💠 گفتارهای جنگ و وطن 🔻 گفتار چهل و یکم؛ 🔹 «پاسخ انقلاب به پرسش قجری» ♦️ اسماعیل نوده فراهانی 🔸 پس از این جنگ ۱۲ روزه با پرسش جدیدی روبه‌رو شدیم و آن این‌که ما چگونه پیروز شدیم؟ و این توجه ما را به مسئله توسعه و نظریات توسعه می‌تواند جلب کند. ➕ @esharat_57 👈پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در فضای مجازی: [بله] | [ایتا] 🌐 [سایت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی]

💠 گفتارهای جنگ و وطن 🔻 گفتار چهل و دوم؛ 🔹 «دانش‌های زبانی در جنگ و صلح» ♦️ مهدی صالحی 🔸 آن روزی ما برنده می‌شویم که دشمن ما به این نتیجه برسد که باید شاعر، زبان‌دان، نشانه‌شناس، ادیب و رسانه‌ای ما را از صحنه به در بکند، همان‌گونه که ناجی علی را زدند. آن روز، روز بردن ماست. ➕ @esharat_57 👈پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در فضای مجازی: [بله] | [ایتا] 🌐 [سایت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی]

📸 نشست دهم از سلسله نشست‌های «حکمرانی در فضای تنش» با موضوع «جنگ تحمیلی دوازده روزه و بازاندیشی در بنیاد توسعه ایرانی» ششم مردادماه برگزار شد. 👈پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در فضای مجازی: [بله] | [ایتا] 🌐 [سایت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی]

🔸محمد نیازی: دال مرکزی بسیاری از گفتارهای تولید شده پس از جنگ مسئله توسعه و جنگ است. به نظر بنده سه نقطه در این گفتارها مورد نظر است؛ اولین نقطه ارائه‌ی تصویری زخم خورده و در حال شکست از ایران است. نقطۀ دوم مسئله انسجام اجتماعی است. این افراد انسجام اجتماعی شکل گرفته را لغزان و واکنشی می‌دانند و نقطه سوم تصویری است که از آیندۀ جنگ ارائه می‌دهند. این تفکر بر آن است که چیزی که بقای ما را تضمین می‌کند، حرکت بر اساس مناسبات جهانی است. مهم‌ترین چالش این افراد قبولاندن این است که ما در این جنگ شکست خوردیم. 🔸میثم مهدیار: درک غلطی در رابطۀ با توسعه در علوم اجتماعی ما شکل‌‌گرفته است. از زمان‌ جنگ‌های ایران و روس این تلقی ایجاد شد که غربی‌ها پیشرفت کرده‌اند و ما عقب افتادیم و یک مسیر تک‌خطی‌ای وجود دارد و باید آن مسیر را طی کنیم تا به تجدد برسیم. انگار ما گذشتۀ تجدد هستیم. ایدۀ مدرنیزاسیون به معنای کلیِ آن تا قبل از دهۀ ۷۰ و ۸۰ میلادی، ایدۀ اصلی ترقی و تجدد بوده است که ما هم دنباله‌روی می‌کردیم. اما ما با یک معنای خاصی از جنگ مواجه هستیم. حتی جاهایی موفق بوده‌ایم که توسعه برآمده از ایدۀ خاصی از جنگ بوده است. 🔸اسماعیل نوده‌فراهانی: آن گفتارهایی که راه توسعه را تنش‌زدایی و تمنای توسعه ذیل سایه غرب را داشتند در این فضا بی‌معنا شده‌اند. آن‌قدر سطح تنش بالاست که این راه ممکن نیست. وقتی نظم جهانی در حال دگرگونی است نمی‌توان از روش‌های ۵۰ سال پیش استفاده کرد. به نظر می‌آید که در این سطح از تنش بعضی از مطالبات و گفتارهایی که در مورد توسعه طرح می‌شود شبیه اظهار بی‌طرفی در جنگ جهانی دوم است. یک عده ساده‌دل فکر می‌کنند اظهار بی‌طرفیِ ما، کار را تمام می‌کند. این حجم از تنش در جهان هیچ جایگاهی در تحلیلِ افراد آن بیانیه ندارد و این خیلی عجیب است. 🔸محمدمهدی بذرافشان: به نظر بنده مفهوم امنیت می‌تواند فصل مشترک این دو پدیده باشد. یک جایی گفته شده است که نظام‌های لیبرال و نسخۀ رادیکال این نظام‌ها یعنی نظام‌های نئولیبرال، امنیت را هم به مثابه یک کالا در نظر می‌گیرند. یعنی همان‌طور که هر کالایی می‌تواند خرید و فروش شود، امنیت هم کالایی است که می‌تواند خرید و فروش شود. اگر این‌گونه به مقولۀ امنیت نگاه کنیم، توسعه معنا و تعریف جدیدی پیدا می‌کند. از این منظر توسعه عبارت است از تأمین مستمرِ امنیت. اگر بنا باشد توسعه را به همان معنای تأمین مستمرِ امنیت از متروپل بخواهید، یا باید به بازی او تن بدهید یا باید به سمت جنگ بروید 🔗مشروح گزارش: https://B2n.ir/bh5882 👈پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در فضای مجازی: [بله] | [ایتا] 🌐 [سایت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی]