ادامه [صفحه۳] 🔸کمیل حسینی سپس گفت: غریزه جنسی یک قدرتی است که باید در مسیر خودش بیفتد. عشق و سکس نیز در هم ‌تنیده‌اند و انسان امروز عشق را چندان نمی‌فهمد. آخر این مستند هم تقریباً با این نکته جمع می‌شود. انرژی جنسی که توربین‌های خانواده و زندگی و تمدن را می‌چرخاند از مسیر خود خارج شده است. تربیت می‌خواهد این انرژی جنسی را سامان دهد تا برگردد و خانواده و اجتماع را شکل دهد. هر تمدنی تربیت جنسی خود را دارد. معضل سر محتوایی است که قرار است ارائه شود. 🔸وی در ادامه تأکید کرد: تربیت جنسی اسلامی 6 راهبرد دارد. یکی هویت دهی است. یعنی از بچگی کاری کنیم تا انسان از جنسیت خود خوشش بیاید. اگر این کار را کردیم دیگر ترنس سکچوال و هومو سکچوال شکل نمی‌گیرد. دومین مسئله کاهش تحریکات در جامعه است. سوم تأمین نیاز جنسی است. چهارمین مسئله خویشتن‌داری است. اول تأمین نیاز است و بعد خویشتن‌داری. قرآن می‌گوید: «وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا». حفاظت و نگه داشت نکته بعدی است. کارگاه‌های جنسی مسئله را به آموزش‌های خودمراقبتی تقلیل می‌دهند. درصورتی‌که قبل از این مسئله باید به تأمین نیاز فکر کنیم. نکته آخر هم کاهش آسیب یا درمان است. یعنی با رعایت 5 نکته قبل، اگر کسی دچار آسیب شد چطور او را از آسیب نجات دهیم. 🔸محسن بدره در پایان گفت: درباره نسبت سیاست و امر جنسی قدری صحبت می‌کنم. باید واقعیت‌های امر جنسی را بی‌تعارف ببینیم و مطالعه کنیم. تحولات خیلی جدی در سبک زندگی بخشی از مردم ما اتفاق افتاده است. نباید یکدست‌سازی کنیم و بگوییم هیچ بحرانی نداریم. نگاه‌های ما اسطوره زده است و به‌شدت دور از فهم واقعیت‌های ماجراست. شبه سیاستی در جامعه ما وجود دارد مبنی بر این‌که انسان ایرانی غریزه جنسی ندارد. وقتی به کودک اطلاعات درست ندهیم او اطلاعاتش را از بازار سیاه تهیه خواهد کرد. مشکلات جنسی زیادی در جامعه‌مان داریم اما کتاب‌های آگاهی‌دهنده و خودیاری‌گر دراین‌باره نداریم. درحالی‌که مثلاً درباره آشپزی کلی کتاب و برنامه تلویزیونی داریم. اما درباره این موضوع که بسیار حاد است و با زندگی شما و تخیل شما و حتی دین شما کار دارد و نیاز به محتوا برای آن داریم، به اندازه کافی صحبت نمی‌کنیم. 🔊 صوت نشست: https://t.me/RCICA/648 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica

🎬 نمایش و تحلیل مستند "پشت شیشه" با موضوع کودکان کار 💡محفل بیست و پنجم عصرنشینی هنر و اندیشه "#دیدار" ⏰دوشنبه ۲۳ تیر‌ماه ۱۳۹۹، ساعت: ۱۷ 🔸با حضور: -استاد خسرو دهقان -دکتر وحید یامین‌پور -تهیه‌کننده: احمدرضا بلیغ -نویسنده و کارگردان: صابر الله دادیان 📪خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، حوزه هنری، پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، طبقه دوم، سرای شهید آوینی 📌پخش زنده تحلیل مستند از صفحه اینستاگرام پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی 🌏https://instagram.com/rcica_ir?igshid=th238a1phg8s #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_اندیشه 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica

