. 📝 همچنین خداوند بر دفع شر شب، هنگام فراگیر شدن تاریکی آن، قدرت دارد : «وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ». 📝 شر بودن شب از آن جهت است که می‌تواند زمینه‌ساز شر باشد. چنانکه در تاریکی شب، شر تبهکاران بیشتر است. 📝 «غَاسِقٍ» نامیدن شب، به جهت شدت ظلمت آن است و اشاره به زمان فراگیر شدن آن دارد و به ما می‌فهماند شری که در چنین شرایطی رخ مى‌دهد، شری است که پنهانی می‌آید و وقتی انسان از آن با خبر می‌شود که کارش را کرده است. 📝 در ادامه متذکر می‌شود که پروردگار سپیده‌دم نه تنها قادر است انسان را در برابر شرور طبیعی حفظ کند، بلکه او را از شرور انسانی نیز در امان می‌دارد. 📝 از گزند زنان افسونگر (ساحر)، آن هنگام که در گره‌ها می‌دمند و در کار مردم گره می‌افکنند : «وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَد». 📝 اینان به جای حل مشکل، بیشتر مشکل درست می‌کنند و به جای باز کردن گره، گره را محکمتر می‌کنند. 📝 و از شر انسان حسود، هنگامی که حسادتش تحریک شود و حسادت ورزد و به دیگری آسیب رساند : «وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ». 📝 انسان حسود از سیادت و آقایی دیگران رنج می‌برد، به همین خاطر است که به دنبال ضربه زدن به دیگران است البته ابتداء شرش دامن خودش را می‌گیرد. 📝 با توجه به وجود "مَا" (موصول عام) در «مَا خَلَقَ» و نکره بودن «غَاسِقٍ» و «حَاسِدٍ» که همه نشانه‌های ابهام‌اند و نیز جمع مونث «النَّفَّاثَاتِ» که مرجع ناشناخته دارد، می‌توان گفت که باید از شرور طبیعی و نفسانی ناشناخته، به خداوند پناه برد. 📝 همه‌ی این شرور، بنده را در برگرفته و احاطه کرده‌اند؛ اما از آن جا که وی خدایی دارد که شب شکن و شرشکن است، ناامید نخواهد بود. 📜 نتیجه : 📝 این سوره از سوره‌های یک جمله‌ای است که از فعل امر «قُلْ» و مقول قول تشکیل شده است و بعد از معرفی چهار شر که عبارتند از : ۱. مخلوقات ۲. تاریکی شب ۳. زنان افسونگر (ساحر) ۴. انسان حسود 📝 که دو تای اول، از شرور طبیعی و دوتای آخر، از شرور انسانی است، اعلام می‌دارد که باید به پروردگار سپیده‌دم پناه ببرید. 📝 با توجه به مطالب بیان شده و این مهم که اصل سخن در مقول قول (آنچه گفته می‌شود) است، جهت هدایتی سوره، «لزوم پناه بردن همیشگی به پروردگار سپیده‌دم از شرور بیرونی (طبیعی و نفسانی)» می‌باشد. 📚 ترجمه آیت‌الله مکارم شیرازی. 📚 درس‌نامه روش تدبر، حجت‌الاسلام محمدحسین الهی‌زاده. 🌺 ادامه دارد... ✅ برداشت و نشر مطالب کانال جامع شهید محمدی قرقی، با ذکر صلوات آزاد می‌باشد. 💐 اَلـلَّـهــُمَّ صـَـلِّ عَـلَـى مُـحَـمــَّدٍ وَ آلِ مُـحَـمــَّدٍ وَ عَـجِّـلْ فَرَجَــهُمْ 💐 🌷برای مشاهده یکپارچه و کامل تدبر در قرآن به وبسایت شهید محمدی قرقی مراجعه نمایید. http://pshrmq.blog.ir/1396/05/04 ☀️ كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ ☀️ @pshrmq‌‌

