🇵🇸 تصاویری از تشییع شهید سرافراز جبهه مقاومت، حاج عباس نیلفروشان ▪️٢۶ مهرماه ١۴٠٣ 🕌 اصفهان 🇵🇸 @Jebhe_revayate_Quds

🇵🇸 @Jebhe_revayate_Quds

🇵🇸 یک روز_داخلی_خرابه کوادکوپتر در جستجوی او اتاق ها را یکی در میان طی می‌کند تا به او میرسد. روی صندلی قرمز رنگ خاکی نشسته و در فکر فرورفته است. هیچکس نمیداند که در این لحظات به چه می اندیشد و چه طرحی می‌افکند. صورتش را پوشنده. شاید زیر چفیه‌ی عربی که سالها همراه مبارزه است، پوزخندی زده و به استقبال مرگ میرود؛ همان که همیشه آرزویش را داشته است و این روزها بیش از پیش بی‌قرارش است. تکه چوبی را بر میدارد و پرتاب میکند. شاید برای ما که به زندگی در جهان برمدار تکنیک خو کرده ایم این کار بیهوده بنظر برسد. چوب در برابر هوش مصنوعی! داستان موسی اما یادآور میشود که چگونه همین تکه چوب اژدها شده و بنیان فرعونیان را از جا میکند. . دو بارها و بارها در میان روزمرگی‌ها این پلان مقابل چشمانم می‌آید. از پی او وی کوادکوپتر به حالت شناور و فعالی در جستجوی هدفی هستیم. هدف صورت خود را پوشانده و از زوایه‌ی های انگل آن را در ضعف تماشا میکنیم. به هدف نزدیک نمیشویم. خبری از احساسات و احوال او در قاب تصویر نیست. در لحظه نبرد نهایی، پیروزمندانه هدف مورد شلیک قرار میگیرد. طبق دستور زبان تصویر منطقیش آن است که در چنین لحظه‌ای احساس قدرت و شعف کنیم و ذلت و شکست حریف را به تماشا بنشینیم. اما نه! ما از حریف حماسه میبینیم. این همان چیزی است که دشمن از درکش عاجز است. قهرمان های ما فراتر از قاب تصویر و قواعد آن عمل میکنند. گویی تصاویر زبان جدیدی گشوده‌اند. . سه هر هفته در مورد چند فیلم با بچه‌ها صحبت میکنیم. قهرمان‌های فیلم‌ها و سفرهایی که در طول فیلم طی میکنند. وسترنر های یکه‌ی سوار بر اسب، منجی‌‌های شهر و قهرمان ملت‌ها. اینجا اما در خاورمیانه ماجرای دیگری در جریان است. اینجا قهرمان‌ها نیاز به سناریو و "ساخته شدن" ندارند؛ قهرمان ها "هستند". روی همین زمین نفس میکشند و ریشه در این خاک دارند. با رفتن هر روزه‌شان برای ما اکسیر می آورند؛ اکسیر حیات. برای ما که در میان پوچی‌ها به انتظار مرگ نشسته ایم، از زندگی خبر می‌آورند. اینجا اگر خوب گوش دهی هر روز طنین فریادهای عربی سیدحسن و یحیی را میشنوی. ترانه خواندن هنیه را که " مرگ در هرلحظه برای من می‌رقصد، زندگی ما آهنگی با لحن مبارزه است" اینجا خبری از کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی و رویاسازی نیست. از گوشی‌های ساده و سلاح های دشمن به تماشای قهرمان ها نشسته‌ایم. اینجا خبری از جلوه‌های ویژه نیست، هرروز موشک‌ها فرود می‌آیند و آوارها فرومیریزند و بر فراز تلی از خاک همچنان قهرمان هایی ایستاده اند و زندگی جریان دارد. اینجا، در این سرزمین چیزی هست که ارزش زیستن دارد... 🇵🇸 @Jebhe_revayate_Quds