📚آثار پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در حوزه سینما 📕شرق‌شناسی هالیوود نویسنده: مجید سلیمانی ساسانی 📙" صفر تا صد مصاحبه در فیلم مستند" نویسنده: محمد دیماسی 📗"کالبدشکافی فیلم" درآمدی به روش‌های کیفی تحلیل فیلم نویسنده: آرین طاهری 📘"روان‌شناسی و زیبایی‌شناسی سینما" نویسنده: ژان میتری 📓"نگارش خلاقانه برای فیلم" از مبانی نظری تا روش‌های کاربردی نویسنده: سید مجتبی شریعتی 📔رسانه، نژاد و بازنمایی نویسنده: الوین السلطانی 📕"نظریه فیلم" نویسنده: رابرت استم 📙"رویکردهای انتقادی در مطالعات فیلم" نویسنده: جان هیل/ پاملا چرچ گیبسن 📗"سینمای مقاومت" نظریه‌ها، سیاست‌ها، نقد‌ها نویسنده: شهاب اسفندیاری 📘"بازیگری سینما" درس‌های یک بازیگر نویسنده: مایکل کین 📓نشانه‌شناسی موسیقی فیلم نویسنده: تورج زاهدی 📔بنیان‌های نظری و‌ عملی موسیقی فیلم نویسنده: صادق رشیدی 📕"سلوک روحی بازیگر" نویسنده: مهدی ارجمند 📗"مروری بر مطالعات نشانه‌شناختی سینما" نویسنده: فرهاد ساسانی 📙سینمای ملی ایران نویسنده: ابراهیم فیاض/عبدلله بیچرانلو خرید با ۲۵٪ تخفیف و ارسال رایگان تا پایان امروز: http://27.sooremehr.ir/ 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica

📸#گزارش_تصویری . 💡محفل بیست و پنجم عصرنشینی هنر و اندیشه "#دیدار" با نمایش، نقد و بررسی مستند "پشت شیشه"، دوشنبه ۲۳ تیرماه در پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی برگزار شد. . 🔸با حضور: - دکتر وحید یامین‌پور: رئیس پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی . _احمدرضا بلیغ: تهیه‌کننده . _صابر الله‌دادیان:نویسنده و کارگردان . - به همراه گلناز و صغری فعالان اجتماعی در حوزه کودکان کار . #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_اندیشه

📚اثر جدید پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی: 📕" فتوژورنالیسم جنگ تحمیلی" 🖊تألیف: نازلی عباسی اهوازی محمدرضا شریف‌‌زاده 🔸عکس و‌عکاسی همیشه خلاقیتی را به تصویر می‌کشد که در پی نگاه جست‌وجوگر عکاس پدید می‌آید و این پدیده‌ی تصویری همیشه در تلاش بوده است تا آنچه را که هست به هستی درآورد و جاودانه کند، اما در این میان برخی چنان به واسطه‌ی این هنر و صنعت نوین بشری در جاودانه‌های ملتی ریشه دوانیده‌اند که فراتر از هر عنوان یا هر ‌کادر تصویری است. 💼 خرید اینترنتی کتاب: 🌐 https://www.sooremehr.ir/fa/book/3256 #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_انديشه #انتشارات_سوره_مهر ID: @RCICA 🌐 RCICA.ir

🖊گزارش محفل بیست وپنجم عصرنشینی هنر و اندیشه #دیدار 🔻محفل بیست و پنجم عصرنشینی هنر و اندیشه دیدار با موضوع نمایش و تحلیل مستند«پشت شیشه» دوشنبه ۲۳ تیرماه در پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، سرای شهید آوینی به همت باشگاه هنر و اندیشه برگزار شد. 🔸صابر الله دادیان، کارگردان مجموعه، در ابتدا گفت: این کار یک مجموعه 12 قسمتی درباره حاشیه‌نشین‌هاست. همه مخالف بودند که صورت این بچه‌ها را نشان دهیم. درباره این بچه‌ها متهم همه مردم‌اند. مخصوصاً کسانی که از کنار این‌ها بی‌تفاوت عبور می‌کنند. برخی می‌گویند این بچه‌ها برای جامعه مضرند که نشان می‌دهد مسئله را هنوز نفهمیده‌اند. 🔸وحید یامین‌پور در ادامه گفت: در این مستند روایت غالب و فائق را شکستید و یک روایت جدیدی از کودکان کار نشان دادید. 