🔖 تدبر در سوره فلق @pshrmq

🎥 دانشمندی که مقابل چشمان خانواده‌اش ترور شد... @pshrmq

📼 چای روضه... 🎙حجت‌الاسلام عالی @pshrmq

🎥 کشف حجاب؛ جبر یا اختیار @pshrmq

🇮🇷 دوازده معیاری که رهبر انقلاب برای انتخاب کابینه دولت چهاردهم برشمردند... @pshrmq

🎥 ارتش ۷۰ میلیونی... 🎙استاد قرائتی @pshrmq

. 🚩 بصیرت 🌹عاشورا درس می‌دهد که برای حفظ دین، باید فداکاری کرد و در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. 🌹درس می‌دهد که در ماجرای دفاع از دین، بصیرت لازم است. 🌹بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر امام حسین علیه‌السلام را برید، همان جانباز جنگ صفین است که تا مرز شهادت هم پیش رفت. بصیرت یعنی شمرهای زمان خودمان را بیشتر بشناسیم. 🌹بی‌بصیرت‌ها فریب می‌خورند. بی‌بصیرت‌ها در جبهه باطل قرار می‌گیرند؛ بدون این‌که خود بدانند. 🌹همان‌طور که در جبهه ابن‌زیاد، کسانی بودند که از فسّاق و فجّار نبودند، ولی از بی‌بصیرت‌ها بودند. 🌺 جالب است که بدانید : 🌸 زُهیر بن قَین «اهل سنت» بود؛ وَهب «نصرانی» و سلیمان صُرَد خُزاعی «شیعه» 🌸 اما اولی و دومی با پیوستن به کاروان کربلا، شیعه و شهید عاشورا می‌شوند و سلیمان از بزرگان شیعه، مردود این امتحان.!؟ 🌼 کربلا، امروز هم امتحان می‌گیرد... @pshrmq

