5- 57سال معاصر با ده خلیفه اموی و مروانی (علیهم اللعنة و العذاب) پنجمین خصوصیت ویژه #امام_باقر (علیه السلام)، معاصر بودن دوره زندگی و امامت حضرت، با ده خلیفه اموی و مروانی است که چنین امری درحیات سیاسی هیچ امامی اتفاق نیفتاده است؛ چرا که ازسال 57 تا سال 95، معاصر با خلفای اموی معاویه، یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، مروان و محمد بن مروان (علیهم الهاویة) بوده است و در مدت19سال ازدوره امامت از سال 95 تا سال114، با پنج خلیفه ولید بن عبدالملک (9۶-8۶ق)،سلیمان بن عبدالملک (۹۶-۹۹ق)،عمر بن عبدالعزیز (۹۹-۱۰۱ق) یزید بن عبدالملک (۱۰۱-۱۰۵ق)،هشام بن عبدالملک(۱۰۵-۱۲۵ق) بود و سرانجام در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری به دست هشام بن عبدالملک و به روایتی ابراهیم بن ولید به شهادت رسیدند. دراین 19 سال جهت گیری امام علیه السلام دربرابر پنج خلیفه آنچنان سنجیده بود که توانست ازیک طرف موجودیت اقليت شیعه را حفظ نماید و از دست زدن به شورش کور که زید و پیروانش به دنبال آن بودند و جانشان را بدون هیچ دست آوردی، هزینه می کردند دور نگه داشته باشند و ازطرف دیگر، برای این که راه گم نشود و شیعیان هضم در تفکر خلیفه گری نشوند و سکوت معنادار امام را به معنای به رسمیت و مشروع دانستن خلفای عباسی ندانند با بیانیه های کوتاه چون [«بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‌ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَةِ» / الکافی/ مجلد2 / صفحه 18] تفکر ولایی را در اقلیت شیعه خالص در شرایط سخت امنیتی خلافت مروانیان نهادینه کنند .