5 دقیقه آخر را متوجه نشدم که چه ارتباطی به کار دارد. یک اشکال این بود که روایت غالب را در 5 دقیقه آخر تکرار می‌کنید که خلاف روایتی است که در کل فیلم دنبال می‌کنید. در حدود 45 دقیقه موفق شدید نگاه مخاطب را به یک موضوع تغییر دهید اما در انتها باعجله جمع‌بندی می‌شود که خوب نبود. 🔸وی اضافه کرد: این مستند مدرسه را محور قرار می‌دهد و نکته مثبت دیگر این مستند این است که معلمی که درباره این مشکلات صحبت می‌کند از زاویه درستی صحبت می‌کند. معاشرت‌های ترجیحی بحثی است که آمریکایی‌ها و مکتب شیکاگو بیشتر به آن توجه نشان می‌دهند. معاشرت‌های ترجیحی گرایش به انحرافات اجتماعی و جرم را از زاویه فرهنگی نگاه می‌کند. برخلاف خیلی از نظریات که رویکرد اقتصادی و روان‌شناختی دارند. خلاصه آن این است که این نوع افراد در بین خودشان با روابطی که دارند یک محیط امن ایجاد می‌کنند و برای خودشان توضیح و توجیه تولید می‌کنند. در نتیجه روزبه‌روز از فضای عمومی جامعه کنار گذاشته می‌شوند و نهایتاً هم لیبل می‌خورند. 🔸وحید یامین‌پور خاطرنشان کرد: وقتی مدرسه به عنوان جزئی از آموزش در این بین قرار می‌گیرد این معاشرت ترجیحی شکسته می‌شود و این افراد دیگر خود را منزوی نمی‌دانند و افرادی بین این‌ها و جامعه واسطه می‌شوند. البته برخی مدارس هم این‌گونه رفتار نمی‌کنند. باید بررسی کنیم و ببینیم که چه باید کرد که این اتفاقات نیفتد و هرکدام از نهادها چه نقشی دارند. 🌐 http://rcica.ir/%d8%af%d8%b1%d9%86%d9%85%d8

ادامه [صفحه۲] 🔸صابر الله دادیان سپس از صغری که در حوزه کودکان کار فعال است، پرسید: چرا پایان کار را دوست داری؟   🔸صغری جواب داد: چون این حس را به من داد که این بچه درونش پاک است و گویی دارد آینده خود را می‌بیند و وقتی به میان افراد دیگر می‌رود انگار گم می‌شود و این سؤال را ایجاد می‌کند که چرا این بچه گم می‌شود؟ به این خاطر از آخر کار خوشم آمد. اگر این فیلم را از نگاه یک بچه ببینید که انگار یک بچه دارد دنبال این افراد می‌رود واقعاً زاویه دوربین درست است.   🔸سجاد صفار هرندی در ادامه عنوان کرد: از جایی از کار که کلیشه شکنی اتفاق می‌افتد این کار تبدیل به یک اثر جدی می‌شود. تحلیل رایج این بچه‌ها را قربانی می‌بیند اما شما در این کار دارید می‌گویید که این بچه‌ها قهرمان هستند. این نقطه قوت کار است. اما همین نقطه قوت در انتهای کار تبدیل به پاشنه آشیل کار می‌شود. این‌که تلاش و کمک این کودک به خانواده خود قهرمانانه و زیباست نباید باعث شود که تصور کنیم این موقعیت مسئله نیست. این بچه‌ها در جای درستی نیستند و نباید باشند هرچند او دارد در این شرایط قهرمانانه عمل می‌کند. در بخشی از کار هم می‌بینیم که وقتی از دختر می‌پرسد که دوست داری کار کنی یا درس بخوانی، واضح است که پاسخ او چیست.   🔸سید حسین شهرستانی در ادامه گفت: با توجه به اوضاعی که پیش روی‌مان داریم و خیلی بارقه امیدی هم وجود ندارد، این دست افراد که فکر می‌کنیم استثنا هستند بیشتر می‌شوند. نمی‌خواهم عادی‌سازی کنم و نگاه جبرگرایانه ندارم اما این وضعیت ناگزیر است و ادامه هم پیدا می‌کند. این‌که ما این‌ها را استثنا نشان دهیم هم برای خودشان آسیب‌زاست و هم چون نمی‌توانیم این وضعیت را ترمیم کنیم موجب می‌شود بین مردم و این‌ها یک دوری‌گزینی اتفاق بیفتد. فکر می‌کنم در مستند هم همین را می‌خواهید بیان کنید که این‌ها یک سری استثنا نیستند که از ما دور باشند بلکه سعی کنیم آسیب‌هایشان را کم کنیم. این مخالف نکته آقای صفار است و ما باید این‌ها را بپذیریم و این‌ها هم احساس کنند که بخشی از جامعه هستند. البته نمی‌خواهم نگاه جبرگرایانه و این‌که دولت وظیفه‌ای ندارد را بیان کنم.   