. 🇮🇷 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🇮🇷 🔏 تدبر در قرآن 🔏 @pshrmq 📕 تدبر سوره‌ی ناس 📕 📝 این سوره، صد و چهاردهمین سوره و سوره‌ی پایانی قرآن کریم می‌باشد. 📝 نام دیگر این سوره، «احدی المعوذتین» (یکی از دو معوذه) است، زیرا این سوره و سوره‌ی فلق با هم «المعوذتان» (دو معوذه) نامیده می‌شوند، از این رو نام هر یک از این دو سوره، «المعوذه» است. 📜 گام اول : قرائت و ترجمه سوره 📝 بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده و مهربان 📝 قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾ بگو: پناه می‌برم به پروردگار مردم، (۱) 📝 مَلِکِ النَّاس ِ﴿٢﴾ به مالک و حاکم مردم، (۲) 📝 إلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾ به (خدا و) معبود مردم، (۳) 📝 مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾ از شر وسوسه‏‌گر پنهان‌کار، (۴) 📝 الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾ که در درون سینه انسان‌ها وسوسه می‌کند، (۵) 📝 مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾ خواه از جن باشد یا از انسان! (۶) 📜 گام دوم تفهم ساختار سوره 📝 سوره مبارکه‌ی ناس با شش آیه، از یک سیاق و یک فعل و دو مجموعه‌ی وابسته به آن تشکیل شده است. 📖 دسته اول : آیات ۱ تا ۳ 📝 این آیات مجرورهای حرف "باء" اند. 📖 دسته دوم : آیات ۴ و ۶ 📝 آیات چهارم و پنجم، مجرورهای حرف "مِنَ" اند و آیه ششم، بیان برای «الَّذِی» در آیه پنجم است. 📜 گام سوم : تفهم کلمه‌ها و جمله‌های مشکل 📝 أَعُوذُ : «عوذ» پناه می‌برم. 📝 خَنَّاسِ : «خَنَّسِ» پنهان شونده. به شیطان از این جهت«خَنَّاسِ» گفته می‌شود که پیوسته آدمی را وسوسه می‌کند. اگر انسان یاد خدا افتاد، عقب رفته و پنهان می‌شود و اگر از یاد خدا غافل شد، جلو می‌آید و وسوسه می‌کند. 📜 گام چهارم : تفهم جهت هدایتی سوره 📝 با توجه به ساختار آیات سوره، تفهم جهت هدایتی سوره نیز این‌گونه انجام می‌شود : 📝 با شروع فعالیت فرهنگی و تمدن ساز رسول خدا، شیاطین جن و انس بر آن بودند تا با وسوسه، در قلب و روح مردم نفوذ کرده، آن‌ها را از پذیرش دعوت پیامبر اکرم منصرف سازد. 📝 و از سوی دیگر شناخت ناقص مردم نسبت به پروردگار عالم، باعث شده بود که به جای پناه بردن به خداوند، به موجوداتی از جن و انس یا اشیایی بی‌جان پناهنده شوند. 📝 بدین جهت، سوره با اعلام لزوم پناهندگی مردم از شر هر وسوسه گر درونی جن و انس به پروردگاری که رب، ملک و اله است، نازل شد. 📝 آغاز شدن سوره با امر «قُلْ» نشان می‌دهد که ابلاغ این سوره به مردم فراتر از گفتن باشد، زیرا رسول اکرم تمام سوره‌ها و آیات وحی شده را به مردم ابلاغ می‌کردند. 📝 چه با امر «قُلْ» شروع می‌شد، چه این‌گونه نبود، از این رو آمدن این امر در ابتدای برخی از آیات به این معناست که «ای رسول! نه تنها بگو و ابلاغ کن که تبیین کن». 📝 و تبیین آن با سوق دادن مردم به سوی خدا، عبادت، دعا و توسل امکان پذیر است. 📝 بیشتر آیاتی که مسائل اعتقادی را بیان می‌کنند با فرمان «قُلْ» آغاز می‌شوند. 📝 این سوره از سوره های یک جمله‌ای است که از فعل امر «قُلْ» و مقول قول تشکیل شده است؛ از «أَعُوذُ» شروع می‌شود و تا انتهای سوره ادامه دارد. 📝 وابسته‌های فعل «أَعُوذُ»، دو مجموعه را تشکیل می‌دهند. 📖 ۱. به چه کسی پناه ببریم؟ (آیات ۱ تا ۳) 📝 مجموعه اول اعلام می‌کند که همه باید به پروردگاری پناه ببرند که رب، ملک و اله انسان است. 📝 «رَبِّ» مدیر مباشری است که به طور مستقیم همیشه و همه جا بر بنده نظارت دارد و اضافه شدن آن به «النَّاس»، این تفکر نادرست را از بین می‌برد که خدا را تنها «رَبِّ السماوات» یا «رَبِّ الارض» می‌دانستند و خداوند را رب همه‌ی مردم : «رَبِّ النَّاس» معرفی می‌کند و ربوبیت جامعه را علاوه بر ربوبیت آسمان و زمین، مختص خدا می‌داند. 📝 در ادامه از خداوند به «مَلِکِ النَّاس» یاد می‌کند که توجه، بیشتر به قدرت خداست، زیرا «مَلِکِ» کسی است که با امر و نهی در توده‌ی مردم تصرف می‌کند. 📝 بالاتر از آن، آیه‌ی بعدی است که اعلام می‌کند آن که باید به او پناه برده شود، معبودی است که همه رو به سوی او دارند : «إلَهِ النَّاس» 📝 نتیجه آن که اوصاف سه گانه‌ی یاد شده برای خداوند، در طول هم قرار داشته، هر کدام نسبت به قبل از خود، سطحی بالاتر دارد. 📝 آمدن این سه وصف کنار هم بدون اینکه با حرف عطف (واو، فا و ثم) میان آن‌ها فاصله شده باشد، بیانگر این است که مصداق واحدی وجود دارد و به توحید در استعاذه اشاره دارد. 📝 چون سخن از شر بزرگ و خطرناکی است، بایستی به سه اسم از اسماء الله پناه برد. 📝 مضارع بودن فعل «أَعُوذُ» استمرار و مداومت در استعاذه را می‌رساند و قرار گرفتن آن بعد از امر «قُلْ» تاکید بر عملی بودن آن است.