◾️دسته عزاداری بانوان علوی در ترکیه ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم ⏩@rahesevvom https://eitaa.com/joinchat/1457651996Cc5ff848bf2

🔰محور یک پژوهش درباره چگونگی دسته عزاداری بانوانه : ⏪ آیا مدل عزاداری بانوان ترکیه، الگویی برای ایران است؟ مدلسازی عزاداری بانوان با دوری از تبرج زنانه،پرهیز از "مردوارگی" و خرافات سال‌هاست مدل‌های «عزاداری اصیل بانوان» ذهنم را مشغول کرده. تماشای اخیر ویدیویی از دسته‌های بانوان علوی در ترکیه، اما جرقه‌ای تازه زد: آیا این الگوی پاسخی برای چالش‌های عزاداری بانوان در ایران است؟ کالبدشکافی یک الگو: 🔎ویدیو را بارها مرور کردم. آنچه دیدم، روایتی متفاوت بود: زنانی که "سادگی" را نه از سر ناچاری، که چون سلاحی برای بیان "ظرفیت معنوی" خود برگزیده‌اند. پرهیز آگاهانه از تبرج و خودنمایی، آن‌ها را به رسانه‌ای گویا برای بازتاب مفاهیم ناب کربلا تبدیل کرده است. نقطه تمایز: زنانه‌گرایی در جزئیات در این مدل، موج می خورد. "بانوانه‌گرایی" هوشمندانه در جزئیات دسته عزاداری - سنتی که همواره یا مردانه اجرا می‌شد و زنان در آن صرفاً تماشاگر یا همراهانی بی‌صدا بودند - به آن شکوهی نو بخشیده. نمادهای اسارت و تشنگی، نه با فریاد، که با ظرافتی هنرمندانه در تاروپود مراسم تنیده شده و فریاد مظلومیت اهل بیت را به دل تاریخ می‌فرستند. ⁉️چالش اصلی: آیا "میاندار زن" به دام "مردوارگی" می‌افتد؟ اما یک نقطه، ابهام برانگیز است: نقش «بانوان میاندار». آیا پذیرش این نقش - سنتی مردانه - ناخواسته به درونی‌سازی الگوهای "مردوارگی" در عزاداری زنانه منجر می‌شود؟ این پرسشی کلیدی است که نیاز به تأمل دارد. پیشنهاد یک مسیر: هنر و عاطفه زنانه، جایگزین خرافات و تقلید راه برون‌رفت چیست؟ به گمانم، عزاداری بانوانه‌ی اصیل، می‌تواند و باید بر "هنر بیانی زنانه" و "عاطفه ناب" خود تکیه کند، نه بر تقلید از قالب‌های مردانه. این مدل ترکی نشان داد که با نمادهایی واقع‌گرا و بدور از خرافات، می‌توان روایتی نمادین و تأثیرگذار از کربلا آفرید. گویی تلفیقی ظریف از "تعزیه" (نمایش معنوی) و "دسته‌گردانی" در قالبی کاملاً "بانوانه" متولد شده است. سؤال پایانی برای مخاطب: آیا جامعه مذهبی ایران، آماده پذیرش و بومی‌سازی چنین الگویی با رفع ابهاماتی چون مردوارگی را دارد؟ #عزاداری_بانوانه ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم ⏩@rahesevvom https://eitaa.com/joinchat/1457651996Cc5ff848bf2