🔸وحید یامین‌پور سپس عنوان کرد: برخی کشورها این افراد را کلاسه کرده‌اند و به آن‌ها شماره بیمه می‌دهند، صنف و سندیکا دارند و به این‌گونه تلاش دارند این مسئله را حل کنند که می‌گویند این‌ها را به رسمیت می‌شناسیم. در نتیجه این‌ها این حس استثنا بودن را دیگر ندارند. ممکن است یک مستند بیاید و به حکمرانی ما کمک کند تا چیزی را به رسمیت بشناسد.   🔸در ادامه احمدرضا بلیغ، تهیه کننده اظهار کرد: وقتی قرار شد این کار برای شبکه 3 ساخته شود یک چالش برای کار ایجاد کرد. شبکه 3 مانند شبکه مستند نیست که قشر مستندبین بخواهند این کار را ببینند. پس باید در نظر می‌گرفتیم که عموم مردم می‌خواهند آن را ببینند و باید برای آن‌ها جذاب باشد. چالش بزرگ‌تر این بود که قرار بود در صداوسیما پخش شود. لوکیشین‌ها و سوژه‌های زیادی را بررسی کردیم. اما این چالش که آسیب یعنی سیاهی و سیاه نمایی نکنیم به طوری که برای عموم مردم حرفی داشته باشیم و آن‌ها را همراه کنیم باعث شد که خیلی محدودیت‌ها برای کارمان ایجاد شود. ما مستقیماً با مردم داریم گفتگو می‌کنیم و تم کلی هم تم مسئولیت اجتماعی است.   🔸سید حسین شهرستانی سپس گفت: درباره پرسش مهم آقای یامین‌پور درباره این‌که این سیاست چطور باید اتخاذ شود به نظر من چهره و واقعیت این بچه‌ها باید عادی‌سازی شود. نکته آقای صفارهرندی هم نکته درستی است. این موقعیت، موقعیت درستی نیست. یعنی یک وجه دلسوزی برای این بچه‌ها این است که آن‌ها را از موقعیت عجیب‌وغریب و ناشناخته و متهم بیرون بیاورد. اما به این معنا نیست که این وضعیت را به رسمیت بشناسد. این آدم را باید به رسمیت بشناسد اما نه وضعیت آن‌ها را. چون این‌ها می‌توانند در وضعیت بهتری باشند. لذا مسئولیت حاکمیت نباید سلب شود. 🔸وی افزود: این‌ها سرشار از استعدادند و مثل همه ما توانمندند. توانسته‌اند گلیم خود را از آب بیرون بکشند و روی پای خودشان بایستند اما این مسئله از آن طرف مسئولیت اجتماعی را هم کم نمی‌کند. درباره پایان‌بندی کار که صدای اذان پخش می‌شود باید توجه کنیم که صدای اذان یک صدای شایعی است که در طول روز در شهر پخش می‌شود و یک افکت صوتی بر روی کار محسوب نمی‌شود. صغری خانم هم نکته جالبی گفت که به صدای ساز و آواز ما نگاه نکن بلکه این صدای درون ماست و این پاکی این بچه‌ها را نشان می‌دهد.   🌍 rcica.ir ♨️ @rcica

ادامه [صفحه ۳] 🔸گلناز، فعال دیگری در حوزه کودکان کار در ادامه عنوان کرد: خیلی‌ها این دغدغه را دارند که درباره کودکان کار مستند بسازند تا مردم این‌ها را ببینند. نمی‌دانم چند نفر این مستند را ببینند و با دیدن آن چقدر تغییر می‌کنند. آیا سراغ این کودکی که درباره آن صحبت شده می‌روند؟ این‌که ما وقتی این‌ها را می‌بینیم با بی‌خیالی با آن‌ها رفتار کنیم همان‌طور که خودشان هم در این مستند می‌گویند اصلاً این رفتار برای آن‌ها خوشایند نیست. تفاوت این مستند با خیلی از خیریه‌ها و گروه‌های جهادی این است که این مستند مشکل اصلی را بیان کرده است و خود این بچه‌ها آن را گفته‌اند. این‌طور نبوده که مثلاً یک خیریه بگوید این بچه‌ها این مشکلات را دارند و ما برای حل آن این کارها را انجام داده‌ایم.   