☘️ آفات توحید عبادی 🍃قرآن کریم که شفای دردهای درونی انسانهاست؛ «شِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ»، آفاتِ توحید عبادی را معرفی می ‏کند. توحید در عبادت، دشمنی درونی و دشمنی بیرونی دارد. دشمن درونی ... هوا و هوس انسان است. هوا و هوس نه‌تنها انسان را از تحصیل کمال بازمی‌دارد، بلکه آرام‌آرام چنان او را از پای در می‏ آورد که محصول عمرش چیزی جز افسوس و حسرت نباشد و سرّ این‌که «أَعْدَی عَدُوّ» انسان نام‌گرفته، آن است که هیچ دشمنی با انسان چنین بدرفتاری نمی ‏کند. هوای نفس انسان را با افراط در خوردن، خوابیدن و سخن‌گفتن چنان زمین ‏گیر می‏کند که دیگر قدرت حرکت نداشته باشد. 🍃اما دشمن بیرونی توحید عبادی، شیطان است. البته دشمن بیرونی با تصرف در مجاری ادراکی و تحریکی نفسِ انسان، او را اِغوا می‏کند ... شیطان بدون واسطه نمی‏ تواند کسی را گمراه کند، بلکه همچون زهر کشنده‏ ای است که از راه دستگاه گوارش، انسان را از پا درمی ‏آورد. سمّی که خورده نشود و یا دستگاه گوارش آن را جذب نکند، عامل مسمومیت نیست. عابدی که به این دو دشمن گوش بسپارد، در عبادت موحّد نیست و اگر در نماز بگوید: «إِیاک نَعْبُدُ»، او کاذب است. چنین انسان رهایی در درون خود بتکده ‏ای ساخته، سرگرم بت ‏پرستی است، نه توحید. 📖 تفسیر تسنیم؛ ج1، صص 437 و 438. 📚 جوادی آملی (آیت‌الله)؛ عبدالله؛ تسنیم، نشر اسراء، قم، چاپ 11 ، 1393 ه ش. 🆔 @revaghe_marefat

🍃 بسم الله الرحمن الرحیم ▫️ نشست مجازی پرسش و پاسخ پیرامون عرفان‌واره حلقه امروز پنجم بهمن‌ماه برگزار نمی‌گردد. 🍂 با تشکر. 🆔 @revaghe_marefat

📹 ببینید |دورنمایی از عرفان واره حلقه ✨استاد شمشیری @revaghe_marefat

☘️ کار برای خدا و آرامش نفس 🍃 انسان ... فقط باید خدا را در نظر بگیرد و بس و برای خدا کار بکند، از خدا تنازل نکند، به چیزی مادون خدا قانع نشود و کاری برای غیر خدا نکند. چون انسان هر کاری که برای غیر خدا بکند، نفسش آرام نمی ‏گیرد، و در مقابل عملی که انسان برای غیر خدا انجام داده، آن مقصد و مقصود انسان که به او رسیده، انسان را اشباع نمی‏ کند؛ چون مزد انسان همان هدف و مقصدی است که انسان عمل را برای او انجام می ‏دهد. 🍃مثلاً اگر کسی عملی انجام داد برای اینکه به او بگویند عالِم، او در روز قیامت از خدا چه بهره ‏ای دارد؟! می ‏گویند که در دنیا به تو گفتند، برای ما چه آوردی؟ اگر کسی انفاق کند، سفره ‏ها بیندازد، برای اینکه بگویند: آقا این شخص متدینی است، اهل انفاق است، به مستضعفین کمک می ‏کند، پول‌دار است، خُب! اینها را گفتند، انسان برای خدا چه برده؟ و امّا اگر انسان کار را برای خدا انجام داد، مقصد از این عمل خدا بود، پس مزد انسان چیست؟ خود خدا، تمام شد. ✨انسان آنچه که خودش را با آن معاوضه می ‏کند فقط خداست، فقط محبّت خداست و عشق خدا و ذکر خدا و یاد خدا. «أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ‏». انسان به هرچه مادون خدا تنازل کند و قانع بشود و کاری را برای غیر خدا انجام بدهد، نفس انسان اشباع نمی ‏شود، گرسنگی و تشنگی ‏اش از بین نمی ‏رود و به هدف هم نرسیده است. 📖 آیین رستگاری؛ ص54. 📚 حسينى طهرانى (علامه)، سيد محمدحسين، آيين رستگارى، 1جلد، مكتب وحى - تهران - ايران، چاپ: 3، 1434 ه.ق. 🆔 @revaghe_marefat