🔆نور امید در حسرت آسمانی این روزها، بانوان اطرافم یا خود را برای پیاده روی اربعین مهیا می‌کنند یا در حسرتِ جاماندن از آن هستند. در سخنان آنان که مانده‌اند، گاه می‌بینم که ناامیدی و احساس بی‌لیاقتی بر دل‌شان نشسته است؛ گویی بانوانی که حضور فیزیکی در اربعین ندارند، گاهی احساس زخم‌خورده‌گی معنوی دارند. حسرت می‌خورند و آهی خانمان‌سوز... اما با خودم زمزمه میکنم ،مبادا این حسرت و آه، به جای آنکه به لذتِ زیارتِ دورادورِ امام بینجامد، سرانجامش سرخوردگی باشد؛ مبادا سبب شود در دیگران به دنبال مقصرِ نرفتمان بگردیم و دلی را بیازاریم؛ مبادا خود را مقصر ببینیم و ناامید و منفعل، سر به زیر، ساعاتی بی‌کار بنشینیم. 🧮محاسبه‌ی نفس، البته و صدالبته، که می‌کنیم: ❓ آیا سال پیش به اندازه‌ی کافی "اربعینی" زیسته‌ام؟ ❓ آیا چون زنان موکب‌دارِ فقیر، ذره‌ذره توشه‌ای برای برنامه اربعین فراهم ساخته‌ام؟ ❓آیا به این فکر کردم چگونه حرکت اربعین را هرچه بیشتر با ظهور تمدن اسلامی گره بزنم ؟و هرچه بیشتر دشمنان تمدن اسلامی از پای در آورم؟ یا شاید هم امسال برای انجام وظیفه ای بزرگتر مانده ام... محاسبه می کنیم اما این محاسبه باعث نمی شود در جا بزنیم؛ برعکس، مصمم‌ترمان می‌کند تا از همین دم، از همین لحظه، آغاز کنیم. هم‌پا با این اراده، پیوسته از خدای سبحان جبرانِ قصور و تقصیرمان را بطلبیم. 🧲حسرتی چنین شیرین، می‌تواند فرصتی بی‌نظیر باشد برای پیوند ژرف‌تر با مغناطیسِ اربعینِ حسینی... نباید اجازه دهیم این حسرت به یأس و سکون گراید. اما ما بانوان که مادرانگی بالقوه وجودمان است اگر حتی بالفعل نشده باشد ؛ از هر بستری، برای پرورش جان خویش و اطرافیان بهره می‌جوییم ،مانند کسی که از شیر، کره می گیرد. 🔸شاید بستر امروزِ ما – و خانواده‌مان – تمرینِ تسلیم و رضاست. 🔸شاید این بار، اگر به ظاهر شرایطِ "مسافر راه دوست‌شدن" را نداریم، بتوانیم بانیِ "راهی‌شدن" دیگران باشیم. اگر خود نتوانیم رفت، شاید با یاریِ معنوی و هم‌نفسی، کسی را روانه‌ی آن دیار کنیم. نرفتنِ با دلیل موجه نیز خودْ "تربیت" است: 🌱تربیتِ تسلیم، رضا، شکر و صبر... همان‌سان که رفتن‌ آنان که می توانند بروند نوعی تربیت . دقت نکنیم، ممکن است با رفتن به پیاده روی اربعین مغرور شد، یا با نبود امکان رفتنش ناامید. توجه که باشد مغناطیس اربعین حسینی آنچنان بر دل مشتاق دلداده تربیت کننده است که دل رفته و نرفته را جلا می دهد. حال با این تفاسیر، دیگر نامِ آنان را که به پیاده روی اربعین نرسیده‌اند، "جاماندگان" ننهیم؛ چه، این نام، بارِ حسرتی ژرف و گاه مهلک را بر دوش می‌نهد. به تعبیرِ خانم جان، شاید شایسته‌تر باشد نامش را بگذارند: "دلدادگان اربعین"نامی که متحد می‌کند رفته و نرفته را. بانوی عزیز! اگر به هر دلیلی امسال امکان رفتن به پیاده روی اربعین را نداری،میزان دلدادگی ات را بسنج. #اربعین #بانوی_دلداده ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم ⏩@rahesevvom https://eitaa.com/joinchat/1457651996Cc5ff848bf2

⁉️ چه خبر از بانوی ایرانی؟ 🔻پرواز بانوی ایرانی تا بلندای ورزش بانوان آسیا 🔻تنها بانوی هیات ایرانی در ژنو صدای زنان ایرانی را به جهان رساند 🔻دختران ایران؛ روایتی از زنان تاریخ‌ساز ایران 🔻دختران طلایی ووشو 🔻و... 📰 شما می‌توانید هر هفته جدیدترین اخبار عرصه بانوان ایران‌ و جهان را از کانال راه سوم دنبال کنید. #تازه‌های_عرصه_زنان ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم ⏩@rahesevvom https://eitaa.com/joinchat/1457651996Cc5ff848bf2