📣 مهلت ارسال چکیدهٔ آثار تا ۲۰ خرداد تمدید شد. 📌علاقه‌مندان می‌توانند چکیدهٔ آثار خود را در سایت همایش بارگذاری کنند. 🔻آدرس سایت: 🌐 https://clbconf.ut.ac.ir #همایش_ملی_فرهنگ_شهرت #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی ♨️ @rcica_ir @clbconf_ut

📚برشی از کتاب "پدیدارشناسی بسیجی شهید" 🔸من با مرگ، از خود فراتر می‌روم و به ماندگاری در اجتماع ایرانی می‌رسم. در این زمان تابوت‌های سبک حامل من، در مردم چیزی بیشتر از یک خاطره را بازنمایی می‌کند؛ من با هر بار دیده شدن، عظمت یک ره‌سپاری مقدسِ دسته‌جمعی را به آنان یادآوری می‌کنم. من موضوعِ سکوت ژرف و پرمعنای آنانم، هنگامی که اندیشناک به تابوت من می‌نگرند. 🖊️به قلم: سیدجواد طاهایی #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #بسیجی #شهید #کتاب #شهادت 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

📚برشی از کتاب "پدیدارشناسی بسیجی شهید" 🔸این جمهوری در اصل متعلق به من است. دست خودم نیست: من خود را مالک این جمهوری احساس می‌کنم؛ مالکی که پیوسته بر سرمایه‌اش می‌افزاید اما خود از آن بهره نمی‌برد. من همه چیز و حتی جانم را برای حفظ و تکامل این نظام سیاسی روی دست گرفته‌ام؛ هیچ بهره‌ای از آن نبردم اما بهره‌ها به آن رسانیده‌ام. این قانونی است که فقط در مورد من صادق است: اگر از این جمهوری بهرۀ دنیوی زیاد ببرم، از بسیجی بودن ساقط می‌شوم؛ خیلی ساده و خیلی سریع! زیرا اولین و مهم‌ترین شرط بسیجی بودن استغنای از دنیاست. 🖊️به قلم: سیدجواد طاهایی #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #بسیجی#شهید#کتاب#شهادت 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

📚برشی از کتاب " پدیدارشناسی بسیجی شهید" 🔸آیا انقلاب شکوهمند ایران نیازمند فلاسفه خاص خودش است؟ شاید. اما در زمان شهادت من آن‌ها وجود نداشتند و اینک نیز ندارند و من نمی‌توانستم و نمی‌توانم هیچ یک از آن‌ها باشم. زیرا من برای تفسیر کردن آفریده نشده بودم. من سربازی برای خلق تاریخ جدید بودم (و هستم) نه فیلسوفی برای تفسیر آن. من (به همراه نتایج حضورم) گو که دستمایه‌ای بزرگ برای اندیشه‌هایی جدی بودم اما خود، اندیشه‌گری حرفه‌ای نبودم و حالا هم نیستم. فلاسفه انقلاب اسلامی هنوز ظاهر نشده‌اند، چون انسانِ انقلاب اسلامی هنوز به خویشتن نیندیشیده است. من هنوز در کار ساختنم و به اعیان اشتغال دارم. 🖊️به قلم: سیدجواد طاهایی #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #بسیجی#شهید#کتاب#شهادت 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

💠 پنجاه‌ونهمین عصرنشینی هنر و اندیشه «دیدار» با عنوان *«سَفر آخر آوینی در سِفر پیدایش فکه»* و با نگاهی به نمایشگاه عکس «سفرِ آخر؛ داستان یک عکس دیده شده»، هفتم خردادماه برگزار شد. 🔸مرتضی صدیقی‌فر: نوع قاب‌بندی، زاویه دیدی که عکاس انتخاب کرده تا سوژه خود را در شکوه نشان دهد ما را با مواجهه دلی عکاس روبه‌رو می‌کند. در نمایشگاه عکس «سفرِ آخر»؛ داستان یک عکس دیده شده» آنچه دیدم این بود که پیرنگ را می‌توان به سفر قهرمان نزدیک کرد. این سفر قهرمانی به زیرشاخه‌هایی تقسیم می‌شود که در آخر نشان می‌دهد قرار است چه اتفاقی بیفتد. 🔸تینا امین: نوع عکس‌های موجود در نمایشگاه «سفر آخر» نشان‌گر توانایی عکاس است که در موقعیت بحرانی به درستی هدایت شده است. نشانه‌ها منطق تصویر را معرفی می‌کند. شخصیت سوژه است که تصویر را صدادار می‌کند. آوینی دنیا را سیاره رنج می‌داند و او آنچه قبل از واقعه به آن معتقد است را در این رویداد تجربه می‌کند. 🔸شعبانی: در لحظه انفجار مین و وقوع حادثه برای مرتضی آوینی حس کردم کاری که می‌توانم انجام دهم همین است که عکاسی کنم. وقتی عکس‌های قدیمی را نگاه می‌کنم حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، عکاسی مثل نوشتن تاریخ است. 🔻مشروح گزارش: www.rcica.ir #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir