🔴 آیا فقط پرچم «یمانی»، پرچم هدایت است؟ 🌕 یمانی تنها پرچم هدایت نیست و پرچم‌های هدایت دیگری نیز وجود داشته و به همراهی با آنان سفارش شده است.همچون «خراسانی» ، «شعیب بن صالح»، «سید حسنی»! «حَتَّى تَرْتَفِعَ رَايَاتٌ سُوْدٌ مِنَ الْمَشْرِقِ، فَيَسْأَلُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَ، وَ يُقَاتِلُونَ فَيُنْصَرُونَ، فَيُعْطُونَ الَّذِي سَأَلُوا، فَمَنْ أَدْرَكَهُمْ مِنْكُمْ أَوْ مِنْ أَبْنَائِكُمْ فَلْيَأْتِهِمْ وَ لَوْ حَبْواً عَلَى الثَّلْجِ، فَإِنَّهَا رَايَاتُ هُدًى، يَدْفَعُونَهَا إِلَى رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي، يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا، كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْما» طبق حدیث رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: تا اینکه پرچم های سیاه از مشرق بلند شوند... هر کس از شما یا فرزندان شما آن را درک کرد، پس به آنها بپیوندید حتی سینه خیز روی برف: «حبوا علی الثلح» و «فانّها رایات هدی»: به تحقیق که آنها پرچم های هدایت هستند..... هم می‌فرمایند که پرچم‌های سیاه از مشرق هستند، و هم می‌فرمایند که به آنها بپیوندید؛ این یعنی هدایتگر هستند و هم به صراحت می فرمایند: «فانها رایات هدی» «وَ يَبْعَثُ السُّفْيَانِيُّ جَيْشاً إِلَى الْكُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفاً فَيُصِيبُونَ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ قَتْلًا وَ صُلْباً وَ سَبْياً فَبَيْنَا هُمْ كَذَلِك‏ إِذْ أَقْبَلَتْ رَايَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِي الْمَنَازِلَ طَيّاً حَثِيثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِم‏» و هم به صراحت می‌فرمایند پرچم‌هایی از خراسان که با آنها نفراتی از اصحاب امام زمان علیه‌السلام است که به سمت کوفه می روند که سفیانی به آنجا لشکر فرستاده است. بنابراین این نفرات از اصحاب امام زمان«ع»، به یمانی نپیوسته‌اند و در سپاه خراسانی‌اند. طبق احادیث «شعیب بن صالح» که از فرماندهان فدایی سپاه امام زمان «ع» هم هست، در سپاه خراسانی است... و این نشانهٔ هدایت بودن این پرچم هاست و واجب نبودنِ پیوستن به یمانی... طبق فرمایش امام باقر علیه‌السلام حفظ جان برای امام مهدی علیه‌السلام اولی است؛ و پیوستن به یمانی و غیرهِ او واجب نیست. «عَنْ أَبِي خَالِدٍ الْكَابُلِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ سلام الله علیه أَنَّهُ قَالَ: كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ.» آقا امام باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: قومی از مشرق قیام می‌کنند، حق را می طلبند به آن ها داده نمی‌شود... شمشیر بر می‌دارند پس به آنها آنچه می‌خواستند داده می‌شود، ... پس آن را نمی‌دهند مگر به صاحب شما«صاحبکم». کشته‌هایشان شهید هستند.... و این تاییدی است بر این قیام و هدایت بودن این پرچم! اما نکته مهم این است که امام میفرمایند: اگر من آن زمان را درک کردم، خود را و جانم را برای صاحب این امر ، یعنی امام زمان علیه‌السلام نگاه می‌دارم. یعنی به این لشکرهای هدایت هم 👈نمی‌پیوندم. و در کل می‌فرمایند در آن زمان و با وجود تمام آن پرچم‌های هدایت، باز جان خود را برای امام زمان «عج» حفظ میکردم. این «صاحب هذا الامر» همان «صاحبکم» است در خط بالا، که خراسانی پرچم را به او مسپارد. و همان «یدعوا الی صاحبکم» است در حدیث یمانی. که همان وجود نازنین حضرت بقیة‌الاعظم روحی الفدا می‌باشد. برای جمع‌بندی نهایی نتیجه این میشود بپوستن به پرچم‌های هدایت فقط در صورت درک کردن و شناخت یقینی آنهاست: پس طبق این سخن امام: «فَمَن أَدْرَكَهُمْ مِنْكُمْ» اگر کسی از شما آن را درک کرد به آن بپیوندد. 📗دلائل الإمامة، ج ۱، ص ۴۴۶ 📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷ 📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