🎙بشنوید| علامه حسن‌زاده آملی| شرح مصباح الانس ✨و طهارة ذهنه من الأفكار الرديئة و الاستحضارات الغير الواقعة و الغير المفيدة. ✨افکار آلوده را با شهاب ثاقب (یاد خدا) دور کنیم | دفتر حق است دل، به حق بنگارش ▫️ نیست روا پر نقوش باطله باشد ✨اگر فرد چشم برزخی‌اش باز باشد می‌بینید انسانی که از یاد حق غافل شده است مثل حیوانی است که روح را به دهن گرفته است و وقتی به یاد خدا می‌افتد، رهایش می‌کند. 📖مصباح الأنس؛ ص138| شمس‌الدین محمد حمزه فنارى، مصباح الأنس بين المعقول و المشهود، 1 جلد، دار الكتب العلميه - بيروت، چاپ: اول، 2010. 🆔 @revaghe_marefat

☘️ چهره نیازشان کاملاً به‌سوی خداوند متعال نبوده است 🔅همه انسان ‏ها به دلیل فقر ذاتی، به غنی مطلق، یعنی ذات مقدس باری نیازمند هستند ... باید دنبال مسیری رفت که ازیک سو همگانی باشد ... و از سوی دیگر کوتاه و آسان باشد ... و این راه، غیر از تضرّع عاجزانه به درگاه خدا و تهذیب نفس تا شهود حق، چیز دیگری نیست. 🔅براین‌اساس، در مناجات ‏ها آمده است: خدایا، هیچ راهی به‌سوی تو نیست مگر این‏که ناتوانی خود را بفهمیم و جز بر تو تکیه نکنیم. نیز برخی روایات، فاصله میان زمین و آسمان را به‌اندازه دعای مظلومِ بی ‏پناه دانسته ‏اند؛ سأل شامی الحسن بن علی(علیهما السلام): ... وکم بین السّماء والأرض؟ قال: «دعوة المظلوم ومدّ البصر». از این تعبیرها برمی ‏آید که اگر فاصله میان زمین و آسمانِ ظاهر به‌اندازه چشم‌انداز آدمی است، فاصله انسان تا آسمانِ باطن که مقام قرب خداست، به میزان یک آه مظلوم و دعای خالص اوست. اگر بسیاری از افراد این فاصله را نپیموده ‏اند، برای این است که چهره نیازشان کاملاً به‌سوی خداوند نبوده است. 🔅اگر ما مظلوم باشیم و به خدا رجوع کنیم، این انابه ما خالص نیست. زیرا گوشه چشمی هم به کمک دیگران داریم و همین شرک مستور، مانع اجابت دعاهاست. زیرا فاصله میان بنده و خدا را با شرک در دعا نمی‏ توان پیمود، اما اگر خلوص در دعای مظلوم باشد، تردیدی در اجابت آن نیست؛ مثلاً مجروحی که در میدان جنگ افتاده، همه یاران و هم‌رزمانش رفته‏ اند و دشمن در حال دسترسی به اوست، یقین دارد که از هیچ‌کس جز خدا کاری ساخته نیست. در این حال، آه خالصانه او بی ‏شک، پاسخِ الهی را در پی خواهد داشت و این روش صحیح، راهِ عملی خداشناسی است. 🍃#توحید_در_دعا 🍃#تضرع_عاجزانه 🍃#تمرین_عدم_استقلال 📖 هدایت در قرآن، صص 336 و 337. 📚 جوادی آملی (آیت‌الله)؛ عبدالله؛ هدایت در قرآن، نشر اسراء، قم، چاپ 3 ، 1387 ه ش. 🆔 @revaghe_marefat

▫️نشست های مجازی روزهای یکشنبه 🔗عرفان واره حلقه |ساعت 19 و 30 دقیقه| ⁉️دسترسی برای مطرح کردن پرسش به صورت متنی و صوتی در نظرگرفته شده است. 🌐 لینک ورود https://yun.ir/swk1qb 🆔 @revaghe_marefat