🔸صغری هم در ادامه گفت: وقتی کسی دست من را می‌گیرد و به من روحیه می‌دهد اگر روزی دست من را رها کند من می‌افتم و نمی‌توانم بلند شوم. چون فکر می‌کردم فقط او می‌تواند من را بالا بکشد و با هیچ‌کس تا آن روز آن‌طور ارتباط برقرار نکرده بودم. خیریه‌ها این‌گونه نگاه نمی‌کنند و احساس گناه دارند. فکر می‌کنند این بچه‌ها گناه دارند و به همین خاطر باید به آن‌ها کمک کنیم.   🔸وحید یامین‌پور سپس اظهار داشت: مهم‌ترین کار شما این بود که به پدیده‌ای که معنای درستی نداشت معنا دادید. معنا دادن مهم‌ترین گام برای ایجاد همبستگی اجتماعی است. ما تاکنون از کنار یک پدیده عبور می‌کردیم و بی‌تفاوت بودیم و در ذهن ما معنایی نداشت. اگر معنا پیدا کند و عمومیت پیدا کند در اجتماع جذب می‌شود و خودبه‌خود پاسخ پیدا می‌کند. حتی اگر از ناحیه حکمرانی هم اتفاقی رخ ندهد این معنادار شدن بسیاری از آسیب‌ها را حل می‌کند. کار اصلی هنر این است. از هنر انتظار نیست که مثل یک دانشگاه راه‌حل ارائه دهد بلکه می‌تواند این معنا را تولید کند.   🔸گلناز در ادامه گفت: از این موضوع خیلی ناراحتم که وقتی مسئولین از دست‌شان برمی‌آید چرا کاری نمی‌کنند؟ مستقیم به سراغ بچه نباید برویم چون مشکل اصلی خانواده است. به نظرتان انتظار این کودک از مردم چیست؟ خیلی ساده است محبت و عشق می‌خواهد. این‌که وقتی پشت شیشه می‌آید با او زننده رفتار نشود.   🔸صغری سپس گفت: این برای من هم سؤال است که چرا از کنار کودکان کار بی‌تفاوت می‌گذریم؟ چرا این مسئله تمام نمی‌شود؟ اگر هر فرد از جامعه ما فقط دست یک کودک کار را بگیرد این مسئله حل می‌شود. پاسخ همین است و این مشکل این‌گونه حل می‌شود. متأسفانه به کودکان کار از بالا نگاه می‌شود.   🔸صابر الله‌دادیان، در پایان گفت: حل این مشکل خیلی کار می‌برد. به نظرم راه‌حل این است که به جای این‌که این افراد را بخواهیم بالا بکشیم باید خودمان چند پله پایین برویم. اگر این اتفاق نیفتد نمی‌توانیم مشکلات این افراد را بفهمیم. 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica

📚#معرفی_کتاب 🔻همزمان با روز بزرگداشت "شیخ صفی‌الدین اردبیلی" 📗 «شرح صفا» زندگی و تعالیم عرفانی شیخ صفی‌الدین اردبیلی 🖊نویسنده: امیر رجبی 🔷پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، سال انتشار۱۳۹۸ 📖شیخ صفی‌الدین اردبیلی، عارف بزرگ و نامدار قرن هفتم و هشتم هجری، از چهره‌های درخشان عرفان و معنویت و از عالمان برجسته و عارفان وارسته‌ای است که با رویکردی اجتماعی به عرفان، تاثیر فراوانی بر فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی نهاده و نقش مهمی در تاریخ ایفا نموده است. 🔸آموزه‌های معنوی شیخ صفی‌الدین اردبیلی که همچون بسیاری از علما و عرفای بزرگ این سرزمین، ریشه در شریعت نبوی و تعالیم اسلامی دارد، میراث معنوی گرانقدری محسوب می‌شود که در بحران معنویت امروز جهان می‌تواند راهگشای کسب معرفت و راهنمای رسیدن به حقیقت باشد. خرید اینترنتی کتاب از: https://www.sooremehr.ir/book/2704 #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_انديشه #انتشارات_سوره_مهر ♨️ @rcica 🌎 rcica.ir

