخی از معیارها را هم نداشته باشد؛ یعنی هرج‌ومرج به وجود می آید. این خیلی خوب است که دولت بتواند در یک فرصت مناسبی، در یک وقت مناسب مشخّصی تشکیل بشود و بتواند کشور را اداره کند. دولت باید بتواند کشور را اداره کند؛ این رأی مجلس، این حُسن بزرگ را دارد. خب، طبعاً انسان خرسند میشود. ممکن هم هست که در عین حال انسان عملکرد فلان وزیر را به طور کامل نپسندد؛ یا برخی از خصوصیّات او را خصوصیّات مثبتی نداند؛ اینها با همدیگر منافاتی ندارد. از این قبیل بالاخره چیزهایی هست. خلاصه [باید] دغدغه‌ی اصلی دانشجو اینها نباشد؛ اینها مسائل اصلی کشور نیست؛ مسائل اصلی کشور همین‌طور که عرض کردم، چیزهای دیگری است.

بخشی از متن فرمایشات دیشب حضرت آقا

به نظر من در انتقادها مراقب باشید بن‌بست‌نمایی نشود؛ یعنی جوری انتقاد نکنید که وقتی مردم عادی می‌شنوند احساس بن‌بست بکنند؛ نه، گاهی اوقات اشکالی که بیان میشود جوری است که وقتی انسان آن را می‌شنود احساس میکند واقعاً دیگر هیچ راهی وجود ندارد؛ خب این غلط است. اینکه وانمود بشود که در فلان مسئله‌ی اقتصادی یا فلان مسئله‌ی فرهنگی یا فلان مسئله‌ی آموزشی و دانشگاهی بن‌بست وجود دارد، غلط است؛ این ناامید میکند مردم را؛ از این بجد باید پرهیز بشود. 👈👈🛑 اختلاف‌افکنی، دو قطبی‌سازی، ناامیدسازی، بدبین‌سازی به مسئولان تصمیم‌گیر، اینها نباید در انتقادات باشد. بیانات شریف حضرت آقا در دیدار رمضانی با دانشجویان ۱۴۰۳

در نقد کردن، من سال گذشته یکی از توصیه‌هایم این بود که انتقاد کنید، نقد اشکال ندارد؛ سؤالاتی در این زمینه مطرح شده که خب چه طوری، چه جوری نقد کنیم؟ مثلاً در وضع جنگی، در وضعیّت معارضه‌ی دشمنان چه جوری نقد کنیم که به اینها برنخورد؟ نقد اشکال ندارد منتها نقد کردن با تهمت زدن فرق میکند؛ مراقب باشید وقتی نقد میکنید، کسی را متّهم نکنید. سؤال مطرح بشود؛ اشکال ندارد، سؤال مطرح بشود، ابهام مطرح بشود، و فرصت جواب دادن به وجود بیاید. گاهی هست که طرف [مقابل] بعضی از سؤالات را هم نمیتواند جواب بدهد؛ یعنی فرصت جواب ندارد یا امکان جواب دادن نسبت به این قضیّه نیست؛ در این‌طور موارد حتّی ابهام را هم مطرح نکنید. با یک چنین شیوه‌هایی، فرضیّات احتمالی را مسلّم ندانید. به نظر من در انتقادها مراقب باشید بن‌بست‌نمایی نشود؛ یعنی جوری انتقاد نکنید که وقتی مردم عادی می‌شنوند احساس بن‌بست بکنند؛ نه، گاهی اوقات اشکالی که بیان میشود جوری است که وقتی انسان آن را می‌شنود احساس میکند واقعاً دیگر هیچ راهی وجود ندارد؛ خب این غلط است. اینکه وانمود بشود که در فلان مسئله‌ی اقتصادی یا فلان مسئله‌ی فرهنگی یا فلان مسئله‌ی آموزشی و دانشگاهی بن‌بست وجود دارد، غلط است؛ این ناامید میکند مردم را؛ از این بجد باید پرهیز بشود. اختلاف‌افکنی، دو قطبی‌سازی، ناامیدسازی، بدبین‌سازی به مسئولان تصمیم‌گیر، اینها نباید در انتقادات باشد.