🌾🔹زمانی که حضرت سلیمان (ع) خبر کافربودن قوم سبأ را شنید به هُدهد فرمود:
✨📖✨ اذْهَبْ بِكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ (28 - نمل)
⚡️این نامه مرا ببر و به سوی آنان بیفکن، سپس به دور از دیدگان آنان خود را کناری بگیر و بنگر چه پاسخی میدهند؟
❄️در یک خبر، حاملِ آن خبر اهمیت زیادی ندارد بلکه برای عاقل، محتوایِ آن خبر است که باید مهم باشد. گاهی یک خبر الهی را ممکن است از زبانِ یک سفیه دریافت کنیم، به همین دلیل کلام وحی میفرماید:
✨📖✨ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ (18 - زمر)
⚡️آن بندگانی که سخن بشنوند و به نیکوتر آن عمل کنند، آنان هستند که خدا آنها را (به لطف خاص خود) هدایت فرموده و هم آنان به حقیقت خردمندان عالمند.
🍀مولای متقیان حضرت علی (ع) میفرمایند: «اُنظُر ٳلی مَا قَال وَ لَا تَنظُر ٳلی مَن قَال» یعنی بنگرید که چه سخنی میگوید و ننگرید که چه کسی سخن میگوید.
🔺و در حدیث دیگری میفرمایند: «الحِكمةُ ضالّةُ المؤمنِ فخُذِ الحِكمَةَ و لَومِنْ اَهلِ النّفاقِ» حكمت گمشده مؤمن است، پس حكمت را فرا بگير و لو از اهلِ نفاق!
🍃در ادامه آیه میفرماید:
✨📖✨ إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (30 - نمل)
⚡️یقیناً این نامه از سوی سلیمان است و سرآغازش به نام خدای رحمان و رحیم است.
💎پس زمانی که کسی "قالالله" و از کلام خداوند میگوید، به دنبال شناختن مدارج علمی و تحصیلات و میزان منبر و شهرت و محل سکونت و..... او نباشیم. برخی که غرور علمی دارند، این موارد را لحاظ میکنند و پای منبر هر کسی نمینشینند و به دنبال شنیدن سخن کسانی هستند که از آنها مدارج علمی بالاتری دارد و به نوعی نشستن پای موعظه او را کسر شأن علمی خود میپندارند. این افراد جذب شخصیت گوینده میشوند نه جذب ارزش کلام او!!! پس احتمال اینکه شخصی که از نظر آنها مورد قبول است حرف ناصوابی بزند و آنها بپذیرند، بالا است.
💢آیت الله العظمی خویی (ره) پایِ منبر شاگردان خود مینشستند و شاگردانش در حضور او از سخنرانی خجالت میکشیدند، چون از کتب او سخنرانی میکردند، ایشان میگفتند: بگویید! که من به آنچه خود نوشتهام بر شنیدنش محتاجترم!!!
✨هر حرف که پرمغز و حکیمانه بود
✨آن را بشنو گرچه ز دیوانه بود
✨هر حرف که بیمغز و سفیهانه بود
✨آن را مشنو گرچه ز فرزانه بود
💥کوتاه سخن آنکه اگر بخواهیم کسی را به عنوان پیشوایِ دینی خود انتخاب کنیم و بر او تقلید نماییم قطعاً باید او را بشناسیم، ولی اگر مطلبی علمی یا نکتهای یا سخن و حدیثی در جایی میشنویم، نیازی به شناختن گوینده حدیث نیست و معمولاً کسانی که از خود بار علمی ندارند و نمیتوانند علم را از غیر علم تشخیص دهند از ترس گمراهیشان سعی در شناختن گوینده دارند و چنین افراد کسانی هستند که بیش از همه در معرض انحراف فکری قرار میگیرند چون قدرت تفکیک مطالب را ندارند و هرچه بشنوند از کسی که قبولش دارند، میپذیرند.
🍂حضرت حقتعالی در آیه 73 سوره فرقان در وصف صفات مؤمنین میفرماید:
✨📖✨ وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا (73 - فرقان)
⚡️و آنان هستند که هرگاه به آیات خدای خود متذکرشان سازند کر و کورانه در آن آیات ننگرند. (بلکه با دل آگاه و چشم بینا مشاهده آن کنند تا بر مقام معرفت و ایمانشان بیفزاید)
🌴بدین معنا که انسان مؤمن کسی است که حتی کتاب مرا چون منتسب به من است، بدونِ تفکر و تعقل در محتوای آن، کر و کورانه عاشقش نمیشود بلکه از اثر پی به مؤثر میبرد، یعنی با خواندن این کتاب و تدبر و تفکر در نشانههای خلقت که در آن ذکر کردهام یقین خواهد کرد که این کتاب از سوی کسی است که انسان نیست.
⛔️افرادی که در مطالعه کتب به جای دنبال محتوابودن، دنبال شخصیت نویسنده هستند، معمولاً انسانهای بدون علمی هستند که قدرت آن را که بتوانند با مطالعه یک اثر، شخصیت مؤثر آن را پی ببرند، ندارند. پس هرگز حامل نامه و پیک را نگاه نکنیم، متن نامه را نگاه کنیم، چرا که گاهی ممکن است دیوانهای عیبی از شما بگوید که عاقلان هرگز ندیده و نمیدانند.