📚#معرفی_کتاب 📙 كتاب "جلوه‌های هنر شیعی در نگاره‌های عصر صفوی" اثر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی 🔸مبتنی بر تحقیق در دو نسخه خطی حبیب السیر و احسن الکبار 🖌نویسنده: فاطمه رجبی تاریخ نشر:۱۳۹۵ 📖 تاکنون توجه زیادی به هنر ایران و مخصوصا هنر ایران اسلامی از لحاظ معنای فلسفی و تمثیلی درونی این هنر نشده است و بیشتر تحقیقات دانشمندان، که اکثرا غیر ایرانی بوده‌اند، به شرح عناصر صوری و مباحث تاریخی معطوف گردیده است. آن تعمق در جنبه درونی موضوع و علاقه مفرط به کشف معنای واقعی هنر، که در مورد هنر چینی، ژاپنی و هندی از سوی افرادی مانند کوماراسوامی، زیمر، دانییلو، کرامریش، سالمونی و اخیرا رولاند صورت گرفته است، در مورد هنر ایران اسلامی بسیار کمتر دیده می شود... 📱خرید اینترنتی از طریق: https://www.sooremehr.ir/book/2773 #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_انديشه #انتشارات_سوره_مهر ♨️ @rcica 🌎 rcica.ir

📌کتاب «اینستاگرام؛ سازوبرگ ایدئولوژیک نئولیبرالیسم» به زودی منتشر می‌شود 📙کتاب «اینستاگرام؛ سازوبرگ ایدئولوژیک نئولیبرالیسم: رساله‌ای روانکاوانه در باب سوژگی میکروسلبریتی‌های اینترنتی اینستاگرام در ایران» توسط گروه مطالعات رسانه پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی از سری مجموعه کتاب‌های مطالعات رسانه‌های اجتماعی و شهرت است که به زودی توسط انتشارات سوره مهر منتشر می‌گردد. 🖊به گزارش روابط عمومی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، این کتاب تالیف امیرعلی علی‌محمدی است و آن را می‌توان بخشی از روند موجود در راستای مطالعه انتقادی اثرات شبکه مجازی اینستاگرام دانست. 🔸نویسنده در این کتاب معتقد است که در زمینهٔ رابطه جامعه و فنّاوری به‌طور کلی، رویکردی وجود دارد که می‌توان آن را خوگیری نامید، بنابراین زاویه دید، با وجود همه نقدهای وارده، درنهایت ما به همه این فنّاوری‌ها عادت می‌کنیم و آن‌ها جزء جدایی‌ناپذیر زندگی ما می‌شوند. اما این خوگیری بدون هزینه نیست و درصورتی‌که ما چند ساعت از روز را در این رسانه سپری می‌کنیم، مطمئناً در حال عادت کردن به چیزی جدیدی هستیم و چه‌بسا ما در سده‌های گذشته فراموش‌کارتر شده‌ایم و به آن عادت کرده‌ایم. رسالت پروژه حاضر به‌واسطه مصاحبه عمیق با سلبریتی‌های اینستاگرام و تحلیل این مصاحبه‌ها، مطالعه ساختار معرفتی است که ما به‌واسطه اینستاگرام در حال عادت به آن هستیم. 🔸این کتاب بر اساس تحلیل مصاحبه‌ها با میکروسلبریتی‌های اینترنتی ایرانی اینستاگرام به بررسی این مسئله می‌پردازد که چطور ساختارهای معرفتی شبکه‌ای مجازی چون اینستاگرام به‌مثابه سازوکاری ایدئولوژیک به بازتولید سوژگی هم‌راستا با سرمایه‌داری متأخر، نئولیبرالیسم، می‌پردازد و این نحوه تفکر را بدیهی جلوه می‌دهد. به عبارتی به این پرسش اندیشیده شده، که شیوه طراحی اینستاگرام چه گیرایی برای انسان مدرن دارد و چگونه با درگیر ساختن احساسات و غرایز فرد بر ساختار ادراک و روابط بین فردی وی اثر می‌گذارد. 🌐http://rcica.ir/%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%b3%d8%aa%d8%a7%da%af%d8%b1%d8%a7ت

