🔴 پرچم هدایت یمـــــــانی، در قرآن... «...لِما بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى طَريقٍ مُسْتَقيمٍ» گفتند: «اى قوم ما! به يقين ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده، هماهنگ با نشانه‌هاى كتاب‌هاى پيش از آن، كه به‌سوى حق و راه راست هدايت مى‌كند. (احقاف/۳۰) 🔸روایت اوّل: 🌕 در تأویل این آیه: ابوبصیر از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده که فرمودند: قائم عجل‌الله فرجه خروج نمی‌کند و آنچه را می‌خواهید نمی‌بینید مگر هنگامی‌که اولاد فلان با هم اختلاف پیدا کنند وقتی چنین شد، مردم نیز چشم به دولت آن‌ها می‌دوزند و از هرطرف گفتگو در می‌گیرد، و سفیانی خروج می‌کند. و هم فرمود: بنی‌فلان حتّما سلطنت می‌کنند وقتی سلطنت نمودند و کارشان به اختلاف کشید، پراکنده می‌شوند و دولتشان از کف می‌رود، تا آنگاه که خراسانی و سفیانی یکی از مشرق و دیگری از مغرب مانند اسبانی که مسابقه می‌دهند یکی از این طرف و دیگری از آن طرف سعی می‌کنند زودتر وارد کوفه شوند! و نابودی بنی‌فلان بدست آن‌ها خواهد بود. و یک‌نفر از آن‌ها باقی نمی‌ماند. سپس فرمود: آمدن سفیانی و «یمنی» و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز می‌باشد مانند گردن‌بندی که دانه‌های آن منظّم و یکی از پی دیگری است. در آن وقت منتظران از هرجهت مأیوس می‌گردند. بیچاره کسانی که با آن‌ها مخالفت کنند، در میان آن‌ها پرچم حقّی جز پرچم «یمنی» نیست. جمعیّت او در طریق حق گام برمی‌دارند، زیرا او مردم را به پیروی از صاحب شما دعوت می‌کند. وقتی «یمنی» قیام کرد، فروش اسلحه بر هر مسلمانی حرام است. وقتی او خروج کرد به‌طرف وی بروید. زیرا لشکر او لشکر بر حق است، و نمی‌باید که مسلمانی از وی سرپیچی کند. هرکس از دعوت وی سرپیچی کند، از اهل دوزخ به شمار می‌رود. چرا که او مردم را به حق و راه راست دعوت می‌کند. «عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ أَنَّهُ قَال: لَنْ یَخْرُجَ الْقَائِمُ وَ لَا تَرَوْنَ مَا تُحِبُّونَ حَتَّی یَخْتَلِفَ بَنُو فُلَانٍ فِیمَا بَیْنَهُمْ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ طَمَعَ النَّاسُ فِیهِمْ وَ اخْتَلَفَتِ الْکَلِمَهًُْ وَ خَرَجَ السُّفْیَانِیُّ وَ قَالَ لَا بُدَّ لِبَنِی فُلَانٍ أَنْ یَمْلِکُوا فَإِذَا مَلَکُوا ثُمَّ اخْتَلَفُوا تَفَرَّقَ کُلُّهُمْ وَ تَشَتَّتَ أَمْرُهُمْ حَتَّی یَخْرُجَ عَلَیْهِمُ الْخُرَاسَانِیُّ وَ السُّفْیَانِیُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِبِ یَسْتَبِقَانِ إِلَی الْکُوفَهًِْ کَفَرَسَیْ رِهَانٍ هَذَا مِنْ هُنَا وَ هَذَا مِنْ هُنَا حَتَّی یَکُونَ هَلَاکُ بَنِی فُلَانٍ عَلَی أَیْدِیهِمَا أَمَا إِنَّهُمَا لَا یُبْقُونَ مِنْهُمْ أَحَداً ثُمَّ قَالَ: خُرُوجُ السُّفْیَانِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ وَ الْخُرَاسَانِیِّ فِی سَنَهًٍْ وَاحِدَهًٍْ وَ فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ فِی یَوْمٍ وَاحِدٍ وَ نِظَامٍ کَنِظَامِ الْخَرَزِ یَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَیَکُونُ الْبَأْسُ مِنْ کُلِّ وَجْهٍ وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَیْسَ فِی الرَّایَاتِ أَهْدَی مِنْ رَایَهًِْ الْیَمَانِیِّ هِیَ رَایَهًُْ هُدًی لِأَنَّهُ یَدْعُو إِلَی صَاحِبِکُمْ فَإِذَا خَرَجَ الْیَمَانِیُّ حَرَّمَ بَیْعَ السِّلَاحِ عَلَی النَّاسِ وَ کُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْیَمَانِیُّ فَانْهَضْ إِلَیْهِ فَإِنَّ رَایَتَهُ رَایَهًُْ هُدًی وَ لَا یَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ یَلْتَوِیَ عَلَیْهِ فَمَنْ فَعَلَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ یَدْعُو إِلَی الْحَقِّ وَ إِلی طَرِیقٍ مُسْتَقِیمٍ» 📗تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۲۹۴ 📗الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۲۵۳ 📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۳۰ 📗بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۳۰ 📗بحارالأنوار، ج۶۰، ص۸۱؛ «بتفاوت»