ملاقات عبدالله بن عمر بن الخطاب ،با وجود مقدس سیدالشهدا علیه السلام عبداللّه وقتی از جریان حرکت امام حسین علیه السلام به سوی کوفه با خبر شد، محضر آن حضرت رسید و از ایشان خواست که با گمراهان سازش کند❗️همچنین او حضرت را از جنگ و کشته شدن برحذر داشت.امام علیه السلام در پاسخ او فرمود:مگر نمی دانی که یک نمونه ناچیز بودن دنیا در نزد خدای تعالی،❌ این است که سر یحیی بن زکریا به عنوان هدیه نزد زنی بدکاره از بنی اسرائیل فرستاده شد❓ آیا نمی دانی که بنی اسرائیل از طلوع فجر تا طلوع آفتاب هفتاد پیامبر خدا را می کشتند و بعد مثل اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده و حرکت ناروایی رخ نداده است، در بازارها نشسته و مشغول خرید و فروش می شدند❓ خداوند در کیفر آنان شتاب نکرد و به موقع از آنها انتقام گرفت❗️تو نیز از خدا بترس و از یاری من روی برمگردان 📢جالب است بدانید همین عبداللّه با حَجّاج جنایتکار به عنوان نماینده عبد الملک مروان بیعت کرد❗️امّا حاضر نشد با امام معصوم بیعت نماید،لذا در لحظه مرگ گفت:«بر هیچ چیز دنیا تأسف نمی خورم، مگر بر اینکه با فئه باغیه (معاویه و اهل شام) نجنگیدم و علی را در این امر یاری نکردم.❗️ عبداللّه وقتی از شهادت امام حسین علیه السلام آگاه شد،نامه ای با این مضمون برای یزید نوشت: 📝«سوگواری عظیم و بزرگ است و مصیبت سترگ و در اسلام حادثه بزرگی پیش آمد. هیچ روزی مانند روز حسین(علیه السلام)نیست 📢یزید ملعون در پاسخ نوشت:«ای احمق❗️اگر ما بر حق هستیم، پس از حق خود دفاع کرده ایم و اگر هم بر حق نیستیم، 📢پدرت عُمر ،اوّل کسی بود که این اساس را بنا گذاشت. بحار الانوارج۳۵ص۳۲۸ #محرم