ادامه [صفحه۲] 🔸مطالعه تجارب، احساسات و فعالیت‌های کاربران ایرانی پرمخاطب در فضای اینستاگرام از دیگر نقاط تمرکز این کتاب است و کانون توجه کتاب، روایتی است که کاربران از فعالیت خود در اینستاگرام شرح می‌دهند و این‌که کاربران خودشان و دیگران را چطور در این محیط تجربه می‌کنند. به‌منظور دستیابی به فهمی بی‌واسطه از تجارب کاربران، در طول کتاب بعد از هر بحث نقل‌قول‌های کاربران ذکر می‌شود. 🔸فصل نخست به‌منظور تبیین بستری که اینستاگرام در آن محبوبیت یافته، به طرح مسئله در مورد گذر معرفت‌شناختی از اهمیت کلمه به ایماژ در دنیای امروز می‌پردازد. در ادامه بعد از بررسی مختصری پژوهش‌های مطرح‌شده در مورد این شبکه، لزوم انجام این مطالعه و روش انجام آن به‌طور مختصر مطرح می‌شود. سپس با محوریت مباحث روان‌شناختی به بررسی سوژگی سلبریتی ها و نتایج مصاحبه با ایشان پرداخته می‌شود. در انتهای فصل به این پرسش اندیشیده می‌شود که آیا سوژگی مذکور برساخت فضای اینستاگرام است و یا افرادی با این مختصات فکری و سبک تفکر به این فضا جذب می‌شوند. در طول کتاب و سایر فصول سعی می‌شود که به این پرسش پاسخ داده شود. 🔸فصل دو با مرور شباهت‌های میان ساختار و نحوه طراحی اینستاگرام، نحوه تفکر کاربران و پرکتیس های موجود در این فضا و هم‌چنین مختصات سوژگی محبوب سرمایه‌داری متأخر آغاز می‌شود. سپس به این پرداخته می‌شود که چطور اینستاگرام به‌عنوان سازوبرگی ایدئولوژیک که قشری وسیعی از جامعه چندین ساعت از زمان خود در شبانه‌روز را به فعالیت در آن می‌پردازند، به شکلی آرام به‌مانند یک مدرسه به بازتولید سبک تفکری هم‌راستا با ایدئولوژی هژمونی جهانی می‌پردازد و تصور افراد از خودشان و دیگران را تغییر می‌دهد. 🔸فصل سوم به‌واسطه نظریات اندیشمندانی چون لکان، بودریار و مفاهیم نظریه روانشناسی تکاملی به بررسی جذابیت و گیرایی اینستاگرام و نحوه ارضای مصنوعی نیازهای طبیعی چون نیاز به آزادی و ارتباط بین فردی در این فضا می‌پردازد. در ادامه به‌عنوان بیان مصداق این فرایند، به بررسی صحبت‌های طراحان این شبکه در مورد چگونگی شکل‌گیری بعضی ویژگی‌های این شبکه مانند لایک پرداخته می‌شود. 🔸در فصل چهارم ضمن بیان مصادیق رفتاری موجود در اینستاگرام که مبین سوژگی نارسیسیستیک است، به این اندیشیده می‌شود که چطور ساختار و نحوه طراحی اینستاگرام موجب تسهیل این سبک تفکر می‌شود که کاربران دیگران را به‌مثابه صرفاً ابژه‌ای برای ارضای نیازهای خود فرض کنند و از خودشان تصویر حبابی شکل و غیرواقعی شکل دهند. 🔸در فصل پنجم ضمن طرح مفهوم خود کاذب، به این پرداخته شده که همه افراد در دنیای واقعی به‌منظور برقراری ارتباط با دیگران به یک خود کاذب و پرسونا نیاز دارند که از طرفی به‌طور انطباقی از انجام کارهای که به لحاظ اجتماعی غیرقابل‌قبول‌اند ممانعت کند، و از سوی دیگر امکان برقراری ارتباط را برای ایشان وساطت کند، ولی اینستاگرام و به‌طورکلی شبکه‌های مجازی با شعارهایی مانند "اجتماعی کردن همه‌چیز" این موازنه میان دنیای ذهنی فرد و دنیای بیرونی را بر هم زده‌اند و عاملیت و خودمختاری فرد درزمینهٔ تصمیم‌های شخصی وی را نیز با مشکل مواجه ساخته‌اند. در قسمت ضمایم نیز ضمن ارائه جداولی در مورد نتایج مطالعه، به ذکر چند مورد مطالعات داخلی و بین‌المللی در مورد اینستاگرام پرداخته شده است، در انتها نیز چند مورد از متن مصاحبه‌ها با این کاربران ارائه می‌گردد. #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی #باشگاه_هنر_و_انديشه ♨️ @rcica 🌎 rcica.ir